Στις 28 Μάρτη 1925, γεννήθηκε στο Σάο Πάολο της Βραζιλίας, ο Ideal Peres, αγωνιστής και από τις φυσιογνωμίες του σύγχρονου βραζιλιάνικου αναρχισμού. Ιατρός στο επάγγελμα, ο Ideal συμμετέχει ενεργά στην Αναρχική Νεολαία του Ρίο ντε Τζανέιρο, την Ένωση Αναρχικών του Ρίο ντε Τζανέιρο και το Κέντρο Μελετών “Καθηγητής José Oiticica” (CEPJO).
Μέσω του CEPJO θα δημιουργηθούν διάφορες ομάδες όπως το Movimento Estudiantes Libertaria (MEL - Ελευθεριακό Κίνημα Σπουδαστών) όπου συμμετέχουν αγωνιστές όπως ο Antonio da Costa Mário, ο Rogério Pinto και η Maria Arminda Silva, μεταξύ άλλων. Με το πραξικόπημα του 1964, οι περισσότεροι από αυτους τους συντρόφους θα συλληφθούν, συμπεριλαμβανομένου και του Ideal Peres, ο οποίος θα κατηγορηθεί για αναρχική προποαγάνδα και υποκίθνησε σε δημουργία φοιτητικών και εργατικών ομάδων.
Τη δεκαετία του '70, θα συμβάλει με άρθρα του στην εμβληματική εφημερίδα “O Inimigo do Rei", που αποτέλεσε κάτι σαν απάντηση στην προπαγάνδα μέσω του Τύπου από τη δικτατορία της Βραζιλίας.
Το 1980 ο Ideal, μαζί με την συναδέλφισσά του Esther, θα βρεθεί στο Ρίο όπου θα ιδρύσουν το Associacion de Moradores e Amigos do Leme (AMALEME), όπου θα συγχωνευτούν ομοσπονδιακά τα κοινοτικά κέντρα διαφόρων γειτονιών και φαβελών.
Μέσα από ολόκληρη τη δράση του, ο Ideal Peres εξέφρασε πρακτικά την ανησυχία να επιστρέψει ο αναρχισμός στην ίδια την κοινωνία, από όπου αποχωρίστηκε μετά το 1930.
Πέθανε το 1995, αφήνοντας πίσω του μια άκρως σημαντική αγωνιστική κληρονομιά, η οποία συνεχίζεται σήμερα από οργανώσεις σαν τη FARJ (Αναρχική Ομοσπονδία Ρίο ντε Τζανέιρο) και την CAB (Βραζιλιάνικος Αναρχικός Συντονισμός).
*Πηγή: Emilio Crisi. Μετάφραση: Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης.
