Τον Απρίλιο του 1919, στην πόλη Ντούπνιτσα γεννήθηκε ένας από τους σημαντικούς και πιο δραστήριους Βούλγαρους αναρχικούς του 20ού αιώνα - ο Τρεντάφιλ Μαρουλέφσκι.
Από νεαρή ηλικία ήταν πολιτικά ενεργός. Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου συμμετέχει σε μια αντάρτικη ομάδα κατά της μοναρχοφασιστικής εξουσίας στη χώρα. Μετά το 1944, με τη εγκαθίδρυση της "λαϊκής εξουσίας" του ΚΚΒ, ανέλαβε εκπαιδευτικό έργο και προώθησε ενεργά τις ιδέες του αναρχισμού, μια δράση για την οποία καταπιέστηκε από τις αρχές και αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη Βουλγαρία το 1948. Κατέφυγε στο Παρίσι, όπου συνέχισε να είναι πολιτικά ενεργός.
Πέθανε το 2009 και ετάφη στο Cimetière du Père Lachaise στο Παρίσι.
Παρακάτω παραθέτω μια στιγμή της ζωής του που ο ίδιος παρουσιάζει ως σημείο καμπής για την πολιτικοποίησή του:
Η οικογένεια του Μαρουλέφσκι ήταν φτωχή και καλλιεργούσε καπνό. Οι έμποροι τότε αγόραζαν τον καπνό σε πολύ άδικη τιμή, πληρώνοντας μόνο για το μισό, ενώ το άλλο μισό το δήλωναν ως "σκάρτο" (δηλαδή οι έμποροι τον έπαιρναν χωρίς να πληρώσουν με το πρόσχημα ότι ήταν "κακής ποιότητας" ). Έτσι μία μέρα ο πατέρας του Τρεντάφιλ αποφασίζει να δράσει. Πηγαίνει με τους δύο μεγαλύτερους γιους του (ένας εκ των όποιον ο νεαρός τότε Τρεντάφιλ) λέγοντάς τους να πάρουν μεγάλα ρόπαλα, ενώ αυτός θα είχε πάνω του ενα περίστροφο, και όταν τους δώσει το σύνθημα, να σπεύσουν προς στους καπνέμπορους με τα ρόπαλα στα χέρια. Έτσι, έρχεται η σειρά τους να πουλήσουν το καπνό τους. Όταν οι έμποροι βαθμολογούν τον καπνό ως σκάρτο, ο πατέρας λέει: "Τι σκάρτο; Είστε κλέφτες!" Βγάζει το περίστροφο και οι δύο γιοι του πέφτουν με τα ρόπαλα πάνω στους εμπόρους. Από φόβο, οι έμποροι πληρώνουν την πραγματικά τιμή για τον καπνό. Εκείνη την ημέρα όσοι αγρότες πέρασαν μετά την οικογένεια Μαρουλέφσκι πηραν την κανονική τιμή για τον καπνό τους, χωρίς "σκάρτο". Έτσι ο νεαρός Τρεντάφιλ μαθαίνει να πολεμά την αδικία.
*Του Yavor Tarinski από τη σελίδα του στο Facebook.
...
To ονομαστό γαλλικό αναρχικό περιοδικό “Les Temps Nouveaux” (Νέοι Καιροί), στο τεύχος του της 1-14 Οκτώβρη 1898, δημοσιεύει μια πληροφορία για την έκρηξη δυναμίτη στο Σίδνεϊ, γράφοντας ότι η αστυνομία απέδωσε την ευθύνη στους αναρχικούς, αλλά χωρίς να υπάρχουν επαρκή αποδεικτικά.
Επίσης, στο ίδιος τεύχος, αναφέρει για πρόταση Δημοψηφίσματος στην Αυστραλία για το αν θα πρέπει να δημιουργηθεί μια ομοσπονδία των Αυστραλιανών Πολιτειών, κάτι που απορρίφθηκε. (Ωστόσο, η ομοσπονδιακού τύπου συγκρότηση των επιμέρους αποικιών σε Κοινοπολιτεία ολοκηρώθηκ τρία χρόνια αργότερα, το 1901)
...
Οι λαϊκές διαδηλώσεις αποσκοπούσαν στην αποκάλυψη των άθλιων συνθηκών υπό τις οποίες ζούσαν οι εργάτες, καθώς και για να διαμαρτυρηθούν για την αυξανόμενη αύξηση των ενοικίων και των τροφίμων. Οι κύριες πρακτικές προτάσεις ήταν η μείωση των φόρων, η κατασκευή κατοικιών για τους εργάτες και δημοτικές αγορές με λαϊκές τιμές. Στο Σάντος, το κίνημα άρχισε να οργανώνεται στα μέσα του 1912 και δημιουργήθηκαν υποεπιτροπές σε γειτονιές όπως η Vila Mathias και Macuco.
Μέσα από τα παρακάτω λόγια τα μέλη της τοπικής εργατικής ομοσπονδίας συνόψισαν τα καθημερινά βάσανα της εργατικής τάξης του Santos: "Υπάρχει τόση δυστυχία στα σπίτια μας που...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018