Πέρα από την τυπική ονομασία ενός πολιτεύματος το ζήτημα είναι και η ουσία του. Η διάχυτη, ακόμη και σήμερα, εχθρότητα για τη δημοκρατία, δεν αφήνει καμμία-έναν μας να κοιμάται ήσυχη/ο.
Κυριάκος Βασιλειάδης*
ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΘΕΑΜΑ Νο 2: ΜΟΝΑΡΧΙΑ Ή ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ;
Το θέαμα των εκλογών που είχε προγραμματιστεί –όχι τυχαία– από την κυβέρνηση «εθνικής ενότητας» του Καραμανλή στις 17 Νοέμβρη (!) 1974 τελείωσε. Στις 8 Δεκέμβρη στήνεται το Δημοψήφισμα με το κίβδηλο ερώτημα: Μοναρχία ή Δημοκρατία.
«Τα κέντρα εξουσίας -ντόπια και ξένα- αποφασίζουν να γίνει δημοψήφισμα για να εκφράσει ο λαός την κυρίαρχη θέλησή του για το πολίτευμα που θέλει να κυβερνηθεί. Δεν τον ρωτούν, όμως, αν οι επιθυμίες του εξαντλούνται στον χώρο που έχει σαν ακραία σημεία τη Μοναρχία και τη Δημοκρατία. Κανείς δεν τον ρωτάει αν θέλει να κυβερνηθεί μόνος του και να αυτοδιαχειριστεί τη ζωή του και να μην την δώσει στους ορκισμένους μοναρχικούς ή δημοκρατικούς. Όλοι εκείνοι που είναι εναντίον της Μοναρχίας παραβλέπουν το γεγονός που παίζουν τα κέντρα απόφασης και δεν βάζουν ούτε τώρα το θέμα της ανατροπής και της εξαφάνισης αυτών των κέντρων εξουσίας και απόφασης.
Επιτίθενται εναντίον του θεσμού σ’ ένα επίπεδο που όλες οι πολιτικές ηγεσίες και παράγοντες είναι το ίδιο τρωτές. Στο επίπεδο ότι η Μοναρχία είναι φορέας εξάρτησης από τους ξένους, πρακτορεύει ξένα συμφέροντα και είναι πηγή ανωμαλίας.
Καμιά όμως ηγεσία δεν είναι αθώα ακριβώς πάνω στα ίδια θέματα. Όλοι είναι φορείς ξένων επιρροών είτε τυφλοί, είτε ζητώντας κάποια εξισορρόπηση, είτε επαιτώντας κάποια ευχέρεια κίνησης. Όλοι. Από τη «Δεξιά» ως την παραδοσιακή και νεοπαραδοσιακή Αριστερά.
Η ψήφος εναντίον της Μοναρχίας είναι μια πλευρά της πάλης.
Αλλά η αποδοχή μίας δημοκρατίας είτε προεδρικής είτε κοινοβουλευτικής είτε γερμανικής είτε ελληνικής που «γαλλοφέρνει» είναι και ακατανόητη και επιζήμια».
Με πρωτοβουλία του Στέλιου Βασιλειάδη από τον χώρο του ΚΡΑΚ - Αυτόνομη Αντιεξουσιαστική Κοινωνικοπολιτική Ομάδα (Α.Α.Κ.Ο.), για πολλές ημέρες ρίχνονται στο κέντρο της Αθήνας, πολλά χειρόγραφα φωτοτυπημένα φέιγ-βολάν (τρικάκια) με αντιεξουσιαστικά-αντιμοναρχικά συνθήματα όπως:
«Κάτω η Μοναρχία – Κάτω η Εξουσία»
«Ο λαός, αν τον αφήσουν ελεύθερο, ξέρει πολύ καλά να κυβερνηθεί μόνος του, η ιστορία το έχει (απο)δείξει πολλές φορές)».
*Aπόσπασμα «Από το ΚΡΑΚ στο ΡΗΓΜΑ – Οι αναρχικοί στα σκληρά χρόνια της μεταπολίτευσης 1974-’79».
*Πηγή: https://www.aftoleksi.gr/2023/01/16/kato-monarchia-kato-exoysia-apospasma-1974/
