Πρώτη έκδοση: Αυτόνομη Πρωτοβουλία Πολιτών, Αθήνα 1983
Παρουσίαση (Από τον πρόλογο της έκδοσης)
{…} Πριν τέσσερα χρόνια είχαμε κάνει μια προσπάθεια που αναφερόταν στη Εξέγερση του Νοέμβρη 1973 και στις άγνωστες πτυχές της. Μαζί παρουσιάζαμε τις επετείους του Πολυτεχνείου μετά το 1974 και την εργατική κινητοποίηση της 23 Ιούλη 1975.
Όπως εξελίχθηκαν τα γεγονότα και όπως μπορούμε να κρίνουμε τα πράγματα παρ’ όλο που η προσπάθεια εκείνη δεν ήταν χωρίς αξία, σήμερα επιβάλλεται μια συνέχεια. Μια συνέχεια με παρουσίαση, συνοπτική αναγκαστικά, των αγώνων του λαού μας στα τελευταία 15 χρόνια. Μια περίοδο αρκετά μεγάλη αλλά και πολύ σημαντική ταυτόχρονα. Αυτό, γιατί βλέποντας κανείς αποσπασματικά τα γεγονότα χάνει το δάσος πίσω από το δένδρο.
Είναι κάτι που δεν κάλυπτε η προηγούμενη προσπάθειά μας, αλλά και εκείνο που πιστεύουμε ότι λείπει από το κίνημα. Αποφασίσαμε να καλύψουμε αυτό το διάστημα, μετά το πραξικόπημα της 21 Απρίλη 1967 μέχρι και το Πολυτεχνείο του 1980, ελπίζοντας πως θα μπορέσουμε να δώσουμε μια συνολική εικόνα των γεγονότων και των κινητοποιήσεων που πραγματοποιήθηκαν αυτά τα χρόνια. Επιδίωξή μας εκτός από μια συνολική εικόνα, είναι να δώσουμε τη δυνατότητα να αντιμετωπιστεί με κριτικό μάτι (και γιατί όχι, αυτοκριτικό) η πορεία που ακολούθησε το κίνημα.
Σ’ αυτή τη χρονική περίοδο γεννήθηκε και αναπτύχθηκε στην Ελλάδα ένα κίνημα από τα κάτω. Ένα κίνημα των ίδιων των μαζών καθόλου τηλεκατευθυνόμενο, που έκφραζε τους πόθους, την αγωνία, την οργή, τα απωθημένα τους ενάντια σε μια εκμετάλλευση από εχθρούς και «φίλους». Για πρώτη φορά ο κόσμος προσπάθησε μόνος του, για μια μεγάλη περίοδο, να αντιμετωπίσει τα προβλήματά του. Αγωνίστηκε, πάλαιψε, χτυπήθηκε, συκοφαντήθηκε, δολοφονήθηκε… υποχώρησε. Οι πρωτοβουλίες, οι αγώνες των μαζών δεν χάνονται, ούτε και όταν υποχωρούν. Αυτό είναι μια πολύτιμη αλήθεια απ’ όλα αυτά τα χρόνια.
Ελπίδα μας είναι ότι θα μπορέσουν να διορθωθούν τα λάθη και οι ατέλειες του παρελθόντος και να δημιουργηθεί ένα επαναστατικό-κοινωνικό κίνημα αντάξιο και σύμφωνο με τις πραγματικές επιδιώξεις και τα συμφέροντα του λαού μας. Είναι αλήθεια ότι όλα αυτά συμπίπτουν με μια κατάσταση τελμάτωσης και αδιαφορίας. Μιας προσπάθειας να βολευτεί ο καθένας κάπου, να «αράξει» και να «κοιτάξει την πάρτη του». Δεν ξεχνάμε, παρ’ όλα αυτά, ότι μια τέτοια περίοδος είναι που προετοιμάζει το λαϊκό κίνημα για νέους αγώνες, πιο σημαντικούς και πιο ανεβασμένους όταν αξιοποιείται σωστά.
Προσπαθήσαμε να δώσουμε όσα περισσότερα ντοκουμέντα του κινήματος είχαμε διαθέσιμα αποφεύγοντας τα κοινώς γνωστά. Παρ όλα αυτά, τα περισσότερα είναι γνωστά στη λεγόμενη «πρωτοπορία» και γι’ αυτό ίσως να θεωρηθούν βαρετά σ’ αυτήν. Όμως δεν έχουμε σκοπό να επαναλάβουμε γνωστά πράγματα σε γνωστούς ανθρώπους. Επιδίωξή μας παραμένει να υπάρξει επικοινωνία όλου αυτού του υλικού και των αγώνων με τους μη «ειδήμονες», με τον κόσμο. Με τον κόσμο που στάθηκε στην πρώτη γραμμή όλων αυτών των αγώνων. Που πάλεψε, πίστεψε, πικράθηκε, απογοητεύτηκε και… περιμένει. Μ’ αυτούς που πραγματικά ενδιαφέρονται για την σημερινή κατάσταση και θέλουν να ψάξουν τις αιτίες που οδήγησαν στο σήμερα. Ίσως, λοιπόν, μια καλή βοήθεια σ’ αυτή την κατεύθυνση να αποτελεί η προσπάθειά μας.
Γιατί ακόμα υπάρχουν «σκοτεινά» σημεία στα μυαλά του περισσότερου κόσμου. Γι’ αυτό ευθύνεται πολύ η κομματική προπαγάνδα, η αποπληροφόρηση, η σιωπή και η συνενοχή. Πολλοί πηγαίνουν να τιμήσουν κάθε χρόνο τους νεκρούς του Πολυτεχνείου. Ελάχιστοι όμως ξέρουν ΠΩΣ ακριβώς ξεκίνησε η κατάληψη και κάτω από ποιες συνθήκες πραγματοποιήθηκε η εξέγερση. Ακόμα, ελάχιστοι γνωρίζουν τον πραγματικό ρόλο και τις επιδιώξεις των κομμάτων και των παρατάξεών τους στον φοιτητικό και τον εργατικό χώρο κατά το διάστημα και μετά την διχτατορία. {…}
Το βιβλίο σε εδώ: https://www.scribd.com
