Ο Yakov Dubinsky (λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Gregory Sobol), γεννήθηκε στις 26 Μάρτη (8 Απρίλη) 1899, στην Οδησσό, και ήταν γιος τεχνίτη. Εβραϊκής καταγωγής. Αποφοίτησε από ένα τεχνικό σχολείο και εργάστηκε ως αρτοποιός. Συμμετείχε στο εργατικό κίνημα από τα τελευταία χρόνια της τσαρικής εποχή; και ήταν συνδεδεμένος με τους συνδικαλιστές της Οδησσού. Το 1917 εντάχθηκε στην Ομοσπονδία Αναρχικών Οδησσού. Συμμετείχε στην ένοπλη εξέγερση στην πόλη αυτή το Γενάρη του 1918.
Κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου δραστηριοποιήθηκε μέσα από τις οργανώσεις της Ομοσπονδίας Nabat της Οδησσού, τόσο νόμιμα όσο και παράνομα. Ήταν ενεργός στο συνδικάτο αρτοποιών. Συνελήφθη τρεις φορές από τους άνδρες της Τσεκά - τον Απρίλη του 1919, τον Δεκέμβρη του 1920 και τον Μάη του 1922. Από το φθινόπωρο του 1920, ήταν επικεφαλής του Αναρχικού Σταυρού της Οδησσού, οργάνωση η οποία διαλύθηκε από τους Μπολσεβίκους κατά την τελευταία σύλληψη του Dubinsky και τα μέλη της διασκορπίστηκαν. Ξεκίνησε απεργία πείνας και απελευθερώθηκε με απαγόρευση αναχώρησης από τη χώρα, αλλά όμως κατάφερε να διαφύγει στο εξωτερικό.
Το διάστημα 1922-1923 τον συναντάμε ως μέλος της Ομοσπονδίας Αναρχικών-Κομμουνιστών Βουλγαρίας (ACFB). Συνελήφθη από τη βουλγαρική αστυνομία, αλλά δραπέτευσε από τη φυλακή. Από το 1924 ζούσε στο Παρίσι, όπου κέρδιζε τα προς το ζην φτιάχνοντας υφαντά παπούτσια, όπως και οι περισσότεροι Σέρβοι και Βούλγαροι μετανάστες. Στη συνέχεια εργάστηκε στη γραμμή συναρμολόγησης σε εργοστάσιο ρουχισμού. Έζησε για λίγο στο ίδιο διαμέρισμα με τους Vsevolod Volyn (Βολίν), Senya Flashin και Molly Steiner. Έγινε μέλος της Γαλλικής Επαναστατικής Συνδικαλιστικής Γενικής Συνομοσπονδίας Εργασίας, ενώ το 1925-1926 μπήκε στη Ρωσική Αναρχική Ομάδα Εξωτερικού. Ακολούθως ήταν ένας από τους οργανωτές της ομάδας των Ρώσων συνδικαλιστών του Παρισιού. Στα τέλη της δεκαετίας του 1920 οργάνωσε την εβραϊκή αναρχική βιβλιοθήκη “L ‘Autodidacte” (“Ο Αυτοδίδακτος”. Συμμετείχε στη Διεθνή των αναρχοσυνδικαλιστών, καθώς και στη Διεθνή Ένωση Εργαζομένων (MTR).
Από το 1926 έως το τέλος της ζωής του, ο Dubinsky ήταν ενεργός εργαζόμενος και επικεφαλής πολλών οργανώσεων στο δίκτυο του Αναρχικού Μαύρου Σταυρού. Μεταξύ αυτών τα Ταμείο Βοήθειας Κρατουμένων MTR και Αναρχικών Αναρχοσυνδικαλιστών στη Ρωσία (1926-1936), Επιτροπή Βοήθειας στους Καταδιωκόμενους Αναρχικούς στη Βουλγαρία (1926-1928), Αναρχική Αλληλοβοιήθεια (1927-1928), Ταμείο Βοήθειας Alexander Berkman (1936-1940 και 1945-1959), Επιτροπή Αντιφασιστικής Βουλγαρίας (1948-1959) κ.ά. Οι οργανώσεις αυτές βοήθησαν τους διωκόμενους αναρχικούς σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες - όπου οι υποστηρικτές των ολοκληρωτικών και αυταρχικών καθεστώτων ήρθαν στην εξουσία από τους Μπολσεβίκους έως τους Ναζί.
Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Dubinsky συμμετείχε στην αναδημιουργία του αναρχικού κινήματος στη Γαλλία και της εβραϊκής αναρχικής ομάδας “Ελεύθερη Σκέψη". Μετά το θάνατό του Βολίν, φρόντισε το αρχείο του στα τέλη του 1945, και ήταν ο πρώτος εκδότης του βιβλίου “Η Άγνωστη Επανάσταση”(1947). Επίσης, επιμελήθηκε το φυλλάδιο “Βουλγαρία, Νέα Ισπανία” (1948) που ήταν αφιερωμένο στον αγώνα των Βούλγαρων αναρχικών και αντιφασιστών ενάντια στο σταλινικό καθεστώς.
Ο Yakov Dubinsky πέθανε στο Παρίσι στις 18 Φλεβάρη 1959.
*Πηγή: Анатолий Дубовик. Μετάφραση: Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης.
