Η Industrial and Commercial Workers’ Union of Africa (Ένωση Βιομηχανικών και Εμπορικών Εργατών Αφρικής - ICU) ιδρύθηκε στο Κέιπ Τάουν το 1919. Το 1920 συγχωνεύθηκε με την επαναστατική συνδικαλιστική ένωση, Industrial Workers of Africa (Βιομηχανικοί Εργάτες της Αφρικής) και άλλα συνδικάτα. Μεγάλωσε ταχύτατα στη Νότια Αφρική μεταξύ της έγχρωμης και μαύρης εργατικής τάξης και των εκμισθωτών γης. Εξαπλώθηκε επίσης, τις δεκαετίες του 1920 και του 1930, σε γειτονικές χώρες.
Η ICU δεν ήταν ακριβώς επαναστατική συνδικαλιστική ένωση, αλλά επηρεάστηκε από τον επαναστατικό συνδικαλισμό.
Οι στόχοι της ICU ήταν μερικές φορές λίγο συγκεχυμένοι. Είχε δεχθεί επιρροές από αρκετές και ετερόκλητες ιδέες και ρεύματα. Ωστόσο, από το Καταστατικό της, που υιοθετήθηκε το 1925, και πολλές ομιλίες και ανακοινώσεις, συνάγεται ότι ο απώτερος στόχος της ήταν να καταργηθεί το ταξικό σύστημα μέσω της εργατικής και της άμεσης δράσης και να αναδιανεμηθεί εξίσου η οικονομική και πολιτική εξουσία σε συνδυασμό με τους οργανωμένους εργαζόμενους ανά τον κόσμο. Τα συνδικάτα να αναλάβουν τη λειτουργία των εργοστασίων και των αγροκτημάτων. Στη Νότια Αφρική, αυτό σήμαινε επίσης την κατοχή γης από πλευράς των μαύρων και των έγχρωμων εργατών, τερματίζοντας έτσι την εξουσία των λευκών μεγαλοαγροτών. Η ICU είχε ως στόχο να τερματίσει την εθνική καταπίεση στη Νότια Αφρική, φέροντας στο προσκήνιο του έγχρωμους εργάτες.
Στο Καταστατικό της ICU δηλωνόταν ότι η οργάνωση επιδίωκε την αναδιοργάνωση της κοινωνίας σύμφωνα με τις σοσιαλιστικές γραμμές και σύμφωνα με την αρχή: "Από τον καθένα σύμφωνα με τις ικανότητές του, στον καθένα σύμφωνα με τις ανάγκες του".
Ο βραχυπρόθεσμος στόχος της ICU ήταν η οργάνωση των εργαζομένων σε όλες τις βιομηχανίες, τόσο στις αστικές όσο και στις αγροτικές περιοχές. Οι αγωνιστές της ICU πίστευαν ότι η δύναμή τους ήταν στους αριθμούς τους που θα μπορούσε να αυξηθούν με τη συνένωση όλων των εργαζομένων σε μια "Μεγάλη Ένωση” (“One Big Union”). Πολλά μέλη δεν ήταν εργαζόμενοι. Ήταν εκμισθωτές αγρότες, δηλαδή αγροτικές οικογένειες που ενοίκιαζαν γη από λευκούς μεγαλοαγρότες, πληρώνοντας με εργασία, καλλιέργειες ή χρήμα.
Ένα μεγάλο επίτευγμα της ICU με τους αριθμούς, ήταν ότι η οργάνωση είχε πάνω από 100.000 μέλη μόνο στη Νότια Αφρική - και κατάφερε επίσης να κινητοποιηθεί σε μεγάλο μέρος της ευρύτερης περιοχής της Νότιας Αφρικής. Η ICU ήταν το μεγαλύτερο συνδικαλιστικό σωματείο που είχε ριζώσει στην αφρικανική ήπειρο μέχρι τη δεκαετία του 1940.
Ένα άλλο σημαντικό επίτευγμα ήταν ότι τα μέλη της οργάνωσης, στα τέλη της δεκαετίας του 1920, ήταν κυρίως εργάτες γης και μισθωτοί αγρότες, οι οποίοι γενικά είναι πολύ πιο δύσκολο να οργανωθούν από ό,τι οι εργάτες των πόλεων. Δημιουργήθηκαν επίσης διεθνείς συνδέσεις, κυρίως με αμερικανικά και βρετανικά συνδικάτα.
Η ICU είχε μια βασική ταξική ανάλυση και μια ιδέα για το τι ήθελε (μια ελεύθερη κοινωνία, όπου οι μαύροι και οι έγχρωμοι αντιμετωπίζονταν με αξιοπρέπεια και όπου οι εργαζόμενοι δεν εκμεταλλεύονταν) και τι να χρησιμοποιούν (συνδικάτα) για να φτάσουν εκεί. Ωστόσο, δεν υπήρχε στρατηγική ανάλυση του τρόπου με τον οποίο θα μπορούσε να συμβάλει η συνδικαλιστική οργάνωση της ICU. Αυτό, σε συνδυασμό με την κακή οργάνωση και τα προβλήματα με τη χρηματοδότηση και τις εσωτερικές διαμάχες, έκανε τη ICU εντελώς αναποτελεσματική, παρά τη δύναμή της σε μέλη.
Επίσης, η πολιτική της ICU συχνά συγχέεται. Μερικές φορές η ICU χρησιμοποιουσε μια ταξική ανάλυση, μερικές φορές ήταν εθνικιστική, μερικές φορές ήταν ριζοσπατική, μερικές φορές ήταν πολύ μέτρια. Μίλησε για απεργίες, αλλά δεν διοργάνωσε πολλούς. Μίλησε για δομές από τη βάση προς την κορυφή, αλλά πολλοί ηγέτες της ήταν διεφθαρμένοι και η ευθύνη ήταν αδύναμη. Στις αρχές της δεκαετίας του 1930, η ICU είχε καταρρεύσει στη Νότια Αφρική.
*Το κείμενο γράφτηκε από τον Warren McGregor (TAAC, ZACF), με τη βοήθεια των συντρόφων Abram, Anathi, Bongani, Eric, Jane, Leila, Lucky, Mzee, Nobuhle, Nonzukiso, Pitso, Siya, Warren.
**Μετάφραση: Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης.
***Πηγή: www.zabalaza.net
