Nick Heath
Η Valdelsa, η κοιλάδα του ποταμού Elsa στην Τοσκάνη, ήταν γνωστή για τις πρώτες αναρχικές ομάδες στην Ιταλία, που είχαν εμφανισθεί εκεί ακόμη και πριν από την άφιξη των Σοσιαλιστών. Υπάρχουν αναφορές για ενεργό αναρχικό κύκλο στηην εν λόγω περιοχή το 1871.
Δεν υπήρχε αρχικά συνεργασία μεταξύ των αναρχιών κομμουνιστών και οτων αναρχοσυνδικαλιστών στην Ιταλία, καθώς ο αναρχικός κομμουνισμός είχε αναπτυχθεί εντός της Α’ Διεθνούς και ο αναρχοσυνδικαλισμός είχε προκύψει σιγά-σιγά από μαχητικά στοιχεία εντός του Partito Socialista Italiano (PSI - Ιταλικό Σοσιαλιστικό Κόμμα) και της κεντρικής συνδικαλιστικής ένωσης Confederazione Generale del Lavoro (CGL - Γενική Συνομοσπονδία Εργασίας).) που έφυγαν από τις οργανώσεις αυτές το 1912 για να ιδρύσουν την Unione Sindale Italiana (USI - Ιταλική Συνδικαλιστική Ένωση).
Στην Τοσκάνη, σε αντίθεση με άλλα μέρη της Ιταλίας, το «οργανωτικό» ρεύμα μέσα στον ιταλικό αναρχισμό, όπως εκφραζόταν από τους Errico Malatesta, Pietro Gori και Luigi Fabbri, κυριαρχούσε έναντι του ατομικιστικού ρεύματος και οι αναρχικοί κομμουνιστές και οι αναρχοσυνδικαλιστές συνεργάζονταν επιτυχώς σε οικονομικούς και κοινωνικούς αγώνες. Αυτό εξηγούσε την εμφάνιση αναρχικών μορφών πολιτικής και οικονομικής οργάνωσης στην περιοχή.
Ο Ferruccio Scarselli γεννήθηκε από τον Eusebio Scarselli και τη Maria Mancini στις 2 Νοέμβρη 1892 στο Certaldo (οι βιογραφίες του Eusebio και άλλων μελών της οικογένειας Scarselli βρίσκονται στο libcom). Άρχισε να εργάζεται από μικρός, έχοντας παρακολουθήσει μόνο δύο τάξεις του δημοτικού. Εντάχθηκε στη νεολαία του PSI. Σύντομα, όμως, ασπάστηκε τις αναρχικές ιδέες και στις 12 Μάρτη 1909 καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης δώδεκα ημερών από το Εφετείο της Φλωρεντίας για «αντίσταση κατα της αρχής».
Ο Ferruccio έλαβε μέρος στα γεγονότα της Settimana Rossa (Κόκκινη Εβδομάδα) από τις 7 έως τις 14 Ιούνη 1914. Με το ξέσπασμα του πολέμου κατατάχθηκε στο ιππικό. Στάλθηκε με το σύνταγμά του στη Βερόνα για να καταστείλει μια διαμαρτυρία που οργάνωσαν γυναίκες που διαμαρτύρονταν για τη φτώχεια και την πείνα των οικογενειών τους και απαιτούσαν την επιστροφή των στρατιωτών από το μέτωπο. Αρνήθηκε να επιτεθεί στις διαδηλώτριες και με δύο άλλους άντρες του συντάγματος, τον Giulio Calvetti και τον Garosi, και οι δύο από το Certaldo, κατέβασαν τα όπλα τους και αδελφοποιήθηκαν μαζί τους. Και οι τρεις συνελήφθησαν αμέσως και καταδικάστηκαν από το στρατοδικείο της Βερόνας σε είκοσι χρόνια φυλάκιση για «προδοσία».
Μια άλλη κατηγορία λιποταξίας πρόσθεσε άλλα έξι χρόνια στην ποινή του στις 25 Ιούλη 1917. Φυλακίστηκε στο Castel Sant' Elmo στη Νάπολι. Εκεί συνάντησε τον αναρχικό Braschi, από την Πϊζα, ο οποίος συνέβαλε με άρθρα στην αναρχική εφημερίδα «L'avvenire Anarchico» («Το Αναρχικό Μέλλον») ενώ ασκούσε ισχυρή επιρροή στον νεαρό Ezio Taddei, που είχε, επίσης, φυλακισθεί εκεί. (Ο Taddei έγινε γνωστός ως μυθιστοριογράφος, αλλά αργότερα, το 1945, εντάχθηκε στο Κομμουνιστικό Κόμμα). Γράφοντας για τη συνάντησή του με τον Scarselli, ο Taddei θυμήθηκε ότι «ανάμεσα στους διάφορους συντρόφους που συνάντησα κατά τη διάρκεια της περιπλάνησής μου στις φυλακές ήταν ο Ferruccio Scarselli, ένας νεαρός αγρότης από το Certaldo, που μπορώ να πω ότι ήταν ο πραγματικός μου δάσκαλος… Βλέπω ξανά τον Ferruccio με το σγουρό του όμορφο κεφάλι πάντα φωτισμένο από ένα παιδικό χαμόγελο».
Απελευθερώθηκε μετά τον πόλεμο χάρη σε...
Η αναρχική βιβλιοθηκάριος Anna Shimat γεννήθηκε την 1 Ιούνη 1894, στην περιοχή Okmyany Shavel, της επαρχίας Kovna της Λιθουανίας. Εβραϊκής καταγωγής.
Μετά από την αποφοίτησή της από το Γυμνάσιο στη Riga, σπούδας το διάστημα 1914-1919 στη Νομική Σχολή του Κρατικού Πανεπιστημίου Μόσχας. Κατά τη διάρκεια των σπουδών της συνδέθηκε, αρχικά, με τους εσσέρους.
Το 1922 επέστρεψε στη Λιθουανία. Εργάστηκε αρχικά ως δασκάλα σε εβραϊκό σχολείο, στη συνέχεια ως μεταφράστρια στο Kaunas, το 1940, και αργότερα ως βιβλιοθηκάριος στο Πανεπιστήμιο του Vilnius.
Συμμετείχε στο αναρχικό κίνημα στη Δημοκρατία της Λιθουανίας. Το 1940-1944 έζησε στην κατεχόμενη ΕΣΣΔ και μετά στο υπό...
Στις 7 Μάρτη 1901, κυκλοφόρησε στο Σάο Πάολο το πρώτο τεύχος της εφημερίδας «A Lanterna» («Ο Φανός»). Η εφημερίδα, που διευθυνόταν από τον δικηγόρο και ελευθεροσκεπτικιστή Benjamin Mota, δημοσίευε κριτικές κατά της Καθολικής Εκκλησίας και της επιρροής της στην πολιτική και πολιτιστική δραστηριόττα της Βραζιλίας, συμπεριλαμβανομένων σάτιρας, ποιημάτων, εικόνων και πολιτικών και κοινωνικών κειμένων.
Παρ’ ότι η εφημερίδα κυκλοφόρησε σε μια χώρα αρκετά επηρεασμένη από τον Καθολικισμό, έχει φτάσει να διακινεί 10.000 αντίτυπα, ένα μεγάλο αριθμόαφού κατάφερε να ενώσει σοσιαλιστές, αναρχικούς, θρησκευτικές μειονότητες και ελευθεροσκεπτικιστές.
Με αυτήν την επιρροή μετατράπηκε σε εργατική εφημερίδα στο διάστημα μεταξύ 1906 και 1909,...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018