Απόσπασμα άρθρου της αναρχικής εφημερίδας “Επί τα Πρόσω” Φύλλο 18 (Πάτρα, 28 Απριλίου 1896)
..."Αφ' ότου τα όντα, κτήνη ή άνθρωποι, ηνώθησαν εν κοινωνία, η ατομική εγωιστική πάλη για την ζωήν παύει του να υπάρχει. Αι μέλισσαι, οι μήρμυκες και οι λύκοι δεν αλληλοτρώγονται, αλλά αμέσως ενώνονται τα όντα του αυτού γένους κατά των κοινών κινδύνων. Ενώνονται δια την ζωήν των ειδών και των ατόμων.
Μόνον ο άνθρωπος φαίνεται εκφεύγων τον νόμον τούτον της ενώσεως, της συνεννοήσεως, της αλληλεγγύης,
Τούτο προέρχεται εκ του ότι μερικοί άνθρωποι έμειναν εγωισταί και θηριώδεις, διατηρώντας όλην την βιαιότητα και την σκληρότητα των προγονικών διαμαχών. Επίσης, διότι οι άνθρωποι αυτοί διαμοιράσθησαν την γην, ένεκα τούτον απέκλεισαν από την ευτυχίαν και από την ζωήν τους πλείστους…
...Αρκετή η πάλη ανθρώπον προς άνθρωπον, αρκετή η συντριψις, αρκετός ο εξευτελισμός! Όχι! Ο ισχυρός δεν θα καταπιέζη αιωνίως τον αδύνατον! Ο μεγάλος δεν θα κατατρώγει πάντα τον μικρόν!
Ενώπιον του φοβερού νόμου της "πάλης διά την ζωήν" , τον οποίον επικαλείσθε, σεις οι ισχυροί και οι κύριοι, θα ιδρύσουμε την "Ένωσιν διά την Ζωήν"!
