43.000 π.Χ.
Το νησί ενώθηκε με την ηπειρωτική Αυστραλία μέσω μιας χερσαίας γέφυρας μεταξύ του Wilson's Promontory στη Βικτώρια και της βορειοανατολικής Τασμανίας, καθιστώντας δυνατή τη μετακίνηση των ανθρώπων με τα πόδια προς τα νότια του νησιού
42.000
Οι ιθαγενείς ζούσαν στις όχθες του ποταμού Jordan, βόρεια του Hobart.
40.000
Άνθρωποι ζούσαν στο καταφύγιο του βράχου Parmerpar Meethaner στην αρχή του ποταμού Forth και στο σπήλαιο Warreen στην κοιλάδα του ποταμού Maxwell στη νοτιοδυτική Τασμανία.
36.000
Το κλίμα θερμάνθηκε για λίγο και η γέφυρα ξηράς πλημμύρισε.
30.000
Το κλίμα άρχισε να ψύχεται, η στάθμη της θάλασσας άρχισε να πέφτει, η γέφυρα ξηράς μεγάλωσε σε μέγεθος.
27.000
Το σπήλαιο Mannalargenna στο νησί Prime Seal και το καταφύγιο Beeton Rock-shelter στο νησί Badger κατοικήθηκαν για πρώτη φορά από τους Αβορίγινες - η κατοχή και των δύο τοποθεσιών συνεχίστηκε μέχρι το 10.000.
27.000
Άνθρωποι ζούσαν στη σπηλιά Bay στο νησί Hunter στη βορειοδυτική Τασμανία.
23.000
Το σπήλαιο Kutikina στην κοιλάδα του ποταμού Franklin, στη νοτιοδυτική Τασμανία, κατοικήθηκε για πρώτη φορά- η κοιλάδα του ποταμού Franklin και η κοντινή κοιλάδα του ποταμού Maxwell έγιναν καταφύγια της εποχής των παγετώνων για πολλούς Αβορίγινες- το wallaby και το wombat ήταν οι βασικές τροφές κρέατος.
20.000
Οι άνθρωποι δημιούργησαν ένα ορυχείο ώχρας στο Point Hibbs στη νοτιοδυτική ακτή της Τασμανίας- κάποια στιγμή αργότερα, οι άνθρωποι άρχισαν να κατασκευάζουν τέχνη με ώχρα σε τουλάχιστον τέσσερις νοτιοδυτικές σπηλιές
18.000-15.000
Πολύ αργή αύξηση της θερμοκρασίας του κλίματος- η χρήση του σπηλαίου Mannalargenna και του καταφυγίου Beeton Rock εντάθηκε, γεγονός που υποδηλώνει είτε αυξημένα επίπεδα πληθυσμού είτε πιθανή μετανάστευση ανθρώπων από τη Βικτώρια.
12.000
Η τροχιά της Γης γέρνει, προκαλώντας ταχεία αύξηση της θερμοκρασίας και τερματίζοντας την Εποχή των Παγετώνων- τα στοιχεία γύρης δείχνουν ότι η τακτική ελεγχόμενη καύση ενός εκατομμυρίου εκταρίων πεδιάδων με γρασίδι-κουμπιά στη δυτική Τασμανία είχε αρχίσει από αυτή την ημερομηνία και ότι η τακτική καύση συνεχίστηκε μέχρι τη δεκαετία του 1830- οι άνθρωποι χρησιμοποιούσαν τη μέθοδο της τριβής για να ανάψουν φωτιά
10.000
Οι υγρότερες και θερμότερες συνθήκες ενθάρρυναν την ταχεία δασοποίηση μεγάλου μέρους του νησιού, με τροπικό δάσος στα δυτικά και ευκάλυπτους στα ανατολικά- δημιουργήθηκε το καταφύγιο Warragarra Rock στην αρχή του ποταμού Mersey- οι παλιές παράκτιες κατασκηνώσεις πλημμύρισαν σιγά-σιγά κατά τα επόμενα 4.000 χρόνια.
8.400
Χώροι κατασκήνωσης, μετά από ελεγχόμενες φωτιές, δημιουργήθηκαν στη λιμνοθάλασσα Rushy στη βορειοανατολική Τασμανία.
8.200
Καταυλισμοί, μετά από ελεγχόμενες φωτιές, δημιουργήθηκαν στο Rocky Cape στα βορειοδυτικά της Τασμανίας.
8.000
Οι πιο υγρές και πιο θερμές συνθήκες κορυφώθηκαν- τα δάση ήταν πιο πυκνά για τα επόμενα 3.000 χρόνια.
7.600
Στον ποταμό Carlton, στα νοτιοανατολικά, δημιουργήθηκαν περιοχές αλιείας οστρακοειδών ψαριών.
7.200
Χρησιμοποιήθηκαν ελεγχόμενες πυρκαγιές για την αποψίλωση των τροπικών δασών κοντά στο Tarraleah στα κεντρικά υψίπεδα.
7.000
Παράκτιοι καταυλισμοί, μετά από ελεγχόμενες φωτιές, δημιουργήθηκαν στην Palana στο νησί Flinders και στις εκβολές του ποταμού Tamar.
6.000
Καταυλισμοί, μετά από ελεγχόμενες φωτιές, δημιουργήθηκαν στο ακρωτήριο Waterhouse στα βορειοανατολικά.
6.000
Η στάθμη της θάλασσας σταθεροποιήθηκε, το νησί απέκτησε τη σημερινή του ακτογραμμή και όλες οι παλαιότερες παράκτιες κατασκηνώσεις είχαν πλέον πλημμυρίσει- οι άνθρωποι ζούσαν...
Στη φωτογραφία από αριστερά, Marie Ferré (αδελφή των επίσης μελών της Κομμούνας) Théophile Ferré και Hippolyte Ferré, Louise Michel και Paule Minck
...
Στις 30 Ιανουαρίου 1826, γεννιέται στην Angers της Loire, στη Γαλλία, ο αναρχικός Gustave Lefrançois.
Επαναστάτης, μέλος της Διεθνούς Ένωσης Εργατών. Μεταξύ των ιδρυτών της Αναρχικής Ομοσπονδίας Ζυρά, τα μέλη της οποίας ιδρύουν την Αντιεξουσιαστική Διεθνή το 1872, η οποία αποτελεί την πραγματική πράξη γέννησης του οργανωμένου Αναρχικού Κινήματος.
Συμμετέχει στο Διεθνές Συνέδριο του Saint-Imier, αρθρογραφεί σε διάφορες αναρχικές εφημερίδες και συνεργάζεται με τον Élisée Reclus (Ελιζέ Ρεκλύ) στην ανάπτυξη της Παγκόσμιας Γεωγραφίας (Universal Geography).
Πέθανε στις 16 Μαΐου 1901 στο Παρίσι.
*Πηγή: Walter Ranieri.
...- Φόρος τιμής στον Αλφρέδο Μπονάννο και σε όσους αγωνίζονται!
- Eva Máñez, “Paterna, la memoria del horror” (Paterna, η μνήμη της φρίκης)
- Sleepless in Seattle - Η δράση των υγειονομικών στη Μάχη του Σιάτλ το 1999
- Ο Παύλος (Παναγιώτης) Αργυριάδης και το Κοινωνικό Ζήτημα
- Αυστραλία: Η απεργία των κοπτών ζαχαροκαλάμου στο Ingham
- Αργεντινή: Η επέτειος του κλεισίματος της Sugar Engineers
- Alcoi: Η επανάσταση του πετρελαίου (1873)