Ο Dimitry Popov γεννήθηκε στην επαρχία Kononovo της Μόσχας. Εργάστηκε σε πολλά εργοστάσια μέχρι το 1914, όταν κλήθηκε να υπηρετήσει στον στόλο της Βαλτικής. Το 1917 κατά τη διάρκεια της επανάστασης του Ιούλη μπήκε στο Αριστερό Σοσιαλιστικό Επαναστατικό Κόμμα (εσέροι). Τον Οκτώβρη, εξελέγη μέλος της Πανρωσικής Κεντρικής Επιτροπής των Σοβιέτ. Στα τέλη του 1917 σχημάτισε ένα απόσπασμα του Κόκκινου Στρατού στο Ελσίνκι, το οποίο μεταφέρθηκε στη Μόσχα. Το 1918 έγινε διοικητής ενός μάχιμου τμήματος της Τσεκά.
Ωστόσο, μέχρι τον Ιούνιο του 1918 είχε ήδη απογοητευτεί πλήρως από την καταστολή των εργατών από τους Μπολσεβίκους και βοήθησε στην οργάνωση της εξέγερσης των αριστερών εσέρων, μια εξέγερση που απέτυχε.
Τον Δεκέμβρη του ίδιου χρόνου βρισκόταν στο Χάρκοβο, οργανώνοντας την στρατιωτική αντίσταση των αριστερών εσέρων στην ουκρανική εθνικιστική, αστική κυβέρνηση. Στο τέλος του χρόνου πολέμησε ενάντια στους λευκούς στο Yekaterinoslav. Το απόσπασμα στο οποίο συμμετείχε ηττήθηκε, και έπρεπε να υποχωρήσει στο Guilay-Polye, όπου ενώθηκε με ένα απόσπασμα του επαναστατικού εξεγερτικού στρατού της Ουκρανίας (μαχνοβίτες). Εργάστηκε στο Πολιτιστικό Τμήμα του στρατού, το οποίο διευθυνόταν από κοινού από τους αριστερούς εσέρους, τους μαξιμαλιστές και τους αναρχοκομμουνιστές της Ομοσπονδίας “Nabat”. Περίπου αυτή τη στιγμή πέρασε στον αναρχισμό και το αναρχικό κίνημα.
Τον Μάη του 1920 εξελέγη στην Επαναστατική Επιτροπή του μαχνοβίτικου στρατού και τον Ιούνη έγινε γραμματέας του κινήματος, ηγούμενος του κοινού αγώνα των μαχνοβιτών και του Κόκκινου Στρατού ενάντια στον Βράνγκελ.
Στις 26 Νοέμβρη 1920, συμμετείχε σε κοινή συνάντηση του επιτελείου των Μαχνοβιτών και του Κόκκινου Στρατού με αντικείμενο μελλοντικές κοινές στρατιωτικές επιχειρήσεις. Ωστόσο, η συνάντηση ήταν μια παγίδα που είχε στηθεί από τον ίδιο τον Τρότσκι, και πολλοί από τους ηγέτες των μαχνοβιτών εκτελέστηκαν επιτόπου. Ο Popov όμως μεταφέρθηκε στη Μόσχα και εκτελέστηκε από την Τσεκά την 1η Μάη 1921.
Μετάφραση: Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης.
...
Έφυγε στις 30 Απρίλη 2020, ο σύντροφος Sérgio Luiz Monteiro Mesquita, χτυπημένος από τον Covid-19. Καθηγητής Ιστορίας και ερευνητής, ο Sérgio συμμετείχε ενεργά στο project Marques da Costa Research Core (NPMC) και στην Biblioteca Social Fábio Luz (BSFL - Κοινωνική Βιβλιοθήκη Fábio Luz) χώροι που συνδέονται άμεσα με την Αναρχική Ομοσπονδία Ρίο ντε Τζανέιρο (FARJ). Ο Sérgio ήταν καθηγητής στο σχολείο Assisi Chateaubriand, στο Duque de Caxias, και έγραψε διάφορα άρθρα για το περιοδικό “Emecê”, ερευνώντας ενεργά την ιστορία των αγώνων της εργατικής τάξης στην περιφέρεια Baixada Fluminense.
Στη μνήμη μας ο Sergio θα μείνει ως ένας σπουδαίος ερευνητής, δάσκαλος...
Μέλη της Resistencia Libertaria (RL - Ελευθεριακή Αντίσταση)
Rita Artabe (εργάτρια), Fernando "el paw" Diaz (γραφίστας), Elsa Martinez (εκπαιδευτικός και δημοσιογράφος), Hernan Ramirez Achinelli (μηχανικός), Elvio Mellino (ναύτης), Edison Cantero (εμποροϋπάλληλος), Raúl Olivera (γραφίστας), Luis Matsuyama (εργάτης Techint), Patricia Olivier (εργάτρια Techint), Marcelo Tello (υλοτόμος), Rafael Tello (εργάτης ναυπηγείων Quarton), Pablo Tello (εργάτης ναυπηγείων Quarton).
Μέλη της Federación Anarquista Uruguaya (FAU - Αναρχική Ομοσπονδία Ουρουγουάης)
Washington Cram (μηχανικός, οικοδόμος, υδραυλικός και αρτοποιός), Eduardo Chizzola (εκπαιδευτικός), Graciela da Silveira (φοιτήτρια), León Duarte (εργάτης ελαστικών, Juan Pablo Errandonea (φοιτητής),...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018