Σημείωση: Το παρακάτω άρθρο είναι αλιευμένο από καθεστωτικό μέσο, συγκεκριμένα από την αγγλική έκδοση του site της Ισπανικής El Pais. Ως εκ τούτου, εξυπακούεται ότι ορισμένες θέσεις του και απόψεις που εκφράζονται σχετικά με τους αναρχικούς μαχητές και τις οργανώσεις τους, αλλά και επάνω σε ιστορικά γεγονότα, δεν είναι απολύτως αποδεκτές, καθότι ακόμη δεν έχουν ξεκαθαρίσει από την ίδια την ιστορία. Αποφάσισα ωστόσο να το μεταφράσω, λόγω των πολύ ενδιαφερουσών πληροφοριών σχετικά με τα ιστορικά αρχεία των αναρχικών και αναρχοσυνδικαλιστών της ένδοξης περιόδου του Ισπανικού Εμφυλίου.
Το Διεθνές Ινστιτούτο Κοινωνικής Ιστορίας φιλοξενεί ιστορικά αρχεία από τα εργατικά συνδικάτα της CNT και την Ιβηρική Αναρχική Ομοσπονδία, συμπεριλαμβανομένης της διαταγής που έστειλε τον Buenaventura Durruti στη Μαδρίτη
αρχεία
Η ιστορικός Almudena Rubio εργάζεται επάνω στα ιστορικά αρχεία των CNT-FAI
Ένα σημαντικό κομμάτι της ιστορικής μνήμης σχετικά με το αναρχικό κίνημα της Ισπανίας και τον εμφύλιο πόλεμο (1936-1939) βρίσκεται στο Διεθνές Ινστιτούτο Κοινωνικής Ιστορίας (IISH) στο Άμστερνταμ, στις Κάτω Χώρες.
Ιδρυμένο το 1935, το IISH φιλοξενεί τα ιστορικά αρχεία της Εθνικής Συνομοσπονδίας Εργασίας (CNT), μιας αναρχικής εργατικής ένωσης, και της Ιβηρικής Αναρχικής Ομοσπονδίας (FAI) – έγγραφα που είναι γνωστά στην Ισπανία ως τα λεγόμενα «κουτιά του Άμστερνταμ» – μαζί με μια εκτενή συλλογή σχετικά με τον ακτιβισμό των εργαζομένων και τα κοινωνικά κινήματα σε όλο τον κόσμο.
Βγαλμένα κρυφά από τη χώρα ώστε να αποτραπεί η δήμευση τους από το καθεστώς του δικτάτορα Φρανσίσκο Φράνκο, αυτά τα 47 κουτιά καταλαμβάνουν μια σειρά από ράφια 20 χιλιομέτρων στο Ινστιτούτο και περιλαμβάνουν την εντολή της CNT-FAI προς τον αναρχικό ηγέτη Buenaventura Durruti, που γεννήθηκε στη Λεόν, να ταξιδέψει στη Μαδρίτη το 1936, όπου και θα έβρισκε τον θάνατο σε αβέβαιες συνθήκες. Το IISH στεγάζει επίσης τα αρχεία από την αντίσταση κατά του Φράνκο και τον εκδοτικό οίκο Ruedo Ibérico, που ιδρύθηκε στο Παρίσι το 1961 από πέντε εξόριστους από τον ισπανικό εμφύλιο πόλεμο, με σκοπό την παραγωγή αντιφασιστικού υλικού για την αντιμετώπιση της προπαγάνδας της δικτατορίας. Στο όλο υλικό προστίθενται αρχεία που σχετίζονται με τους ελευθεριακούς συνδικαλιστές και τις φεμινίστριες, πρωτότυπα γράμματα από τον συγγραφέα Pío Baroja, μέλος της Γενιάς του ’98, και χιλιάδες φωτογραφίες του Εμφυλίου Πολέμου που θεωρούνταν ότι έχουν χαθεί, συμπεριλαμβανομένων των φωτογραφιών που τραβήχτηκαν από την Πολωνίδα φωτογράφο Margerit Michaelis και την Ουγγαρέζα φωτογράφο, Κάτι Χόρνα. Συνολικά, ισοδυναμεί με την κληρονομιά μιας πολωμένης περιόδου της ιστορίας, η οποία αποτελεί ορυχείο πληροφοριών για τους ερευνητές.
Το μη σφραγισμένο έγγραφο που περιείχε την εντολή προς τον Ντουρούτι, υπογεγραμμένο από τις περιφερειακές επιτροπές των CNT-FAI, είχε ημερομηνία 9 Νοεμβρίου 1936 και όριζε ότι «ο σύντροφος Ντουρούτι, χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση, να αναχωρήσει για τη Μαδρίτη […] για να παρέμβει αποφασιστικά sτην άμυνα της πρωτεύουσας της Ισπανίας.» Σύμφωνα με την Almudena Rubio, υπεύθυνη για την ανάκτηση του εγγράφου, είναι απόδειξη ότι «η ηγεσία της Εθνικής Συνομοσπονδίας Εργασίας και της Ιβηρικής Αναρχικής Ομοσπονδίας ήταν πίσω από αυτήν την απόφαση, ενώ ο ίδιος ο Durruti ήθελε να πάρει τη Σαραγόσα».
αρχεία
Γράμματα του Πίο Μπαρόχα
Η Rubio προσθέτει ότι δεν ήταν ασυνήθιστο να μην είναι σφραγισμένες οι εντολές...
Στις 23 Ιούλη 1913, γεννιέται ο Luciano Della Schiava στο Moggio Udinese του Udine της Ιταλίας.
Στα 17 του χρόνια μετακόμισε στη Γαλλία και βρήκε δουλειά στα ναυπηγεία του Saint-Nazaire. Εκεί συνάντησε και έγινε φίλος με τον αναρχικό από την Τεργέστη, Antonio Mesghez. Τον Ιούνη του 1936 συμμετείχε στην κατάληψη των εργοταξίων, η οποία διήρκεσε 40 ημέρες.
Τον Αύγουστο του ίδιου χρόνου πήγε στην Ισπανία, όπου εντάχθηκε στο Ιταλικό Τμήμα της αναρχικής Φάλαγγας “Ascaso” και το Νοέμβρη συμμετείχε στη Μάχη της Tardienta στην Αραγονία. Τον Απρίλη του 1937 τραυματίστηκε στο πόδι κατά τη διάρκεια της μάχης του Carrascal στη Huesca....
Franco Senia*
Μια παλιά φωτογραφία. Οκτώ άντρες περπατούν στους δρόμους της Βαρκελώνης. Στο δρόμο, και όχι στην παρέλαση, γιατί δεν υπάρχει τίποτα στρατιωτικό στη στάση και στη ζωή αυτών των οκτώ ανδρών, που μόλις διέλυσαν έναν ολόκληρο στρατό.
Ένας νέος αέρας πνέει στους δρόμους της Βαρκελώνης, τον Ιούλιο του 1936.
Ο πρώτος από αριστερά ονομάζεται Jose Perez Ibanez, αλλά όλοι όσοι τον γνωρίζουν τον αποκαλούν “El Valencia”. Φοράει μια μπλε εργατική φόρμα και έχει ένα πολυβόλο Hotchins περασμένο στον ώμο του. Ο μικροκαμωμένος στα αριστερά του είναι ο Severino Campos. Είναι ο μόνος άοπλος. Σχεδόν συνθλίβεται μεταξύ του “El Valencia”...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018