Και βουΐζει η Ελλάς όλη από του ενός άκρου έως το άλλο με αυτήν την λέξιν, η οποία δια να ευρίσκηται εις τα στόματα όλων και να προφέρεται με τόσην αφέλειαν, θα ειπή ότι έχασε την σημασίαν της.
Επανάστασις!
Μία λέξις, την οποίαν φαντάζεσαι ως μάχαιραν δίκοπον, μία λέξις η οποία προξενεί ρίγος και εις τους τολμηροτέρους, και την οποίαν εκουρελιάσαμεν, ερεζιλεύσαμε και εσαχλοποιήσαμε, διότι αντί να εκσφενδονίσωμεν εις το άγριο πέλαγος τους αμαρτωλούς του παρελθόντος, εφέραμεν απεναντίας εις την Κυβέρνησιν της χώρας ανθρώπους ανήκοντας εις τα γνωστάς ορδάς, αι οποίαι την ελεηλάτουν επί δεκαετίας και δεχόμεθα φάρμακον από χέρια βεβήλων συνηθισμένων δηλητήρια να προσφέρουν πάντοτε εις την ατυχή πατρίδα των.
Επανάστασις!
Ένα μεγάλο μηδενικό διαιρεμένο εις δυο μηδενικά μικρότερα.
Το ένα, ο περίπατος των αξιωματικών εις το Γουδί, το άλλο, η διαδήλωσις ενώπιον των Ανακτόρων. Ο Σύνδεσμος των αξιωματικών υπέβαλεν ένα υπόμνημα και έλαβε διαβεβαιώσεις ικανοποιητικάς δια τα πατριωτικά αισθήματά του.
Η διαδήλωσι εξογκώθη από την τάξιν των εργατών, οι οποίοι άοπλοι, αθώοι και εξαπατώμενοι πάντοτε, ηκολούθησαν αυτήν, μετά των Καπερώνηδων και Παπαφώτηδων, μετά των μικρών και μεγάλων βιομηχάνων και τόσων και τόσων άλλων κεφαλαιούχων και εκμεταλλευτών της εργασίας των, νομίζοντες ότι κάτι θα βγη και γι’ αυτούς!
Η επανάστασις όσον ειρηνική και αν είνε, διακρίνεται από τα συνήθη κοινωνικά ή πολιτικά κινήματα, διότι ανακατώνει.
Ανεβάζει αίφνης από τα κάτω εις τα επάνω, εις την επιφάνειαν, εις τας κορυφάς, νέας φυσιογνωμίας και αναστήματα νέα. Καταβιβάζει δε επισημότητας και μεγαλειότητας από την επιφάνειαν και τας κορυφάς εις τάφους βαθείς, συνοδεύουσα αυτούς, εν μέσω καγχασμών και ύβρεων με το “άμωμοι εν οδώ…”
Η επανάστασις εκ της Προόδου γεννάται και προς την Πρόοδον βαδίζει ορμητικώς, εν μέσω κεραυνών και καταιγίδων, διότι μόνο αυταί δύνανται να καθαρίσωσι μίαν νοσηράν πολιτικήν και κοινωνικήν ατμοσφαίραν.
Εκείνο που εζήτησε ο σύνδεσμος των αξιωματικών το έλαβεν… εις υποσχέσεις μεν, αλλά την πραγματοποίησιν αυτών των υποσχέσεων κανείς εκ των φαύλων δεν θα φαντασθή να εμποδίση.
Εζήτησαν οι κύριοι αξιωματικοί την απαλλαγήν του Διαδόχου από τα βάρη της Γενικής Διοικήσεως, και την έλαβον. Εζήτησαν να παύση η στρατηγοποίησις των υιών του Βασιλέως, και εισηκούσθησαν. Εζήτησαν την κατάργησιν του σώματος των Γενικών επιτελών και την δημιουργίαν στρατού και στόλου και εχειροκροτήθησαν.
Εζήτησαν από το στέμμα την αμνηστείαν δι’ όλους, και το στέμμα στη στιγμή τούς την έδοσε…αφού δα δεν επρόκειτο περί δόσεως χρημάτων. Ας τους φωτίση λοιπόν ο Θεός και ας αποδόσουν “τα του Καίσαρος των Καίσαρι” δια να χειροκροτηθώσι και εκ δευτέρου.
Και ταύτα μεν δια τους κυρίους αξιωματικούς και τον Σύνδεσμόν των, αλλά ως προς τους εργάτας τίποτε σχεδόν δεν έχομεν να παρατηρήσωμεν. Διότι αν έκραξαν και αυτοί ως βάτραχοι μαζί με τους μπουρζοδ, και κατεδέχθησαν, άσπιλοι αυτοί και αμόλυντοι, να μολυνθούν ακολουθούντες Παππαφώτηδες και Καπερώνηδες, δεν πειράζει. Αν εχειροκρότησαν τα ψηφίσματα με τα οποία οι πρόεδροι επλούτισαν την φιλολογίαν μας και εζητωκραύγασαν ενώπιον των ανακτόρων του Γεωργίου και του Μαυρομιχάλη, και αυτό δεν πειράζει. Αλλ΄ αν πιστεύουν ότι η φοβερά (!) αυτή επανάστασις, θα καλλιτερεύση τη θέσι τους, και ότι οι εκμεταλλευόμενοι την εργασίαν των, τους κόπους των, την δυστυχίαν των θα παύσουν να βόσκουν στη ράχη τους, απατώνται.
Ας μάθουν, ότι η ιδική τους ημέρα η λαμπρά, “η ημέρα ήν εποίησεν ο Κύριος” δεν έφθασεν ακόμα.
Θα φθάση όμως και γρήγορα, διότι το παράδειγμα των αδελφών των Ευρωπαίων, οι οποίοι συντεταγμένοι και διοργανωμένοι βαδίζουν αγερώχως προς τον θρίαμβόν των, θα δείξη και εις αυτούς τί πρέπει να κάμουν δια να επιταχύνουν την ημέρα κατά την οποίαν μία αληθής και μεγάλη επανάστασις θα σαρώση, εν ονόματι της Δικαιοσύνης και της Προόδου, τας θηριώδεις οικονομ κάς ανισότητας, αι οποίαι ατιμάζουν την ανθρωπότητα.
ΤΡΙΦΦΦΗΣ
* Δημοσιεύτηκε στο τεύχος 35 της εφημερίδας του Βόλου “Ο Εργάτης”, 4 Οκτώβρη 1909. Με το ψευδώνυμο Τρίφφφης υπέγραφε ο Κωνσταντίνος Ηλιόπουλος. Για τον Κωνσταντίνο Ηλιόπουλο διαβάστε στα σχετικά κεφάλαια (για το αναρχικό και σοσιαλιστικό κλινημα στην Πάτρα και το Βόλο) του βιβλίου που δημοσιεύεται σ’ αυτήν εδώ την ιστοσελίδα.
