Πριν από 104 χρόνια, στις 6 Απρίλη 1917, ο Νέστορ Μαχνό επέστρεψε από τη φυλακή στο Gulyai-Polye, έχοντας βελτιώσει την εκπαίδευσή του χάρη στα «πανεπιστήμια της φυλακής», όπου ο μέντοράς του ήταν ο Πιοτρ Αρσίνοφ, από το Αικατερίνοσλαβ. Όμως δεν επέστρεψε σε ένα παλιό, κατεστραμμένο χωριό, αλλά σε ένα μέρος όπου οι ιδέες του θα μπορούσαν να ανθίσουν.
Μετά την ήττα και την πτώση της αρχικής ομάδας «Ένωση Φτωχών Αγροτών», η αναρχική δραστηριότητα στο χωριό και τη γύρω περιοχή δεν υποχώρησε. Ξεκινώντας το 1914, τα υπόλοιπα μέλη της Ένωσης ενεργοποιήθηκαν ξανά, τυπώνοντας προκηρύξεις και διανέμοντας αναρχική βιβλιογραφία στους αγρότες. Το κενό εξουσίας που δημιουργήθηκε στις επαρχίες μετά την επανάσταση του Φλεβάρη επέτρεψε την εμφάνιση οργάνων ακρατικής αυτοδιοίκησης.
Ο Μαχνό και οι σύντροφοί του ξεκίνησαν μια νέα οργάνωση, την Ομάδα Αναρχοκομμουνιστών Gulyai-Polye (GGAK), με σκοπό να διαλύσουν το τοπικό όργανο της Προσωρινής Κυβέρνησης -το αυτοαποκαλούμενο Κοινωνική Επιτροπή- και αμέσως προχώρησαν στην οικοδόμηση οργάνων δημιουργικής αναρχίας.
Αλλά τότε ο Μαχνό συνειδητοποίησε ότι ήταν απαραίτητο να επιτρέψει στο ίδιο το κίνημα των αγροτών να αποκτήσει την κατεύθυνσή του, παρά μια χούφτα αναρχικοί, έτσι ώστε οι ευρείες εργατικές μάζες να απορρίψουν την κρατική εξουσία και να δημιουργήσουν τα δικά τους όργανα.
Επομένως, αντί για ένα άμεσο πραξικόπημα, δημιουργήθηκε μια αναρχική λέσχη για νέους στο Gulyai-Polye, και τα μέλη του GGAK απλώθηκαν σε όλες τις sotnias (γειτονιές) για να προωθήσουν την ιδέα της δημιουργίας μιας Ένωσης Χωρικών, που αργότερα μετατράπηκε στο πρώτο ακρατικό οικονομικό σοβιέτ (συμβούλιο).
Σε αυτό βρίσκεται η κύρια διάκριση μεταξύ αναρχικών και κρατιστών. Οι αναρχικοί δεν ανέτρεψαν την κυβέρνηση για να την αντικαταστήσουν με μια άλλη, αλλά για να προετοιμάσουν τις μάζες για αυτοκυβέρνηση, να συνεργαστούν μαζί τους σε κοινότητες, συνεταιρισμούς και συντεχνίες, δείχνοντάς τους πώς να οργανώσουν τη ζωή τους μόνες τους. Κανείς δεν μπορεί να δημιουργήσει ανεξαρτησία με διατάγματα από τα πάνω, μπορεί να διδαχθεί μόνο μέσω της κοινωνικής πρακτικής.
*Πηγή: Vyacheslav Azarov. Μετάφραση: Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης.
