Σύντομη βιογραφία του αναρχικού Μπελγράδο Πεντρίνι, ο οποίος συμμετείχε στην αντιφασιστική αντίσταση και φυλακίστηκε για 30 χρόνια στη μεταμουσολινική ΄Ιταλία.
Γεννήθηκε στην Καρράρα στις 5 Μάη 1913. Η μητέρα του πέθανε όταν ήταν 9 χρόνων. Ο πατέρας του ήταν γλύπτης και είχε την ευκαιρία να ταξιδεύει σε αρκετές πόλεις και έδωσε στο γιο του το όνομα της γιουγκοσλαβικής πόλης του Βελιγραδίου που ήταν φρέσκια στη μνήμη του. Ο πατέρας του δεν ήταν αναρχικός, ήταν όμως ελευθεροσκεπτικιστής και είχε συναντήσει τον Ερρίκο Μαλατέστα στο Μιλάνο, με τον οποίο έγιναν φίλοι και του οποίου το χαρακτήρα εκτιμούσε βαθύτατα.
Ο Μπελγράδο σε ηλικία 18 χρόνων προσελκύσθηκε στον αναρχισμό από τις αναγνώσεις έργων των Μπακούνιν, Κροπότκιν, Μαλατέστα, Καφιέρο και άλλων. Με άλλους αναρχικούς από την Καρράρα συμμετείχε σε αρκετές δραστηριότητες εναντίον του φασιστικού καθεστώτος, με αποτέλεσμα να κατηγορηθεί και να καταδικαστεί για παράνομη δράση. Στο διάστημα 1937-1938 ήταν φυλακισμένος στις φυλακές Πιανόσα. Όταν απελευθερώθηκε, συμμετείχε εκ νέου σε εκτεταμένη δραστηριότητα στην Καρράρα, ενώ εργαζόταν ως εισπράκτορας λεωφορείων.
Ένα απόγευμα του 1942, σ’ ένα μπαρ, ο Πεντρίνι με τους συντρόφους του Τζιοβάνι Ζάβα και Τζίνο Τζιόρτζι, αφόπλισαν και ξυλοκόπησαν πέντε φασίστες. Καταζητούμενοι πλέον από τις αρχές, πήγαν στο Μιλάνο το Νοέμβρη του ίδιου χρόνου, όπου κάποια στιγμή, ενώ κολλούσαν αφίσες ενάντια στον πόλεμο, τους περικύκλωσαν αστυνομικοί. Αλλά μετά από μάχη, κατάφεραν να διαφύγουν. Πήγαν τότε στην Τζένοα και μετά στη Λα Σπέζια.
Ήσαν ήδη στη λίστα καταζητουμένων από τη μυστική αστυνομία του Μουσολίνι και περιγράφτηκαν στην καθημερινή εφημερίδα «Il Popolo d’Italia» («»Ο Λαός της Ιταλίας») ως επικίνδυνοι «εγκληματίες και σαμποτέρ από την ένοπλη αντίσταση». Τελικά, οι Πεντρίνι, Ζάβα και Τζιόρτζι περικυκλώθηκαν σ’ ένα ξενοδοχείο.
Άρχισε μια ακόμα μάχη, με ανταλλαγές πυροβολισμών, που όμως έληξε μετά από επτά ώρες με το βαρύ τραυματισμό και τη σύλληψη των τριών συντρόφων. Σκοτώθηκε ακόμα ένας αστυνομικός. Οδηγήθηκαν στις φυλακές της Λα Σπέζια, από όπου ο Μπελγράδο μεταφέρθηκε στις φυλακές Μάσσα το 1943 για να δικαστεί, με κίνδυνο να βρεθεί μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα.
Τον Ιούνη του 1944, οι αντάρτες του συντάγματος Έλιο, με μια θεαματική επιχείρηση, κατόρθωσαν να απελευθερώσουν τους κρατούμενους στις φυλακές Μάσσα. Τότε ο Μπελγράδο συμμετείχε στην ένοπλη αντίσταση εναντίον των φασιστών και των Γερμανών. Πήρε μέρος σε αρκετές μάχες καθώς και σε πολλά σαμποτάζ.
Μετά την απελευθέρωση το Μάη του 1945, ο Πεντρίνι συνελήφθη ξανά κατηγορούμενος για το επεισόδιο στη Λα Σπέζια, αλλά και για άλλες δραστηριότητες της ίδιας περιόδου, συμπεριλαμβανομένης και της αφαίρεσης κάποιων μαρμάρων στην Καρράρα, το Μιλάνο και τη Λα Σπέζια. Το δικαστήριο δεν έλαβε καν υπόψη του τον πολιτικό και αντιφασιστικό χαρακτήρα αυτών των ενεργειών και προτίμησε να τις αντιμετωπίσει ως συνηθισμένα εγκλήματα και έτσι καταδίκασε τον Πεντρίνι σε ισόβια φυλάκιση το Μάη του 1949. Τον μετέφεραν από φυλακή σε φυλακή λόγω των αποπειρών δραπέτευσης που έκανε και των αρκετών εξεγέρσεων στις φυλακές στις οποίες συμμετείχε ή υποκίνησε. Στη φυλακή ο Πεντρίνι διάβασε όλα σχεδόν τα κλασικά έργα της λογοτεχνίας και της φιλοσοφίας. Ως αυτοδίδακτος, έγραψε αρκετά ποιήματα, ανάμεσα στα οποία το «Schiavi» («Σκλάβοι») που γράφτηκε το 1967 στη φυλακή Φοσσομπρόνε, μελοποιήθηκε και με τον τίτλο «Il Galeone» έγινε δημοφιλές στους αναρχικούς κύκλους. .
Μετά από μια σημαντική διεθνή εκστρατεία, αποφυλακίστηκε τελικά στις 17 Απρίλη 1975 και συμμετείχε και πάλι στην αναρχική δραστηριότητα, με διάφορους συντρόφους του, όπως τους Τζιοβάνι Μαρίτζα, Ζάβα. Γκολιάρδο Φιάσι και άλλους. Στην Καρράρα συμμετείχε στην ίδρυση των Circolo Culturale Anarchico (Αναρχική Πολιτιστική Ομάδα) και μετέπειτα του Circolo Anarchico Bruno Filippi (Αναρχική Ομάδα «Μπρούνο Φιλίππι»). Εξέδωσε αρκετές αφίσες και προκηρύξεις, ενώ το 1978 συμμετείχε στην έκδοση των γραπτών του στ προπαρασκευή της εφημερίδας «L’Amico del Popolo» («Ο Φίλος του Λαού») που κυκλοφόρησε λίγους μήνες πριν το θάνατό του στην Καρράρα στις 11 Φλεβάρη 1979.
* Γράφτηκε από τον Nick Heath και δημοσιεύτηκε στο libcom.org Ελληνική μετάφραση «ούτε θεός-ούτε αφέντης», 20 Ιούλη 2007.
