Στις 13 Μάρτη 1913 γεννήθηκε στη Γουαδαλαχάρα της Ισπανίας, ο Abraham Guillén (Αβραάμ Γκιγέν), δάσκαλος, μαχητής στον ισπανικό εμφύλιο πόλεμο και ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους αναρχικούς.
Νεαρός εργάστηκε ως αγρότης και εντάχθηκε στην Ελευθεριακή Νεολαία (FIJL). Ταυτόχρονα προσχώρησε στην Εθνική Συνομοσπονδία Εργασίας (CNT), ενώ άρχισε να συμμετέχει στην Ιβηρική Αναρχική Ομοσπονδία (FAI). Με το ξεκίνημα της Επανάστασης και του Εμφυλίου Πολέμου, έγινε υπεύθυνος για τα τμήματα XIV και IV, υπό την ηγεσία του Cipriano Mera, αποκτώντας σημαντική εμπειρία στις τακτικές του ανταρτιοπολέμου.
Θα συλληφθεί από τους φρανκιστές, στο λιμάνι του Αλικάντε, και θα καταδικαστεί σε ποινή φυλάκισης 20 ετών. Στέλνεται στη φυλακή Yearover de Tajo. Από εκεί καταφέρνει να δραπετεύσει το 1942. Στην εξορία, καλείται να συμμετάσχει στην κεντρική επιτροπή της παράνομης, υπόγειας CNT, αλλά συλλαμβάνεται ξανά το 1943, και μεταφέρεται στις φυλακές Carabanchel. Όμως, θα δραπετεύσει και δεύτερη φορά την Πρωτοχρονιά του 1944. Αρχικά κρύβεται σε διάφορες τοποθεσίες στη Γαλλία και μετά περνάει στη Λατινική Αμερική.
Στην Αργεντινή, θα γίνει καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας στη Σχολή Νομικών και Κοινωνικών Επιστημών στο Μπουένος Άιρες, ενώ θα συνεργαστεί στενά με τον John William Cooke. Μετά το πραξικόπημα του Aramburu, θα φυλακιστεί, κατηγορούμενος για την οργάνωση των αντάρτικων ομάδων Uturuncos στο Santiago del Estero.
Μόλις απελευθερωθεί το 1962, θα καταφύγει στην Ουρουγουάη, όπου θα αποκτήσει στενούς δεσμούς με την Αναρχική Ομοσπονδία Ουρουγουάης (FAU) καθώς και τους μελλοντικούς Tupamaros. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, ο Guillén θα έχει ήδη τελειώσει ένα σημαντικό έργο σχετικά με τη δυναμική των λατινοαμερικάνικων αντάρτικων, των λαϊκών κινημάτων και της ηπειρωτικής αντιιμπεριαλιστικής αντίστασης.
Θα επικεντρώσει τις προσεγγίσεις του στον ένοπλο αγώνα, ανάλογα με την πρόοδο του μαζικού κινήματος και των εργατικών αγώνων στα μεγάλα αστικά κέντρα της Λατινικής Αμερικής. Όσον αφορά τη θεωρητική του εμβάθυνση, η συνεισφορά του Guillén πολύτιμη συνεισφορές στα χαρακτηριστικά του ιμπεριαλισμού, τη διεθνή οικονομία και της αυτοδιαχειριστική οικονομία, μεταξύ άλλων.
Πεθαίνει το 1993, στη Μαδρίτη, αφήνοντας μια τεράστια κληρονομιά διδασκαλιών σχετικά με την αντίσταση στο κοπιταλιστικό σύστημα και τον ιμπεριαλισμό.
*Πηγή: Emilio Crisi. Μετάφραση: Ούτε Θεόις-Ούτε Αφέντης.
Υ.Γ.: Δυστυχώς, το ελλαδικό αναρχικό κίνημα φαίνεται ότι αγνοεί -σκανδαλωδώς, κατά τη γνώμη μας- τον Abraham Guillén και το έργο του. Έως σήμερα, μόνο ένα βιβλίο του έχει μεταφραστεί και εκδοθεί στα ελληνικά, το “Ισπανικός Εμφύλιος 1936-1939 - Τα στρατηγικά λάθη των δημοκρατικών”, σε μετάφραση Κώστα Παναγιωτίδη, από τις Εκδόσεις των Συναδέλφων (Ιούνιος 2017).
