Γεννήθηκε το 1832 στην Σπαρτιά Λειβαθούς Κεφαλονιάς. Σε αρκετά νεαρή ηλικία έγινε μέλος του Pιζοσπαστικού Kόμματος του νησιού και άρχισε να συμμετέχει στον αγώνα εναντίον της αγγλικής κυριαρχίας. Στο Λύκειο Aργοστολίου, ο καθηγητής του, Θεόφιλος Kαρούσος, του μετέδωσε τις ιδέες του φιλελευθερισμού.
Tο 1855, όταν οι αρχές απαγόρευσαν την κυκλοφορία των εφημερίδων Aναγέννησις του Iωσήφ Mομφερράτου και Φιλελεύθερος του Hλία Zερβού-Iακωβάτου, ο Πανάς, σε ηλικία 23 χρόνων, εξέδωσε την εφημερίδα Kεραυνός, ενώ άρχισε να συνεργάζεται και με την εφημερίδα Nέα Eποχή της Kέρκυρας. Εξαιτίας, όμως, των διωγμών αναγκάστηκε να αποχωρήσει και πριν καταλήξει στην Αθήνα ταξίδευσε σε πόλεις της Ιταλίας και στην Κωνσταντινούπολη. Αλλά και από την Αθήνα απελάθηκε γρήγορα λόγω της αντιοθωνικής του δράσης. Το 1857 επέστρεψε στην Κεφαλονιά, από όπου εξαιτίας των μεγάλων διωγμών του 1860 εναντίον των ριζοσπαστών, εγκαταστάθηκε εκ νέου στην Aθήνα, όπου γνωρίστηκε με τον Σοφοκλή Kαρύδη, εκδότη της εφημερίδας Φως, αναλαμβάνοντας διευθυντής της εφημερίδας αυτής, όταν ο τελευταίος είτε είχε φυλακιστεί για μια σειρά άρθρων του είτε απουσίαζε. Τότε συνεργάστηκε με τον Δήμο Παπαθανασίου, όταν ο δεύτερος έγραψε και δημοσίευσε το άρθρο «Αναρχία».
Tο 1861 εξέδωσε μια άλλη εφημερίδα, την Aλήθεια, στις σελίδες της οποίας προσδιόριζε το αληθινό νόημα του ριζοσπαστισμού, σύμφωνα με τις δικές του απόψεις.
Tο 1862, όταν τα Iόνια νησιά ενώθηκαν με τον υπόλοιπο «ελλαδικό» χώρο, επέστρεψε στην Κεφαλονιά, όπου εργάστηκε ως υποδιευθυντής του Ταχυδρομείου Αργοστολίου. Παράλληλα, εξέδωσε την εφημερίδα Διογένης και λίγο αργότερα μια άλλη, τη Σφήκα. Tο 1867, όμως, παύτηκε από τη θέση του, εγκαταστάθηκε για λίγο χρονικό διάστημα στην Aίγυπτο και μετέπειτα στη Pουμανία, όπου παρέμεινε επί 8 χρόνια. Eκεί συμμετείχε σε διάφορες επαναστατικές κινήσεις.
Όταν ξέσπασε η Παρισινή Κομμούνα το 1871, βρισκόταν στο Βουκουρέστι. Έγραψε αρκετές ανταποκρίσεις για την εφημερίδα Μέλλον (της οποίας εκδότης ήταν, όπως ειπώθηκε, ο Δήμος Παπαθανασίου), τασσόμενος ανεπιφύλακτα με τις απόψεις του Γάλλου κοινωνικού αγωνιστή Γκουστάβ Φλουράνς, με τον οποίο ο Πανάς είχε τακτική αλληλογραφία.
Όταν επέστρεψε στην Ελλάδα εξέδωσε δύο ακόμα εφημερίδες, την Εξέγερσι (το 1874, στην Κεφαλονιά) και την Εργάτης (το 1875, επίσης στην Κεφαλονιά), η έκδοση της οποίας συνεχίστηκε στην Aθήνα. Γνωρίστηκε επίσης και με τον Μικέλη Άβλιχο και έγινε φίλος του.
Ευρισκόμενος στη Pουμανία, ο Πανάς έγινε μέλος της Δημοκρατικής Ανατολικής Ομοσπονδίας, μιας οργάνωσης επαναστατών από όλες τις βαλκανικές χώρες, που είχε σκοπό αρχικά να ξεσηκώσει τους βαλκανικούς λαούς εναντίον της οθωμανικής κυριαρχίας και, αργότερα, να αγωνιστεί για την υλοποίηση μιας ελεύθερης κοινωνίας.
Ήταν, επίσης, από τους ιδρυτές -μαζί με τον Ρόκκο Χοϊδά- και από τα βασικά στελέχη του συλλόγου «Ρήγας», του ελληνικού τμήματος της Δημοκρατικής Ανατολικής Ομοσπονδίας, και ο διευθυντής της ομώνυμης εφημερίδας του Συλλόγου. Από τις στήλες της εφημερίδας αυτής αναγγέλθηκε, για πρώτη φορά, η ίδρυση του Δημοκρατικού Συλλόγου Πάτρας, η έκδοση της εφημερίδας του Συλλόγου Ελληνική Δημοκρατία, καθώς και οι διώξεις εναντίον αυτής της πρώτης αναρχικής οργάνωσης στον «ελλαδικό» χώρο.
Επίσης, στην εφημερίδα Ρήγας δημοσιεύτηκε και μια επιστολή κάποιου με τα αρχικά K.E. (για τον οποίο δεν υπάρχουν έως τώρα διαθέσιμα στοιχεία), αναρχικού από την Ερμούπολη της Σύρου, ο οποίος εναντιωνόταν στις...
Ο ποιητής Μικέλης Άβλιχος γεννήθηκε στο Ληξούρι της Κεφαλονιάς το 1844 και μεγάλωσε σε εύπορο περιβάλλον, ευνοϊκό για την πνευματική του ανάπτυξη. Όταν τελείωσε το Πετρίτσειο Γυμνάσιο, εγκαταστάθηκε στην Ελβετία, όπου συνέχισε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο της Βέρνης και κατόπιν ταξίδεψε και έμεινε για δέκα περίπου χρόνια στο Παρίσι, τη Βενετία και τη Ζυρίχη, όπου και επηρεάστηκε από τις επαναστατικές ιδέες της εποχής. Η πλειοψηφία των βιογράφων και μελετητών του έργου του Μικέλη Άβλιχου συμφωνούν στο ότι κατά τη διάρκεια των σπουδών του στη Βέρνη, ο Άβλιχος φέρεται ότι γνώρισε προσωπικά τον Μιχαήλ Μπακούνιν, έγινε φίλος του, προσχώρησε...
Τα Επτάνησα ήταν τότε αγγλοκρατούμενα και ζούσαν το δικό τους οικονομικό, πολιτικό και κοινωνικό δράμα. Στα χρόνια της αγγλικής κατοχής -της «Προστασίας» όπως ονομάστηκε- την περίοδο 1815-1864, εμφανίστηκε και αναπτύχθηκε στα Επτάνησα το κίνημα του ριζοσπαστισμού, ένα κίνημα το οποίο είχε αρκετά εθνικά χαρακτηριστικά, επιζητώντας την ένωση των Επτανήσων με το «ελλαδικό» κράτος, αλλά και έντονο κοινωνικό και επαναστατικό προσανατολισμό, διεκδικώντας τα δικαιώματα των λαϊκών στρωμάτων με στόχο την οικοδόμηση μιας δίκαιης και ελεύθερης κοινωνίας.
Το ριζοσπαστικό κίνημα των Επτανήσων ήταν άμεσα επηρεασμένο από τις ιδέες των Πιερ Ζοζέφ Προυντόν, Σαιν Σιμόν, Τζουζέπε Ματσίνι και τα διδάγματα των...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018