Το πλήρες όνομά του ήταν Αngel Pestana Nunez (και μερικές φορές το συναντάμε ως Αngel Pestanya στην καταλάνικη γλώσσα).
Γεννήθηκε στις 15 Φλεβάρη 1886, στην Ponferrada της Leon Καταλωνίας.
Προερχόμενος από αρκετά φτωχή οικογένεια, αναγκάστηκε να εργασθεί από πολύ μικρός για να κερδίζει τα προς το ζην και εκπαιδεύτηκε ως ωρολογοποιός.
Φυλακίστηκε για 15 χρόνια στο Sestao για τη συμμετοχή του σε μια πολιτική διαδήλωση. Μετά από ταξίδια στη Βόρεια Αφρική και τη Γαλλία, ο Pestana επέστρεψε στην Καταλωνία και δραστηριοποιήθηκε ενεργά στο αναρχικό κίνημα. Έγινε μέλος της CNT και συμμετείχε στο Συνέδριό της το 1918, όπου εκλέχτηκε αρχισυντάκτης της εφημερίδας της «Labor Solidarity». Υπό την αρχισυνταξία του, η εφημερίδα άρχισε μια πολεμική εκστρατεία εναντίον της τοπικής αστυνομίας, κατηγορώντας τον επικεφαλής της ότι ήταν πληρωμένο όργανο της Γερμανίας. Τον Απρίλη του 1919, αφού η Καταλωνία σείστηκε από τις διαδηλώσεις Canadenca, ο Pestana συνελήφθη και τέθηκε υπό κράτηση, ενώ η εφημερίδα απαγορεύτηκε.
Το 1920 πήγε με αντιπροσωπεία στη Σοβιετική Ρωσία όπου συμμετείχε στο 2ο Συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς και στο προπαρασκευαστικό συνέδριο των Κόκκινων Συνδικάτων. Συνάντησε εκεί τους Λένιν, Τρότσκι, Ζινόβιεφ και άλλους ηγέτες των μπολσεβίκων. Μόλις επέστρεψε στην Ισπανία τέθηκε εκ νέου υπό κράτηση.
Μαζί με τον μέντορα και φίλο του Salvador Seguí, εναντιώθηκαν στον παραστρατιωτικό και τρομοκρατικό τρόπο δράσης μερικών μελών της CNT. Τον Αύγουστο του 1922, έπεσε θύμα απόπειρας δολοφονίας από το ισπανικό κράτος, ενώ μιλούσε σε μια συγκέντρωση στη Manresa. Η υπόθεση αυτή είχε, πάντως, ως αποτέλεσμα αρκετές απολύσεις κυβερνητικών επισήμων καθώς και το τέλος μιας νομοθεσίας με την οποία επιτρεπόταν η δολοφονία συνδικαλιστικών στελεχών.
Αμέσως, όμως, μετά ο Salvador Seguí έπεσε θύμα μιας άλλης δολοφονικής απόπειρας. Ο Pestana παρέμεινε έτσι η κύρια φυσιογνωμία της μετριοπαθούς τάσης της CNT. Αυτό του επέστρεψε να εναντιωθεί, μαζί με τον Juan Peiró, σε όλες τις προσπάθειες της FAI (η οποία ιδρύθηκε το 1927) να αποκτήσει τον πλήρη έλεγχο της CNT κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του Miguel Primo de Rivera.
Με την κήρυξη της Δεύτερης Ισπανικής Δημοκρατίας το 1931, η διαμάχη μεταξύ της ομάδας/τάσης Pestana και της FAI εντάθηκε. Ο Pestana προώθησε το ζήτημα του «Manifiesto de los Treinta» («Το Μανιφέστο των 30»), το οποίο αποτελούσε μια ξεκάθαρη κατηγορία ενάντια στην τακτική της Ομοσπονδίας (CNT), κάτι το οποίο είχε ως αποτέλεσμα την εκδίωξή του από τη CNT τον Αύγουστο του ίδιου χρόνου. Τότε κατά τα τέλη του 1932, ίδρυσε το Συνδικαλιστικό Κόμμα.
Το Κόμμα ενσωματώθηκε στο Λαϊκό Μέτωπο κaι ο Pestana εκλέχτηκε στα Cortes (βουλή) το 1936, ως ένας από τους δύο αντιπροσώπους του κόμματος, κερδίζοντας μια έδρα στο Cádiz. Τον Οκτώβρη του 1936, με την έναρξη του Εμφυλίου Πολέμου, διορίστηκε γενικός στρατιωτικός υπο-κομισάριος, αλλά παραιτήθηκε λόγω κακής υγείας τον Δεκέμβρη. Πέθανε στις 11 Δεκέμβρη 1937, στη Βαρκελώνη, ενώ το Συνδικαλιστικό Κόμμα δεν επιβίωσε μέσα στη λαίλαπα του Εμφυλίου.
* Τα στοιχεία αυτά πάρθηκαν από το wikipedia. Μετάφραση και γράψιμο 23/6/2006.
