Στις 14 Απριλίου 1968, πέθανε στην εξορία στη Γαλλία η Ισπανή Amparo Poch y Gascόn, συνδικαλίστρια στον τομέα της υγείας, εξέχουσα αναρχική και μαχητική φεμινίστρια, με ενεργό συμμετοχή στην Ισπανική Κοινωνική Επανάσταση του 1936. Καταγόταν από τη Σαραγόσα, ήταν γιατρός, και συμμετείχε στη δράση του Unique de Sanidad (συνδικάτο στο χώρο της υγείας). Επίσης, εντάχθηκε στην αναρχοσυνδικαλιστική CNT (Confederation Nacional del Labor), όπου συνάντησε τον σύντροφό της Manuel Zambruno, μέλος του συνδικάτου μεταλλουργών. Η Amparo ήταν συνιδρύτρια των Mujeres Libres, με την τηλεφωνήτρια Lucía Sánchez Saornil και την υφάντρα Isabel Mesa, μεταξύ άλλων. Με το ξέσπασμα της Επανάστασης και τον εμφύλιο πόλεμο, θα επιβλέψει την εφαρμογή του νόμου για τις αμβλώσεις σε δημόσια νοσοκομεία σε όλη την Ισπανία, η δεύτερη φορά στη σύγχρονη ιστορία που θα εφαρμοστεί αυτό μετά τη Ρωσική Επανάσταση. Καθ’ όλη τη διάρκεια της Επανάστασης, η Amparo Poch θα εκφράσει προηγμένες θέσεις για τη σχέση σεξουαλικότητας και μητρότητας, δίνοντας ζωτικότητα και πλούτο στην όλη συζήτηση στο πλαίσιο της επαναστατικής διαδικασίας. Μετά την ήττα στον εμφύλιο πόλεμο ενάντια στον φασισμό, η Amparo εγκαταστάθηκε στη Γαλλία όπου έζησε μέχρι τις τελευταίες της ημέρες, το 1968.
