Του Edgar Rodrigues
Αναρχικός που γεννήθηκε στη Γερμανία και μετακόμισε στη Βραζιλία. Εγκαταστάθηκε στο Rio Grande do Sul προτού ενταχθεί στο εργατικό και αναρχικό κίνημα στο Πόρτο Αλέγκρε. Στα απομνημονεύματα του João Perdigcão Gutierrez (στην κατοχή του Edgar Rodrigues) αναφέρεται ότι στην Ευρώπη ο Kniestedt ήταν ενεργός παράλληλα με τον Kropotkin, τον Malatesta και άλλους παγκοσμίου φήμης αναρχικούς. Ένας αρκετά μορφωμένος άνθρωπος, που εγκατέλειψε τη Γερμανία για να ξεφύγει από τη θανατική καταδίκη για τις επαναστατικές του πεποιθήσεις.
Στο Πόρτο Αλέγκρε εργάστηκε ως κατασκευαστής βουρτσών, συμμετείχε στους κοινωνικούς αγώνες και πέθανε στις 12 Οκτωβρίου 1947. Τα νέα του θανάτου του μεταφέρθηκαν ταυτόχρονα από τις εφημερίδες A Plebe (São Paulo) και Ação Direta (Ρίο ντε Τζανέιρο). Στην πρώτη εφημερίδα, μάλιστα, δημοσιεύτηκε το ακόλουθο σχόλιο:
«Από ένα λιτό σημείωμα που χρονολογείται από τις 12 του προηγούμενου μήνα και στάλθηκε από έναν σύντροφο από το Πόρτο Αλέγκρε, μαθαίνουμε για τον θάνατο ενός από τους πιο αφοσιωμένους μαχητές του κινήματός μας, του Frederico Kniestedt, που γεννήθηκε στη Γερμανία και διεξήγαγε έναν αποφασισμένο και αμείλικτο αγώνα εκεί υπέρ του αναρχισμού. Μετακινούμενος στη Βραζιλία εγκαταστάθηκε στο Πόρτο Αλέγκρε, όπου έζησε πολλά χρόνια, συνεχίζοντας τον αγώνα του για το σκοπό μας.
Ο Frederico Kniestedt κυκλοφορούσε εδώ πολλά χρόνια μια ελευθεριακή εφημερίδα στη γερμανική γλώσσα. Στη συνέχεια, άρχισε να εκδίδει τακτικά ένα πολυγραφημένο, πολυσέλιδο δελτίο, επίσης στα γερμανικά, από τις σελίδες του οποίου αγωνιζόταν ακούραστα ενάντια στην επιβλαβή επιρροή των αντιδραστικών στοιχείων και υπερασπιζόταν τις ελευθεριακές αρχές».
Η αναρχική εφημερίδα «Ação Direta» («Άμεση Δράση») του Ρίο ντε Τζανέιρο δημοσίευσε ένα «γράμμα» του Kniestedt με τη μορφή ενός άρθρου που αποκάλυπτε τη δραματική ιστορία αναρχικών που βασανίστηκαν και σκοτώθηκαν σε ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Περιέγραφε την τραγωδία των Γερμανών αναρχικών που δολοφονήθηκαν από τη Γκεστάπο, παραθέτοντας αποσπάσματα επιστολών ορισμένων επιζώντων με τους οποίους ήρθε σε επαφή προς το τέλος του πολέμου. Αυτοί ήταν ο Leopold Spitzegger, ο H. Bergammen από τη Βεστφαλία, ο Willi Paul και άλλοι σύντροφοι με τους οποίους συμμετείχε σε διάφορες δραστηριότητες πριν από την αναχώρησή του για τη Βραζιλία. Από αυτούς έμαθε για τον θάνατο του Gerhardt Wartenberg, διευθυντή της εφημερίδας «Der Syndikalist» («Ο Συνδικαλιστής»), του αναρχικού ποιητή Erich Mühsam, του ελευθεριακού συγγραφέα Rudolf Grossmann και δεκάδων άλλων μετά από τις μακροχρόνιες οδύσσειές τους στα ναζιστικά στρατόπεδα θανάτου.
Το 1989, ένας θρησκευτικός εκδότης στο Rio Grande do Sul δημοσίευσε (στα πορτογαλικά) ένα υπέροχο έργο του Kniestedt, με τίτλο «Αναμνήσεις ενός Αναρχικού Μετανάστη», 167 σελίδων, που μεταφράστηκε και επιμελήθηκε ο René E. Gertz.
Ο Kniestedt προς το τέλος του Δευτέρου Παγκόσμιου Πολέμου μίλησε για την αποστολή 53 πακέτων με τρόφιμα, συνολικού βάρους 400 κιλών, μέσω Ελβετίας. Τα τρόφιμα αυτά ήταν μια μικρή βοήθεια σε μια χούφτα συντρόφων μας ή στις «συζύγους και τα παιδιά αυτών που έπεσαν».
«Δυστυχώς, δεν υπάρχει τρόπος να βοηθήσουμε τους συντρόφους που ζουν στην υπό ρωσική κατοχή ρωσική ζώνη. Η “δικτατορία του προλεταριάτου” απαγορεύει τέτοια βοήθεια. Έστειλα δέματα σε κάθε άλλη ζώνη, συμπεριλαμβανομένης της Βιέννης» έγραψε.
Αυτή η πράξη διεθνούς αλληλεγγύης που χρηματοδοτήθηκε από τον αναρχικό Frederico Kniestedt από το Πόρτο Αλέγκρε, ήταν αναμφισβήτητα μια ευγενής χειρονομία. Αφού κατοικούσε για πάνω από 30 χρόνια στο Rio Grande do Sul, του αφαιρέθηκε η γερμανική ιθαγένεια από τον Χίτλερ. Όταν ορισμένοι Βραζιλιάνοι ναζιστές άρχισαν να συνεργάζονται με τις δυνάμεις του Άξονα αυτός απάντησε ξεκινώντας το Κίνημα των Γερμανών Αντιαναζί με βάση τις ακόλουθες αρχές:
(…)
2. Το αντικείμενο του Κινήματος Γερμανών Αντιναζί είναι να χρησιμοποιήσει κάθε νόμιμο μέσο για να καταπολεμήσει κάθε χειρονομία υπέρ των Ναζί.
3. Όποιος φέρει αυτό το πιστοποιητικό δεν πρέπει ποτέ να είναι μέλος του Γερμανικού Εθνικού Σοσιαλιστικού Κόμματος.
4. Ο κομιστής αυτού του πιστοποιητικού περιλαμβάνεται στον κατάλογο που τηρεί το Τμήμα Δημόσιας και Κοινωνικής Τάξης του Κεντρικού Αστυνομικού Γραφείου ως αντιναζιστής.
5. Οτιδήποτε χρειαστεί για την καταπολέμηση του ναζισμού ή για να βοηθηθεί ο Βραζιλιάνικος Ερυθρός Σταυρός, πρέπει να παρέχεται σύμφωνα με την ελεύθερη, αυθόρμητη γενναιοδωρία κάθε μέλους, καθένα από τα οποία ενεργεί σύμφωνα με τις επιταγές των πεποιθήσεών του.
6. Τα μέλη του Κινήματος Γερμανών Αντιναζί θεωρούν τους εαυτούς τους πολίτες μιας γης που είναι σύμμαχη της Βραζιλίας.
Ο Frederico Kniestedt ήταν επίσης μέλος -μαζί με τους Anastácio Gago, Francisco Greco, Daniel Conde, Jesus Ribas, Francisco Diz, Angel Veja, Antonio Campana και Antonio Manna - της αναρχικής ομάδας που κυκλοφορούσε την εφημερίδα «A Luta» («Ο Αγώνας»).
Σύμφωνα με μια επιστολή του Rafael Fernandez (στην κατοχή του Edgar Rodrigues), ενώ ο Kniestedt απευθυνόταν σε ορισμένους απεργούς στους δρόμους, μια αστυνομική διμοιρία έφτασε με εντολές να χρησιμοποιήσει βία για να τους διασκορπίσει. Σε αντίθεση με τη συνήθη πρακτική σε τέτοιες περιπτώσεις, ο Kniestedt χρησιμοποίησε τις ικανότητές του στην πειθώ, λέγοντας στην αστυνομία. «Είμαστε εργάτες της αξίνας, του φτυαριού και της σκαπάνης και είστε εργαζόμενοι κάτω από τα όπλα! Δεν μπορείτε να σκοτώσετε τους συναδέλφους σας μισθωτούς σκλάβους επειδή ζητούν μια καλύτερη αμοιβή και λίγο περισσότερο ψωμί!» Σύμφωνα με μια ένορκη κατάθεση του 1984 στον Edgar Rodrigues από τη Maria Silva, η αστυνομία υποχώρησε και η συνάντηση μπορούσε να προχωρήσει.
Ο Kniestedt έλαβε μέρος στα εργατικά συνέδρια που έγιναν στο Rio Grande do Sul ως εκπρόσωπος της Ομοσπονδίας Εργατών και έγραφε για τις εφημερίδες «O Sindicalista» και «Der Freie Arbeiter». Επίσης, συμμετείχε σε μια επιτροπή βοήθειας σε κρατούμενους, αφήνοντας όνομα για τις προτάσεις που κατέθετε καθώς και για την πίστη του στις αρχές της Διεθνούς Ένωσης Εργαζομένων (ΑΙΤ ή IWA).
* Αγγλική μετάφραση: Paul Sharkey. Ελληνική μετάφραση: Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης.
