Ιστορίες των Χριστουγέννων
Ήταν Δεκέμβρης του 1940 στο Santiago do Chile και οι εργάτες διαφόρων κατασκευαστικών εταιρειών απεργούσαν, το τέλος του χρόνου πλησίαζε και η φτώχεια ήταν μεγάλη.
Σε αυτό το πλαίσιο, μέσα σε λίγες ώρες από τη νύχτα, τρία επίσημα ντυμένα άτομα εισέρχονται με πυροβόλα όπλα στο υποκατάστημα Av Brasil του Εθνικού Ταμιευτηρίου, στο Matico. Σε λιγότερο από τρία λεπτά απέκτησαν πρόσβαση στα ταμεία, παίρνοντας μεγάλα χρηματικά ποσά που είχαν αποθηκευτεί από τις διακοπές.
Στις 5 Φλεβάρη 1941, τέσσερα άτομα συνελήφθησαν στο Valparaíso, οι τρεις ληστές συν ο οδηγός, αφού βασανίστηκαν, αναγνωρίστηκαν ως οι ληστές του Εθνικού Ταμιευτηρίου, αλλά λένε ότι τα χρήματα δαπανήθηκαν σε πορνεία και παιχνίδια. Η αστυνομία δεν τους πιστεύει, αφού τους γνωρίζει από πριν και συνεχίζονφαι τα βασανιστήρια, έως ότου έγινε τελικά γνωστό ότι όλα τα χρήματα από τη ληστεία παραδόθηκαν στις οικογένειες των απεργών εργατών, έτσι ώστε να μπορούν να σταθούν στα πόδοα τους κατά τη διάρκεια των εορτών και των πρώτων μηνών του 1941. Ποτέ δεν βρέθηκαν χρήματα, οπότε αφού δεν υπήρξαν αποδεικτικά στοιχεία, μετά από μερικές εβδομάδες απελευθερώθηκαν όλοι.
Αυτοί ήταν οι:
Jorge Agostinho Ramirez, μέλος της Ελευθεριακής Ομοσπονδίας Νεολαίας.
Jorge Ramirez de la Barra, εργαζόμενος συνδεδεμένος με το Estucator Resistance Union (URE) και αρθρογράφος της αναρχικής εφημερίδας ′′The Word and the Protest “.
- Antonio Pávez Gomes, Μαροκινός μαχητικός αναρχοσυνδικαλιστής και δημόσιιος ομιλητής για κάποιο διάστημα.
Hugo Darqu ínn Hern ández, οδηγός κατά τη διάρκεια της απαλλοτρίωσης, χωρίς συμμετοχή σε πολιτικές οργανώσεις και/ή συνδικάτα.
*Πηγή: Centro de Cultura Social. Μετάφραση: Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης.
