Εισαγωγικό
Η Σκηνή - Πρεσβεία των ιθαγενών (Aboriginal Tent Embassy) βρίσκεται στο γρασίδι απέναντι από την κύρια είσοδο του Παλιού Κοινοβουλίου στην Canberra. Το 1995, Αυστραλιανή Επιτροπή για την Κληρονομιά αναγνώρισε την τοποθεσία της πρεσβείας ως τόπο πολιτισμικής σημασίας στην καταγραφή της Εθνικής Περιουσίας - στην αυστραλιανή λίστα των τόπων φυσικής και πολιτισμικής κληρονομιάς.
Οι ιθαγενείς είναι συνδεδεμένοι με την περιοχή της Πρεσβείας για αιώνες. Το 1925 βρέθηκαν· σκέιπερς (εργαλεία από κέρατα ζώων) και αιχμές στην αμμώδη βουνοκορφή μεταξύ του Κοινοβουλίου και του ποταμού Molongo. Επίσης κατά τη δημιουργία των χώρων γκαζόν του Κοινοβουλίου, ανακαλύφθηκε ένα κεφάλι τσεκουριού και ένα μπούμερανγκ και σε σκάμμα άμμου κοντά στο Κοινοβούλιο ξεσκεπάστηκαν παραδοσιακά εργαλεία.
Οι πρώτες διαμαρτυρίες ιθαγενών στην τοποθεσία της Πρεσβείας έγιναν το 1927 στα εγκαίνια του Παλιού Κοινοβουλίου. Αναφέρεται ότι δύο πρεσβύτεροι Αμπορίτζιναλ έκαναν προσωπικές διαμαρτυρίες κατά της δημιουργίας του Κοινοβουλίου σε γη της οποίας απαιτούσαν την κυριότητα. Ο πιο φημισμένος αυτών των διαδηλωτών ήταν ο Jimmy Clements.
Πιο πρόσφατα, το 1972 η τοποθεσία έγινε εστία εθνικού ενδιαφέροντος, όταν Αμπορίτζιναλ δημιούργησαν καταυλισμό για να τονίσουν τον αγώνα τους για διεκδικήσεις γης στην Αυστραλία.
Η Σκηνή - Πρεσβεία των ιθαγενών στην Canberra είναι σύμβολο εθνικής ντροπής και των πολιτικών γενοκτονίας, που διαπράχθηκαν σε βάρος των Λαών των ιθαγενών.
Ο χώρος της Πρεσβείας είναι σημαντικός για όλους τους αυτόχθονος της Αυστραλίας. Αποτελεί το εφαλτήριο των κινημάτων για τη Γη και την Αυτονομία, αλλά και σημαντικό κέντρο συνάντησης και εκπαίδευσης.
Η Σκηνή-Πρεσβεία των Αμπορίτζιναλ δημιουργήθηκε ως αποτέλεσμα της διαμαρτυρίας των Αμπορίτζιναλ έξω από το Παλιό Κοινοβούλιο στις 26 Ιανουάριου 1972. Οι διαδηλωτές πίεζαν την Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση να αναγνωρίσει τις διεκδικήσεις των Αμπορίτζιναλ για να αποκτήσουν νομικό δικαίωμα στη γη. Καθώς η διαμαρτυρία φούντωσε, ήρθαν στο χώρο της Πρεσβείας Αμπορίτζιναλ από όλη την Αυστραλία. Ψήφισαν να διατηρηθεί η πρεσβεία έως ότου δοθούν σε όλους τους λαούς των Αμπορίτζιναλ και της νήσου Torres Straight δικαιώματα γης. Ακόμα και όταν η αστυνομία έδιωχνε την Πρεσβεία, οι διαδηλωτές επέστρεφαν για να ξαναστήσουν τη σκηνή.
Κατά την επέτειο των 20 χρόνων από την αρχική Πρεσβεία, στις 26 Ιανουάριου 1992, η Σκηνή-Πρεσβεία ξαναδημιουργήθηκε στην αρχική τοποθεσία. Αυτή την φορά οι διαδηλωτές ζητούσαν από την Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση να αναγνωρίσει επίσημα τους αυτόχθονες κατοίκους της Αυστραλίας ως τους αυτόνομους ιδιοκτήτες της, με σύνθημα «Η αυτονομία δεν παραχωρήθηκε ποτέ».
Η κατάσταση εξελίχθηκε ραγδαία και έως τις 4 το απόγευμα, αντιπρόσωποι από πολλές κοινότητες Αμπορίτζιναλ και της Νήσου Torres
Straight κατέλαβαν το Παλιό Κοινοβούλιο για να στρέψουν τη διεθνή κοινή γνώμη στην κατάσταση των αυτοχθόνων σε όλη την Αυστραλία.
Στις 28 Ιανουάριου 1992, παρουσιάστηκε επίσημα στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση η Διακύρηςη Αυτονομίας των Αμπορίτζιναλ. Οι διαδηλωτές διώχΟηκαν από το Κοινοβούλιο και επέστρεψαν στην Πρεσβεία. Από τότε ομάδες αυτοχθόνων έχουν ζωντανή παρουσία στο χώρο.
Λίγα λόγια από την Πρεσβεία
Σήμερα αυτοί οι άνθρωποι μπορεί να μη μας σκοτώνουν με όπλα και σφαίρες, χρησιμοποιούν διαφορετικό όπλο, στυλό και χαρτί, και το αποτέλεσμα είναι και πάλι το ίδιο ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ.
Η Σκηνή-Πρεσβεία δεν ελέγχεται ούτε λογοδοτεί στην Κυβέρνηση. Δεν συνδέεται ούτε με το ATSIC (1 ), τη συμφιλίωση ούτε με τον Τίτλο Γηγενούς Ιδιοκτησίας (2). Η Πρεσβεία δεν δέχεται τις τρέχουσες μεγάλες υποθέσεις του Wik3, Mabo2 ή του τίτλου γηγενούς ιδιοκτησίας ως δικαιοσύνη. Ζητάμε υποστήριξη από όλο τον κόσμο για να διεκδικήσουμε παραπάνω από τον τίτλο ιδιοκτησίας, που είναι απλά μια συλλογή δικαιωμάτων διαμονής και δεν είναι Δικαίωμα Γης ή Αυτονομίας4.
Η Σκηνή-Πρεσβεία κάνει την παρακάτω νομική κοινοποίηση: Με τη δικαιοδοσία το Βρετανικό Στέμμα ή η Αυστραλιανή Κυβέρνηση έχει δικαίωμα αυτονομίας στη γη και στους Ααούς των Εθνών των Αμπορίτζιναλ; Από πού πήραν την αυτονομία αυτής της ηπείρου;
Ως τώρα το Ανώτατο Δικαστήριο αυτής της χώρας δεν μπορεί να απαντήσει. Μόνο μία συμβουλευτική γνώμη από το Διεθνές Δικαστήριο μπορεί να συστήσει εάν το έθνος που τώρα λέγεται Αυστραλία είναι ένα παράνομο καθεστώς υπό τους διεθνές κανόνες.
ΔΙΑΚΥΡΗΞΗ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑΣ ΤΩΝ ΑΜΠΟΡΙΤΖΙΝΑΛ
Εμείς, τα μέλη των Εθνών και των Λαών των Αμπορίτζιναλ, αναγγέλουμε του παρόντος ότι επικαλούμαστε το δικαίωμά μας σε όλη τη γη των εδαφών των προγόνων μας. Συνεπώς, επικαλούμαστε την Αρχή του Διεθνούς Νόμου ότι ποτέ δεν παραδοθήκαμε ούτε συναινέσαμε στο δικαίωμά μας σε αυτή τη γη και τα εδάφη. Αυτή η κατάληψη στο χώρο της Σκηνής -Πρεσβείας των Αμπορίτζιναλ αποτελεί απόδειξη των δικαιωμάτων μας για αυτοδιοίκηση και αυτοδιάθεση στη γη * και στα εδάφη μας.
σ.σ.
1. Η Αποικιοκρατική Κυβέρνηση των Κργατικών μετέτρεψε το ανεπιθύμητο και αναξιόπιστο Τμήμα Αμπορίτζιναλ Υποθέσεων στο ATSIC (Aboriginal and Torres Straight Islander Commission). Στόχος της κυβέρνησης ήταν να δώσει στους Αμπορίτζιναλ ένα λόγο παραπάνω στις υποθέσεις τους μέσω ενός συστήματος εκλεγόμενων τοπικών συμβουλίων, που διαχειρίζονται τα κονδύλια της επιτροπής που προβλέπονται για τις περιοχές τους και έτσι να τους εντάξει στις "δημοκρατικές" διαδικασίες.
2. Το 1788, ο βρετανικός νόμος και οι αποδεκτές από τις δυτικές δυνάμεις διεθνείς συμβάσεις, προέβλεπαν τρεις τρόπους για να θέσουν υπό την αποικιοκρατία τους ένα έθνος και να κερδίσουν νομικά τα νέα εδάφη. (Οι Βρετανοί είχαν πάντα ύψιστη αξία τους τη δικαιοσύνη...) Ο πρώτος ήταν με κατάκτηση, κατά την οποία το αποικιοκρατικό έθνος ήταν υποχρεωμένο να διαπραγματευτεί με τον αυτόχθονα πληθυσμό την πλήρη και δίκαιη επανόρθωση και αποζημίωση για τα κατακτημένα εδάφη. Ο δεύτερος τρόπος ήταν ο αυτόχθον πληθυσμός να παραχωρήσει την αυτονομία του στους αποικιοκράτες, όπου και πάλι οι αποικιοκράτες ήταν υποχρεωμένοι να διαπραγματευτούν με τους αυτόχθονες για πλήρη και δίκαιη αποζημίωσή τους. Ο τρίτος τρόπος ήταν να κυρήξουν τη γη terra nullius, που σήμαινε ότι η γη ήταν ακατοίκητη πριν την άφιξη των αποικιοκρατών, οπότε απέφευγαν τις διαπραγματεύσεις για αποζημίωση με τον αυτόχθονα πληθυσμό.
Έτσι στην περίπτωση της Αυστραλίας οι Βρετανοί αποικιοκράτες κήρυξαν τη γη terra nullius, καθεστώς που ακυρώθηκε 200 χρόνια μετά, το 1992, με την υπόθεση Mabo Τότε ήταν που το Ανώτατο Δικαστήριο της Βρετανικής Αποικίας δήλωσε ότι "Η γη αυτής της ηπείρου δεν ήταν terra nullius". Ο Eddie Mabo κατάφερε τότε να πάρει Τίτλο Γηγενούς Ιδιοκτησίας (Native Titled για τη γη που κατείχε το γένος του στο νησί Μάρεϋ, πριν από την άφιξη και εγκατάσταση των Κυρωπαίων. Ωστόσο η νίκη αυτή δεν αντιπροσώπευε τον αγώνα των προηγούμενων 50 χρόνων των Λμπορίτζιναλ.
Ο πολιτικός αγώνας τους είχε μετατραπεί σε αγώνα δικαστικό, με τους όρους της κυρίαρχης τάξης των λευκών αποίκων. Κάθε φυλή 0α έπρεπε ξεχωριστά να διεξάγει
Η ιστορία όμως δεν τελειώνει εδώ. Οι δικαστές -ακυρώνοντας τη νομική ισχύ του terra nullius - έπρεπε να απαντήσουν στο ερώτημα τί ήταν η γη που σήμερα είναι γνωστή ως Αυστραλία το έτος 1788. Έτσι αποφάσισαν ότι το 1788, υπήρχε ο Τίτλος Γηγενούς Ιδιοκτησίας και ότι πρέπει σήμερα να επιβιώσει στα μέρη εκείνα όπου η γη δεν είναι ελεύθερη. Λυτό σημαίνει ότι οι Λμπορίτζιναλ εκδιώχνονται νόμιμα από όλες τις περιοχές της Αυστραλίας που είναι σήμερα κατοικημένες, και το καθεστώς ελεύθερης ιδιοκτησίας κυριαρχεί, χωρίς αποζημίωση και με μικρή ή και καθόλου τύχη να κερδίσουν τίτλο γηγενούς ιδιοκτησίας.
Η απόφαση αυτή δίχασε τους αυτόχθονες. Πολλοί θεώρησαν την απόφαση θετική, γιατί σε απομακρυσμένες περιοχές, θα μπορούσαν να διεκδικήσουν τον τίτλο ιδιοκτησίας της προγονικής τους γης. Δεν ίσχυε όμως το ίδιο για τους λαούς στις πόλεις, όπως οι Koori στο Σύδνεϋ, που υποστήριξαν ότι από τη στιγμή που το δικαστήριο ακύρωσε τη νομική ισχύ του terra nullius, θα έπρεπε ταυτόχρονα να έχανε την αξιοπιστία και την εξουσία του, βασισμένη επί 200 χρόνια σε ψευδές αξίωμα. Σύμφωνα επομένως με μερικές κοινότητες Koori, η αποικιοκρατική κυβέρνηση θα έπρεπε να διαπραγματευτεί με αντιπροσώπους των Λμπορίτζιναλ για το αν θα παραχοιρηθούν στους λευκούς τα δικαιώματα ιδιοκτησίας της γης τους καθώς και για τις αποζημιώσεις.
Το δικαστήριο βέβαια της βρετανικής αποικίας μπόρεσε να παρακάμψει τα νομικά κωλύματα θεωρώντας εντελώς - ι αβάσιμα ότι τα εδάφη έχουν παραχωρηθεί το 1788 με την κατάκτηση - νομοθετώντας από το παρόν για πράξεις του παρελθόντος.
Πρόβλημα όμως υπήρχε και για τους Αμπορίτζιναλ που λόγω της αναγκαστικής μετακίνησής ή έξωσής τους από τα προγονικά τους εδάφη, δεν μπορούσαν να διεκδικήσουν τίτλο ιδιοκτησίας. Το Νομοσχέδιο που πέρασε το 1993 ('Native Title Act) -αμέσως μετά την υπόθεση Mabo -έθετε ως προϋπόθεση, οι αυτόχθονεςνα έχουν σήμερα σύνδεση με τη γη και τα νερά που κατείχαν οι πρόγονοί τους.
'Οπως και να έχει η Αποικιοκρατική Κυβέρνηση των Εργατικών είχε καταφέρει να αποφύγει τη θέσπιση μιας ενιαίας νομοθεσίας για Δικαιώματα Γης των Αμπορίτζιναλ (Land Rights Act). Εξάλλου και στη νομοθεσία για τα δικαιώματα γης των αυτοχθόνοιν που ισχύει από το 1976 στη Βόρεια Περιφέρεια (Northern Terittory), η κυβέρνηση των εργατικών είχε καταφέρει να επιβάλλει τροποποιήσεις που επέτρεπαν τις μεταλλευτικές δραστηριότητες στην περιοχή.
Η υπόθεση Wik (1996), από το λαό των του Cape York στο Queensland, που υποστήριζε ότι ο Τίτλος Γηγενούς Ιδιοκτησίας μπορεί να συνυπάρξει με τις σημερινές κτηνοτροφικές μισθώσεις και από το λαό των Thayorre, που διεκδικούσε τίτλο ιδιοκτησίας στη γειτονική γη του Στέμματος που ήταν μισθωμένη για κτηνοτροφικές δραστηριότητες τον τελευταίο αιώνα, ήρθε να καλύψει το κενό που άφηνε η νομοθεσία του γηγενούς τίτλου ιδιοκτησίαςγια τις περιοχές με κτηνοτροφικές μισθώσεις.
Η κτηνοτροφική μίσθωση είναι μοναδική μορφή αρπαγής γης στην Αυστραλία, κατασκεύασμα του Βρετανικού Γραφείου Αποικιοκρατίας για να ελέγξει τη μαζική αρπαγή γης από καταπατητές τις δεκαετίες του 1830 και 1840. Οι μισθώσεις έδιναν τη μίσθωση τη γης στους καταπατητές για την εκτροφή ζώων, αλλά άφηναν την ιδιοκτησία της στο Δημόσιο. Το 1890 93% των εδαφών της Αυστραλίας ήταν υπό κτηνοτροφική μίσθωση. Σήμερα αποτελούν το 42%.
Η απόφαση Wik καθιέρωσε τη συνύπαρξη του Γηγενούς Τίτλου Ιδιοκτησίας με τα δικαιώματα των κτηνοτροφών, προβλέποντας βέβαια την κυριάρχηση των τελευταίων σε περίπτωση συγκρούσεων μεταξύ των δύο ομάδων.
Και πάλι η ιστορία συνεχίζεται. Η Απόφαση Wik ξεσηκώνει τους κτηνοτρόφους και τους συντηρητικούς. Η Κυβέρνησή τους το 1998 τροποποιεί τον ισχύοντα Νόμο I ηγενούςΙδιοκτησίαςέτσιώστε:
- Για τις κτηνοτροφικές μισθώσεις, οι κτηνοτρόφοι να μπορούν να πραγματοποιούν και άλλες δραστηριότητες εκτός από την εκτροφή ζώων, όπως τουρισμό, γεωργία, δασοκομία, υδατοκαλλιέργειες, χωρίς να απαιτείται η διαπραγμάτευση με τους ΑμπορίτζΙναλ.
- Για τη μετάλλευση. το δικαίωμα διαπραγμάτευσης αντικαθίσταται με το δικαίωμα συμβούλευσης με τους Αμπορίτζιναλ, όσον αφορά τις μεταλλευτικές δραστηριότητες
-Για τις πόλεις. καταργείται το δικαίωμα διαπραγμάτευσης με τους Λμπορίτζιναλ για αναπτυξιακές δραστηριότητες σε μη κατειλειμμένες εκτάσεις τους Στέμματος στην πόλη
- Για τον εναέριο και υδάτινο χώρο. επιτρέπεταιη μίσθωση του αέρα και των υδάτων (π.χ. εμπορικές άδειες αλιείας) χωρίςνα απαιτείταιδιαπραγμάτευσημετους αυτόχθονες
- Απαλειφή: απαλείφεται εντελώς το δικαίωμα ιδιοκτησίας σε πληθώρα μισθώσεων γης, που περιέχονται στο πρόγραμμα απάλειψης
- Επισημοποίηση: επισημοποιούνται οι μισθώσεις για μεταλλευτικές και άλλες δραστηριότητες, που μέχρι σήμερα ήταν παράνομες γιατί δεν συμβιβάζονταν με τη νομοθεσία γηγενούς ιδιοκτησίας.
Τα δικαστήρια και οι κυβερνήσεις των λευκών προσαρμόζρυν το δίκαιο στις εκάστοτε ανάγκες τους. Η μόνη αντίσταση μπορεί να είναι ο αρχέγονος νόμος, ο νόμος της ιερής φωτιάς.
