Γεννήθηκε στη Huesca το 1887 και δολοφονήθηκε 1936 από τους φασίστες του Φράνκο.
Μπακουνικός αναρχικός από την Αραγονία (Aragon) ο οποίος σπούδασε στο Instituto Huesca όπου ξεκίνησε μια διαρκή φιλία με τον Felipe Alaiz (ο οποίος αργότερα θα ήταν ο βιογράφος του). Στη γενέτειρά του το 1915-1920 ήταν μέλος μιας ομάδας (μέλη της οποίας ήταν και οι Bel, Alaiz, Samblancat και Maurín) και γύρω στο 1920 εξασφάλισε μια θέση ως καλλιτέχνης σκίτσων στην Huesca, την πόλη όπου πέρασε μεγάλο μέρος της ζωής του και όπου απέκτησε σημαντικό κύρος ως πρόσωπο που σκέφτεται για το μέλλον και λάτρης του πολιτισμού.
Μέλος της CNT, γνώρισε δίωξη, φυλάκιση και εξορία. Εκπροσώπησε τα συνδικάτα της Άνω Αραγονίας σε πολυάριθμες ολομέλειες και συνέδρια (συμμετέχοντας στην προπαγανδιστική ομάδα του συνεδρίου της La Comedia) και στους “μαθητές” του περιλαμβάνονται οι Encuenta, Viñuales και Ponzán. Ήταν φίλος του Galán και έκανε ό,τι μπορούσε για να αποτρέψει την εξέγερση στην Jaca, αλλά απέτυχε και έτσι υποχρεώθηκε εμμέσως να καταφύγει στην εξορία στη Γαλλία (Δεκέμβριος 1930-Απρίλιος 1931).
Κατέλαβε μια θέση κάποιου επιπέδου στον κόσμο του πολιτισμού: οι εικόνες του εκτέθηκαν στη γκαλερί Dalmau της Βαρκελώνης, φιλοτέχνησε μερικά θαυμάσια γλυπτά, ενώ είχε σχέδια για τη σύσταση ενός εργατικού μουσείου στην Αραγονία. Ως καλλιτέχνης λάτρευε τις αρχαιότητες, αλλά και σύγχρονες τέχνες και χρησιμοποίησε μια λαχειοφόρο αγορά για τη χρηματοδότηση της ταινίας του Μπουνιουέλ “Las Hurdes”
Συνέβαλε σημαντικά στον Τύπο, κυκλοφορώντας αρκετά περιοδικά για όλη την περιοχή της Αραγονίας, όπως τα “Mañana”, “Floreal”, “Revista de Aragón” και “Claridad”. Επίσης μια σειρά αφορισμών του προς τιμήν του ήρωά του, Salvador Seguí (που πέθανε το 1923) που έγιναν διάσημοι.
*Από την Ιστορική Εγκυκλοπαίδεια του Ισπανικού Αναρχισμού του Miguel Iñiguez.