Γεννήθηκε στις 19 Σεπτέμβρη 1944 στη Salamanca της Ισπανίας.
Η Pepita πέρασε την παιδική της ηλικία σε σχολή μοναχών στο Alicante. Σπούδασε Παιδαγωγική στο Josefinas της Salamanca και το Θεολογικό Πανεπιστήμιο της Salamanca μέχρι το 1972, και τελικά επέκτεινε τις γνώσεις της σε αυτόν τον τομέα. Όταν τελείωσε τις σπουδές της, εργάστηκε ένα χρόνο σε μια θρησκευτική σχολή για την προστασία των παιδιών στη Zamora (από όπου απολύθηκε) και μετά και για δύο χρόνια στο Toro (όπου συμμετείχε σε διαμαρτυρίες για κακή απασχόληση και απολύθηκε επίσης), πριν διοριστεί στη δημόσια εκπαίδευση (1975).
Εργάστηκε δύο χρόνια ως αναπληρώτρια διευθύντρια του σχολείου Nertóbriga, όπου γνωρίζει τη μισθωτή σκλαβιά στο σκληρό κοινωνικό περιβάλλον της Extremadura και συλλαμβάνει την ιδέα ενός απελευθερωτικού εκπαιδευτικού συστήματος. Συγκρούεται με το όλο σύστημα και στέλνεται σε μια πόλη κοντά στο Jerez de los Caballeros (στη La Bazana). Αντιτίθεται σθεναρά σε αυτήν την αδικία και, σε δύο χρόνια, καταλαμβάνει μια θέση στο Montijo και εργάζεται, επίσης, ως σύμβουλος σε ένα τοπικό κέντρο ειδικής εκπαίδευσης.
Κάθε χρόνο πηγαίνει στη Merida, αποφασισμένη να δημιουργήσει ένα νέο σχολείο στο πλαίσιο της κρατικής εκπαίδευσης. Τελικά πεπεισμένη ότι δεν πρόκειται να επέλθουν πραγματικές αλλαγές στην επίσημη εκπαίδευση, τον Γενάρη του 1978, με τους Concha Castaño, Jesús Checa και μια μικρή ομάδα ελευθεριακών εκπαιδευτικών, ανοίγουν το ελευθεριακό σχολείο Paideia στη Merida.
Με την υποστήριξη μιας μικρής ομάδας και ενός συνεταιρισμού, αποκτούν μετά από λίγα χρόνια ένα κτίριο στη Merida. Έτσι, το νέο σχολείο αποκτά γη με ένα σπίτι που βρίσκεται εκεί και λειτουργεί υπό αυτοδιαχείριση παρά τις οικονομικές δυσκολίες. Και έτσι παραμένει μέχρι το 2009, μετατρεπόμενο σχεδόν σε θρύλο της ελευθεριακής παιδαγωγικής.
Παράλληλα με το Ελευθεριακό Σχολείο Paideia, η Josefa (σχεδόν πάντα με τη συνεργασία άλλων μελών της ομάδας), συμμετέχει σε εκστρατείες διδασκαλίας για γυναίκες (τρία χρόνια στην επαρχία Badajoz), διοργανώνοντας το Πρώτο Συνέδριο Αντιαυταρχικής Εκπαίδευσης στη Merida, συμμετέχει σε μια συνάντηση ελευθεριακής παιδαγωγικής στη Βραζιλία (Santa Maria, Οκτώβρης 1999), οργανώνει το Αυτοδιαχειριζόμενο Κάμπινγκ το ίδιο καλοκαίρι (το 2009 είχε γίνει το 14ο Κάμπινγκ) και από το 2002 άρχισε να παραδίδει ένα μάθημα σχετικά με την Ελευθερία της Εκπαίδευσης με στόχο την προβολή της ελευθεριακής ιδεολογίας και παιδαγωγικής (το 2009 βρισκόταν στον έβδομο χρόνο). Κατά τη διάρκεια αυτών των ετών, ο αγώνας αυτός εξακολούθησε να αντιτίθεται στο καθιερωμένο σύστημα και να αποδεικνύει ότι δεν είναι δυνατή μόνο μια άλλη εκπαίδευση, αλλά και ένας διαφορετικός τρόπος ζωής όπου η ελευθερία και οι αξίες της μπορούν να εφαρμοστούν και να μεταδοθούν.
Επίσης, στις αρχές της δεκαετίας του '90, ίδρυσε τη γυναικεία “Ομάδα για την Αναρχία”. Πήρε μέρος σε συνεδριακές και παιδαγωγικές εκθέσεις στο Móstoles (1994), τη Vitoria (2004), και σε πολλά άλλα μέρη.
Συνεργάστηκε με τα έντυπα A Rachas de Merida, Cenit, CNT (2005), Ekintza Zuzena, Equalance, Libertarian Women, Palante, Revolt, The Assembly, και άλλα έντυπα από όλο τον κόσμο. Έγραψε, ακόμα, μερικά βιβλία και φυλλάδια για την ελευθεριακή εκπαίδευση, αλλά και Μεθόδους Ανάγνωσης Γραφής και Μαθηματικών τόσο για παιδιά όσο και για ενήλικες, κυρίως για γυναίκες.
Πέθανε τη 1η Ιούλη 2009 στη Salamanca.
*Το έργο της “Το Σχολείο της Αναρχίας” μπορεί να βρεθεί στα ισπανικά εδώ: http://bit.ly/2YsJ4FA
*Πηγές: Historical Encyclopedia of Spanish Anarchism, Volume II, Miguel Iñiguez (Vitoria, Isaac Puente Association, 2008) και Paideia Collective, Ιούλης 2009.] Μετάφραση: Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης.
