Τα καπιταλιστικά οικοδομήματα κλονίζονται απ’ όλες τις μεριές. Η νομισματική κρίση, ο πληθωρισμός, η ανεργία φέρνουν σε απόγνωση τις άρχουσες τάξεις όλου του κόσμου, γιατί αποκαλύπτουν το αδιέξοδο της καπιταλιστικής οικονομίας, την αύξηση των εμπορικών ανταγωνισμών. Η μόνη διέξοδος του σημερινού συστήματος είναι η παραγωγή για κέρδος κι όχι για τις ανάγκες των ανθρώπων που σε τελευταία ανάλυση φέρνει τον πόλεμο με πυρηνικά ή συμβατικά όπλα.
Ο πόλεμος λοιπόν είναι αναπόσπαστο συστατικό των σημερινών παραγωγικών συστημάτων Δύσης και Ανατολής. Δεν έχει σημασία μόνο ποιοι υποκινούν πρώτοι τον πόλεμο, σημασία έχει ποιοι υπερασπίζονται τα κοινωνικά καθεστώτα της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο που δημιουργούν τις κοινωνικές αντιθέσεις των τάξεων των διαφορετικών συμφερόντων και κατ’ επέκταση τους πολέμους των εθνών. Ο πόλεμος είναι αναπόσπαστο συστατικό στοιχείο του καπιταλιστικού συστήματος και προϋπόθεση της επιβίωσης του. Επομένως όχι μόνο οι «ειρηνιστικές και δημοκρατικές» καμπάνιες δεν μπορούν να ασκήσουν καμιά επίδραση πάνω στην πορεία των γεγονότων, αλλά ο μοναδικός λόγος ύπαρξης τους είναι να σπέρνουν αυταπάτες, να εμποδίζουν την επαγρύπνηση και να αποκοιμίζουν την μαχητικότητα της εκμεταλλευόμενης τάξης και να οδηγούν την πραγματική δυσαρέσκεια σε αδιέξοδο. Το μοναδικό σημαντικό εμπόδιο για την έκρηξη μιας ενδοϊμπεριαλιστικής σύγκρουσης είναι η όξυνση της πάλης των τάξεων σε κάθε χώρα -μόνον έτσι η απειλή του πολέμου θα εκλείψει οριστικά, μόνο με την καταστροφή της καπιταλιστικής κοινωνίας.
*Αδημοσίευτο και χωρίς βέβαια χρονολογία κείμενο του μπάρμπα-Γιάννη για τον πόλεμο)
**Περιλαμβάνεται στο βιβλίο του Γιάννη Ταμτάκου «Αναμνήσεις μιας ζωής στο επαναστατικό κίνημα», Εκδ. «Κύκλοι Αντιεξουσίας», Θεσσαλονίκη 2003, σελ. 230-231.
