Το WSM είναι 25
Kevin Doyle - WSM
Το φθινόπωρο αυτό το WSM (Workers Solidarity Movement – Κίνημα Εργατικής Αλληλεγγύης) γίνεται 25 χρόνων. Ένα τέταρτο του αιώνα πριν αναρχικοί στην Ιρλανδία συνεργάστηκαν για να δημιουργήσουν μια οργάνωση που να προωθήσει και να αγωνιστεί για τις ιδέες μας.
Ποιος είναι ακριβώς ο στόχος μας; Λοιπόν, για να το θέσουμε κατευθείαν, θέλουμε να αλλάξουμε τον κόσμο έτσι ώστε να μπορούμε να ζήσουμε σε μια κοινωνία που βασίζεται στις αρχές της συμμετοχικής δημοκρατίας, της πραγματικής ισότητας και της πλήρους ανθρώπινης ελευθερίας. Με άλλα λόγια, θέλουμε να οικοδομήσουμε μια αταξική κοινωνία όπου να μην υπάρχει διαίρεση σε εντολοδόχους και εκτελούντες - δηλαδή αυτό για το οποίο μιλάει και ο αναρχισμός.
Μάς λένε μερικές φορές ότι αυτός είναι ένας πολύ υψηλός στόχος, ίσως ακόμα και μη πραγματοποιήσιμος. Δεν συμφωνούμε. Τον τελευταίο αιώνα το εργατικό κίνημα ήρθε πολύ κοντά στην επίτευξη αυτού που θέλουν οι αναρχικοί σε πολλές περιπτώσεις. Ένα πολύ ξεκάθαρο παράδειγμα ήταν η Ισπανία του 1936-1937 αλλά υπάρχουν και άλλα.
Το πώς θα φτάσουμε στην αναρχική κοινωνία, το πώς θα γίνει αυτό δυνατό, εξαρτάται ολοκληρωτικά μόνο από το πώς αγωνιζόμαστε σε ζητήματα τα οποία μάς επηρεάζουν άμεσα. Και αυτό ήταν που αποτελούσε πάντα τη δυναμική του αναρχικού κινήματος. Είμαστε ένα κίνημα που αποτελείται από ανθρώπους σαν και σένα, επηρεασμένοι και οργισμένοι από τα ίδια ζητήματα. Πολύ απλά θέλουμε αυτό: να οργανωθούμε για να νικήσουμε.
Εικοσιπέντε χρόνια πριν στην Ιρλανδία ήταν πολύ δύσκολο να βρει κανείς αρκετές πληροφορίες για τον αναρχισμό ή να συναντήσει αναρχικούς. Η “αριστερά” εκείνη την εποχή ήταν υπό την κυριαρχία των μετριοπαθών του Εργατικού Κόμματος και όλοι εκείνων που δέχονταν την άποψη οτι η Σοβιετική Ένωση ήταν το είδος της κοινωνίας που έπρεπε να δημιουργήσουμε! Ναι, ακούτε σωστά, ήταν τόσο παράξενα εκείνη την εποχή. Το WSM δημιουργήθηκε για να διασπάσει αυτή την κατάσταση.
Αρνηθήκαμε την άποψη ότι ο σοσιαλισμός έχει κάθε σχέση με την διαπόμπευση των ελευθεριών των λαών (όπως συνέβαινε ξακάθαρα με την παλιά Σοβιετική Ένωση). Αισθανθήκαμε ότι ήταν σημαντικό για την ιρλανδική αριστερά να συνειδητοποιήσει ότι υπήρχε μια πολύ πιο μεγάλη παράδοση εξέγερσης και σοσιαλισμού. Και αυτή είναι η “ελευθεριακή” ή αναρχική παράδοση – ένα κίνημα της εργατικής τάξης που δίνει αξία στην ατομικότητα, την ποικιλία και την ελεύθερη έκφραση καθώς και τον αγώνα για αλλαγή.
Από την ίδρυση του σοσιαλιστικού κινήματος έχουμε πάντα αντιταχθεί στην ιδέα ότι η οποιαδήποτε σημαντική αλλαγή θα έρθει από την οποιαδήποτε μειοψηφία. Θέλουμε φυσικά δημοκρατία – και ποιος δεν θέλει; – αλλά το Dáil ή το Stormont ελάχιστη σχέση έχουν με τη δημοκρατία, απλώς διαλέγεται μια μικρή ομάδα κυρίαρχων. Ποτέ δεν πρόκειται να συναντήσετε αναρχικούς να συμμετέχουν στις εκλογές αυτές.
Ως αναρχικοί, εμείς στο WSM πιστεύουμε ότι ο πλέον αποτελεσματικός τρόπος για να κερδηθεί κάθε αγώνας είναι διαμέσου της αυτοεξουσίας μας, χρησιμοποιώντας “άμεση δράση”. Τι είναι αυτό ακριβώς; Λοιπόν, άμεση δράση είναι η άποψη αυτή σύμφωνα με την οποία είμαστε συλλογικά δυνατοί και είναι αρκετό για μας να δρούμε από κοινού ώστε να μπορέσουμε να φέρουμε τις απαραίτητες αλλαγές.
Ένα πολύ καλό παράδειγμα άμεσης δράσης στο οποίο το WSM συμμετείχε ενεργά ήταν η ήττα του Φόρου του Νερού (Water Tax) στην περιοχή του Δουβλίνου. Προωθήσαμε την άποψη ότι ο λαός έπρεπε να νικήσει το νόμο και να μην πληρώσει το φόρο. Αυτό ήταν που μπήκε σε εφαρμογή από τις μάζες και τα δημοτικά συμβούλια ήταν ανίκανα! Κερδίσαμε.
Όταν ιδρύθηκε το WSM είχαμε μόνο ένα τμήμα στο Δουβλίνο και την απαρχή ενός άλλου στο Cork. Ήμασταν μικρή οργάνωση – με συγκροτημένη σκέψη, αλλά μικρή. Τώρα, σήμερα, έχουμε τρία τμήματα στο Δουβλίνο μόνο, ένα τμήμα (και ίσως δύο σε λίγο) στο Cork, ένα τμήμα στο Belfast - και ελπίζουμε να έχουμε ένα ακόμα τμήμα στο Limerick αργότερα αυτό το χρόνο.
Υπάρχουν ακόμα μέλη και υποστηρικτές του WSM σε όλη τη χώρα, σε πόλεις όπως Sligo, Derry, Buncrana, Drogheda, Dundalk, Wexford, Tralee, Forkhill και Killarney, ανάμεσα στα άλλα. Και είναι σημαντικό να σημειώσουμε ότι υπάρχουν πολύ ελάχιστοι εργατικοί αγώνες της εργατικής ταξης στο νησί αυτό στους οποίους δεν συμμετέχουμε. Αυτό είναι ένα βήμα μπροστά – το άνοιγμα ενός δρόμου.
Μια μεγάλη επιτυχία για μας είναι η εφημερίδα μας (“Workers Solidarity” – “Εργατική Αλληλεγγύη”), – αυτή την οποία διαβάζετε. Η κυκλοφορία της έχει αυξηθεί από 1.000 σε 10.000 φύλλα. Μπορεί όμως να γίνει πιο καλή και πιο μεγάλη εφημερίδα αλλά όλα αυτά είναι ζήτημα χρόνου και υλικοτεχνικής υποδομής.
Εκτός από την “Workers Solidarity”, το WSM έχει παράγει εκατοντάδες διαφορετικές προκηρύξεις, περιοδικά και αφίσες όλα αυτά τα χρόνια. Έχουμε επίσης μια πολύ καλή παρουσια στο διαδίκτυο με το www.wsm.ie.
Ο αριθμός των μελών μας ξεκίνησαν από πέντε – ναι, πέντε – και τώρα είμαστε πάνω από 60. Για να γίνει κάποιος μέλος μας πρέπει να συμφωνήσει με το γενικό πλαίσιο των απόψεών μας σχετικά με το γιατί αγωνιζόμαστε, να συμφωνήσει με το σχέδιο δράσης για την εξάπλωση του αναρχισμού και να συνεισφέρει ένα μικρό χρηματικό ποσόν για τα έξοδα που έχει το WSM.
Οργανωνόμαστε δημοκρατικά και δύο φορές το χρόνο συγκαλούμε το συνέδριό μας για να αποφασίσουμε για την πολιτική και τις προτεραιότητές μας. Όλα αυτά τα χρόνια οι προτεραιότητες αυτές μάς κρατούν ενεργούς και συμμετέχοντες σε σημαντικές εκστρατειες. Έχουμε αγωνιστεί στα συνδικάτα μας ενάντια στην “συνεργασία μας με τα αφεντικά”, έχουμε αγωνιστεί για τα δικαιώματα στην έκτρωση και το διαζύγιο, έχουμε συμμετάσχει σε αγώνες ενάντια στο ρατσισμό και σεχταρισμό.
Όταν ιδρύθηκε το WSM το 1984 δεν είχαμε συνειδητοποιήσει πόσο σκληρή θα ήταν η πτώχευση – η μετανάστευση ήταν αχαλίνωτη και κυριαρχούσε αρκετή απογοήτευση. Εδώ στην Ιρλανδία έπρεπε να ανεχτούμε τη “συνεργασία” και τη συνεχή επιβολή μιας πολιτικής στη βάση των συνδικάτων που ενθάρρυνε την απάθεια. Αλλά αγωνιστήκαμε σκληρά και “κρατήσαμε”.
Κατά σημαντικό τρόπο, στο τέταρτο αυτό του αιώνα ήμασταν πάντα σίγουροι για τις ιδέες μας – όχι μόνο για τον απώτερο στόχο μας αλλά – το πιο σημαντικό - για την επικαιρότητα των μεθόδων μας. Ξανά και ξανά με τον ακτιβισμό μας έχουμε κερδίσει το σεβασμό και την υποστήριξη επειδή ήμασταν πάντα προετοιμασμένοι να σταθούμε στην ίδια πλευρά με τον αγωνιζόμενο λαό. Κι έτσι πρέπει να είναι.
Στα 25 του το WSM ξεκαθαρίζει τους στόχους του. Είμαστε διατεθειμένοι να αποτελέσουμε μέρος ενός κινήματος που θα φέρει μια επανάσταση. Αυτό που είμαστε διατεθειμένοι να κάνουμε τώρα είναι να κάνουμε τα επόμενα βήματα: να μεγαλώσουμε πιο πολυ και να γίνουμε πιο δυνατοί. Αυτο φυσικά δεν εξαρτάται μόνο από μας. Περισσότερο από οτιδήποτε άλλο χρειαζόμαστε τη βοήθειά σας: σκεφτείτε να συμμετέχετε, σκεφτείτε να αγωνιστείτε με μας! Φέρνουμε έναν καινούργιο κόσμο στις καρδιές μας.
* Δημοσιεύτηκε στην “Workers Solidarity” και στο www.anarkismo.net Σύνδεσμος: http://www.wsm.ie/public_newswire/wsm Ελληνική μετάφραση "Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης", Σεπτέμβρης 2009.
