Ο Mikhail Alexandrovich Ludnikov γεννήθηκε πριν από εκατόν τριάντα πέντε χρόνια (20 Οκτωβρίου / 1 Νοεμβρίου 1887) στην Αγία Πετρούπολη.
Γιος εργάτη. Αποφοίτησε από το 4ο δημοτικό εργοστασιακό σχολείο. Έζησε στην Αγία Πετρούπολη και εργάστηκε ως μεταλλεργάτης. Μέλος Σοβιέτ από το 1904. Το 1906 πέρασε στους αναρχικούς και έγινε μέλος της Οργάνωσης Κομμουνιστών Αναρχικών Αγίας Πετρούπολης. Συμμετείχε σε απαλλοτριώσεις και συνελήφθη δύο φορές μέσα στο 1906.
Δικάστηκε από το Στρατιωτικό Επαρχιακό Δικαστήριο Αγίας Πετρούπολης, στη «δίκη των 24» αναρχικών στις 24 με 29 Ιούλη 1907, ως κατηγορούμενος για συμμετοχή σε ένοπλες επιθέσεις στο γραφείο του Δασικού Ινστιτούτου και στο κατάστημα της εταιρείας Laferm, καθώς και για τη δολοφονία ενός μαθητή που ήταν ύποπτος για την προβοκάτσια Leontieva (πουν αργότερα παρέμεινε αναπόδεικτη). Καταδικάστηκε σε θανατική ποινή με 20 χρόνια κάθειρξη.
Στάλθηκε στις φυλακές Krests (στην Αγία Πετρούπολη, 1906-1907) και μετέπειτα στις κεντρικές φυλακές Vladimir (1907-1917), από όπου απελευθερώθηκε με την Επανάσταση του Φλεβάρη.
Μέλος του Παν-Συνδικαλιστικού Συνδέσμου Πολιτικών και Κρατουμένων το 1925-1935. Μέχρι το 1938 έζησε στο Λένινγκραντ, όπου εργάστηκε ως μεταλλεργάτης στο εργοστάσιο πυροβόλων "Politkatorzhanin".
Συνελήφθη στις 15 Φλεβάρη 1938 με την κατηγορία ότι ανήκε σε αντεπαναστατική τρομοκρατική οργάνωση. Με βάση ειδικό διάταγμα της UNKVD του Λένινγκραντ καταδικάστηκε στις 8 Ιούνη 1938, σε θάνατο και εκτελέστηκε στο Λένινγκραντ στις 18 Ιούνη 1938.
Να σημειωθεί ότι πριν από εκατό χρόνια, την 1η Νοέμβρη 1922, η GPU διεξήγαγε μια μαζική επιχείρηση κατά των αναρχικών της Αγίας Πετρούπολης. Συνελήφθησαν 29 άτομα με την κατηγορία της αναρχικής υπόγειας δράσης και της παράνομης μετανάστευσης, καθώς και για «βοήθεια σε εγκληματικά στοιχεία», βάσει των οποίων οι αρχές θεωρούσαν καταδικασμένους αναρχικούς. Στα μέσα του μήνα αυτού οι συλληφθέντες καταδικάστηκαν σε φυλάκιση μεταξλυ δυο και τριών ετών. Αρκετοί από αυτούς, για παράδειγμα, οι ηγέτες του Prisoned Anarchist Society, το ζευγάρι Senya Flashin και Molly Staimer, πέτυχαν την ελευθερία τους ως αποτέλεσμα μιας απεργίας πείνας.
* Πηγή: История анархизма на территории бывших Российской империи и СССР.
