Έχουμε τόσο εμπνευστεί ώστε είμαστε μέρος αυτού του νέου λαϊκού κινήματος που αγωνίζεται για λογαριασμό του 99% ενάντια σε ένα σύστημα που επιτρέπει στις εταιρείες να διαχειρίζονται τον κόσμο. Είμαστε ενθουσιασμένοι για την ευρεία χρήση της άμεσης δημοκρατίας και των λαϊκών συνελεύσεων, τη συμμετοχή των συνδικάτων και των κοινοτικών ομάδων, καθώς και των ειλικρινών προσπαθειών να συμπεριληφθούν και οι φωνές των πιο καταπιεσμένων. Θεωρούμε ότι αυτές οι βασικές δομικές μονάδες μιας υγιούς κοινωνίας πρέπει να βασίζονται στην ελευθερία και την ισότητα – πράγματα για τα οποία αγωνιζόμαστε.
Ως αναρχικοί που συμμετέχουμε στον αγώνα για το μέλλον της κοινωνίας μας, έχουμε συμμετάσχει σε καταλήψεις, αμεσοδημοκρατικές συνελεύσεις, μαζικά κινήματα των καταπιεσμένων, παράνομες διαδηλώσεις και άλλες δραστηριότητες άμεσης δράσης. Σήμερα, όλοι όσοι συμμετέχουμε στην οργάνωση Libertarian Communist Federation Common Struggle
συμμετέχουμε σε τέτοια κινήματα και πάλι, όπως στο κίνημα καταλήψεων (Occupy movement) στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ανατρέχοντας στην ιστορία μας ως αναρχικών και αναλύοντας αυτό το αναδυόμενο κίνημα καθώς συμμετέχουμε σε αυτό, θα μιλήσουμε για μερικά εμπόδια στην πορεία μας, που ελπίζουμε ότι όλοι μας μπορούμε να αποφύγουμε.
Πρώτον, έχει γίνει αρκετή συζήτηση για την αστυνομία. Είναι μαζί μας ή είναι εναντίον μας; Σίγουρα, είναι μέρος του 99%. Και αν καταφέρουμε να οικοδομήσουμε ένα νέο κόσμο, θέλουμε οι άνθρωποι που σήμερα φορούν αυτές τις στολές να συμμετάσχουν σε αυτόν. Ωστόσο, σήμερα η δουλειά ενός συγκεκριμένου τμήματος του 99% είναι να προστατεύει τους πλούσιους, την ιδιοκτησία και τα συμφέροντα του 1%. Καθημερινά, το έργο αυτό τους οδηγεί στη στοχοποίηση εγχρώμων, μεταναστών, ομοφυλόφιλων και άλλων φτωχών και καταπιεσμένων ομάδων, βοηθώντας το 1% να διαιρεί το 99%. Η δουλειά αυτή απαιτεί, επίσης, τη φυσική καταστολή εκείνων που απειλούν τον πλούτο, την ιδιοκτησία, και τα συμφέροντα του 1% - για παράδειγμα, αυτών που αντιστέκονται. Σε πολλές πόλεις στις Ηνωμένες Πολιτείες η αστυνομία δεν μας επιτέθηκε... ακόμα. Σε άλλα μέρη, όμως, όπως η Wall Street, το Σαν Φρανσίσκο, η Βοστόνη και το Oakland, η αστυνομία έχει διαπράξει επιθέσεις και μαζικές συλλήψεις, καθιστώντας σαφές ότι προτίθεται να συνεχίσει να κάνει τη δουλειά της. Και καθώς το κίνημα μεγαλώνει για να απειλήσει πραγματικά την κυριαρχία του 1%, θα πρέπει να περιμένουμε μαζικές συλλήψεις και τα όπλα της αστυνομίας να χρησιμοποιούνται εναντίον μας. Θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι να υπερασπιστούμε τους χώρους που έχουμε καταλάβει -την ψυχή του κινήματός μας- από την αστυνομία. Θα προσπαθήσει να μας τα αφαιρέσει.
Το δεύτερο εμπόδιο είναι ο εκλογισμός (Electoralism). Δεδομένου ότι αυτό το κίνημα μεγαλώνει, πολιτικοί και άλλοι οπορτουνιστές με πολιτικές σκοπιμότητες θα προσπαθήσουν να μας σφετεριστούν. Ο πιο προφανής είναι το Δημοκρατικό Κόμμα. Αυτοί, όπως και όλα τα κόμματα, υπόσχονται αλλαγή μέχρι να εκλεχθούν. Αλλά καθώς προχωράμε στη ζωές μας, δεν αλλάζει τίποτα. Και δεν αλλάζει τίποτα επειδή ασχολούμαστε με το λάθος πρόβλημα. Το πρόβλημα δεν είναι να έχουμε αρκετούς Δημοκρατικούς στην εξουσία (ή από οποιοδήποτε άλλο πολιτικό κόμμα). Το πρόβλημα είναι το σύστημα αυτό που επιτρέπει στο ίδιο το 1% -τους πλούσιους- τον πλήρη έλεγχο, ανεξάρτητα από το ποιο κόμμα βρίσκεται στην εξουσία. Το σύστημα αυτό λέγεται καπιταλισμός, και υπήρξε πάντα ένα σύστημα στο οποίο το χρήμα ήταν και είναι η δύναμη.
Ως αναρχικοί κομμουνιστές επιδιώκουμε να καταργήσουμε κάθε μορφή καπιταλισμού. Η πολιτική μας προέρχεται και αναπτύχθηκε μέσα στους καθημερινούς αγώνες της εργατικής τάξης ενάντια στην καταπίεση της ταξικής κυριαρχίας. Θέλουμε να πάρουμε τον πλούτο, τη βιομηχανία και την εξουσία από τους λίγους που βρίσκονται στην κορυφή και να την αναδιανείμουμε στους πολλούς. Θέλουμε ο λαός να διαχειρίζεται τη βιομηχανία και τις κοινότητες, σε ένα πνεύμα συνεργασίας και μη κερδοσκοπικής οικονομίας.
Δεν είναι τυχαίο ότι το Ρεπουμπλικανικό και το Δημοκρατικό είναι τα κόμματα του μεγάλου κεφαλαίου. Δεν αντιπροσωπεύουν το 99%, επειδή δεν μπορύν να το κάνουν. Δεν μπορούν να κάνουν τίποτε άλλο από το μας χωρίζουν, ενώ την ανεξαρτησία μας από τα κόμματα τη φέρνει το κίνημα των καταλήψεων που εκτείνεται πέρα από όλες τις πολιτικές ιδεολογίες και υπόβαθρα. Αν θέλουμε το κίνημά μας να εκπροσωπεί πραγματικά το 99%, τότε η πολιτική μας κατεύθυνση πρέπει να συνεχίσει να προέρχεται από τις συνελεύσεις, από τους ίδιους τους ανθρώπους. Τα πολιτικά κόμματα δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν το 1% του ίδιου του συστήματος που διέπει για να αφαιρέσουν από το 1% την εξουσία. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο από εμάς, το λαό. Με την κατάληψη δημόσιων πλατειών σε όλη τη χώρα, και τη συνακόλουθη δημιουργία απελευθερωμένων αυτοδιοίκητων χώρων από άμεσα δημοκρατικές συνελεύσεις, έχουμε αρχίσει την αντεπίθεση. Ωστόσο, αυτές οι πλατείες δεν πρέπει να είναι τα μοναδικά μέρη που αγωνιζόμαστε. Αν θέλουμε να φύγει η Wall Street από τη ζωή μας, ας τους αντιμετωπίσουμε κατά μέτωπο, στους χώρους και τις κοινότητες στις οποίες ζούμε. Ας εξαπλωθεί η οργάνωσή μας, η άμεση δράση και η άμεση δημοκρατία. Ας καταλάβουμε τις κοινότητές μας, όπου ο αποκλεισμός, ο “εξευγενισμός” (gentrification) και οι περικοπές στη στέγαση μας αναγκάζουν να εγκαταλείψουμε τα σπίτια μας. Ας καταλάβουμε τους χώρους εργασίας μας, όπου τα αφεντικά μας πλουτίζουν με την καθημερινή εκμετάλλευσή μας - με την οικονομική κρίση που προκλήθηκε ως δικαιολογία για να μας κάνουν να εργαστούμε σκληρότερα για λιγότερο μισθό, κουνώντας την απειλή των απολύσεων πάνω από τα κεφάλια μας. Ας καταλάβουμε τα σχολεία μας, όπου η ύφεση χρησιμοποιείται ως δικαιολογία για τη μείωση της χρηματοδότησης για τη δημόσια εκπαίδευση, την επίθεση στις συνδικαλιστικές οργανώσεις των εκπαιδευτικών και την αύξηση των ήδη υψηλών διδάκτρων και όπου οι μεταπτυχιακοί φοιτητές μπαίνουν με τεράστια χρέη σε μια μελαγχολική αγορά εργασίας.
Σε όλες μας τις προσπάθειες, ας φέρουμε τη φωνή των πιο καταπιεσμένων στην πρώτη γραμμή, και ας σταθούμε πίσω από τους αγώνες τους. Πρέπει να νικήσουμε τον ρατσισμό, το σεξισμό, την αποικιοκρατία, την ομοφοβία και κάθε άλλη μορφή καταπίεσης που χρησιμοποιεί το κυρίαρχο σύστημα για να μας κρατά διαιρεμένους και αδύναμους. Μόνο τότε μπορεί το 99% να ανατρέψει την ισχύ του 1% και να δημιουργήσει μια νέα κοινωνία βασισμένη στην ελευθερία, τη δικαιοσύνη και την ισότητα.
Το πρόβλημα δεν βρίσκεται μόνο στη Wall Street, βρίσκεται σε κάθε δρόμο μας! Απαλλάξτε τις κοινότητές μας από το 1%! Οικοδομείστε την εξουσία του 99%! Σύνδεση των αγώνων! Αν προχωρήσουμε μαζί μπορούμε να τους ανατρέψουμε! Εμπρός μαζί, στον κοινό αγώνα.
Libertarian Communist Federation Common Struggle (Ελευθεριακή Κομμουνιστική Ομοσπονδία “Κοινός Αγώνας”)
* Δημοσιεύτηκε επίσης στο http://www.anarkismo.net Ελληνική μετάφραση “Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης” Νοέμβρης 2011
