“Red and Black” - Ένα αναρχικό περιοδικό

Το “Red and Black” αποτελεί ένα αφιέρωμα στον καθορισμό ενός ανθρώπινου όντος που δεν πρέπει να υπονομεύεται διανοητικά από τη μαζική κουλτούρα. Ο Jack Grancharoff, Βούλγαρος αναρχικός, που δραπέτευσε από την εξάπλωση του μπολσεβίκικου ζυγού πάνω από πενήντα χρόνια πριν, έγινε πολιτικός πρόσφυγας σε μια ξένη χώρα. Ενώ οι περισσότεροι αναρχικοί πρόσφυγες που μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο κατέληξαν στην Αυστραλία δεν ήταν ποτέ σε θέση να σπάσουν την κυρίαρχη κουλτούρα, ο Jack το έκανε.

Ο Jack Grancharoff δεν ενδιαφερόταν να ξαναζήσει τις μάχες του παρελθόντος, ήθελε να ζήσει στο παρόν, ήθελε να είναι σε θέση να κατανοήσει, να αλληλεπιδράσει και να αλλάξει την κυρίαρχη κουλτούρα της Αυστραλίας, της οποίας ήταν μέρος. Ο Jack ανέκαθεν συμμετείχε στη ζωή του αυστραλιανού αναρχικού κινήματος. Αρχικά, ως μέρος μιας μικρής ομάδας Βούλγαρων αναρχικών στην εξορία στην Αυστραλία, στη συνέχεια ως ενεργός συμμετέχων στην επανεμφάνιση του αυστραλιανου αναρχικού κινήματος.

Το 1965, ο Jack άρχισε να εκδίδει το περιοδικό “Red and Black”, ένα μικρό αναρχικό περιοδικό που παρείχε μια αναρχική ανάλυση του τι συνέβαινε στον κόσμο και στο οποίο δημοσιεύονταν επίσης θεωρητικά αναρχικά άρθρα. Το “Red and Black” ήταν σθεναρά αντι- κομμουνιστικό και αντικαπιταλιστικό. Ενώ άλλοι Αυστραλοί ριζοσπάστες φλέρταραν με τον κομμουνισμό, η προσωπική εμπειρία του Jack στη Βουλγαρία τον είχε διδάξει τον αντιδραστικό χαρακτήρα της κομμουνιστικής πολιτικής.

Το “Red and Black” κυκλοφορεί σπασμωδικά από το 1965. Μέσω αυτού του περιοδικού, ο Jack ήταν σε θέση να μοιραστεί αυτά που πίστευε ότι είναι σημαντικές ιδέες με τους αναγνώστες του περιοδικού. 

Στο τεύχος 26, ο Jack μιλάει για τα συναισθήματά του σχετικά μετά την επίσκεψή του στη Βουλγαρία πενήντα χρόνια μετά την απόδρασή του. Ο Richard Kostelanetz γράφει για την αναρχική τέχνη, ο Ian Firth σχολιάζει τη συμμετοχή του συνθέτη Richard Wagner στο αναρχικό κίνημα, ο James R. Bennett εξετάζει το Εταιρικό Κράτος (Corporate State) και τον Χάρτη των Δικαιωμάτων και ο Pino Cacucci εξηγεί γιατί οι Ζαπατίστας είναι ένα κίνημα που μας αφορά όλους.

Για 35 χρόνια σχεδόν το “Red and Black, an Anarchist Journal” παρέχει θεωρητικές και πρακτικές γνώσεις σε θέματα και ιδέες που αφορούν τους αναρχικούς. Ο Jack Grancharoff εξακολουθεί να κυκλοφορεί το “Red and Black”. Προτρέπω τους αναγνώστες του Anarchist Age Weekly Review να γράψουν στον Τζακ για το πιο πρόσφατο τεύχος. Η συνδρομή είναι $10,00 ανά έτος. Οι επιταγές θα πρέπει να στέλνονται στον J. Grancharoff . Η αλληλογραφία να αποστέλλεται στο PO Box 12 , Quaama N.S.W. 2550, Αυστραλία.

 

*Δημοσιεύτηκε από τον Joe Toscano (σ.τ.μ.: από τις χαρακτηριστικές φυσιογνωμίες του μελβουρνιώτικου αναρχικού κινήματος), στο Anarchist Age Weekly Review (σ.τ.μ.: εβδομαδιαιο αναρχικό δελτίο που κυκλοφορεί στη Μελβούρνη μέχρι σήμερα) No. 301, 25 - 31 Μάη, 1998.

 

***

 

Τι λέει η μυστική αστυνομία…

 

Jack Grancharoff.
ASIO File A6.119/79 Item 976
Date range 1964-1965

 

Ο Jack Grancharoff, ένας από τα πιο γνωστούς αναρχικούς στην Αυστραλία έχει φτάσει ήδη σε μεγάλη ηλικία και το κράτος είναι πρόθυμο να αποδεσμεύσει μέρη των σχετικών φακέλων στο ASIO (σ.τ.μ.: οι αυστραλιανές μυστικές υπηρεσίες). Τριάντα χρόνια από τότε που συγκεντρώθηκαν αυτά τα αρχεία, το κράτος κυκλοφορεί τμήματά τους. Το αρχείο αποτελείται από 17 βαρυφορτωμένες σελίδες. Περιέχει το εξώφυλλο και τα περιεχόμενα του τεύχους 2 (χειμώνας του 1966) του εντύπου “Red and Black” -ένα έντυπο που ο Jack συνεχίζει να δημοσιεύει- και τη σελίδα περιεχομένων του εντύπου Anarchy No 2 - έκδοση της Sydney Anarchist Group (Αναρχικής Ομάδας Σίδνεϊ) του 1965.

Αυτό ακολουθείται από μια σελίδα με τη σφραγίδα SECRET, στο πάνω και στο κάτω μέρος της σελίδας (στοιχείο No.15266 ) που εκδόθηκε στις 2 Δεκέμβρη 1966, που είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό μη αναγνώσιμα. Έχει αντίγραφα των επιστολών και άλλων που αποστάλλησαν από τον William Dwyer τον Jack. Το παρόν σημείωμα υπογράφεται από τον Γενικό Εισαγγελέα της Αυστραλίας (όνομα μη αναγνώσιμο).

Στο επόμενο αρχείο με τον αριθμό 53/7/11 και ημερομηνία 20 Ιούλη ’66, κυριαρχούν οι διαμαρτυρίαες για τον πόλεμο του Βιετνάμ και το κίνημα ενάντια στην επιστράτευση στην Αυστραλία. Αναφέρονται αναρχικοί στο Σίδνεϊ καθώς και η ομάδα Libertarian Society at University of Sydney. Πρόκειται για μια πολύ καλά διατυπωμένη έκθεση τεσσάρων σελίδων, όπου ο πράκτορας SSO Β1 παρέχει μια καλή επισκόπηση της φιλοσοφικής φύσης του αναρχισμού. Αυτό ακολουθείται από έναν αριθμό σελίδων που περιγράφουν πού ζούσαν διάφοροι αναρχικοί στο Σίδνεϊ σε συγκεκριμένες χρονικές στιγμές. 

Η περιπλάνηση του Jack στα διάφορα προάστια και την πόλη του Σίδνεϊ τη δεκαετία του 1960 είναι καλά τεκμηριωμένη στις σελίδες αυτές. Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι το ASIO είχε καλές σχέσεις με τη British Secret Intelligence Agency (Βρετανική Μυστική Υπηρεσία Πληροφοριών) με την οποία αντάλλαξαν πληροφορίες. Χαρακτηρισμοί όπως “ύποπτος χαρακτήρας" συναντώνται εδώ κι εκεί στο ντοκουμέντο. 

Στον φάκελο περιλαμβάνεται, επίσης, μια ωραία επιστολή του Jack σε έναν πράκτορα του ASIO, ο οποίος είχε γίνει συνδρομητής στο “Red and Black” και ήθελε να συμμετέχει σε συνελεύσεις των αναρχικών (hohum deja vu).

Το πιο ενδιαφέρον μέρος του φακέλου, όμως, είναι μια έκθεση τριών σελίδων (με τον αριθμό 3/2/605) για την Bulgarian National Committee (Βουλγαρική Εθνική Επιτροπή) που στις 31 Μάρτη 1955, κυκλοφόρησε ένα υπόμνημα που εκδόθηκε από την έδρα του ASIO προς τους κοινοπολιτειακούς περιφερειακούς διευθυντές στη Βικτώρια, τη Νότια Αυστραλία, τη Δυτική Αυστραλία, το Queensland, την Τασμανία, την Περιοχή Πρωτεύουσας (ACT), την Βόρεια Περιοχή και την περιοχή Παπούα-Νέα Γουινέα. Η έκθεση που συντάχθηκε από τον ανώτερο λειτουργό Β1, εξετάζει όλες τις πτυχές της Βουλγαρικής Εθνικής Διάσκεψης στην Αυστραλία. 

Στο τμήμα 12 δηλώνεται, μεταξύ λίγων ξεθωριασμένων γραμμών (ξεθωριασμένες πενήντα χρόνια αφότου συλλέχθηκαν) ότι “επίσης, στο Σίδνεϊ εδρεύει μια μικρή ομάδα Βούλγαρων αναρχικών". Ο αρχηγός της ομάδας είναι ο Kristu ENCHEVER. "Η ομάδα εκδίδει μια μικρή εφημερίδα και κυκλοφορεί στο Σίδνεϊ. Ο τυπογράφος είναι ο J. Grancaroff, στο 269 Bay Street, Botany. Η ομάδα αυτή είναι μικρή, αλλά εξαιρετικά δραστήρια”.

 

*Δημοσιεύτηκε από τον Joe Toscano, στο δελτίο Anarchist Age Weekly Review No. 415  (28t Αυγούστου-3 Σεπτέμβρη 2000). 

 

**Ελληνική μετάφραση: “Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης”, Μελβούρνη, Ιούνης 2016.