Δημήτρης Τρωαδίτης

Ο Ήλιος της Αναρχίας ανέτειλε

10 Μάι 2019

• ιστορία αναρχικού κινήματος
• Γαλλία
• κοινωνικοί αγώνες
• ιστορία
• Ελλάδα
• εργατική τάξη
• αριστερά
• χρονογράφημα
• φεντεραλισμός
• Πάτρα

Ο Δημήτρης Καραμπίλιας γεννήθηκε στο χωριό Μιντιλόγλι Αχαΐας το 1872. Μετά τη διάλυση της αναρχικής κίνησης της Πάτρας, εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, συμμετέχοντας, μαζί με τον Γιάννη Μαγκανάρα, στις αναρχικές ομάδες και δραστηριότητες της πρωτεύουσας. 

Το 1901, εγκαταστάθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, όπου εργάστηκε ως τσιγαράς και συμμετείχε στο εκεί εργατικό και αναρχικό κίνημα, συνεργαζόμενος με Έλληνες αναρχικούς -που είχαν από πριν εγκατασταθεί εκεί-, αλλά και Ιταλούς. 

Δεν γνωρίζουμε πότε ακριβώς έφυγε από την Αίγυπτο και εγκαταστάθηκε στη Γαλλία, ούτε και αν πέρασε από την Ελλάδα. Στη Γαλλία, ο Δ. Καραμπίλιας  εξάσκησε το επάγγελμα του ράφτη και αναμίχθηκε στο επαναστατικό συνδικαλιστικό κίνημα. Πληροφορίες τον φέρουν να συνεργάζεται στην εκτύπωση του αναρχικού περιοδικού Les Temps Nouveaux του Ζαν Γκραβ. Μάλλον, έγινε μέλος της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργασίας (CGT). 1

Λίγο πριν το ξέσπασμα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, στην οργάνωση εκδηλώθηκαν  εσωτερικές διαμάχες, εξαιτίας της υιοθέτησης από την ηγεσία της περισσότερο πατριωτικών, παρά διεθνιστικών, θέσεων, και οι αναρχικοί και αναρχοσυνδικαλιστές που ήταν μέλη της άρχισαν σταδιακά να αποχωρούν. Έτσι, φαίνεται ότι και ο Δ. Καραμπίλιας αποχώρησε πικραμένος από τη CGT, και μαζί με τη Γαλλίδα συντρόφισσά του, Louise-Melanie Pierette, επέστρεψε στην Ελλάδα κατά το διάστημα 1913-1914 και εγκαταστάθηκε στην Πάτρα, όπου συνέχισε να εξασκεί το επάγγελμα του ράφτη, η δε συντρόφισσά του παρέδιδε μαθήματα γαλλικής γλώσσας.

Φέρεται ότι την περίοδο της Μικρασιατικής εκστρατείας συμμετείχε ενεργά στην αντιπολεμική προπαγάνδα. Η πληροφορία αυτή λέει ότι στις εκλογές του 1920, οι οποίες πήραν χαρακτήρα δημοψηφίσματος ενάντια στον πόλεμο, προέτρεπε τον κόσμο να ψηφίσει το ΣΕΚΕ που είχε τότε σαφές αντιπολεμικό πρόγραμμα. 2

Ωστόσο, αν και είναι διαπιστωμένο ότι αρκετοί αναρχικοί της εποχής, τόσο στην Ελλάδα όσο και σε άλλες χώρες, γίνονταν μέλη των νεοϊδρυθέντων τότε κομμουνιστικών κομμάτων, πιστεύοντας ότι είναι πράγματι επαναστατικές οργανώσεις, από όσα γνωρίζουμε, μέχρι την περίοδο του εμφυλίου το 1946, ο Δ. Καραμπίλιας δεν αναμίχθηκε σε κάποια σοσιαλιστική ή άλλη κίνηση ή δραστηριότητα στην Πάτρα. Ο γνωστός συνδικαλιστής της πόλης Χαράλαμπος Πλόσκας έλεγε στις αρχές της δεκαετίας του 1980 ότι την δεκαετία του 1930 ο Δ. Καραμπίλιας ήταν ο μόνος αναρχικός της Πάτρας. 

Το 1928 εκδόθηκε στην Πάτρα από τον Λέοντα Παναγιώτου το βιβλίο του Μπεζ Κονστάν «Χριστιανισμός», μεταφρασμένο από τα γαλλικά από τον Καραμπίλια. Δεν γνωρίζουμε, όμως, ακόμα το ακριβές περιεχόμενο του βιβλίου αυτού. 

Στη διάρκεια της δικτατορίας της 4^ης Αυγούστου, ο Δ. Καραμπίλιας δεν είχε ενοχλήσεις από το καθεστώς, αν και ήταν γνωστός, αλλά αποσύρθηκε στο πατρικό του σπίτι στο Μιντιλόγλι, όπου έζησε μέχρι και λίγο μετά τον πόλεμο. Εκεί εργάσθηκε ως ράφτης, ενώ η συντρόφισσά του Λουίζ δίδασκε τη γαλλική γλώσσα σε ιδιωτική βάση. Από μαρτυρίες συνάγεται ότι δεν είχε, τουλάχιστον φανερή, δράση στο Μιντιλόγλι, αλλά φαίνεται ότι είχε δημιουργήσει έναν κύκλο φίλων που συζητούσαν γενικότερα θεωρητικά ζητήματα. Επίσης, πέρα από τα μαθήματα γαλλικής γλώσσας που παρέδιδε η Λουίζ σε παιδιά του χωριού, ο ίδιος ο Δ. Καραμπίλιας τους μιλούσε συχνά για τις κομμουνιστικές ιδέες. 

Μαρτυρίες αναφέρουν ότι ο Δ. Καραμπίλιας δεν μιλούσε για κόμματα, αλλά για τους εργάτες και τους αγρότες. Φέρεται ότι ήταν αρκετά προσεκτικός στις πολιτικές του σχέσεις,...

Περισσότερα …