Σημείωση μεταφραστή*: Eνα ιστορικό ντοκουμέντο από την Ιστορία του εργατικού κινήματος στην Λατινική Αμερική. Το τοπικό τμήμα του συνδικάτου των Βιομηχανικών Εργατών του Κόσμου (Industrial Workers of the World – IWW) είναι μια αξιοσημείωτη περίπτωση.
Η ακόλουθη μετάφραση μιας επιστολής που λάβαμε από ένα μέλος της χιλιανής I.W.W. είναι μία από τις πολλές επικοινωνίες που λάβαμε από αυθεντικές και αξιόπιστες πηγές, δίνοντας μια περιγραφή των σχεδόν απίστευτων φρικαλεοτήτων που διαπράχθηκαν από τη χιλιανή αστική τάξη κατά τη διάρκεια και από την τελευταία εβδομάδα του Ιουλίου. Αυτές οι φρικαλεότητες προκλήθηκαν από αυτό που φαίνεται να είναι ένα έξυπνα χειραγωγημένο «κύμα πατριωτισμού» υπέρ των βαρόνων νιτρικών αλάτων της βόρειας Χιλής, οι οποίοι κυριαρχούν σε ολόκληρη τη χώρα και την κυβέρνησή της μέσω της κύριας βιομηχανίας παραγωγής πλούτου, εναντίον του Περού και της Βολιβίας και των αφυπνισμένων αστικών στοιχείων τους. Αυτοί οι τελευταίοι εξέφρασαν πρόσφατα την επιθυμία να ανακτήσουν την κατοχή των επαρχιών Αρίκα και Τάκνα, πρώην τμήμα του Περού, και της Αντοφαγάστα, πρώην τμήμα της Βολιβίας, οι οποίες καταλήφθηκαν από τη Χιλή στον πόλεμο του 1879 και κατέχονται από αυτήν από τη συνθήκη ειρήνης του 1883.
Όπως λέει το αρρενωπό και ελκυστικό περιοδικό "Insurrexit", που εκδίδεται από την Οργάνωση Φοιτητών Πανεπιστημίου του Μπουένος Άιρες, ένας άλλος πόλεμος, υποκινούμενος από τους πατριώτες της Χιλής, του Περού και της Βολιβίας, ετοιμάζεται για την κατοχή μιας ερήμου αποβλήτων περιττωμάτων πτηνών, τα κρεβάτια γκουανό από τα οποία λαμβάνονται τα νιτρικά άλατα.
Η φαινομενική ανάπτυξη της χιλιανής I.W.W., ξεχωριστής και ανεξάρτητης από την I.W.W. των Ηνωμένων Πολιτειών, είναι μια από τις πολλές αξιοσημείωτες εξελίξεις του εργατικού κινήματος της Νότιας Αμερικής, για την οποία θα έχουμε περισσότερα να πούμε σε μελλοντικά τεύχη του One Big Union Monthly.
Ένα γράμμα από τη Χιλή. (Ειδικά για το The One Big Union Monthly -Μηνιαίο περιοδικό του συνδικάτου των IWW)
Συνάδελφοι:
Διανύουμε μια περίοδο καταστολής που για την άγρια αγριότητά της δεν έχει συγκριθεί ποτέ σε αυτή τη χώρα. Οι κυρίαρχες δυνάμεις και οι εκπρόσωποι της «τάξης», της «χώρας μας», και ακόμη και του «θεού», επανέρχονται φυσικά και εύκολα στα ένστικτα του τρωγλοδύτη.
Το σύνθημα φαίνεται να είναι: «Εξαλείψτε όλους τους συνδικαλιστές, τους αναρχικούς και τους ιδεαλιστές, είτε είναι εργάτες είτε φοιτητές. καταστρέψτε τις εκδόσεις και τα τυπογραφεία τους, τα γραφεία τους, τις αίθουσες συνελεύσεων και τις βιβλιοθήκες» κ.λπ., εν ολίγοις, όλους τους φορείς διαφωτισμού και εκπαίδευσης που απευθύνονται ή ιδρύονται από καταπιεσμένους εργάτες ή ιδεαλιστές, και όλες τις οργανώσεις που στοχεύουν στην αντικατάσταση του σημερινού ανυπόφορου καθεστώτος με ένα καθεστώς οικονομικής ελευθερίας.
Υπάρχει μεγάλος αριθμός συντρόφων και συναδέλφων μας στις φυλακές της Χιλής. πάνω από 100 στο Σαντιάγο, 25 στο Valparaiso, άλλα τόσα στην Concepcion, Iquique, Caleta Buena, Antofagasta, Tocopilla, Punta Arenas και άλλες τοποθεσίες. Πολλοί από τους συναδέλφους μας έχουν απελαθεί για το «έγκλημα» ότι έχουν γεννηθεί πέρα από τα όρια των περιοχών των δεσποτών νιτρικών αλάτων ή λόγω της σχέσης τους με τις σοβαρά προοδευτικές εργατικές οργανώσεις, παρά το γεγονός ότι πολλοί από αυτούς έχουν διαμείνει σε αυτή τη χώρα για 25 χρόνια ή περισσότερο. Αυτοί οι σύντροφοι συνελήφθησαν, υπέστησαν βία και ξυλοδαρμούς και εγκαταλείφθηκαν στην έρημο στα σύνορα του Περού.
Έκαναν επιδρομές και κατέστρεψαν το τυπογραφείο της ελευθεριακής επιθεώρησης «Numen» του Σαντιάγο, των αναρχοσυνδικαλιστικών δεκαήμερων εκδόσεων «El Surco» του Iquique και «La Batalla» του Valparaiso, της «La Comuna» της Vina del Mar, της εβδομαδιαίας «El Socialista» και της καθημερινής «El Trabajo» της Punta Arenas, η τελευταία είναι το όργανο της Ομοσπονδίας Εργατών του Μαγγελάνου.
Κατέστρεψαν και λεηλάτησαν τα γραφεία της Ομοσπονδίας Φοιτητών του Σαντιάγο και των τοπικών συνδικάτων των Βιομηχανικών Εργατών του Κόσμου (ΙWW) στο Σαντιάγο και το Βαλπαραΐσο. Η πλειοψηφία των κρατουμένων είναι της τελευταίας οργάνωσης και δικάζονται ή περιμένουν να δικαστούν στο Σαντιάγο και αλλού ως «υπονομευτές του νόμου και της τάξης». Αυτοί που κρατούνται για δίκη στο Σαντιάγο περιλαμβάνουν σχεδόν όλα τα μέλη του Περιφερειακού Διοικητικού Συμβουλίου της I.W.W. της Χιλής, καθώς και τους διευθυντές επιχειρήσεων των "Numen" και "Verba Roja", Julio Valiante και Luis A. Soza. Οι συντάκτες δεν συνελήφθησαν. Σχεδόν όλα τα μέλη του Τοπικού Διοικητικού Συμβουλίου του Σαντιάγο και οι συντάκτες και διευθυντές του οργάνου του "Mar y Tierra", Juan 0. Chamorro y Santos Arancibia, βρίσκονται στη φυλακή στο Valparaiso, μαζί με τους Juan Vergara και Luis A. Pardo της αναρχοσυνδικαλιστικής δεκαήμερης εφημερίδας "La Batalla". Στο Iquique, ο εκδότης του "El Surco", Celedonic Arenas, δικάζεται και πάλι, και στην Tocopilla, ο εκδότης του "El Socialista", Luis Rocabarren, έχει κατηγορηθεί. Στην Κονσεπσιόν, δικάζονται οι συνάδελφοι Luis A. Jorquera και Luis A. Hernandez, συντάκτες της «La Jornada».
Μεταξύ των φοιτητών που δικάζονται στο Σαντιάγο, είναι ο συνάδελφος Domingo Gomez Rojas για το «έγκλημα» να είναι μέλος της I.W.W., και οι Pedro Gandulfo και Rigoberto Soto, οι οποίοι υπερασπίστηκαν ηρωικά τα γραφεία και την αίθουσα τους την ημέρα της επίθεσης, όταν κάηκε η βιβλιοθήκη του κοινωνικού κέντρου των φοιτητών. Η επίθεση στη φοιτητική λέσχη έλαβε χώρα το μεσημέρι και είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι η εν λόγω λέσχη βρισκόταν δύο τετράγωνα μακριά από το παλάτι της «La Moneda», την έδρα της κυβέρνησης αυτής της πολιτισμένης δημοκρατίας.
Μπροστά στη συναινετική αστυνομία, ένας όχλος κληρικών και πατριωτών, αποτελούμενος από φοιτητές των θρησκευτικών κολεγίων και στρατιωτικούς με πολιτικά ρούχα, με την εθνική σημαία και το πορτρέτο του προέδρου στο κεφάλι τους, προχώρησε στην καταστροφή όλων όσων αντιπροσώπευαν τη διαφώτιση και την ελευθερία των εργατών και των παραγωγών. Χτύπησαν τον συνάδελφό μας Juan Gandulfo, έναν φοιτητή, με τον πιο σκληρό τρόπο, επειδή δεν υπάκουε στις απαιτήσεις τους να φιλήσει τη σημαία που κρατούσαν. Χτύπησαν επίσης με τον πιο άγριο τρόπο τον φοιτητή Santiago Labarco και τους καθηγητές του Πανεπιστημίου της Χιλής, Evaristo Molina του τμήματος Πολιτικής Οικονομίας και Pedro Leon του Τμήματος Φιλοσοφίας.
Στο Valparaiso έλαβαν χώρα οι ίδιες πράξεις βαρβαρότητας, η αίθουσα του I.W.W. δέχτηκε επιδρομή από την αστυνομία και τους στρατιώτες, οι οποίοι μπήκαν στην αίθουσα με το περίστροφο στο χέρι, ενώ οι συνάδελφοι εργάτες πραγματοποιούσαν μια ειδική επαγγελματική συνάντηση, και άρχισαν να τους χτυπούν δεξιά και αριστερά, μέχρι που μερικοί από τους συντρόφους μας αντιτάχθηκαν στην άνανδρη βαρβαρότητά τους και υπερασπίστηκαν τους εαυτούς τους με καρέκλες. και στη συνέχεια η πλειοψηφία των παρόντων οδηγήθηκαν στη φυλακή, συμπεριλαμβανομένων των πιο ενεργών μελών των συνδικάτων μας στο Valparaiso, ενώ άλλοι αστυνομικοί και στρατιώτες «βρήκαν» θαυματουργικά δυναμίτη και πυροβόλα όπλα διαφόρων ειδών στην αίθουσα. Ο σάλος που δημιουργήθηκε για αυτή την ανακάλυψη από τον διεφθαρμένο ημερήσιο τύπο με τις συνήθεις διαστροφές του, προκάλεσε άλλη μια επιδρομή στην αίθουσα από τους κληρικούς και τους πατριώτες καθαρούς και απλούς, οι οποίοι κατέστρεψαν όλα τα έπιπλα και τον εξοπλισμό στην τοπική αίθουσα και τα γραφεία του I.W.W.
Η αίθουσα και τα γραφεία της Ομοσπονδίας Εργατών του Μαγγελάνου, συμπεριλαμβανομένου του τυπογραφείου τους, όλα καταλαμβάνουν ένα υπέροχο κτίριο που προηγουμένως χρησιμοποιούνταν ως θέατρο, εισέβαλαν λίγο μετά τα μεσάνυχτα, ενώ οι εργάτες είχαν συγκεντρωθεί μέσα.
Οι στρατιώτες προσπάθησαν να μπουν στην αίθουσα, αλλά τους αρνήθηκαν, και όταν αποκλείστηκαν πυροβόλησαν αρκετές βολές μέσα στο κτίριο από κοντινή απόσταση, σκοτώνοντας περίπου τριάντα εργάτες και τραυματίζοντας περίπου πενήντα. Ο όχλος, αποτελούμενος από την Καθολική Ομοσπονδία, την Πατριωτική Ένωση της Χιλής και στρατιωτικούς και πολιτικούς αξιωματούχους, συμπεριλαμβανομένου του κυβερνήτη του Μαγγελάνου, έβαλε πολυβόλα στις γωνίες των δρόμων γύρω από το κτίριο και έβαλε φωτιά στην αίθουσα των εργατών σε πολλά διαφορετικά μέρη ταυτόχρονα, καίγοντάς την στο έδαφος μαζί με τα γραφεία και το τυπογραφείο του "El Trabajo". " όργανο της Εργατικής Ομοσπονδίας του Μαγγελάνου, που εκδίδεται κάθε δεύτερη μέρα.
Καθώς βρισκόμαστε σε εξαιρετικά μειονεκτική θέση στον αγώνα μας ενάντια στους δράστες αυτών των τρομερών εγκλημάτων, ζητάμε αλληλεγγύη από όλους τους εργαζόμενους σε όλο τον κόσμο. Προτείνουμε όπου και όποτε είναι δυνατόν να δοθεί δημοσιότητα στα εγκλήματα της χιλιανής αστικής τάξης και να πραγματοποιηθούν συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας.
Σας ζητάμε επίσης να προσπαθήσετε να συνεχίσετε το μποϊκοτάζ σε όλα όσα προέρχονται από ή πηγαίνουν στη Χιλή όσο οι σύντροφοί μας κρατούνται πίσω από τα κάγκελα της φυλακής και όσο η άγρια δίωξη διαρκεί εναντίον εκείνων από εμάς που αναζητούν ένα καλύτερο σύστημα κοινωνίας και ένα λαμπρότερο μέλλον για την ανθρωπότητα.
Συνάδελφοι: ας είναι η αλληλεγγύη η λέξη!
Ενάντια στην εγκληματική τυραννία της χιλιανής αστικής τάξης ας αντιταχθούμε στη διεθνή αλληλεγγύη του προλεταριάτου!
Η I.W.W. και οι αναρχικοί της Χιλής.
Βαλπαραΐσο, Χιλή,
28 Σεπτεμβρίου 1920.
Υ.Γ. Καλούμε ιδιαίτερα σε μποϊκοτάζ ενάντια στα μέλη της χιλιανής αστικής τάξης που ταξιδεύουν στη χώρα σας, από τους οργανωμένους σοφέρ, τους εργαζόμενους σε ξενοδοχεία και εστιατόρια κλπ.
Να διακόψουμε την αποστολή όλων των εγγράφων και της αλληλογραφίας στις προηγούμενες διευθύνσεις μας. Αυτό αφορά όλες τις ριζοσπαστικές εφημερίδες και οργανώσεις στη Χιλή, καθώς τα γραφεία μας έχουν κλείσει και οι διευθύνσεις μας είναι γνωστές, όλη η αλληλογραφία για εμάς κατάσχεται από την αστυνομία. Στείλτε έγγραφα και αλληλογραφία στη διεύθυνση Luis Pirson, Correo 2, Valparaiso, Chile.
*Mετάφραση: Αργύρης Αργυριάδης.
