Ένας Εβραίος αναρχοκομμουνιστής εξετάζει με μια γρήγορα ματιά τα αποτελέσματα των πρόσφατων εκλογών για το παλαιστινιακό κοινοβούλιο, οι οποίες είχαν ως αποτέλεσμα την ήττα του προηγούμενου κόμματος πλειοψηφίας της Φατάχ και τη νίκη της φονταμενταλιστικής οργάνωσης Χαμάς η οποία συμμετείχε στις εκλογές με το όνομα «Αλλαγή και Μεταρρύθμιση».
Η ισραηλινή κυρίαρχη τάξη, η οποία βασιζόταν στην καλή θέληση της PLO και της Φατάχ για να συμβιβαστούν ώστε να τους δοθεί εκ νέου το δικαίωμα του ελέγχου μερικών από τις περιοχές που κατέλαβε στον πόλεμο του 1967, κατέβαλε μια συντονισμένη προσπάθεια. Μέρος αυτής της προσπάθειας ήταν και η επίδειξη μιας κάποιας επιείκειας για την φονταμενταλιστική Χαμάς, η οποία υποτίθεται ότι θα αναπλήρωνε την εθνικιστική τάση με τη θρησκευτική τακτική.
Τα αποτελέσματα αυτών των προσπαθειών οδήγησαν απλώς στο αδυνάτισμα της διεφθαρμένης παλαιστινιακής εξουσίας σε επίπεδο που ήταν τόσο δύσκολο να ελεγχθούν, παραχωρώντας στους Ισραηλινούς μια περισσότερο από πριν φονταμενταλιστική και πολύ λιγότερο διεφθαρμένη κυβέρνηση της Χαμάς, η οποία έχει αναλάβει από μόνη της και την ανάπτυξη του φονταμενταλισμού και την αντίσταση στην πράξη εναντίον της κατοχής από θρησκευτική σκοπιά (αν και η ακραία θρησκευτική εθνικιστική όψη δεν εξαντλείται μόνο στην ισραηλιτική θρησκεία…)
Το σύγχρονο καπιταλιστικό σύστημα εξαρτάται από την καπιταλιστική τάξη η οποία κυριαρχεί στην κρατική γραφειοκρατία. Όταν το καπιταλιστικό σύστημα επιβάλλεται από πρώην αποικιοκράτες κυρίαρχους χωρίς μια αρκετά δυνατή καπιταλιστική τάξη, τότε είτε η κρατική γραφειοκρατία είτε η στρατιωτική ελίτ αναλαμβάνουν τον έλεγχο. Στην περίπτωση των παλαιστινιακών περιοχών που βρίσκονται κάτω από τον έλεγχο της στρατιωτικής και πολιτικής γραφειοκρατίας της PLO δεν υπήρξε καμιά αξιοσημείωτη επίδραση από μια δυνατή τοπική καπιταλιστική τάξη. Έτσι, όλα αυτά τα υψηλόβαθμα στελέχη χρησιμοποίησαν σκάνδαλα και διαφθορά ώστε να πλουτίσουν παραπέρα και δωροδόκησαν τα χαμηλότερα στρώματα για να εξασφαλίσουν τη συγκατάθεσή τους.
Η εργατική τάξη και η αγροτιά το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να ζηλεύουν τη νέα διαφθορά της κυρίαρχης τάξης. Το σύστημα αυτό δεν μπορεί να λειτουργήσει κανονικά γιατί δεν είναι ανεξάρτητο από τις ισραηλινές κατοχικές δυνάμεις οι οποίες ενεθάρρυναν την ανάπτυξη της φονταμενταλιστικής Χαμάς. Έτσι, η Χαμάς, η οποία έχει οργανώσει τόσες πολλές φιλανθρωπικές επιχειρήσεις σε όσους ανάγκη, κυρίως διαμέσου των υπηρεσιών και του μηχανισμού της που θυμίζουν Μη Κυβερνητική Οργάνωση, σε τομείς όπως ιατρική περίθαλψη, εκπαίδευση και κοινωνικές υπηρεσίες, συμπεριφέρεται φαινομενικά με έναν τρόπο που δεν δείχνει διαφθορά, καταφέρνοντας να αποσπάσει τη συμπάθεια αρκετών ψηφοφόρων, ακόμα και ανθρώπων οι οποίοι δεν θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν φονταμενταλιστές.
Από το αποτέλεσμα που βγήκε από τις κάλπες, φαίνεται ότι οι ψηφοφόροι της Φατάχ και της Χαμάς δεν διαφέρουν αρκετά όσον αφορά τα θρησκευτικά ζητήματα. Αλλά υπήρξαν δύο άλλοι λόγοι που συνδέονται με τη θρησκεία και που έκαναν τον κόσμο να ψηφίσει υπέρ της Χαμάς. Πρώτον, η ψήφος ως μορφή τιμωρίας για την διαφθορά από τη διακυβέρνηση της Φατάχ και, δεύτερον, η ψήφος υποστήριξης ενός συστηματικού αγώνα εναντίον του Ισραήλ. Επιπλέον, η Φατάχ ήταν αποδιοργανωμένη εξαιτίας εσωτερικών διαμαχών καθώς και από τις συνεχείς επιθέσεις των Ισραηλινών εναντίον της, έτσι που η Χαμάς κατάφερε να αυξήσει τον αριθμό των βουλευτών της πολύ πιο πάνω από το συνηθισμένο της ποσοστό. Η Χαμάς δεν είναι μονολιθική οργάνωση. Το κύριο κριτήριο των βασικών ακτιβιστών της είναι η προώθηση της ισλαμικής θρησκείας κι έτσι χρησιμοποιεί μια ακραία εθνική μαχητικότητα για χρόνια. Ωστόσο, είναι αρκετοί αυτοί που επιζητούν έναν συμβιβασμό με το Ισραήλ και τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις για να διατηρηθούν στην κορυφή ή ως σπουδαίοι παράγοντες.
Δεν είναι όμως και τυχαίο το γεγονός ότι σε ένα Δήμο τον οποίο έλεγχε η Χαμάς πριν ένα χρόνο μόνο οι υποψήφιοι της Φατάχ εκλέχθηκαν, ενώ στο μικρό χωριό Bil’in όπου εθνικιστική λαϊκή επιτροπή για τον αγώνα εναντίον του τείχους κάνει μια θαυμάσια δουλειά η Φατάχ έλαβε 20 ψήφους παραπάνω από την Χαμάς.
Η Χαμάς έλαβε το 42,9% των ψήφων σ’ αυτές τις παλαιστινιακές εκλογές. Ωστόσο, με την αποδιοργάνωση της Φατάχ και την όλη εκλογική διαδικασία – οι μισοί βουλευτές (66) εκλέγονται κατ’ αναλογία και οι άλλοι μισοί (πάλι 66) από τις εκλογικές περιφέρειες – η Χαμάς έλαβε το 56% των εδρών της βουλής. Τώρα θα πρέπει να αποφασίσουν (ή και να διασπαστούν) εάν θέλουν να χρησιμοποιήσουν τις νέες εξουσίες τους για να προωθήσουν τον φονταμενταλισμό τους, χρησιμοποιώντας το σύστημα της Παλαιστινιακής Αρχής και να τερματίσουν τη στρατιωτική αντίσταση ως ένδειξη νομιμότητας στα μάτια των κυρίων καπιταλιστικών κρατών.
* Άρθρο του συντρόφου Ilan Shalif, από την Ομάδα Anarchists Against The Wall (AATW – Αναρχικοί Ενάντια στο Τείχος) που γράφτηκε και δημοσιεύτηκε στο www.anarkismo.net Μετάφραση «Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης», Μελβούρνη, 4/2/2006.
