Το 79ο Συμβούλιο Εκπροσώπων της FdCA που πραγματοποιήθηκε στο Fano, στις 10 Απριλίου 2011, επιθυμεί να γνωστοποιήσει το κείμενο της τελικής πρότασης που ψηφίστηκε από τη “Διάσκεψη των αναρχικών κομμουνιστών και ελευθεριακών που δραστηριοποιούνται στην CGIL” που διεξήχθη στο Λιβόρνο στις 2 Απριλίου 2011 και όπου αποφασίστηκε η δημιουργία ενός δικτύου αναρχικών και ελευθεριακών κομμουνιστών ακτιβιστών που δρουν στην CGIL, ως έναν τρόπο ενθάρρυνσης της όποιας συζήτησης, της βελτίωσης της δικής μας ανάλυσης και της ανταλλαγής απόψεων και πληροφοριών.
“...Επιζητούμε μεγαλύτερη διορατικότητα, περισσότερη υπευθυνότητα, περισσότερη αποφασιστικότητα, προκειμένου να επιτευχθεί ένας αποτελεσματικός συντονισμός, όταν αυτό απαιτείται, κατά τέτοιο τρόπο ώστε η δράση μας να μην αναβάλλεται συνεχώς όταν αυτό είναι δυνατόν, προκειμένου να μην αποκλείονται πάντα οι γενικές απεργίες όταν το απαιτεί η βάση. Με μια λέξη, αυτό που επιδιώκουμε είναι μια μεγαλύτερη πίστη στις δυνατότητες της αγωνιζόμενης εργατικής τάξης". (Δήλωση της Αναρχικής Τάσης Για Συνδικαλιστική Άμυνα, 4ο Συνέδριο CGIL, 1956)
Τελική πρόταση
Μετά από προσεκτική ανάλυση της τρέχουσας οικονομικής και πολιτικής κατάστασης στην Ιταλία, της σοβαρής κρίσης υπερπαραγωγής που διέρχεται ο καπιταλιστικός κόσμος, των σοβαρών επιπτώσεών της στον κοινωνικό τομέα, με την εκπληκτική αύξηση της ανεργίας και της ευκαιριακής απασχόλησης, τη μείωση της αγοραστικής δύναμης των λιγότερο εύπορων τάξεων, μαζί με την επίθεση στις συνθήκες διαβίωσής τους, και ακόμη οι συνήθεις πόλεμοι στο πλαίσιο του διεθνούς ανταγωνισμού μεταξύ των παλαιών και των νέων εξουσιών, ανταγωνισμού που επιδεινώθηκε από την αύξηση των τρόπων μετανάστευσης του εργατικού δυναμικού και, σήμερα, με τη δραματική εξέλιξη των συγκρούσεων στις περιοχές της Βόρειας Αφρικής για την κατάκτηση νέων εδαφών που προορίζονται για οικονομική εκμετάλλευση, οι αναρχικοί κομμουνιστές και οι ελευθεριακοί κομμουνιστές που δραστηριοποιούνται στο εσωτερικό της CGIL έχουν αποφασίσει να κατευθύνουν τις προσπάθειές τους προς τη δημιουργία του δικού τους τακτικού συνδικαλιστικού συντονισμού σε εθνικό επίπεδο.
Η απόφαση αυτή απορρέει από τη συνειδητοποίηση ότι στην Ιταλία η σημερινή CGIL διατηρεί σχεδόν ανέπαφη την οργανωτική δύναμή της, ακόμη και με τις όλως προφανείς αντιφάσεις που υπάρχουν, και εξακολουθεί να είναι ένα από τα πιο αξιόλογα σημεία επαφής και αλληλεπίδρασης με την εργατική τάξη.
Εμείς οι αναρχικοί / ελευθεριακοί κομμουνιστές ακτιβιστές της CGIL έχουμε επίγνωση των δυσκολιών που συναντά η ίδια η CGIL στην καθημερινή δράση της, αλλά είμαστε εξίσου ενήμεροι του ότι εξακολουθεί να έχει την ικανότητα να είναι ένα χρήσιμο μέσο για την υπεράσπιση των εργαζομένων, αλλά μόνον εάν αποφεύγει κάθε προσπάθεια συνεργασίας με τους κοινωνικούς εταίρους, ακόμη και εκείνους που υποτίθεται ότι μιλούν στο όνομα της “εθνικής σωτηρίας και ευθύνης".
Ένας ακόμη πιο επείγων στόχος είναι η δημιουργία ενός στέρεου ρεύματος της αντιπολίτευσης της ταξικής πάλης στο εσωτερικό της CGIL, κυρίως λόγω της ύπαρξης ενός μετριοπαθούς πόλου που μοιάζει με το Δημοκρατικό Κόμμα (PD - Partito Democratico) και ο οποίος επιδιώκει να δημιουργήσει ένα αγεφύρωτο ρήγμα εντός της CGIL, προκειμένου να εξαλειφθεί οριστικά κάθε εσωτερική αντιπολίτευση, να απομονωθεί κάθε μαχητικός χαρακτήρας ορισμένων συστατικών μερών της (FIOM), ευνοώντας την συντεχνιακή τάση που ξεκίνησε από την CISL και την UIL, προκειμένου να εξασφαλίσει για τον εαυτό της την ευκαιρία να δράσει ως ιμάντας μεταφοράς πολιτικής, επίσης υπό...
Αναφορά βασισμένη σε κείμενο στα γαλλικά του Georges Balkanski, αγωνιστή της (πάλαι ποτέ εξόριστης στη Γαλλία) Ένωσης Βουλγάρων Αναρχικών - που πέθανε πριν λίγα χρόνια στη Γαλλία – και άλλα στοιχεία.
Ο βουλγαρικός λαός προήλθε από μια φυλή μογγολικής προέλευσης που εγκαταστάθηκε στα Βαλκάνια, στην περιοχή νότια του Δούναβη που εκτείνεται προς τη Θράκη και τη Μακεδονία. Η φυλή αυτή αφομοιώθηκε γρήγορα από τα σλαβικά φύλα από όπου και προήλθε το όνομα Βούλγαρος. Από τότε συνέβησαν αρκετές εθνικές προσμίξεις, με αποκορύφωμα την οθωμανική κατοχή και κυριαρχία στο διάστημα 1393-1878, κάτι που άφησε βαθύτατα ίχνη στην οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη της Βουλγαρίας....
Η ανάμειξη του Ντανιέλ Γκερέν με τη «Σεξολογία» στη δεκαετία του 1950 και η συνεισφορά του στη θεώρηση της σεξουαλικότητας και του φύλου από τη σκοπιά του ιστορικού υλισμού.
Του David Berry, από τα πρακτικά του συνεδρίου «Σοσιαλισμός και Σεξουαλικότητα. Παρελθόν και παρόν των ριζοσπαστικών σεξουαλικών πολιτικών.» Άμστερνταμ, 3-4 Οκτώβρη 2003
Μόνο ένας πραγματικά ελευθεριακός κομμουνισμός, αντιαυταρχικός και αντικρατικός, θα ήταν ικανός να προωθήσει την οριστική και ταυτόχρονη απελευθέρωση τόσο του ομοφυλόφυλου όσο και του ατόμου που δέχεται την εκμετάλλευση και την αποξένωση του καπιταλισμού. [1]
Θα όριζα τον εαυτό μου, αν ήταν απολύτως απαραίτητο να αυτοπροσδιοριστώ, ως ένα...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018