Στις 6 Φεβρουαρίου 1969, σε ηλικία 76 ετών, ο αναρχικός Juan Pardo πεθαίνει στο Μοντεβιδέο. Εντελώς άγνωστος σήμερα, ο Pardo επιδόθηκε σε μια συνεχή και επίμονη αναρχική προπαγάνδα όντας μέρος εκείνης της αλληλεγγύης και των ανώνυμων εκείμνων δικτύων στα οποία άνηκαν και ανήκουν δεκάδες και εκατοντάδες κοινωνικοί αγωνιστές.
Ξεχώρισε ως καλλιτέχνης φιλοτεχνώντας πολυάριθμες ξυλογραφίες που απεικόνιζαν τα πρόσωπα των κύριων μορφών του τοπικού και διεθνούς αναρχισμού στις σελίδες διαφόρων αναρχικών εφημερίδων όπως «Unquietud» (1944-1950), «Will» (1956-1965) ή «Solidarity» το όργανο της Περιφερειακής Ομοσπονδίας Εργαζομένων της Ουρουγουάης.
Ο συνάδελφος και φίλος του Vladimir Muñoz είπε ότι «με τα χαραγμένα ξύλα του άνοιξε αυλάκια στο μυαλό των αναγνωστών προς τις ελευθεριακές αντιλήψεις». Συνδύασε την τέχνη του με τη συγγραφή των αριστερόχειρων κειμένων αποτύπωσης (imprint texts) τα οποία υπέγραφε με το ψευδώνυμο «El Rider L'Azulejo». Η εκτεταμένη παραγωγή του μπορεί εύκολα να βρεθεί σερφάροντας στις σελίδες του τοπικού αναρχικού Τύπου στις δεκαετίες των μέσων του 20ού αιώνα
Πηγή: Periódico Anarquía / región uruguaya.
Στη φωτογραφία ο Μιχαήλ Μπακούνιν σε ξυλογραφία του Juan Pardo
