Στις 14 Ιουνίου 1909, γεννήθηκε στην Αραγονία η Elisa Garrido, αναρχική, συνδικαλίστρια και ηρωικά μαχόμενη στη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου της Ισπανίας αλλά και στη γαλλική αντίσταση κατά του ναζισμού. Ως νεαρή εργαζόταν ως υπάλληλος στο σπίτι μιας αριστοκρατικής οικογένειας όταν προσχώρησε στην CNT και από εκεί στον αναρχισμό. Όταν άρχισε ο εμφύλιος πόλεμος και η Επανάσταση του 1936, οι πολιτοφυλακές ενσωματώθηκαν στο μέτωπο της Αραγονίας. Μετά την ήττα στην αποφασιστική μάχη του Έβρου (Ebro), κατά το τέλος του 1938, η ίδια διέσχισε τα Πυρηναία προς τη Γαλλία μαζί με τον σύντροφό της. Στη Γαλλία εντάχθηκε στην Αντίσταση κατά των Ναζί, που εισέβαλαν στη χώρα το 1940 με το ξέσπασμα του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου. Συνελήφθη από τη Γκεστάπο το 1943 και κρατήθηκε αρχικά στη φυλακή Saint Michel, στη συνέχεια στο Παρίσι και μετά στο Compiegne, από όπου τελικά μεταφέρθηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Ravensbrück. Εκεί έκανε καταναγκαστική εργασία στο εργοστάσιο πυροβόλων Kommando Hasag. Στη συνέχεια μεταφέρθηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Buchenwald, μέχρι να απελευθερωθεί υπό την πίεση του Ερυθρού Σταυρού. Στα στρατόπεδα συγκέντρωσης αυτά επέζησε μιας άμβλωσης μετά από βασανιστήρια και συστηματικά βασανιστήρια εκ μέρους των Γερμανών στρατιωτών. Μέσω του Ερυθρού Σταυρού εγκαταστάθηκε στη Σουηδία. Όταν επέστρεψε στην Ισπανία εργάστηκε στο εμπόριο ψαριών στη Ναβάρρα. Πέθανε στη δεκαετία του 2000, αφήνοντας πίσω της μια ζωή αγώνα και αφοσίωσης για την ελευθερία.
