Nick Heath
«Ένας πολύ μορφωμένος επιστήμονας, ένας θαυμάσιος εκπρόσωπος της προηγμένης Ρωσικής διανόησης στα τέλη του 19ου - αρχές του 20ού αιώνα. Από το A. Kuprava. Άνθρωποι: Χρόνος και ζωή. - Sukhum, 2010.
Ο Alexei Olonetsky γεννήθηκε στη ρωσική πόλη Penza το 1893. Αποφοίτησε από το Γυμνάσιο του Saratov το 1911 και στη συνέχεια σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αγίας Πετρούπολης. Εδώ έγινε ριζοσπάστης.
Από το 1915 έως το 1917 εργάστηκε ως στατιστικολόγος στην Κεντρική Διοίκηση Απογραφής στη Γεωργία. Ήταν εκπρόσωπος στο 2ο Πανρωσικό Συνέδριο Σοβιετικών Εργατών Στρατιωτών στις 7-9 Νοεμβρίου 1917.
Το 1919 ήταν Μαξιμαλιστής Σοσιαλιστής Επαναστάτης, αλλά τον επόμενο χρόνο πέρασε στους Aναρχικούς. Δραστηριοποιήθηκε στο αναρχικό υπόγειο κίνημα στην Οδησσό ενάντια στις αντεπαναστατικές δυνάμεις του Ντενίκιν. Ως μέλος της Συνομοσπονδίας Ναμπάτ, συμμετείχε στο Τρίτο Συνέδριο στο Χάρκοβο το Σεπτέμβρη του 1920, όπου εξελέγη στη γραμματεία του.
Ήταν ένας από τους αναρχικούς της Ναμπάτ που συνελήφθη από την Τσεκά στο Χάρκοβο στις 25 Νοέμβρη 1920 και στάλθηκε σε φυλακή της μυστικής αστυνομίας. Στη συνέχεια μετήχθη στη Μόσχα, όπου πέρασε από την Εσωτερική Φυλακή της Τσεκά και ακολούθως στις φυλακές Μπουτύρκι και Ορλόφσκ στο Ορέλ, και τη φυλακή απομόνωσης πολιτικών αντιπάλων του καθεστώτος στο Βλαντιμίρ. Ήταν ένας από τους αναρχικούς, μαζί με τους Όλγα Ταρατούτα, Φάνια Μπαρόν, Άρον Μπαρόν, Νταβίντ Κογκάν, Μαρκ Μράτσνι και Αλεξάντερ Γκιουέφσκι που απελευθερώθηκαν από τη φυλακή για να παρευρεθούν στην κηδεία του Κροπότκιν στις 13 Φλεβάρη 1921 και πιθανότατα εμφανίζεται σε κινηματογραφικό πλάνο της κηδείας. Ο αναρχικός Anton Gorelik σοκαρίστηκε από την εμφάνισή του, χαρακτηρίζοντάς την ως ιδιαίτερα τρομερή, λόγω της αγαλματένιας εμφάνισής του και των μακρών ατημέλητων μαλλιών του, ως αποτέλεσμα της κακής μεταχείρισης του από την Τσεκά.
Μεταφέρθηκε σε στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας στο Χάρκοβο, όπου συμμετείχε σε μια σειρά απεργιών πείνας. Απελευθερώθηκε το Νοέμβρη του 1922, αλλά συνελήφθη ξανά στις 14 Νοέμβρη 1923, στο Πέτρογκραντ. Πέρασε τέσσερις μήνες στην εκεί φυλακή και στη συνέχεια μετήχθη στη φυλακή σκληρής εργασίας στο Yaroslav.
Στις 21 Φλεβάρη 1924 καταδικάστηκε σε τρία χρόνια στα στρατόπεδα των νησιών Solovetsky, τα οποία ήταν εξουσιοδοτημένα από τους Λένιν, Τρότσκι, Ντζερζίνσκι, Στάλιν, Τσιτσερίν κ.ά., από το 1923. Έφτασε εκεί μετά από ένα μακρύ ταξίδι σε διάφορα στάδια στις 4 Αυγούστου 1924. Έκανε ξανά απεργία πείνας και μεταφέρθηκε στην απομόνωση του Verkhne-Uralsk. Το 1926 εξορίστηκε στην Τασκένδη. Το 1931, το Ταμείο Βοήθειας Αναρχοσυνδικαλιστών και Αναρχικών φυλακισμένων στις ρωσικές φυλακές της IWA, ανακοίνωσε ότι ο Olonetsky απαρνήθηκε τον αναρχισμό. Η συνεχής κακομεταχείριση και οι διώξεις ήταν υπερβολικά γι’ αυτόν.
Τον ίδιο χρόνο μετακόμισε στην Αμπχαζία στην περιοχή του Καυκάσου και βρήκε εργασία ως οικονομολόγος για τη Λαϊκή Επιτροπή της Γεωργίας και το Gosplan (Επιτροπή Κρατικού Σχεδιασμού) της Σοβιετικής Δημοκρατίας της Αμπχαζίας το 1932-1936. Ξεκίνησε επίσης να εργάζεται στο Ινστιτούτο Γλώσσας, Λογοτεχνίας και Ιστορίας του D. Gulia στο Sukhum ως ανώτερος ερευνητής. Εργάστηκε στο Ινστιτούτο μέχρι το 1957. Το 1938-1950 ήταν επιστημονικός γραμματέας. Το 1943 υπερασπίστηκε τη διατριβή του και του απονεμήθηκε ο βαθμός υποψηφίου των Ιστορικών Επιστημών.
Ο Olonetsky ήταν ο συγγραφέας πολλών έργων για την ιστορία της Αμπχαζίας, συμπεριλαμβανομένων των Δοκιμίων του για την ανάπτυξη των καπιταλιστικών σχέσεων στην Αμπχαζία (τέλη 19ου-αρχές του 20ού αιώνα) το 1934. Ήταν επίσης ο συγγραφέας της ιστορίας Eternity, των έργων Golden Lights και Maria Alexandrovna και της κωμωδίας Invisible Flowers.
Πηγές: Ευχαριστίες στους Malcolm Archibald και τον Sergei Ovsiannikov για τη βιογραφία του Olonetsky.
Ο σύνδεσμος που ακολουθεί δίνει μια βιογραφία του και κατάλογο των έργων του:
http://apsnyteka.org/1489-olonetsky_a_ocherki_po_razvitiyu_kapitalistich...
Ένα από τα ιστορικά άρθρα τυ Olonetsky (στα Ρωσικά) ειναι εδώ:
http://apsnyteka.org/1085-olonetsky_a_stati.html
*Μετάφραση: Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης.
