Μετά από τις πρόσφατες λαϊκές απεργίες των μικρο-ανθρακωρύχων στα νότια της χώρας, ως απάντηση στην έναρξη της ισχύος του Επείγοντος Διατάγματος DU 012-2010, που επηρεάζει σοβαρά τη δραστηριότητά τους, και ενόψει της εκτεταμένης άγνοιας περί του θέματος, η Unión Socialista Libertaria (Ελευθεριακή Ένωση Περού) απευθύνεται στην εθνική και διεθνή κοινή γνώμη με την ακόλουθη δήλωση.
Οι μικρο-ανθρακωρύχοι είναι στην πραγματικότητα φτωχοί αγρότες οι οποίοι έχουν χτυπηθεί από τη φτώχεια και ως αποτέλεσμα της έλλειψης αποδοτικότητας της γεωργίας – που έχει σχεδόν καταστραφεί ολοσχερώς χάρη στη νεο-φιλελεύθερη πολιτική και ακόμα περισσότερο χάρη στην εφαρμογή της Συμφωνίας Ελεύθερων Συναλλαγών ( NAFTA) με τις ΗΠΑ – βλέπουν την μικρής κλίμακας εξόρυξη ως τη μόνη εναλλακτική λύση για την επιβίωσή τους.
Σε αντίθεση με τα ψευδο-κηρύγματα της κυβέρνησης και της νεοφιλελεύθερης δεξιάς, οι μικρής κλίμακας ανθρακωρύχοι επιζητούν μια επίσημη αναγνώριση και, ως εκ τούτου, έχουν απευθύνει τους τελευταίους 9 μήνες μια έκκληση για ένα καταστατικό που θα τους παρείχε επίσημη αναγνώριση. Υποστηρίζουν επίσης, ότι οι οποιεσδήποτε παραχωρήσεις - η συντριπτική πλειοψηφία (σχεδόν το 99%) - πρέπει να αποδίδονται σε αυτούς. Η απάντηση του Κράτους ήταν να ψηφίσει ένα Επείγον Διάταγμα (DU 012-2010) στις 18 Ιανουαρίου 2010, σύμφωνα με το οποίο «αναδιοργανώνονται» τα ορυχεία στην περιοχή Madre de Dios. Το εν λόγω Διάταγμα καθορίζει ζώνες αποκλεισμού για την μικρής κλίμακας εξόρυξη χρυσού και αναστέλλει την έκδοση νέων παραχωρήσεων. Επιπλέον, οι μικρής κλίμακας ανθρακωρύχοι ζητούν την κατάργηση των Διαταγμάτων DL 1010 και DL 1040, που ψηφίστηκε από την κυβέρνηση σε εφαρμογή της Συμφωνίας NAFTA με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι νόμοι αυτοί άλλαξαν το γενικό Δίκαιο των επιχειρήσεων εξόρυξης άνθρακα για την προώθηση των επενδύσεων σε γη των αποβλήτων και των ορυκτών πόρων, δίνοντας προτεραιότητα στην μεγάλης κλίμακας εξόρυξη και επιβάλλοντας μια σειρά δυσκολιών και εμποδίων για τη νομιμοποίηση της μικρής κλίμακας εξόρυξης.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι ένα άλλο καίριο αίτημα των ανθρακωρύχων είναι να σταματήσει η κατασκευή του υδροηλεκτρικού σταθμού Inambari (που έχει ήδη αποτελέσει αντικείμενο έντονων διαμαρτυριών στο Puno και το Νότο της χώρας) που θα διευκολύνει μόνο το βρζιλιάνικο Κράτος σε βάρος των υπό εξαφάνιση 100.000 περίπου στρεμμάτων δάσους που ανήκουν στις ιθαγενείς κοινότητες.
Αντιμέτωπο με τις διαμαρτυρίες των ανθρακωρύχων, το Κράτος διέκοψε το διάλογο ανάμεσα στον Μάη και τον Ιούνη 2009, προκειμένου να συντάξει ένα νέο νομοσχέδιο, ερχόμενο στη συνέχεια με το νομοσχέδιο Νο 2306, περί Επέκτασης της Επισημοποίησης των Μικρής Κλίμακας Εξορύξεων, που εγκρίθηκε από την Επιτροπή Ενέργειας και Ορυχείων του Κογκρέσου και υποβλήθηκε στο κοινοβούλιο τον Ιούνη του 2009. Ωστόσο, για άλλη μια φορά , ο κρατικός μηχανισμός χλευάζει τις προσδοκίες των εργαζομένων και έτσι ο αρκετά προσδοκώμενος νόμος δεν έχει ακόμη συζητηθεί ή ψηφιστεί από το Κοινοβούλιο. Έτσι, τον Δεκέμβρη του περασμένου χρόνου, η Εθνική Ομοσπονδία Μικρής Κλίμακας Ανθρακωρύχων Περού (FENAMARPE) αποφάσισε να συγκαλέσει μια πανεθνική απεργία επ ‘ αόριστον, που επικυρώθηκε στις 3 Μαρτίου.
Το μεγάλο διακρατικό και κρατικό κεφάλαιο των ορυχείων έχει εξαπολύσει εκστρατεία δαιμονοποίησης των δραστηριοτήτων μικρής κλίμακας εξόρυξης καθώς και των διαμαρτυριών τους. Ακόμη και ο ανίκανος υπουργός Περιβάλλοντος, Antonio Brack, τόλμησε να «καταγγείλει» το σχέδιο της μικρής κλίμακας εξόρυξης της Madre de Dios να«αξιοποιήσει» το αεροδρόμιο.
Στο πλαίσιο αυτό, στις 4 Απριλίου 2010, περίπου 300.000 μικρο- ανθρακωρύχοι άρχισαν μια επ ‘ αόριστον απεργία σε εθνικό επίπεδο που έχει κάνει την αίσθησή της σε όλο τον νότο του Περού, ιδιαίτερα στα διαμερίσματα Arequipa, Ica και Madre de Dios, όπου η απάντηση από το Κράτος μέσω των δυνάμεων καταστολής ήταν η αιματηρή σφαγή των περίπου 10 ανθρακωρύχων, με περίπου 20 αγνοούμενους, δεκάδες τραυματίες και 28 συλληφθέντες, καθώς επίσης και 27 ακόμα συλληφθέντες διαδηλωτές, οι οποίοι αφέθηκαν ελεύθεροι λίγο μετά.
Τώρα, οι ανθρακωρύχοι έχουν προσθέσει και άλλα αιτήματα στη λίστα τους, όπως είναι η άμεση απομάκρυνση από την εξουσία του Brack, η απελευθέρωση όλων των μικρής κλίμακας ανθρακωρύχων που κρατούνται άδικα, καθώς και σταμάτημα της δίωξης ενάντια στην ηγεσία του FENAMARPE.
Δεδομένων των γεγονότων αυτών, η οργάνωσή μας δηλώνει την αλληλεγγύη της με τους αγώνες των αγροτών, των μικρής κλίμακας ανθρακωρύχων και των ιθαγενικών κοινοτήτων, ενάντια σ’ αυτή τη νέα επίθεση των δυνάμεων καταστολής του Κράτους του Περού, που ενεργεί ως πιστός θεματοφύλακας των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού.
Καταγγέλλουμε τη δεσποτική στάση της κυβέρνησης που επαναλαμβάνει τη χρήση των ίδιων μηχανισμών καταστολής και αυταρχισμού ενάντια σε κάθε κοινωνική αναταραχή που συμβαίνει σε αυτή τη χώρα. Θυμόμαστε τα τραγικά γεγονότα του Bagua, όπου οι Αμαζόνιοι σκοτώθηκαν, και τώρα έχουμε τους θανάτους από σφαίρες της αστυνομίας στις τάξεις των ανθρακωρύχων.
Διάφοροι αναλυτές συμφωνούν και επισημαίνουν την βλαπτικότητα της πολιτικής της APRA που εκδίδει εκτελεστικά διατάγματα χωρίς προηγούμενη διαβούλευση ή συμφωνία, και στη συνέχεια καταστέλει τις διαμαρτυρίες στη με το αίμα και τη φωτιά. Η ιστορία επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά, καθώς ποινικοποίηση της διαμαρτυρίας εντείνεται.
Η κυβέρνηση έχει καταφέρει κατά έξυπνο τρόπο να χρησιμοποιεί επιχειρήματα όπως η παρέμβαση της διεθνούς μαφίας που δρα σε περιοχές όπως η Madre de Dios όταν υπάρχει ευρεία μικρής κλίμακας εξόρυξη, προκειμένου να δικαιολογήσει αυτό το Επείγον Διάταγμα, δεδομένου ότι πρέπει να ανταποκριθεί στις πιέσεις των μεγάλων πολυεθνικών εταιριών εξόρυξης που έχουν συμβάσεις με το περουβιανό Κράτος και οι οποίες δεν θα επιτρέψουν τον ανταγωνισμό από άλλους ήσσονος σημασίας τομείς.
Μαζί με τους ανθρώπους του Νότου που, με την ισχυρή υποστήριξή τους στη διαμαρτυρία των μικρής κλίμακας ανθρακωρύχων, έχουν δείξει τι είναι η πρακτική αλληλεγγύη, γνωρίζουμε ότι η αλληλεγγύη είναι σήμερα η μόνη εναλλακτική λύση στην επίθεση του Κράτους και του ιμπεριαλιστικού κεφαλαίου, που συνεχίζουν τις παραχωρήσεις που έχουν αποκόψει το πάνω από το 80% της χώρας, μετατρέποντας τους Περουβιανούς του ιθαγενούς Περού σε "περίεργους" στα προγονικά τους εδάφη.
Ως ελευθεριακοί, οφείλουμε να παρατηρήσουμε ότι μόνο μέσω της Άμεσης Δράσης, όπως έχουμε ήδη δει στην περίπτωση των αγωνιζόμενων μικρο-αγροτών και των ανθρώπων του Νότου, οι οποίοι την χρησιμοποιούν διαισθητικά και ως ένστικτο της καταπιεσμένης τάξης τους, μπορεί να επιτευχθεί νίκη και να γιονατόισει το Κράτος. Καλούμε λοιπόν κάθε επαναστατική και προλεταριακή συλλογικότητα να κάνει χρήση αυτής της ταξικής αλληλεγγύης, να υποστηρίξει αποφασιστικά και ενεργά τους αγώνες των ιθαγενών και των αγροτικών κοινοτήτων, προκειμένου να σταματήσουν να δολοφονούνται κοινωνικοί αγωνιαστές με ατιμωρησία των ενόχων καθώς και να σταματήσει η σιωπηλή γενοκτονία εκ μέρους της NAFTA.
Οχι στην ποινικοποίηση της διαμαρτυρίας!
Ζήτω αυτοί που αγωνίζονται!
Unión Socialista Libertaria
8 Απριλίου 2010
* Αγγλική μετάφραση του Γραφείου Διεθνών Σχέσεων της ιταλικής FdCA. Ελληνική μετάφραση “Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης”, 14 Απρίλη 2010.
http://www.uslperu.blogspot.com
http://www.ainfos.ca/A-Infos/ainfos43578.html
