O,ΤΙ μπορεί να ειπωθεί για την ψηφοφορία μπορεί να συνοψιστεί σε μια φράση.
Να ψηφίζεις σημαίνει να εγκαταλείπεις τη δύναμή σου.
Να εκλέγεις έναν ή πολλούς αφέντες, για μεγάλο ή μικρό χρονικό διάστημα, σημαίνει ν’ αποποιείς την ελευθερία σου.
Πες τον απόλυτο μονάρχη, συνταγματικό βασιλιά, ή απλό βουλευτή, ο υποψήφιος που ανεβάζεις στο θρόνο, στο έδρανο, ή την πολυθρόνα, θάναι πάντοτε ο αφέντης σου. Πρόκειται για πρόσωπα που βάζεις “πάνω” απ’ το νόμο, δοσμένου πως έχουν τη δύναμη να φτειάχνουν νόμους, και επειδή είναι αποστολή τους να βλέπουν ότι τους υπακούουν.
Να ψηφίζεις είναι αρμοδιότητα των ηλιθίων.
Είναι τόσο ανόητο όσο να πιστεύεις πως οι άνθρωποι, απ’ την ίδια πάστα με μας, θ’ αποκτήσουν σε μια στιγμή, με το κτύπημα μιας καμπάνας, τη γνώση και την αντίληψη των πάντων. Φυσικά έτσι είναι. Το εκλεγμένο σου πρόσωπο θα πρέπει να νομοθετεί πάνω σε κάθε θέμα υπό το φως του φεγγαριού· πώς ένα κουτί σπίρτα έπρεπε ή δεν έπρεπε να γίνει, ή πώς να κάμουν πόλεμο· πώς να βελτιωθεί η γεωργία, ή πώς να σκοτώσουν μια φυλή Αράβων ή λίγους Νέγρους με τον καλλίτερο τρόπο. Πιθανώς να πιστεύεις πως η ευφυΐα τους θ’ αυξηθεί ανάλογα με την ποικιλία των θεμάτων στα οποία θα επικεντρωθούν· αλλ’ η ιστορία και η εμπειρία διδάσκει τ’ αντίθετο.
Η κατοχή της εξουσίας έχει μια εξωφρενική επίδραση· τα κοινοβούλια προκάλεσαν πάντοτε δυστυχία.
Στις διοικητικές συνελεύσεις, μ’ ένα μοιραίο τρόπο, η βούληση που επικρατεί είναι κείνη κάτω του μέσου όρου, τόσο ηθικά και διανοητικά.
Να ψηφίζεις σημαίνει να προετοιμάζεις προδότες και μια αισχρή προδοσία.
Οι εκλέκτορες πιστεύουν σίγουρα στην ειλικρίνεια των υποψηφίων, κι αυτό είναι ως ένα βαθμό υπαρκτό ενώ η ζέση και η θέρμη του συναγωνισμού παραμένει.
Αλλά κάθε μέρα έχει κι ένα αύριο. Απ’ τη στιγμή που οι συνθήκες μεταβάλλονται, όμοια κι οι άνθρωποι αλλάζουν. Σήμερα ο υποψήφιός σου υποκλίνεται ταπεινά ενώπιόν σου· αύριο θα πει “φτου” σε σένα. Από ένα ζητιάνο ψήφων έχει μετατραπεί σ’ έναν αφέντη σου.
Πώς μπορεί ένας εργάτης, που εντάχθηκε από σένα στην άρχουσα τάξη, νάναι ο ίδιος όπως πριν, δοσμένου ότι τώρα μπορεί να μιλήσει στο πλαίσιο της ισότητας με τους άλλους καταπιεστές; Κοίταξε τη δουλοπρέπεια του καθενός απ’ αυτούς, γραμμένη σ’ όλο του το πρόσωπο, ύστερα απ’ την επίσκεψη σ’ έναν “αρχηγό της βιομηχανίας”, ή όταν ο Βασιλιάς τον προσκαλεί στον προθάλαμο της αυλής του!
Η ατμόσφαιρα του “Οίκου” δεν είναι για βαθειές αναπνοές· είναι διεφθαρμένη. Εάν στείλετε έναν από σας σ’ ένα κακό μέρος, δε θα πρέπει να εκπλαγείτε ύστερα εάν έρθει πίσω σε σάπια κατάσταση.
Ως εκ τούτου, μη συμμετέχεις με την ελευθερία σου.
Μην ψηφίζεις!
Αντί να εμπιστεύεσαι την υπεράσπιση των συμφερόντων σου σε Άλλους, δες το πράγμα μόνος σου. Αντί να προσπαθείς να επιλέξεις συμβούλους που θα σε καθοδηγούν στις μελλοντικές πράξεις, κάνε το αυτό από μόνος σου, και κάνε το τώρα! Άνθρωποι καλής θέλησης δε θα έπρεπε να κοιτάνε ματαιόδοξα για μακρό χρονικό διάστημα για την ευκαιρία.
Το να φορτώνουμε στους ώμους των άλλων την ευθύνη των πράξεων κάποιου είναι ανανδρία.
Μην ψηφίζεις!
Από το MOTHER EARTH (εκδ. Έμμα Γκόλντμαν)
Μετάφρ.http://aixmi.wordpress.com
http://www.anarkismo.net
