Την 1η Μάη 2012, μια νέα αναρχική κομμουνιστική οργάνωση με το όνομα Collective Action (Συλλογική Δράση) εμφανίστηκε στη Βρετανία, μέσω της δημιοσίευσης μιας Δήλωσης. Σε μια προσπάθεια να ξεκαθαρίσουμε μερικά σημεία που παρέμεναν αξεκαθάριστα στη Δήλωση αυτή ή μερικά ζητήματα σε άλλα ντοκουμέντα που ήδη δημοσιεύτηκαν από την εν λόγω οργάνωση, το Anarkismo.net πήρε αυτή τη συνέντευξη στην οποία οι απαντήσεις στις ερωτήσεις μας αντανακλούν τις από κοινού συμφωνημένες θέσεις των μελών της Συλλογικής Δράσης.
1. Μπορείτε να μας μιλήσετε για τις περιστάσεις που οδήγησαν στην ίδρυση της Συλλογικής Δράσης;
Κατά τα τελευταία χρόνια μερικά μέλη της Συλλογικής Δράσης είχαν προσπαθήσει να φέρουν πολιτικές και οργανωτικές αλλαγές στην Αναρχική Ομοσπονδία. Αυτές οι αλλαγές δεν ήρθαν και μετά από ένα χρονικό διάστημα οι σύντροφοι αυτοί απογοητεύτηκαν με ό,τι θεωρείτο ότι ήταν μια φιλελεύθερη πολιτισμική στάση που κυριαρχούσε στην οργάνωση, καθώς και, κατά ειρωνεία της τύχης, μια απροθυμία να αλλάξει η κατάσταση αυτή. Ταυτόχρονα εμείς -ως μια ομάδα αναρχικών κομμουνιστών- θεωρήσαμε ότι η κίνησή μας ήταν απαραίτητη για τη διατήρηση της αναρχικής κομμουνιστικής παράδοσης στη σύγχρονη Βρετανία, για πιθανούς ομοϊδεάτες μας να επαναπροσδιορίσουν τη δράση τους - κυρίως για την κατανόηση της σημερινής ταξικής σύνθεσης και του τρόπου που θεωρούσαμε καλύτερο με τον οποίο ενημερωνόμαστε και εισάγουμε τις ιδέες και την τακτική μας, στην τάξη μας. Περιγράφουμε αυτήν την διαδικασία ως "Επανένωση" (Regroupment) και πιστεύουμε ότι μια ανεξάρτητη ένωση, ανεξάρτητη από άλλες οργανώσεις, ο καλύτερος τρόπος για να οργανωθεί αυτή τη διαδικασία.
2. Πώς βλέπετε τη Συλλογική Δράση σε σχέση με τις άλλες εθνικές αναρχικές οργανώσεις στο Ηνωμένο Βασίλειο (Αναρχική Ομοσπονδία, Ομοσπονδία Αλληλεγγύη, Liberty & Solidarity);
Η Ομοσπονδία Αλληλεγγύη (Solidarity Federation – SolFed –σ.τμ. το βρετανικό τμήμα της αναρχοσυνδικαλιστικής διεθνούς) είναι μια αναρχο-συνδικαλιστική ένωση και, ως εκ τούτου, έχει πολύ λίγο να κάνει με την προοπτική μας. Η Συλλογική Δράση, στη σημερινή της διαμόρφωση, θα πρέπει να εκλαμβάνεται ως ένα ρεύμα στο εσωτερικό του αναρχικού κομμουνιστικού κινήματος που επιδιώκει μια Συνένωση. Από αυτή την άποψη, είμαστε ριζικά αντίθετοι στις ιδέες και τους στόχους μιας οργάνωσης όπως η SolFed. Παρομοίως, η Αναρχική Ομοσπονδία είναι ουσιαστικά μια ομάδα προπαγάνδας που τηρεί αδιάφορη στάση απέναντι στην οργάνωση, η οποία έρχεται σε αντίθεση με ό,τι πιστεύουμε σύμφωνα με το οποίο μια αναρχική κομμουνιστική οργάνωση θα πρέπει να λειτουργεί. Επίσης, στο βαθμό που μπορούμε να πούμε, η Αναρχική Ομοσπονδία δεν συμφωνεί με την ανάλυσή μας ότι η διαδικασία της Επανένωσης είναι απαραίτητη, ούτε καν επιθυμητή.
Η Liberty & Solidarity (L&S - Ελευθερία και Αλληλεγύη) είναι μια σοσιαλιστική-συνδικαλιστική ομάδα συνδεδεμένη με το Anarkismo. Ως οργάνωση αυτού του τύπου δεν βλέπουμε αρκετές ομοιότητες με εμάς σε πολλούς τομείς. Τα μέλη της L&S δραστηριοποιούνται στους αγώνες για στέγαση καθώς και στο βρετανικό τμήμα των Industrial Workers of the World (όπου έχουμε και εμείς μέλη). Όπως η Collective Action, έτσι και η Liberty & Solidarity ήρθε στην επιφάνεια ως σχήμα δυσαρεστημένων αναρχικών-μελών της Αναρχικής Ομοσπονδίας. Ωστόσο, νομίζουμε ότι και οι αναλύσεις και οι προτάσεις μας για εναλλαγές πάνε τελικά στο βρόντο. Και αυτό συμβαίνει και όσον αφορά την πρωταρχική μας έμφαση στη Επανένωση καθώς και τις πολιτικές μας διαφωνίες για την ανάλυσή μας για το συντηρητικό χαρακτήρα των συνδικάτων και τον ιδεολογικό τους προσανατιολισμό προς σοσιαλιστικές-συνδικαλιστικές (αντιτιθέμενες στις αναρχικές κομμουνιστικές) θέσεις. Έχουν επίσης προτείνει διάφορες δικοσμητικές αλλαγές στον αναρχικό ακτιβισμό -όπως την εγκατάλειψη του όρου “αναρχικός”- κα΄τι στο οποιο διαφωνούμε αποφασιστικά.
3. Στην ιδρυτική σας ανακοίνωση παρέχεται μια αρκετά καταδικαστική ανάλυση του κινήματος κατά της λιτότητας στο Ηνωμένο Βασίλειο. Πιστεύετε ότι υπάρχουν λόγοι για να ελπίζουμε σε αυτό;
Υπάρχει πάντα η ελπίδα, αλλά δεν πρέπει να αφήσουμε την ελπίδα μας τυφλή στη σκέψη ότι κάτι μπορεί να είναι επιτυχές μόνο και μόνο επειδή θέλουμε να είναι. Υπάρχει ένα διαρθρωτικό πρόβλημα με το αντι-κίνημα λιτότητας, αυτό είναι προφανές με τον τρόπο που το TUC και η Μαρξιστική Αριστερά έχει, όπως πάντα, προσπαθήσει να δημιουργήσει και να κυριαρχήσει σε δομές εξουσίας που έχουν οδηγήσει και πάντα θα οδηγούν σε στασιμότητα. Η παρέμβαση αναρχικών από την άποψη αυτή είναι αμελητέα και δεν υπάρχουν αξιόπιστες εναλλακτικές δυνατότητες που παρουσιάζονται για την αντιμετώπιση αυτών των παρωχημένων αριστερών στρατηγικών. Υπάρχει, επίσης, ένα πιο διάχυτο ιδεολογικό μέτωπο που αντιμετωπίζει το κίνημα αντι-λιτότητας, ότι η φύση των αγώνων δεν ακολουθεί την απαιτούμενη πορεία της οικοδόμησης μιας αντιεξουσίας που μπορεί τελικά να οδηγήσει στη δημιουργία μιας κομμουνιστικής ανοικοδόμησης. Εννοούμε με αυτό ότι δεν είμαστε σίγουροι ότι οι παρόντες αγώνες έχουν τη δυνατότητα να μετασχηματιστούν ριζικά σε κάτι που να μπορεί να διαβιβάσει ουσιαστικά τον στόχο μας να αναλάβουμε τον έλεγχο των μέσων παραγωγής.
Πώς μπορούμε να επιλύσουμε αυτό το συγκεκριμένο πρόβλημα; Για εμάς, δεν είμαστε σίγουροι αν ακόμα αξίζει την προσπάθεια, δεδομένου ότι οι πραγματικοί αγώνες στους οποίους συμμετέχει το κίνημα αντι-λιτότητας είναι αγώνες μιας μειονότητας, ενός προνομιούχου τμήματος της εργατικής τάξης, οι όροι του οποίου δεν βρίσκουν ανταπόκριση στο περιθώριο της πλειοψηφίας, που κατά τους τελευταίους μήνες έδειξε πράγματι προθυμία για την οικοδόμηση μιας αντιεξουσίας - δείτε τις ταραχές του Αυγούστου (σ.τ.μ.: 2011). Αυτό ήταν η αρχή μιας πραγματικής έκφρασης της οργής που, αν ήταν οπλισμένη με τις σωστές ιδέες, θα μπορούσε να παγιώσει μια κλιμάκωση της ταξικής σύγκρουσης. Η Συλλογική Δράση θέλει να διερευνήσει το πώς θα εισάγουμε τις αναρχικές κομμουνιστικές ιδέες και μεθόδους σε αυτές τις κοινότητες και να συνδέσουμε την πολιτική με τις διαφορετικές και αποσυνδεμένες μεταξύ τους εκφράσεις απογοήτευσης και απέναντι στον καπιταλισμό και το κράτος. Ως εκ τούτου, δεν είμαστε σίγουροι για το πώς αυτές οι τοπικιστικές “ομάδες” αντι-λιτότητας χωράνε σ’ αυτό το μακροπρόθεσμο στόχο.
4. Στην ιδρυτική σας ανακοίνωση περιγράψατε τον κύριο στόχο της Συλλογικής Δράσης ως "Επανένωση", να επανεξετάσετε και να αναζωπυρώσετε την πολιτική σας. Θα μπορούσατε να μας πείτε σχετικά με αυτό και τι σημαίνει;
Επανένωση ουσιαστικά σημαίνει να καθίσουμε μαζί και να εργαστούμε για να δούμε τι πράγματι συμβαίνει και στο πλαίσιο αυτό, τι θέλουμε να πετύχουμε και πώς στοχεύουμε να το πετύχουμε. Είναι τόσο απλό. Γενικότερα, βλέπουμε την Επανένωση ως τον επαναπροσανατολισμό των επαναστατών να ασχοληθούν και πάλι με τις αναρχικές κομμουνιστικές ιδέες και την ιστορία καθώς και να έρθουν σε επαφή με νέες ιδέες και θεωρίες που έχουν ήδη κυκλοφορήσει. Αυτός είναι ο λόγος που εξετάζουμε και την εσπεσιφιστική και την πλατφορμιστική παράδοση, ενώ λαμβάνουμε πολύ σοβαρά υπόψη μας και τις ιδέες μιας νέας αυτονομιστικής Επανένωσης σύμφωνα με το τρέχον Πλάνο Γ’ , η οποία έχει αναδειχθεί στο Ηνωμένο Βασίλειο, καθώς και το θεωρητικό Sic Communisation Collective.
Αυτή η συλλογική εκπαίδευση και επαφή με τις σύγχρονες ιδέες θα μας βοηθήσει να αναπτύξουμε την ανάλυσή μας και την καλύτερη ενημέρωση των δραστηριοτήτων μας. Αντιλαμβανόμαστε ότι κάποιοι θα θεωρούν ότι θα κοιτάμε για πολύ καιρό τον αφαλό μας (σ.τ.μ.: “navel gazing” στο κείμενο – λογοπαίγνιο που σημαίνει ότι “χάνουμε χρόνο σε άχρηστες φολοσοφικές ασκήσεις”), σε μεγάλο βαθμό λόγω της αντιφιλοσοφικής στάσης που φαίνεται να υπάρχει στο αναρχικό κίνημα, αλλά και επειδή υπάρχει αυτή η λανθασμένη αντίληψη πως ό,τι οι αναρχικοί έχουν να κάνουν είναι "δράση", ανεξάρτητα από το τι σημαίνει ή πώς εντάσσεται σε μια γενική στρατηγική για τη νίκη. Τελικά, μπορούμε να πούμε ότι αν οι άνθρωποι αισθάνονται τη δραστηριότητα στην οποία συμμετέχουν εργάζονται πραγματικά προς τη δημιουργία της κομμουνιστικής ανοικοδόμησης, και τότε αυτό είναι σπουδαίο. Αναγνωρίζουμε ότι στην πραγματικότητα η τρέχουσα δραστηριότητα του κινήματος δεν μπορεί να επιτύχει τη νίκη και, συνεπώς, το να επικεντρώσουμε το κίνημά μας και πώς να λειτουργούμε είναι απαραίτητη, είτε μας αρέσει είτε όχι. Έχοντας πει όλα αυτά, θα συνεχίσει να είναι αγωνιτές στους εκάστοτε τόπους μας συμμετέχοντας σε αγώνες που θεωρούμε σκόπιμου να συμμετέχουμε και συνεπώς η σκέψη και οι συζητήσεις μας ενημερώνονται από το παρελθόν και τις τρέχουσες εμπειρίες μας.
5. Ως μια αυτοπροσδιοριζόμενη "εσπεσιφιστική" ομάδα αντιλαμβάνεστε οποιαδήποτε σημεία διάκρισης σε σχέση με το αναρχικό κίνημα του Ηνωμένου Βασιλείου;
Το "Specifism" (ή Especifismo) είναι ένα πολιτικό ρεύμα που σχετίζεται κυρίως με τη θεωρία και τις πρακτικές της οργάνωσης της Αναρχικής Ομοσπονδίας του Ρίο ντε Τζανέιρο (FARJ) και της Αναρχικής Ομοσπονδίας Ουρουγουάης (FAU). Στον αγγλόφωνο κόσμο, συχνά θεωρείται απλώς μια παραλλαγή του πλατφορμιστικού αναρχισμού, αλλά, όπως υποστηρίζει η FARJ, και εμείς συμφωνούμε σε αυτό, οι ιδέες είναι πολύ ευρύτερες και πιο πλούσιες από αυτό. Οι ιδέες αυτές δεν είναι ούτε ακριβώς οι ιδέες της FARJ και της FAU, καθώς εντοπίζουν τις ιδέες τους στο πνεύμα των οργανωτικών θεωριών του Μαλατέστα, του Μπακούνιν και του Κροπότκιν (αυτό είναι στην πραγματικότητα που ισχύει και για την Πλατφόρμα, αλλά σπάνια αναγνωρίζεται). Πιστεύουμε ότι αυτή η έννοια της συμμετοχής σε μια πιο σημαντική επανεξέταση αυτών των αυθεντικών αναρχικών στοχαστών είναι πολύτιμη και μας επιτρέπει να παρακάμψουμε τις περισσότερες πολιτιστικές αρθρώσεις του αναρχισμού που έχουν γίνει συνώνυμες με την αναρχική πρακτική κατά το δεύτερο ήμισυ του εικοστού αιώνα. Ωστόσο, πρέπει να γίνει σαφές ότι αυτή η διαδικασία δεν γίνεται για την εκ νέου επιβεβαίωση κάποιας μορφής ιδεολογικής καθαρότητας. Επανερχόμαστε σε αυτούς τους στοχαστές, εξαιτίας του ρόλου τους ως οργανωμένων επαναστατών οι ιδέες των οποίων συγκροτήθηκαν μέσα από την εμπειρία των κοινωνικών αγώνων. Το καθήκον μας με αυτή την έννοια είναι να προσδιοριστούν οι συγκρίσιμες καταστάσεις και τα διδάγματα, ενώ, επίσης, η ενημέρωση και τροποποίηση των προσεγγίσεών μας για τους όρους και την ταξική σύνθεση σύμφωνα κάτω από τον προχωρημένο καπιταλισμό. Υπήρξε μια πρόσφατη επανεμφάνιση στο αγγλόφωνο κόσμο της κλασικής αναρχικής βιβλιογραφίας, π.χ. το βιβλίο "Black Flame" των van der Walt και Schmidt, ο τόμος του McKay για τον Προυντόν, που έχει αποδειχθεί πολύ χρήσιμος σε σχέση με αυτό.
Όσον αφορά τα σημεία της εσπεσιφιστικής (specifism) διαφοροποίησης, ως μια μορφή πράξης, έχει μια στρατηγική και προγραμματική εστίαση που τη βλέπουμε ως έλλειψη (ή τουλάχιστον εν μερικήέλλειψη) σε άλλες οργανώσεις. Θεωρούμε ότι αυτό σχετίζεται με την επικράτηση του αυθορμητιστικού ρεύματος στον αναρχισμό αρκετά διαφορετικού από τις οργανωτικές θεωρίες του Μπακούνιν και άλλων.
Οι Specifists υποστηρίζουν ότι πάνω από όλα οι αναρχικοί πρέπει να κατανοήσουν τον ρόλο τους ως μια επαναστατική μειοψηφία και πώς συνδέονται με ένα ευρύτερο και πολύ πιο πολύπλοκο πεδίο της κοινωνικής πάλης. Πιστεύουμε ότι αυτά τα ζητήματα είναι ολοένα και πιο πιεστικά σε σχέση με το σημερινό οικονομικό και κοινωνικό κλίμα και η σαφήνεια της προσέγγισης specifist είναι ένα χρήσιμο εργαλείο για να αρχίσει να ασχολούμαστε με αυτά.
Απορρίπτουμε την, επί του παρόντος αρκετά δημοφιλή, ιδέα ότι η αναρχική δραστηριότητα είναι απλά η διεύρυνση και η κλιμάκωση της αντίστασης. Αναμφίβολα αυτό είναι ένα στοιχείο της οικοδόμησης της εμπιστοσύνης και της ταξικής αλληλεγγύης, αλλά ως στρατηγική από μόνη της δεν αποδίδει δικαιοσύνη στις ιδέες μας. Τα ερωτήματα που οι επαναστάτες πρέπει να θέσουν στους εαυτούς τους σήμερα δεν είναι μόνο το πώς μπορούμε να αγωνιστούμε ενάντια στις περικοπές και να σπάσουμε τη συναίνεση υπέρ της λιτότητας αλλά τι ρόλο μπορούμε να παίξουμε (αν και μικρό) στην κλιμάκωση των κοινωνικών αγώνων (ή οργανώνουμε νέους) προς την εδραίωση της αντιεξουσίας και της διαδικασίας κομμουνιστικοποίησης.
6. Γιατί περιγράφατε τον εαυτό σας ως "σύνδεσμο"; Υπάρχει κάποια πολιτική σημασία στον όρο αυτό;
Σε πολύ πρακτικό επίπεδο αυτό σημαίνει το πεδίο εφαρμογής του σχεδίου μας - ένας μικρός αριθμός συντρόφων συνεργάζεται για ένα συγκεκριμένο σκοπό με κοινούς στόχους. Θεωρήσαμε ότι ήταν σημαντικό να μην εγκρίνουμε ετικέτες όπως «ομοσπονδία» ή ακόμα «οργάνωση» πρόωρα. Οι ετικέτες αυτές θα πρέπει να είναι ουσιαστικές όπου εφαρμόζονται. Ο όρος «σύνδεσμος», ωστόσο, έχει επίσης ένα βαθύτερο νόημα στην παράδοσή μας. Οι πρώτοι ουτοπικοί σοσιαλιστές ευνόησαν τον όρο "associationism" για να χαρακτηρίσουν την εθελοντική, αλλά οργανωμένη, βάση του ελεύθερου κομμουνισμού. Ο Μαλατέστα πήγε ακόμη και μέχρι το σημείο να πει ότι ο όρος θα πρέπει να αντικαταστήσει τον αναρχισμό για τους αναρχικούς.
7. Πώς θα περιγράφατε τον προσανατολισμό σας σε σχέση με το Anarkismo;
Το Anarkismo, και οι ομάδες που αποτελούν το Anarkismo, άσκησαν ισχυρή επιρροή στη θεωρητική μας ανάπτυξη σε αυτό το σημείο. Η μελέτη από μας κειμένων του Anarkismo, παράλληλα με πρόσφατες έρευνες στη θεωρία της κομμουνιστικοποίησης και του συντονισμού τους με τις δικές μας εμπειρίες, αποτελούν βασικούς παράγοντες τόσο για την έναρξη και συνέχιση της ανάπτυξης του έργου της Συλλογικής Δράσης. Αισθανόμαστε ότι οι ομάδες της Βόρειας Αμερικής ιδιαίτερα αντιμετωπίζουν παρόμοιες καταστάσεις, και απαντώντας σε παρόμοιες ερωτήσεις στους εαυτούς μας. Υπάρχουν ορισμένα σημεία αρχής στα οποία διαφωνούμε αυτή τη στιγμή με την Εκδοτική Δήλωση του Anarkismo. Αυτά είναι θέματα που ελπίζουμε ότι μπορούν να διευκρινιστούν και να συζητηθούν στη διεθνή πλατφόρμα που παρέχει το Anarkismo.
8. Ποια είναι η σημερινή εστίαση / δραστηριότητα της ομάδας;
Καθώς προσπαθούμε να κατανοήσουμε πιο συγκεκριμένα την παρούσα κατάσταση και ποια είναι η σχέση μας εμάς ως ένα κίνημα, η εστίασή μας - ως συνδέσμου - είναι να συγκεντρωθούν οι έρευνες, οι ιδέες και η ανάλυσή μας σε μια σειρά άρθρων. Αυτή τη στιγμή εργαζόμαστε πάνω σε δύο σειρές, η μία από τις οποίες ονομάζεται Class Composition Series (Σειρά Ταξικής Σύνθεσης) και η άλλη Regroupment Series (Σειρά Επανένωσης). Βλέπουμε αυτή τη διαδικασία ως κάτι πολύ πρακτικό. Θέλουμε να επεξεργαστούμε ποια είναι η απαραίτητη δραστηριότητα και ο καλύτερος τρόπος για την υλοποίηση της δραστηριότητας αυτής για την επίτευξη συμφωνημένων στόχων.
Στο πλαίσιο της διαδικασίας της επανένωσης έχουμε επίσης στόχο να οργανώσουμε ευρείς κοινές συζητήσεις με την αδελφή μας οργάνωση συνενώσεως Πλάνο Γ’. Η πρώτ μας τέτοια συζήτηση θα είναι στην Αναρχική Έκθεση Βιβλίου στο Σέφιλντ το Σάββατο, 23 Ιούνη. Εκεί θα συζητήσουμε για το πώς έχουμε αισθανθεί την ανάγκη να αναπτυχθούν αυτά τα ρεύματα επανένωσης και πώς βλέπουμε τον εαυτό μας να κινείται προς τα εμπρός.
9. Τα κριτήρια ένταξης στην ομάδα σας έχουν επικριθεί ως «ιεραρχικά». Γιατί επιλέξατε να δομήσετε τα πράγματα κατ’ αυτόν τον τρόπο;
Το πρώτο πράγμα που πρέπει να καταστήσουμε σαφές στους ανθρώπους είναι ότι δεν είμαστε μια οργάνωση με μέλη καθεαυτά. Δεν επιδιώκουμε να οικοδομήσουμε καταστάσεις μελών όπως κάνουν άλλες ομάδες, καθιστώντας τα κριτήρια ένταξής τους εξαιρετικά απλά σε βάρος της πολιτικής σταθερότητας. Δεν έχουμε στόχο να κάνουμε όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους να ενωθούν μαζί μας, και δεν θεωρούμε τους εαυτούς μας μια μεγάλη σκηνή. Δεν δεχόμαστε ότι οι άνθρωποι με διαφορετικούς βαθμούς συμφωνίας με τις βασικές αρχές και αξίες μπορούν να γίνουν μέλη, χωρίς να υπάρχει καμία ανησυχία για τη θεωρητική και τακτική ακεραιότητα της οργάνωσης. Αυτός είναι ο λόγος που παίρνουμε στα σοβαρά τη δυνητική ένταξη και έχουμε δομήσει τη διαδικασία αυτή κατ’ αυτό τον τρόπο.
Στόχος μας στο πλαίσιο της συμμετοχής μελών είναι να οικοδομήσουμε μια βάση αναρχικών κομμουνιστών αγωνιστών και οργανωτών οι οποίοι να μοιράζονται την πλήρη συμφωνία σχετικά με τη θεωρία και την τακτική και να μπορούν να συμβάλουν ισότιμα τόσο σε χρόνο όσο και σε ιδέες στον σύνδεσμο. Αναγνωρίζουμε ότι οι άνθρωποι βρίσκονται σε διάφορα και διαφορετικά επίπεδα τόσο στις γνώσεις όσο και στη διάθεση χρόνου και, ως εκ τούτου, έχουμε αποφασίσει να διασφαλίσουμε την ακεραιότητα της οργάνωσης -από την άποψη της θεωρίας και της λειτουργίας- έχοντας επιλέξει να χρησιμοποιήσουμε ένα σύστημα της ιδιότητας του μέλους με το οποίο μπορούμε να διασφαλίσουμε ότι οι μαχητές ενδυναμώνονται οι ίδιοι όσο και η οργάνωση μέσω της δραστηριότητάς τους. Αυτή η δομή μας επιτρέπει να αντιμετωπίσουμε ανοιχτά τις ατομικές ανάγκες των μελών, ιδίως όσον αφορά τη σχέση τους με την οργάνωση και τη θεωρία που προσπαθούμε να οικοδομήσουμε. Έχοντας μια περίοδο δόκιμου (συνδεδεμένου) μέλους είναι ο πιο υπεύθυνος τρόπος για να επιτευχθεί αυτό. Κάποιοι μπορούν να το δουν αυτό ως μια ιεραρχία μελών, αλλά αν αυτή είναι η περίπτωση τότε η άποψή μας είναι ότι γίνεται κατάχρηση της έννοιας "ιεραρχία". Κανείς στη Συλλογική Δράση δεν έχει καμία εξουσία πάνω από οποιονδήποτε άλλον. Καμία σχέση εξουσίας δεν αναπαράγεται, έχοντας πλήρη μέλη και συνδεδεμένα μέλη - πρόκειται για μια εθελοντική, δίκαιη και υπεύθυνη διαδικασία.
10. Τα τελευταία χρόνια έχουμε δει την εμφάνιση νέων μορφών πολιτικής διαμαρτυρίας, όπως οι κινητοποιήσεις σε όλο τον αραβικό κόσμο και το κίνημα των καταλήψεων. Ποια ειναι η σχέση της Συλλογικής Δράσης με αυτά;
Τα ζητήματα αυτά έχουν ενδιαφέρον για όλους τους επαναστάτες σε αυτό το σημείο. Στη διάρκεια των τελευταίων ετών, σε παγκόσμια κλίμακα, έχουμε δει μια έκρηξη κοινωνικής αναταραχής. Από πολλές απόψεις αυτές οι νέες μορφές διαμαρτυρίας (αν και το κατά πόσο πρακτικά είναι κάτι νέο θα μπορούσε να είναι ανοικτό προς συζήτηση) θέτει τις βάσεις για τη διαδικασία επανένωσης. Είναι τα υπάρχοντα μοντέλα μας παρέμβασης επαρκή;
Μήπως οργανωνόμαστε προς τη σωστή κατεύθυνση, υπό τις σωστές προϋποθέσεις; Χρησιμοποιούμε όλες τις ευκαιρίες που έχουμε στη διάθεσή μας; Και άλλα… Σε σχέση με πολλά από αυτά αισθανθήκαμε ότι το αναρχικό κίνημα στη Βρετανία πάσχει από έλλειψη σαφών απαντήσεων. Αυτό ήταν μια άποψη/συναίσθημα που μοιράστηκε σε ένα ανεξάρτητο σχέδιο, αλλά σε μια πολύ παρόμοια με τη δική μας εποχή - «Σχέδιο Γ». Προς το παρόν εξακολουθούμε να εργαζόμαστε για τις ιδέες μας (αν και θεωρούμε τους εαυτούς μας να είναι σε αδελφικές σχέσεις με το δίκτυο), έτσι δεν θα θέλουμε να κάνουν πολλές ουσιαστικές δηλώσεις για το θέμα αυτό. Ωστόσο, πιστεύουμε ότι σε ένα ευρύτερο επίπεδο, δείχνει ότι αυτή η διαδικασία προβληματισμού και αυτοκριτικής είναι τόσο απαραίτητη όσο και αναδυόμενη.
*Η συνέντευξη αυτή πάρθηκε από την εκδοτική ομάδα του Anarkismo.net - Ελληνική μετάφραση “Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης”, 19-20 Ιούνη 2012.
**Για περισσότερες πληροφορίες για την Collective Action (Συλλογική Δράση) επισκεφθείτε τη ιστοσελίδα http://www.anarchistcommunist.org/
