Your name
Ιστορία Ελλαδικού Αναρχικού Κινήματος

ΣΥΛΛΗΨΙΣ ΠΟΛΙΤΟΥ

Διά την χθεσινήν κλοπήν

Τόση ήτο η εντύπωσις εκ της χθεσινής κλοπής, ώστε απροκαλύπτως τινές πολίται έλεγον ότι εις αυτήν ενέχονται και αστυφύλακες. Εις εκ των πολιτών τούτων ο Σπ. Καλποζολώτας, καθά αναφέρει το Ασυνομικόν δελτίον, «περιφερούμενος τας οδούς και φωνάζων ότι την κλοπήν διέπραξαν αστυφύλακες» συνελήφθη και απήχθη εις το κρατητήριον!

(Νεολόγος 12 Μαΐου 1899, Αριθ., σελ.)

ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΗΣΙΣ ΑΝΑΚΡΙΣΕΩΝ

Διά την κλοπήν Παπανδροπούλου

Αι ανακρίσεις διά την κλοπήν του κ. Παπανδροπούλου εξακολουθούν. Συνελήφθησαν διάφορα άτομα, αλλά μεν ως ύποπτα, άλλα δε όπως καταθέσωσιν εις την ανάκρισιν σχετικάς πληροφορίας. Ως εμάθομεν μεταξύ των συλληφθέντων, δύο ευρέθησαν αντιφάσκοντες προς αλλήλους επί ωρισμένων γεγονότων. Ονόματα συλληφθέντων αποφεύγομεν ν’ αναφέρωμεν, διότι μεταξύ αυτών πιθανώτατον ότι ευρίσκονται και αθώοι όλως πολίται.

(Νεολόγος, 13 Μαΐου 1899)

ΤΙ ΕΙΠΕΝ Ο κ. ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΔΙΑ ΤΑΣ ΕΝ ΠΑΤΡΑΙΣ ΚΛΟΠΑΣ

Δεν υπάρχει ασυνομική δύναμις. Θα στείλει αστυνόμους. Περιττόν το συλλαλητήριον.

Ο κ. Θεοτόκης μαθών σήμερον τα των αλλεπαλλήλων κλοπών εν Πάτραις εξέφρασε την λύπην του διά την κατάστασιν και την απορίαν του, διότι ο Διευθυντής της αστυνομίας Πατρών κ. Στυμφαλιάδης δεν κατώρθωσε να προλάβη ταύτας. Ο κ. Θεοτόκης είπεν ότι δυστυχώς ελλείπει αστυνομική δύναμις και δεν είνε δυνατόν να ενισχυθή η αστυνομία Πατρών δι’ αστυφυλάκων. Θ’ αποσταλώσιν όμως κατά ταύτας τρείς νέοι αστυνόμοι, εν τοιαύτη δε περιπτώσει ο κ. Θεοτόκης εξέφρασε την ελπίδα, ότι θ’ αποκατασταθή τελείως η δημόσια ασφάλεια, αφού άλλως τε ως είπεν ο κ. Στυμφαλιάδης ευδοκίμως μέχρι τούδε υπηρέτησεν ως αστυνόμος.

Ο κ. Πρωθυπουργός είπεν εν τέλει, ότι είνε περιττόν να γίη συλλαλητήριον εν Πάτραις διά το ζήτημα της δημοσίας ασφαλείας, αφού μετ’ ολίγον θα καταρτισθή το νέον αστυνομικόν σώμα, η δε Κυβέρνησις θα λάβη πάν δυνατόν προσωρινόν μέτρον.

(Νεολόγος, 13 Μαΐου 1899)

Η ΚΛΟΠΗ ΠΑΠΑΝΔΡΟΠΟΥΛΟΥ

Ο εν τη Μοιραρχία κρατούμενος Δημητρόπουλος. Τι είδος υποκείμενον είνε. Αρνείται ότι είνε ένοχος

Τα επί της κλοπής Παπανδροπούλου σχόλια εξακολουθούν. Η ανάκρισις και αυτή εξακολουθεί το έργον της. σχεδόν όσοι συνελήφθησαν ως ύποπτοι, κρατούνται ακόμη. Τινές δε κρατούνται εκ της ιδέας, ότι πιθανόν να ενέχωνται και εις άλλας κλοπάς, ως πχ. Δημητρόπουλος τις ή Κωστάλας ή Αιβαλιώτης, εφ’ ου η ανάκρισις έχει ριφθή μετά πολλού ενδιαφέροντος, έχουσα λόγους να πιστεύη, ότι είνε στοιχείον επιφοβώτατον, με πολλά κατορθώματα επί της ράχεως του.

Ο Δημητρόπουλος αυτός είνε αναστήματος υψηλού, εύσωμος, με ώμους ευρείς και μαυρειδερός. Κατάγεται, λέγει, ουχί εκ Βραίλας ως εγράφη, αλλ’ εκ Τριπόλεως της Αλβανίας. Εις την ανάκρισιν τον ηρώτησαν περί της κλοπής τινος εν Αιγίω και περί άλλων τινών, εν αίς και της του κ. Παπανδροπούλου.

Αλλά κατά την εποχήν καθ’ ήν εγένετο η εν Αιγίω κλοπή, εγώ λέγει ημήν εν Κεφαλληνία, κατά την τελευταίαν δε ημήν εδώ, αλλ’ ασθενής εν τω ξενοδοχείω, ως περί τούτου δύναται να βεβαιώση ο ξενοδόχος μου. Τι τα θέλετε, εγώ έχω απελπισθή (;;;!!) από τούδε από την δικαιοσύνην με τον τρόπον καθ’ ον εξετάζει. Αι ανακρίσεις δεν εκτελούνται ούτω!!

Να και μία θεωρία του περί ζωής.

-Ο προορισμός λέγει του ανθρώπου είνε ν’ αποθάνη μια ημέρα. Τι να αποθάνη έξω, τι εις την φυλακήν. Αν με καλέσουν και πάλιν εις την ανάκρισιν έχω απόφασιν να μη προσθέσω ούτε λέξιν».

Ιδιαίτερα χαρακτηριστηκά αυτού.

Φαίνεται ανεπτυγμένος, ομιλεί καλώς την καθωμηλιμένην, αλλ’ η διάνοια αυτού είνε σκοτεινή. Το όμμα αυτού είνε εσβεσμένον, αλλ’ ερευνητικόν. Εν γένει τα χαρακτηριστικά του είνε τοιαύτα, ώστε ευλόγως και εξ αφετηρίας κινούν την προσοχήν και δίδουν λαβήν να σχηματίση τις την ιδέαν ότι είνε πολύ ύποπτος άνθρωπος.

ΠΡΟΦΥΛΑΚΙΣΙΣ ΚΑΙ ΑΣΤΥΦΥΛΑΚΟΣ

Εις εκ των υπόπτων κρατουμένων, ου το όνομα δεν εμάθομεν, κατέθεσεν ότι εις την κλοπήν ενέχεται και εις αστυφύλαξ, καθ’ ου δυνάμει εγγράφου του κ. Ανακριτού προς την Μοιραρχίαν και ταύτης προς την Διεύθυνσιν της Αστυνομίας, διετάχθη αμέσως η αντικατάστασις και προφυλάκισις. Το όνομα του αστυφύλακος δεν γνωρίζομεν, σήμερον δε θα ίδωμεν αν πράγματι ενέχεται εις την κλοπήν Παπανδροπούλου.

(Νεολόγος, 14 Μαΐου 1899)

ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ

Η ΣΥΜΜΟΡΙΑ ΤΩΝ ΚΛΕΠΤΩΝ ΑΡΧΙΖΕΙ ΝΑ ΞΕΣΚΕΠΑΖΕΤΑΙ

Φαίνεται ότι διά της συλλήψεως του Αιβαλιώτη, Δημητρόπουλου ή Κωστάλα –το ονοματολόγιον είνε βλέπετε ανεξάντλητον- η ανάκρισις ήρχισε να ανασύρη τους ενόχους διαφόρων κλοπών διαπραχθεισών ενταύθα και αλλαχού. Ο Αιβαλιώτης αυτός, φημιζόμενος ως ένας από τους πλέον επιτηδείους λωποδύτας, τους πολλών άστεων ιδόντας και απείρους κλοπάς διαπράξαντας, μας επεσκέφθη ολίγων προ της κλοπής Καλιαμπέτσου, η δε προτελευταία του διαμονή του υπήρξε το Αίγιον, ένθα ως μετά θετικότητος ήδη λέγεται διέπραξε την τερατώδη εκείνην κλοπή του κ. Ταμβάκη, του απολέσαντος υπέρ τας 22,000 δραχμάς. Τα χαρακτηριστικά του διαβόητου αυτού νυκτοκλέπτου εδώσαμεν χθές, σήμερον δε δεν έχομεν παρά να πιστοποιήσωμεν την περί το έργον του επιστημονικήν επιτηδειότητα, δημοσιεύοντες νέας αποκαλύψεις, πολύ επιχεούσας φως και επί των Πατρινών κλυπών.

Δύο συμπολίται ημών

Οι Γ. Καλλιαμπέτσος εργοστασιάρχης και Ανδρ. Μποναντίνης οινοπώλης μετέβησαν προχθές εις ναύπακτον και επέστρεψαν χθές μεθ’ ενός Τάση Καντουρή εργατικού. Είχον εντεύθεν την πληροφορίαν ότι ο Τάσης αυτός εν Ναυπάκτω ευρισκόμενος δύναται να μαρτυρήση περί διαφόρων κλοπών –ονόματα και πράγματα- τοσαύτα και τοιαύτα, ώστε η ανάκρισις θα είχε ενωπιόν της αφθονώτατον υλικόν όπως αποκαλύψη όλην την συμμορίαν των νυπτοκλεπτών. Δεν χάνουν λοιπόν καιρόν και μεταβαόνοντες εις την Ναύπακτον, ζητούσι τον υποδειχθέντα καταδότην. Δεν τον εύρον αμέσως, διότι ειργάζετο μακράν της πόλεως. Τον ανεζήτησαν και τον εύρον. Τριάκοντα εώς τριανταπέντε ετών άνθρωπος, και καλός τραγουδιστής, εκ Κων/πόλεως καταγόμενος. Άγνωστον έτι πως ο Καντουρής αυτός είχε σχέσεις με τον Αιβαλιώτην, τοιαύτας μάλιστα, ώστε να τω εμπιστεύεται ούτος πολλά μυστικά;

Αίφνης μεταξύ άλλων

Του είχε είπει ότι δύναται σε μια ώρα να ανοίγη σιδηρούν χρηματοκιβώτιον και να ξαφρίζη το περιεχόμενόν των ακαριαίως. Άγνωστον ακόμη πως ο Καντουρής είχε μυρισθή την κλοπήν Αιγίου και έλεβε την υπόσχεσιν διά να μη μαρτυρήση τίποτε ότι θα του έδιδον ο Αιβαλιώτης και οι σύντροφοί του εξακοσίας δραχμάς, τας οποίας όμως δεν του έδωσαν όχι μόνον αλλά και τον ηπείλησαν, ότι θα τον σκοτώσουν, αν μαρτυρήση τι. Και ούτως ο άνθρωπος αυτός ΄φυγε και επήγε εις την Ναύπακτον ως εργατικός, εώς ου έμαθεν ότι καταζητείτο από δύο Πατρινούς, οι οποίοι αφού ήλθεν από τα χωράφια, τον παρέλαβαν, τον έφερον εδώ και τον παρέδωσαν χθές την πρωίαν εις την ανάκρισιν, ως πολύτιμον όντως οδηγόν προς τελείαν αποκάλυψιν του μυστηρίου, όπερ περιβάλλει τόσας κλοπάς, αφού πλήν των γεγονότων είνε εις θέσιν να γνωρίζη και τα ονόμαα των συντρόφων του Αιβαλιώτη, μεταξύ των οποίων αναφέρει κάποιον Αλέξην Καλαντζήν φάβρον, κάποιον Τουρκογιάννην κουρέα, και άλλους δυο-τρείς, των οποίων τα ονόματα δεν εμάθομεν. Περί δε του Αιβαλιώτη διηγείται ότι είνε μέγας και πολύς, ότι είνε γνωστός και εις την Κωνσταντινούπολιν, Σμύρνην και άλλα μέρη, εις την Σμύρνην μάλιστα δεν είνε πλέον δεκτόςκαθό εξόριστος.

ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΗΣΙΣ ΑΝΑΚΡΙΣΕΩΝ

ΠΟΘΕΝ Η ΑΡΧΗ ΤΩΝ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΩΝ

Ο ανωτέρω Τάσης εξητάσθη παρά της ανακρίσεως κατ’ αντιπαράστασιν προς τον Αιβαλιώτην, όστις και τω έκαμε νεύμα όπως μη μαρτυρήση τι. Αλλ’ εκείνος ωμολόγησε πάσαν την μετά του Αιβαλιώτη γνωριμίαν, όσα ανωτέρω γράφομεν και άλλα, εν οίς και ότι ηπειλήθη να φονευθή προκληθείς εις εξοχικόν γεύμα, εις ο δεν μετέβη.

Η αρχή της αποκαλύψεως των ανωτέρω οφείλεται εις τινα σύντροφον του Αιβαλιώτη, όστις ελθών εις ρήξιν μετ’ αυτού εν τη διανομή των λαφύρων του Αιγίου, και συλληφθείς καθ’ ήν στιγμήν απεπειράτο μόνος κλοπήν εν Αθήναις, εμήνυσεν ενταύθα, όπως διά του οινοπώλου Πλέσσα οδηγηθή η ανάκρισις εις την σύλληψιν του Αιβαλιώτου και των συντρόφων του. Ο Πλέσσας αυτός υπέδειξε και τον Τάσον, όστις ήλθεν εκ Ναυπάκτου.

Ο κ. ανακριτής έκαμε χθές έρευναν εις την οικίαν του φάβρου Καλαντζή, συνελληφθέντος –απολυθέντος του αδελφού του- τον δε Τουρκογιάννην δεν κατώρθωσε ν’ ανεύρη.

Εις τον εν Αθήναις λωποδύτην οφείλεται και η σύλληψις του αστυφύλακος, όστις άγνωστον κατά πόσον ενέχεται εις κλοπήν τινα.

(Νεολόγος, 15 Μαΐου 1899)

ΤΙ ΚΑΡΙΒΩΣ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ

Με τους δράστας των διαφόρων εν Αιγίω και Πάτρας κλοπών

ΤΙΣ ΚΑΤΕΔΩΚΕ ΤΟΝ ΚΩΣΤΑΛΑΝ

Ιδού εν ολίγοις πως έχουσι τα της ανακαλύψεως των ενεχομένων διά τας εν Πάτραις κλοπάς, καθ’ α ασφαλώς γνωρίζομεν:

Προ τινων ημερών ως γνωστόν διεπράχθη εις Αθήνας κλοπή εις το κατάστημα του κ. Βουγά οι κλέπται των οποίων συνελήφθησαν επ’ αυτοφώρω· μεταξύ των κλεπτών ήτο και τις ονόματι Αγαθοκλής Κανάκης, όστις εξετασθείς κατέθηκεν εις την εν Αθήναις ανάκρισιν μεταξύ άλλων ότι εγνώριζε καλώς τους δράστας της εν Αιγίω κλοπής Γάτου, ερωτηθείς δε επιμόνως περί τούτων κετέδωκεν ότι ο κύριος δράστης της κλοπής ήτο ο ενταύθα συλληφθείς Κωστάλας ή Δημητρόπουλος, μετά του καταζητουμένου Μπουρλόγιαννη, του Αριστ. Αγαλλοπούλου και ενός Ιωάννου Νικολάου ή Τούρκου κουρέως και τινος εξ Αιγίου, μη γνωσθέντος έτι, και τινων άλλων. Συνεπεία της καταθέσεως ταύτης του Κανάκη παρηγέλθη ενταύθα ίνα γίνη ανάκρισις και ανετέθη εις τον ανακριτήν κ. Μαρκόπουλον όστις αυτοπροσώπως μετέβη προς σύλλιψιν των προσώπων τούτων.

Πρώτον πάντων συνέλαβε τον Αριστ. Αγαλλόπουλον όστις ειργάζετο εις το κάτωθεν των Δικαστηρίων ραφείον. Μετά τούτον εστράφη προς αναζήτησιν του Μπουρλόγιαννη εις την οικίαν του οποίου μετέβη αυτοπροσώπως μετά του αστυνόμου κ. Μπονάτσου όπου εύρε μόνον τον αδελφόν του καταζητουμένου όστις πραγματικώς υπέδειξε τα μέρη εις τα οποία εσύχναζε ο αδελφός του· μεθ’ όλας όμως τας ενεργείας δεν κατωρθώθη ακόμη υπό της αστυνομίας η συλληψίς του.

Μόλις εγνώσθησαν ταύτα, αμέσως ο ανακριτής κ. Κινδύνης έστρεψε την προσοχήν του επί των ανωτέρω προσώπων πεισθείς ότι αυτοί διέπραξαν και τας ενταύθα κλοπάς.

(Νεολόγος, 18 Μαΐου 1899)

ΤΕΡΑΤΑ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΑ

ΑΙ ΧΘΕΣΙΝΑΙ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ

ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑΣ ΕΝΟΣ ΤΩΝ ΣΥΝΕΝΟΧΩΝ ΤΩΝ ΚΛΟΠΩΝ

ΚΛΟΠΑΙ ΕΠΙ ΚΛΟΠΩΝ-ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΕΠΙ ΑΠΟΠΕΙΡΩΝ

ΜΥΣΤΗΡΙΑ!

Ο ΛΙΟΠΕΤΑΣ

Μανιώδης σοσιαλιστής. Οποίος εθεωρείτο και οποίος αποδείχθη.

Προ τριών και πλέον ημερών εκρατείτο εν τη ενταύθα Αστυνομία ως ύποπτος διά την διάρρηξιν του χρηματοκιβωτίου κ. Παπανδροπούλου εις ονόματι Νικολ. Λιόπετας μαραγκός το επάγγελμα και θιασώτης ένθερμος των σοσιαλιστικών ιδεών.

Και τι μεν κατά το διάστημα της κρατήσεώς του κατέθεσεν εν τη ανακριτική και αστυνομική αρχή δεν εγνώσθη επακριβώς ού’ ήττον παρά των πολλών εθεωρείτο η σύλληψίς του, αδικαιολόγητος, καθόσον ούτος διεκρίνετο επί τιμιότητι ως εργάτης και επί χαρακτήρι, ως άτομον, απολαύων ένεκα τούτου υπολήψεως μεταξύ των γνωστών του.

Ως σοσιαλιστής ήτο επιθετικώτατος εις τας συζητήσεις, δεικνύμενος βαθύς γνώστης και λίαν μελετημένος των αρχών τούτων, απομνημονεύων ενίοτε ολόκληρους περικοπάς εκ στήθους εκ των κοινωνιστικών συγγραμμάτων και αναφέρων πλείστα ονόματα επιφανών Ευρωπαίων σοσιαλιστών. Οσάκις δε μεταξύ των συζητητών του αντελεμβάνετο τινας μη εννοούντας η μη στέργοντας ν’ ασπασθώσι τας αρχάς, ας ανέπτυσεν, ιδυσφόρει εις άκρον και τους ήλεγχεν, ότι δεν εννοούσι τον προορισμόν των και ότι είνε προωρισμένοι εκ της οκνηρίας και αβελτηρίας των να μη ανακύψωσι ποτέ εκ της κακοδαιμονίας και αθλιότητος. Έπασχεν ου μόνον υπέρ των δυστυχών, αλλ’ ο νούς αυτου εξετείνετο και πέραν έτι, περιλαμβάνων εν συνόλω την ανθρωπότητα εν γένει.

Εκ των δεδομένων τούτων το πλείστον της κοινής γνώμης εθεώρησε άδικον την σύλληψίν του, και μικρού δείν τη επιμόνω ενεργεία διεκεκριμένου της πόλεώς μας επιστήμονος διετάσσετο η απελευθέρωσίς του, εν τη πεποιθήσει ότι ενήργει ούτος υπέρ αθώου.

Η πρώτη απόπειρα δι’ αρσενικού. Η δεύτερα διά φλεβοτομίας

Πάσχων προ πολλού σωματικώς έλαβεν αφ’ εσπέρας τη συμβουλή του ιατρού του δόσιν τινα αρσενικού, ήν περί το μεσονύκτιον εδιπλασίασεν επίτηδες, ως έλεγε την πρωίαν ίνα θέση τέρμα εις άτιμον αυτού ζωήν. Αλλά το δηλητήριον είτε εκ της μεγάλης, ην έλαβε δόσεως είτε εκ τινος εσωτερικής του αργανισμού αιτίας, το ήμεσε και ούτω δεν επήλθε το προσδοκώμενον εξ αυτού αποτέλεσμα.

Τούτο ενέλαβεν αυτώ την σκέψιν να επιχειρήση και δευτέραν απόπειραν αυτοχειρίας. Και περί την δευτέραν πρωινήν ώραν θραύσας ποτήριον απέκοψε διά των τεμαχίων αυτού τας αρτηρίας κατά την χώραν των κλειδώσεων, περί δε τα εξημερώματα οι φρουροί εύρον αυτόν χαμαί πλέοντα εν τω ιδίω αίματι αξηνλημένον και ετοιμοθάνατον.

Παραχρήμα ειδοποήθησαν οι Αστυνομικοί ιατροί και εκ των πρώτων ο παρ’ ημίν ιατρός κ. Θάλης και τινες εκ των ιδιωτών, οίτινες παρέσχον αυτώ τας πρώτας βοηθείας και είτα ωδηγήθη εις το πολιτικόν νοσοκομείον, ευρίσκεται δε κατά την γνώμην των ιατρών επί του παρόντος εκτός κινδύνου.

ΑΝΑΚΑΛΥΨΙΣ ΣΗΜΕΙΩΜΑΤΑΡΙΟΥ

Εις το οποίον είνε γραμμένα μυστήρια των κλοπών. Ανακάλυψις διαφόρων αντικειμένων

Επάνω του εύρον ογκώδες σημειωματάριον ενώ περιγράφονται λεπτομερώς τα σχετιζόμενα με την τελευταίαν καθώς και τας προηγουμένως λαβούσας χώραν κλοπάς, κατονομάζονται τα’ αποτελούντα την συμμορίαν πρόσωπα, γίνεται λόγος περί των εκ τούτων ωφελημάτων και περί του τρόπου της διανομής. Εν άλλη σελίδι αναφέρει ονομαστικώς τα εργαλεία και υποδεικνεύει τα μέρη ένθα είχον αποκρύψει αυτά.

Τη καθοδηγήσει δε των σημειώσεων τούτων, η ανάκρισις ενεργήσασα έρευναν ανεκάλυψεν εν μεν τη ιδία αυτού οικία εν κλεπτοφάναρον, εν δε τη του γυναικαδέλφου του έτερα τινα εργαλεία όμοια καθόλα με τα ευρεθέντα εν τω γραφείω του κ. Παπανδροπούλου και ως εκείνα, τέλεια και τεχνικώτατα.

Ο αποπειραθείς να αυτοκτονήση είνε ηλικίας 35 περίπου ετών, οστειώδης, μετρίου αναστήματος και πατήρ τεσσάρων τέκνων.

Περί του Γεωργ. Δημητρόπουλου ή Κωστάλα, λέγεται ότι προ έτους σχεδόν είχεν ενοικιάσει δωμάτιον εν τη οικία του αποπειραθέντος ν’ αυτοχειριασθή Ν. Λιόπετα.

ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΣ

Η όλη υπόθεσις υπερβαίνει το τερατοδέστερον των μυθιστορημάτων

Εις εκ των ανακριτών, όστις επελάνετο της διαγωγής της ανακαλύψεως των ενόχων και ου οφείλομεν ενταύθα να επαινέσωμεν την δραστηριότητα κατά την υπόθεσιν ταύτην ερωτηθείς παρά συναδέλφου του περί του σημείου εις ο ευρίσκεται η ανάκρισις, τούτο μόνον απήντησε ότι ενέχονται πολλά πρόσωπα μεταξύ των οποίων τινές καλών οικογενειών, η δε όλη υπόθεσις καταντά πραγματικόν μυθιστόρημα. Τι λέγω μυθιστόρημα; Πολλαπλασιάσατε τα εγκλήματα των πολυπλοκωτέρων μυθιστορημάτων και μόλις θα προσεγγίσητε τας σκηνάς, αίτινες αποκαλύπτονται εις την συμμορίαν αυτήν. Φρίκη και πάλιν φρίκη.

Και επανελάμβανε την φράσιν επί μάλλον κατάπληκτος.

Άλλαι εκμυστηρεύσεις Λιόπετα. Τι ευρέθη εις την οικίαν του. Απόπειρα κατά του γραφείου κ. Κόλλα

Σχετικώς με τα’ ανωτέρω ο Ν. Λιόπετας κατέθεσεν εν τη προφορική του ανακρίσει ότι η συμμορία, ήτις θα μείνη ανεξίτηλος από την μνήμην των συγχρόνων, και ης ηγείται ο Γεωρ. Δημητρόπουλος ή Κωστάλας, είνε εταιρία διοργανωμένη καθ’ όλους τους κανόνας της πειθαρχίας και αλληλεγγύας· συμμορία ευρεία, έχουσα εκτός των Πατρών διακλαδώσεις και κέντρα εν μεν τη Ελλάδι, τας Αθήνας, Πειραιά, Σύρον, Μεσολόγγιον, Πύργον, Κόρινθον και αλλαχού, εν δε τω εξωτερικώ την Κωνσυαντινούπολιν, Σμύρνην κτλ.

Ο Κωστάλας ενέχεται ωσαύτως εις την εγκληματικήν υπόθεσιν του εν Πειραιεί ευρεθέντος ακεφάλου σώματος, περί ης τοσούτος εγένετο πάταγος άλλοτε εν τω τύπω και ως θα ενθυμούνται βεβαίως οι ημέτεροι αναγνώσται.

Εκτός τούτων ο αυτός καταθέτει ωσαύτως ότι είχον έτοιμον πλέον και κλείδα διά το χρηματοκιβώτιον του κ. Κόλλα, όπερ επρόκειτο ν’ ανοίξωσι.

Εν τη οικία Λιόπετα ανευρέθησαν ωσαύτως τη υποδείξει του ιδίου εν ωρολόγιον χρυσούν, δακτυλίδια τινα αδαμάντινα και πολλοί άλλοι πολύτιμοι λίθοι. Το μεν κλειδίον διά το χρηματοκιβώτιον Κόλλα ευρέθη υπό την εσχάραν της κουζίνας της οικίας Λιόπετα, τα δε ωρολόγιον, δακτυλίδιον και λοιπά κάτωθεν του καναπέ, υφ’ ον είχε κατασκευάσει εν τω πατώματι ιδιαιτέραν κρύπτην. Το κλεπτοφάναρον ευρέθη εν τη στέγη της οικίας του.

Μυστικότης ανακρίσεων. Η κλοπή Μεσολογγίου

Η γυνή Τουρκογιάννη, κουρέως του μη εισέτι συλληφθέντος, λέγεται, ότι πολλήν συνδρομήν παρέσχεν εις την ανάκρισιν, υποβοηθήσασα σπουδαίως το έργον αυτής.

Εκείνο το οποίον εις ανακριτής είπεν, ότι τα γενόμενα αποτελούν ιστορίαν τερατωδεστείραν πολλών ομού μυθιστορημάτων, αρκεί διά να χαρακτηρίση την σπουδαιότητα των αποκαλυφθέντων. Αλλά ποία ταύτα λεπτομερώς, δεν εγνώσθη. Διότι η ανάκρισις ενεργεί μετά τόσης μυστικότητος και μετά τόσης προφυλάξεως, ώστε είνε αδύνατον να δώσωμεν πλήρη εικόνα των τεράτων και σημείων, τα οποία διέπραξεν η υπό τον Κωστάλαν συμμορία.

Ηναγκάσθημεν λοιπόν να περισυλλέξωμεν όσας ηδυνήθημεν πληροφορίας ακριβείς πάντοτε, δι’ ιδίας υπηρεσίας, προσπαθούντες εν ταυτώ να μη παραβλάπτωμεν το έργον της ανακρίσεως. Ιδού δε τι εκτός των ανωτέρω σημειουμένων εμάθομεν ασφαλώς.

Ο αποπειρεθείς αυτοχειρίαν Λιόπετας προέβη εις πολλάς εξομολογήσεις, μια δε εξ αυτών πολύ ουσιώδης, είνε ότι υπό της συμμορίας Κωστάλα, αποτελούντος και αυτού μέλος, διεπράχθη κατά τον Ιανουάριον μία κλοπή εν Μεσολόγγιω φοβερά κατά τας λεπτομερείας, κλοή ιδίως χρυσαφικών, μέρος των οποίων η ανάκρισις ανεύρε χθές εν τη οικία Λιόπετα, ως ανωτέρω σημειούμεν.

Νέα ανάκρισις Κωστάλα

Ο Κωστάλας και πάλιν εξετασθείς προσεπάθησε ν’ αρνηθεή και πάλιν, αλλ’ ηναγκάσθη τέλος να προβή εις τινας ομολογίας, ως ο ίδιος ανεκοίνωσε βραδύτερον και εις άλλους, ότι εις την κλοπήν Παπανδροπούλου αυτός δεν ενέχεται και ότι ταύτην διέπραξε άλλη συμμορία, μέλη τινα της οποίας ήταν πρότερον απ’ αυτόν. Προέβαλε δε ως επιχείρημα την διαφοράν των εργαλείων.

Αλλ’ ο Λιόπετας ισχυρίζεται επιμόνως ότι και της κλοπής ταύτης ηγείτο ο Κωστάλας.

ΑΠΟΤΥΧΟΥΣΑΙ ΑΠΟΠΕΙΡΑΙ

Πώς διέφυγον μέγαν κίνδυνον οι κκ. Α. Κόλλας και Κ. Παπαγιάννης.

Είνε απερίγραπτον εκείνο το οποίον ουχί διέπραξεν η συμμορία Κωστάλα, αλλ’ εκείνο το οποίον διενοήθη να διαπράξη. Αυτή η συμμορία είνε διακλάδωσις μεγαλειτέρας άλλης, η οποία έχει διαπράξει πληθύν εγκλημάτων εις πολλά μέρη της Ελλάδος και του εξωτερικού. Τι διενοείτο να διαπράξη αρκεί να εξηγηθή εκ των κατωτέρω.

Ως και ανωτέρω αναφέρομεν, εγένετο απόπειρα κλοής εν τω γραφείω του κ. Κόλλα, η οποία εματαιώθη επειδή το κείθρον της θύρας ήτο αδύνατον να αποτυπωθή. Και ούτω ο κ. Κόλλας διέφυγε σπουδαιότατον κίνδυνον.

Όμοιον κίνδυνον διέφυγεν ο τραπεζίτης κ. Κωνστ. Παπαγιάννης. Αυτού το γραφείον ηνεώγη δι’ αντίκλειδος και εγένετο απόπειρα διαρρήξεως του χρηματοκιβωτίου αλλ’ εις μάτην, διότι είνε Αγγλικής κατασκευής, όπερ κατανοήσας ο Κωστάλας είπε εις τους συμμορίτας του:

-Πάμε να φύγωμεν, είνε αδύνατον να σπάση αυτό.

Απόπειρα κατά της Εθνικής. Άλλη κατά του εν Κεφαλληνία ναού αγίου Γερασίμου.

Άλλη απόπειρα εγένετο κατά του καταστήματος της Εθνικής Τραπέζης, ουχί του σημερινού αλλά του προηγούμενου, ολίγας ημέρας πριν γίνη η μεταφορά του. Ο Κωστάλας φοβηθείς μήπως ανακαλυφθώσι, ανεκοίνωσεν εις τους συντρόφους του, ότι πρέπει να εγκαταλείψισι το σχέδιον της κλοπής ταύτης, αλλ’ ούτοι επέμενον, εφ’ ω ο Κωστάλας ηναγκάσθη να αφήση εις μίαν εκεί οπήν σημείωσιν, ην εύρον οι σύντροφοί του, όταν μετέβησαν να επιχειρήσωσι την κλοήν.

Η σημείωσις ανέφερε τα εξής: «Φύγετε διότι μας ηννόησαν και είνε φόβος να συλληφθήτε».

Και ούτω εματαιώθη και η κλοπή αυτή, όπως εματαιώθη και η σύληψις του εν Κεφαληνία Ναού του Αγίου Γερασίμου. Μεταβάς εκεί ο Κωστάλας και κατασκοπεύσας ησθάνη εαυτόν αδύνατον να διαπράξη τοιαύτην κλοπήν, ανεχώρησε δε δι’ ενταύθα αφείς εκεί Κεφαλλήνα τινα αντιπρόσωπόν του όπως προλειάνη την εργασίαν των ταύτην. Δυστυχώς όμως δι’ αυτόν επήλθον απρόοπτα τα ενταύθα γεγονότα και συνελήφθη.

Η μεγάλη κλοπή Ναυπλίου

Η συμμορία Κωστάλα είνε και η διαπράξασα ως λέγεται θετικώς και την μεγάλην κλοπή της Τραπέζης Ναυπλίου.

Και σημειωτέον, ότι τα ανωτέρα άτινα εγένοντο ή έμελλον να γίνουν, είνε μέρος μόνον πολλών άλλων εγκλημάτων, τα οποία ή παραμένουσιν άγνωστα ή δεν έχουσιν ανακαλυφθή οι δράσται αυτών ή επρόκειτο να γίνουν και απεσοβήθησαν διά της συλλήψεως τινών μελών της συμμορίας Κωστάλα.

Τρείς ακόμη συλλήψεις

Συνελήφθη χθές προς το εσπέρας εις ακόμη Παναγ. Διονίζης, ωρολογοποιός επί τω λόγω ότι ηγόραζε πολλάκις παρά των ανωτέρω κλοπιμαία και ιδίως χρυσόν εν αναλύσει.

Ωσαύτως παρουσιασθείς προ τριών ημερών εις την ενταύθα Μοιραρχίαν Γεώργιος τις Παμπόνηρος, ητήσατο φέρων προς τούτο και τα προσήκοντα πιστοποιητικά, όπως καταταχθή εις το σώμα της χωροφυλακής αλλά συλληφθείς ως ύποπτος κρατείται ην εν τη διευθύνσει της αστυνομίας.

Συνελήφθη χθές επίσης και τις Διονύσης Θεοδοσίου, παρ’ ω ευρέθησαν εργαλεία τινά ημιτελή επί τη βάσει των οποίων φαίνεται ότι επεξεργάζοντο τα καθ’ αυτό τοιαύτα.

(Νεολόγος, 19 Μαΐου 1899)

ΠΡΟΣΩΠΑ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΑ

ΣΥΜΠΛΗΡΩΤΙΚΑΙ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΑΙ ΤΩΝ ΚΛΟΠΩΝ

ΑΙ ΚΛΟΠΑΙ ΠΑΤΡΩΝ-ΑΙΓΙΟΥ-ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ-ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ-ΑΝΑΚΡΙΣΕΙΣ

ΤΑ ΚΑΤΑ ΛΙΟΠΕΤΑΝ

Η μεταμέλειά του, η απορία του πως έμπλεξε, η απόφασίς του να τα πη όλα πέρα πέρα.

Ο αποπειραθείς αυτοχειρίαν Νικολ. Λιόπετας, ο και νοσηλευόμενος εν τω Πολιτικώ Νοσοκομείω, ευρισκόμενος από χθές εν επαισθητή αναρρώσει, μεταφέρεται σήμερον εις τας φυλακάς Ακροπόλεως.

Εις άτομα τινά, άτινα κατώρθωσαν χθές να τον επισκεφθώσιν εν τω Νοσοκομείω, και λέγομεν τούτο, διότι είχεν απαγορευθή ρητώς παρά της Ανακριτικής Αρχής η είσοδος οιουδήποτε εκ των ζητούντων να τον ίδωσι, είπεν ότι τα πάντα είνε προδιατεθειμένος να ομολογήση ενώπιον της Δικαιοσύνης, αφού άπαξ συνησθάνθη το μέγεθος του ολισθήματάς του, σπεύσας επιπολαίως όλως να συμπεριληφθή εις συμμορίαν τόσω εγκληματικήν και τερατώδη, και ην ενδομύχως απέκρουε και απηχθάνετο. Είπον, λέγει, πολλά ανακρινόμενος, αλλά παρέλειψα ωσαύτως και έτερα άτινα θέλω καταθέσει μέχρι και των ελεχίστων λεπτομερειών. Δεν έπαυε δε εκφράζων την έκπληξίν του περί της φοβεράς ταύτης συμμορίας, ης συμμετείχε και ήτις ελυμαίνετο αγρίως και απανθρώπως την κοινωνίαν και ηπόρει πως ηδυνήθησαν να τον πείσουν και του μεταλλάξουν τόσον ευκόλως αρχάς και φρονήματα και τον ωθήσωσι εις κατωφέρειαν επικίνδυνον και μυσαράν. Και όντως οι επισκεφθέντες αυτόν βεβαιούσι την συντριβήν και την μεταμέλειαν, μεθ’ ης διηγείτο και διατραγώδει πάντα ταύτα.

Τίνες δέπραξαν την κλοπήν Καλλιαμπέτσου. Τι ήλπιζον. Πως εγένετο η διανομή.

Ως προς την κλοπήν Καλιαμπέτσου, ο Λιόπετας είπεν ότι διενήργησεν αυτός ο ίδιος ο Αλεξ. Μουρλογιάννης, ο Διον. Θεοδοσίου και εις εκ Κορίνθου, αν δεν απατώμεθα ανόματι Σόκαλης. Ότι περί του χρηματοκιβωτίου αυτού είχον μεγάλην ιδέαν μα εύρωσιν εν αυτώ, ως υπελόγιζον, άνω των δεκαπέντε χιλιάδων δραχμών αλλά δεν εύρον ειμή 450-500 δρ. εις χαρτονομίσματα, 350-400 εις χαλκόν, 30 εις άργυρον και ώτει δραχμάς 180 εις Νικέλια, και ότι τας μεν 30 δραχμάς έδωσεν ο Μουρλογιάννης εις τον Π. Σούκαλην, τα δε υπολοίπους διενεμήθησαν οι λοιποί εις ίσας μερίδας. Εκτός δε τούτων και ότι το εργοστάσιον του κ. Καλλιαμπέτσου υπέβλεπον και παρηκολούθουν την κίνησιν των εργασιών αυτού προ πολλού και ότι εκαραδόκουν την καταλληλοτέραν ευκαιρίαν, καθ’ ήν ηλπίζον ότι θα εύρισκον πλείονα, αλλ’ ότι ως εκ των υστέρων απεδείχθη, αι ελπίδες των αύται δεν επηλήθευσαν.

Ο Αϊβαλιώτης επώπτευε γενικώς εφ’ όλων των κέντρων.

Περί του Κωστάλα ή Αιβαλιώτη ο Λιόπετας διεβεβαίωσεν ότι ούτος κατά την κλοπήν Καλλιαμπέτσου ευρίσκετο εις Κεφαλληνίαν, αλλ ότι τούτο δεν είνε λόγος, ότι δεν μετείχε, καθόσον άπασα η συμμορία ανεγνώριζεν αυτόν ως αρχηγόν, ότι ενήργουν οι πάντες υπό τας εμπνεύσεις του, ουδ’ ήτο δε δυνατόν να ευρίσκεται αυτός πανταχού, ως έχων την γενικήν εφ’ όλων των κέντρων εποπτείαν και επίβλεψιν εν τε τω εσωτερικώ και εξωτερικώ.

Αι σοσιαλιστικαί θεωρίαι του Λιόπετα. Αι σχέσεις του με τον Καλαντζή. Οποίος εθεωρείτο.

Τας σοσιαλιστικάς του ιδέας ο Λιόπετας εξέφραζε και εις τους μεθ’ ων ειργάζετο εις τας διαφόρους οικοδομάς, πολλοί δε συνάδελφοί του τω επέτεινον εκάστοτε συμβουλάς, ας όμως αυτός ουδόλως ελάμβανεν υπ’ όψιν διακηρύττων, ότι οι τα εναντία φρονούντες δεν εγνωρίζουν τον προορισμόν του ανθρώπου. Κατά τα άλλα ο Λιόπετας εθεωρείτο ως εργάτης τίμιος και ειλικρινής ουδέποτε δώσας αφορμήν τινα, τόσον δε ήτο η επ’ αυτόν πεποίθησις των συναδέλφων του ώστε, καθά μας έλεγεν εις τούτων, το κεφάλι του έβανε στην καρμανιόλα παρά να πιστεύση ότι ο Λιόπετας ήτο δυνατόν ν’ αναμιχθή εις τοιαύτην συμμορίαν.

Συναναστροφάς μετά των άλλων εργατών δεν είχε, όταν δε προς το εσπέρας ετελείωνεν η εργασία του απεχώρει μόνος, πράγμα όπερ έκαμε τους συναδέλφους του να πιστεύουν ότι ο Λιόπετας προυτιμά να διέρχηται τας εσπερινάς του ώρας μετά της οικογενείας του παρά να τρέχη εις τα πνευματοπωλεία.

Ενώ όμως, καθώς είπομεν, ο Λιόπετας δεν συνανεστρέφετο τους συναδέλφους του, αφ’ ετέρου είχε στενάς σχέσεις μετά του εξαφανισθέντος από της ημέρας της συλλήψεως του Κωστάλα και ήδη καταζητουμένου Αλέξη Καλαντζή. Ο τελευταίος ούτος πολλάκις μετέβαινεν όπου ειργάζετο ο Λιόπετας και χωρίς ν’ αποτείνη ούτε τον συνήθη χαιρετισμόν καν εις τους άλλους εργάτας, παρά κύπτων χαμαί και πάντοτε σύννους συνδιελέγετο κατά μόνας μετ’ αυτού επί πολλήν ώραν· οι άλλοι εργάται βλέποντες τας συχνάς ταύτας επισκέψεις του Καλαντζή, ηπόρουν μεν, ουδέποτε όμως υπώπτευον ότι ο Λιόπετας ηδύνατο να ήνε οίος απεδείχθη.

Το κλείθρον του γραφείου Κόλλα. Τι ήτο ο Λιόπετας διά τον κ. Κόλλαν.

Το κλείθρον, όπερ ευρέθη εις την οικίαν Λιόπετα ήτο προωρισμένον ουχί διά τα χρηματοκιβώτιον του κ. Κόλλα αλλά διά την θύραν, ήτις ευρίσκεται εντός της εισόδου της οικίας του και δι’ ης συνεκοινώνει ο κ. Κόλλας μετά του γραφείου του. Η θύρα αύτη, καθά μας είπεν, ο κ. Κόλλας έχει κλειδαριάν με πολλάς στροφάς, επίτηδες κομισθείσαν εκ Τεργέστης· διά τούτο και οι κλέπται δεν ηδυνήθησαν να λάβωσιν ακριβές αποτύπωμά της.

Ως γνωστόν ο Λιόπετας ήτο μαραγκός το επάγγελμα, πλέον δε ή άπαξ ο κ. Κόλλας τον είχεν εν τη υπηρεσία του, οπότε ετύγχανε τοιαύτη υπηρεσία κατά σύστασιν του εργολάβου οικοδομών κ. Αριστείδου Θάλη· τούτου ένεκα εθεωρείτο, το δη λεγόμενον, ως άνθρωπος του σπιτιού, διά τούτο δε ο κ. Κόλλας ουδέποτε είχεν υπονοίας κατ’ αυτού. Τας σοσιαλιστικάς αρχάς του Λιόπετα ο κ. Κόλλας έμαθεν αμέσως μετά την κατ’ αυτού αισχράν εκείνην απόπειραν του δολοφόνου Μάτσαλη.

Ανακάλυψις πολυτίμων αντικειμένων.

Ο κ. ανακριτής μεταβάς χθές και αύθις εις την οικίαν Λιόπετα ανεκάλυψεν εκτός εκείνων άτινα ανεφέραμεν χθές ονομαστί και εν εισέτι περιδέραιον χρυσούν μεγάλης αξίας ως και εν στεφάνιον αργυρούν, προερχόμενον εξ ιεροσυλίας.

ΤΙ ΛΕΓΕΙ Η ΣΥΖΥΓΟΣ ΛΙΟΠΕΤΑ

Το κακό που έπαθε. Έβαζε το κεφάλι της στην καρμανιόλα.

Η σύζυγος Λιόπετα, αγαθή και απλοϊκή γυναικούλα, ερωτηθείσα υφ’ ημών εξέφρασε και αυτή περιλύπως την απορίαν της διά την συμμετοχήν του ανδρός της, υπέρ ου, λέγει, έβαζε το κεφάλι της στοίχημα ότι θα μετείχε ποτέ ο σύζηγός της τόσω φοβερών κλοπών. Ποτέ της δεν αντελήφθη, ουδέ τη έδωκε ποτέ αφορμήν να συλλάβη υπόνοιαν τινα περί αυτού. Και εξήρχετο μεν λέγει από καιρού εις καιρόν μετά το δείπνον, αλλά κατά ποίαν ώραν επέστρεφε δεν έδωκε ποτέ προσοχήν να ανακαλύψη.

Αι σχέσεις Κωστάλα-Λιόπετα. Επίσκεψις εν τω Νοσοκομείω.

Περί του Κωστάλα η σύζυγος Λιόπετα βεβαιοί, ότι είχεν ενοικιάσει εν δωμάτιον εν τη οικία των και ότι μετά την εξενοικίασιν επισκέπτετο αυτούς ενίοτε και συνεζήτει μετά του συζήγου της αλλ’ ενόμιζεν ότι ωμιλούν περί σοσιαλιστικών, διότι ως τοιούτον την είχεν συστήσει αυτόν ο σύζυγός της. και εθρήνει και εκόπτετο διά την δυστυχίαν, ήτις την εύρεν και έκλαιε διά την κατάστασιν των τεσσάρων τέκνων της άτινα είνε όλα ασθενή.

Χθές δε επισκεφθείσα αυτόν εν τω Νοσοκομείω δεν ηδυνήθη να τω αποσπάση ουδέ λέξιν· τόσω λέγει τον εύρε σκυθρωπόν και μεταμελημένον.

ΤΙΣ Ο ΑΛΕΞ. ΜΠΟΥΡΛΟΓΙΑΝΝΗΣ

Αντάξιος οπαδός του Κωστάλα. Τα χαρακτηριστικά του.

Ο με την κλοπήν του κ. Παπανδροπούλου εξαφανισθείς εντεύθεν Αλεξ. Μπουρλογιάννης, ο τοσαύτας φέρων επί της ράχεώς του κατηγορίας, κατάγεται εκ Πατρών. Προ της επιστρατείας μετήρχετο τον κασιτερωτήν, μετά ταύτα δε καταταχθείς εις την συμμορίαν Κωστάλα, διεκρίθη, γενόμενος αντάξιος του ηγέτου του οπαδός.

Είνε μετρίου αναστήματος, μελαχροινός το δε ύφος του εμφαίνει άνθρωπον ήσυχον μάλλον σκεπτικόν· ουδέ δύναταί τις εκ τη φυσιογνωμίας του να συμπεράνη ότι έχει απέναντί του άνθρωπον ως τον αποδεικνύουσιν αι καταθέσεις Λιόπετα. Εν τούτοις μετά την επιστράτευσιν ελθών ενταύθα ρακένδυτος και ελεεινός κατέφυγεν εις φίλον του τινά, παρ’ ου ητήσατο και έλαβεν είδη τινα ιματισμού, ως ένα πίλον και ζεύγος υποδημάτων παλαιών.

Αλλά μετ’ ου πολύ χρόνον είδον αυτόν ευπρεπώς ενδεδυμένον και διερχόμενον άνευ εργασίας οπωσούν αξιοπρεπώς. Κατά τα μέχρι τούδε γνωστά, συμμετέσχεν εις τας κλοπάς κ. Καλιαμπέτσου, της εν Μεσολογγίω και εκείνης της εν Αιγίω.

Ο Διον. Θεοδοσίου. Τι είπε εις τον Καλλιαμπέτσον.

Ο διά την κλοπήν Καλιαμπέτσου κρατούμενος εν τη Μοιραρχία Διον. Θεοδοσίου εκ Πατρών, υποβληθείς χθές εις ανάκρισιν ωμολόγησεν, ως επληροφορήθημεν, εμμέσως τρόπον τινα την ενοχήν του. Σαφέστερον … προς τον κ. Καλιαμπέτσον, προς ον, ίδω… αυτόν εν τη Μοιραρχία, είπε τα εξής περίπου:

-«Κύριε Καλιαμπέτσο σας γνωρίζω. Μη με πάρτε στο λαιμό σας· εγώ δεν ήμουν εις την κλοπήν. Έτυχε να περνώ απ’ έξω και ην ώραν ο Λιόπετας με τους άλλους ήνοιξεν την θύραν του εργοστασίου σας. Ούτε έλαβα μερίδιον εκ των κλαπέντων».

Εις την οικίαν του Θεοδοσίου αυτού γεννομένης ερεύνης ευρέθη και κάτωθεν των αποτυπώσεων των εργαλείων η υπογραφή Παρασκευάς. Αι αρχαί ζητούν να εύρουν αυτόν.

Η ανάκρισις Κανάκη.

Και χθές ο εξ Αθηνών ενταύθα οδηγηθείς Αγαθοκλής Κανάκης υπεβλήθη εις συμπληρωματικήν ανάκρισιν μετά την λήξιν της οποίας ο κ. ανακριτής διέταξε την αυστηράν απομόνωσίν του.

Η ΠΕΡΙΒΟΗΤΟΣ ΚΛΟΠΗ

ΤΟΥ ΕΝ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΩ Κ. ΠΑΠΟΥΤΣΟΠΟΥΛΟΥ

Άφιξις εν Πάτραις του κ. Παπουτσοπούλου. Λεπτομερής κατάλογος των κλοπιμαίων τιμαλφών.

Την ενθυμείσθε την κλοπήν του εν Μεσολογγίω εγκρίτου πολίτου κ. Παπουτσοπούλου. Ίσως οι πολλοί ελησμόνησαν τας λεπτομερείας της. ο κ. Παπουτσόπουλος εντ…λείς τηλεγραφικώς υπό της ανακρίσεως έφικετο χθές ενταύθα. Τον συνηντήσαμεν δι’ αμέσως μόλις επιβιβάσθη.

Ιδού τι μας είπε:

Η αξία των τιμαλφών αντικειμένων, τα οποία τω έκλεψεν η συμμορία Κωστάλα υπερέβαινε τας 30,000 δραχμάς. Μεταξύ των κλοπιμαίων ήσαν μια σακκούλα τα΄’αληρα Τουρκικά και άλλα κοσμίματα. Μια σακκούλα με ντούπιες και φλωριά μεγάλης αξίας, επίσης λίρες Αγγλίας, εικοσάφραγκα Γαλλικά, Οθωνικά κτλ.

Εν λουλούδι αρχαίον με διαμάντια αξίας 100 προ 30… επίσης 13 καρφίδες αργυραί, χρυσαί αδαμαντοκόλλητοι, 5 ζεύγη ενωτίων, 1 ωρολόγιον χρυσούν μετά χρυσής αλύσεως… εκείνο όπερ ευρέθη εις την οικίαν Κωστάλα 7 δακτυλίδια, 1 μετάλιον, 1 πίπα, 1 χαιμαλί αργυρούν, 5 κουτάλια αργυρά, 5 ζάρια ασημένια, 1 ντούπια αρχαία και άλλα πολλά τιμαλφή ων κατάλογον ακριβή δεν… ο κ. Παπουτσόπουλος εις την ανάκρισιν. Πλήν τούτων ήτο και μία αδαμαντοκόλλητος καρφίς δώρον της Αυτοκρατείρας Ελισάβετ φέρουσα μεταξύ 14 αδαμάντων το όνομά της. η Αυτοκράτειρα είχε φιλοξενηθή προ πολλού εν Μεσολόγγιω εν τη οικία του κ. Παπουτσόπουλου.

Πως ανεκαλύφθησαν τρείς ύποπτοι. Αξιομνημόνευτος αστυνομική σκαιότης.

Μετά την σπουδαίαν ταύτην κλοπήν ο κ. Παπουτσόπουλος ανηνέχθη εις την εκείσε αστυνομίαν διοικουμένην υπό του λαχαγού Ζαφειροπούλου έχοντος και τον ανθυπολοχαγόν Κωστούλαν ως αστυνόμον, οίτινες μη ενεργήσαντος φαίνεται ως έδει δεν κατώρθωσαν την ανακάλυψιν των ενόχων και ου μόνον τούτο, αλλά και όταν ο κ. Παπουτσόπουλος μετέβη να ζητήση πληροφορίας σχετικάς ο εν λόγω αστυνόμος τω είπεν επί λέξει

-Εάν κ. Παπουτσόπουλε ήτο το ποσόν των κλοπιμαίων μεγαλείτερον θα υπωπτεύομέν σας!!!

«Έκπληκτος ο κ Παπουτσόπουλος και μετά θυμού υπέδειξεν εις τον αστυνόμον τα καθήκοντά του ψέξας αυτόν διά τον τρόπον του. Τούτου ένεκα ο κ. Παπουτσόπουλος απελπισθείς από την εκεί αστυνομίαν κατήρτησαι ειδικήν του αστυνομίαν μετά του αδελφού του αποτέλεσμα της οποίας ήττο η σύλληψις τριών κρατουμένων.

Ο εκ Μεσολλογίου Ν. Αρβανιτάκος. Άλλοι δυο ένοχοι.

Χθές εσπέρας εκομίσθη εκ Μεσολογγίου Νικόλαος τις Αρβανιτάκος, ο οποίος εκρατείτο εις Μεσολόγγιον ως ύποπτος δια την μεγάλην κλοπήν του κ. Γεωργίου Παπουτσοπούλου. Ο Νικόλαος Αρβανιτάκος τυγχένων οινοπώλης εν Μεσολογγίω είχε μίαν ταβέρναν πολύ πτωχικήν εξ ης μόλις απελάμβανε τα προς το ζήν· μετά την διάπραξιν όμως της κλοπής Παπουτσοπούλου επλούτισε την ταβέρναν του. Από τότε η προσοχή της εξουσίας εστράφη απ’ αυτόν, δυνάμει δε εντάλματος συνελήφθη και έκτοτε κρατείτο ως ύποπτος εις τας εκεί φυλακάς. Μετ’ αυτού είχον συλληφθή και έτεροι δύο ως συνένοχοι οίτινες επίσης κρατούνται εις τας εκεί φυλακάς και ονομάζονται Α. Δενδρινός και Δ. Καλογηράτος.

Η ΚΛΟΠΗ ΤΟΥ ΕΝ ΑΙΓΙΩ ΓΑΤΟΥ

Ποίοι και ποίοι διέπραξαν την κλοπήν αυτήν.

Παν το αφορών την κλοπήν ταύτην έχει αναλάβει ο ανακριτής κ. Μαρκόπουλος, όστις χθες δεν ηυκαίρησε να συνεχίση τας ανακρίσεις, απασχοληθείς εις το Πλημμελειοδικείον. Ο Αγαθοκλής Κανάκης, όστις συλληφθείς εν Αθήναις ωμολόγησε τα της κλοπής Αιγίου εξητάσθη προχθές υπό του Ανακριτού κ. Μαρκοπούλου και κατ’ αντιπαράστασιν προς τον Κωστάλαν, ενώπιόν του δε εγένετο η αλληλοαναγνώρισις των συμμοριτών τούτων. Εκ της εξετάσεως του Κανάκη προέκυψεν .. εις την κλοπήν Αιγίου ενέχεται ο Κωστάλας, ο Μουρλογιάννης (Καλαντζής), ο Λιόπετας, εις Σωτηρίου επιπλοποιός εν Αιγίω κι ο ναύτης ήδη του Β. Ναυτικού Πολυχρονιάδης, όστις άλλοτε ήτο υπάλληλος ενός Σακαρέλλου· και όστις παλαιότερον έτι ήτο υπηρέτης Καφφενείου εν Πάτραις, εκ Κωνσταντινουπόλεος καταγόμενος.

Η διάλυσις της συμμορίας.

Εκ των ανωτέρω εξάγεται ότι μετά την διάπραξιν της κλοπής Αιγίου επήλθε διάλυσιν της συμμορίας ένεκα κακής διανομής και ανασχηματισμός αυτής ενταύθα.

Η εν Κεφαλληνία απόπειρα. Διατί απέτυχε.

Προκειμένου περί της αποπείρας κλοπής ο Κωστάλας επιχείρησε κατά του ναού του πολιούχου της Κεφαλληνίας εμάθομεν κα. ... εξής λεπτομέρειαν, ότι προ 4-5 μηνών πράγματι μετέβη άγνωστος τις εις τον ειρη… ναόν και επιχείρησε να παραβιάση την θύραν του, αλλ’ αννοηθείς υπό του ένδον …εωμένου μοναχού έφυγεν άπρακτος. Τοιούτον όμως υπήρξεν η αντύπωσις, ώστε αμέσως ενεργήθησαν ανακρίσεις, και ως οίκος … αποτελέσματος.

Η κατά του γραφείου Παπαγιάννη απόπειραι. Δυο παλαιότεραι.

Η υπό της συμμορίας Κωστάλα απόπειρα κλοπής κατά του γραφείου κ. Κ. Παπαγιάννης, ην ανεγράψαμεν χθές, … ακριβοστάτη, διότι πράγματι προ πολλού χρόνου και εν μεσονυκτίαις ώραις ο εντός του γραφείου κοιμώμενος υπηρέτης μετά τινος συγγενούς του κ. Παπαγιάννη αντελήφθησαν ότθι η θύρα του γραφείου προς το μέρος της οδού Αγ. Ανδρέου παρεβιάζετο. Πάραυτα ηγέρθησαν αναγκάσαντες τους κλέπτας ν’ αναχωρήσουν άπρακτοι. Φαίνεται όμως ότι οι τολμηροί ούτοι κλέπται δεν απεθαρρύνθησαν διότι και νέαν απόπειραν κατά του αυτού γραφείου απετόλμησαν. Ο προμνησθείς υπηρέτης είχεν ήδη υποχωρήσει της υπηρεσίας, έτερος δε υπάλληλος μεταβάς την πρωίαν όπως ανοίξη το γραφείον, εύρε την οπήν ελείθρου πλήρους κηρού. Εδέησε τούτου ένεκα ν’ αναγκασθή ο κ. Παπαγιάννης ου μόνον ν’ αλλάξη την κλειδαριάν αλλά να προσθέση και ετέραν τοιαύτην εις την θύραν του γραφείου του.

Σύλληψις γυναικαδέλφου Λιόπετα

Χθές περί την μεσημβρίαν συνελήφθη και κρατείται εν τη αστυνομία ο γυναικάδελφος του λιόπετα Ιωαν. Πανουτσόπουλος εις ου την οικίαν ανευρέθησαν τα σιδηρά εργαλεία, περί ων χθές εκάμομεν λόγον.

Σύλληψις ενόχου εξ Αιγίου

Συνελήφθη επίσης εν Αιγίω κατόπιν τηλεγραφήματος του ανακριτού, ο Σωτηρίου περί ου ανωτέρω. Είνε περιώνυμος λωποδύτης, γνωστός και επί Δημοτικής Αστυνομίας ενταύθα, ως ωμολόγησεν ο τότε ειρηνοφύλαξ κ. Δ. Παρνασάς οιοπώλης.

ΠΡΟΣ ΑΝΑΖΗΤΗΣΙΝ ΛΩΠΟΔΥΤΟΥ

Εις την αστυνομίαν αργά χθές την νύκτα κατηγγέλθη, ότι εις τινα άνωθεν της Παντανάσσης οικίσκον εκρύπτετο λωποδύτης της, ίσως μέλος της συμμορίας των κλεπτών. Πάραυτα, δυο αστυνόμοι μετά δυνάμεως 15 αστυφυλάκων μετέβησαν επί τόπου, περιεκλυκλωσαν όλον το τετράγωνον δεν κατώρθωσαν όμως τίποτε, ως εκ του πολυσχιδούς του τετραγώνου εκείνου.

ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Η ΠΡΟΟΔΟΣ ΤΩΝ ΑΝΑΚΡΙΣΕΩΝ

ΠΩΣ ΑΠΕΛΟΓΗΘΗ ΕΙΣ ΕΝΑ ΣΥΝΤΑΚΤΗΝ ΜΑΣ Ο ΚΩΣΤΑΛΑΣ

ΝΕΩΤΕΡΑΙ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΑΙ

ΠΑΛΙΝ Ο ΛΙΟΠΕΤΑΣ

Δεν μετεφέρθη ακόμη.

Χθές εγράφομεν ότι, ο εις το Πολιτικόν Νοσοκομείον νοσηλευόμενος Λιόπετας, επρόκειτο να μεταφερθή εις τας φφυλακάς Ακροπόλεως, αλλά δεν εγένετο τούτο ένεκεν λόγων σχετιζομένων αμεσώτατα με τας διενεργούμενες ανακρίσεις. Ο Λιόπετας εξακολουθεί εμμένων εις την σωστικήν απόφασιν ην από της αποπείρας προς αυτοχειρίαν του έλαβεν, εκθέτων, αποκαλύπτων και διαφωτίζων το έργον της ανακρίσεως, προ ουδενός οπισθοχωρών προς ανακούφισιν ποθητήν της αναστάτου διατελούσης κοινωνίας.

Συγκινητική σκηνή εν τω Νοσοκομείω. Ο κ. Παπουτσόπουλος παρά τω Λιόπετα.

Χθές επισκεφθείς αυτόν εν τω Νοσοκομείω ο κ. Παπουτσόπουλος τον παρώτρυνε να μη καμφθή, αλλά μέχρι τέλους να εξακολουθήση παρέχων την συνδρομήν και τα φώτα του εις την ανάκρισιν, περί πάντων υποσχόμενος αυτώ, ότι παρ’ αυτού τουλάχιστον θέλει λάβει πάσαν δυνατήν υποστήριξιν, ένεκα της επαινετής μεταμελείας του και διότι ένευ αυτού, και ευλόγως, ουδέν θα ήρχετο εις το φώς. Ο δε Λιόπετας συντετριμμένος και οιονεί αισθανόμενος ότι ευρίσκεται προ του ανθρώπου κατά του οποίου εγκλημάτησε, έκυψεν απέναντι της τοσαύτης γενναιοφροσύνης και ιπποτικότητος του ανδρός.

-Κύριε Παπουτσόπουλε, τω λέγει, με φωνήν μόλις ακουομένην, εμέ τον εγκληματίαν, ο οποίος σας αφήρεσα πάν ό,τι είχετε, τους κόπους σας, την εργασίαν σας, τους ιδρώτας σας τόσων ετών, εμέ θα συνδράμητε, προς εμέ θα φανήτε επειεικής;

-Ναι, τω απαντά συγκεκινημένος ο κ. Παπουτσόπουλος, θα πράξω πάν ό,τι εξαρτάται παρ’ εμού υπέρ της ελαφρύνσεως της θέσεώς σου.

ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΗΣΙΣ ΑΝΑΚΡΙΣΕΩΝ

Καθ’ όλην την ημέραν της χθές εξηκολούθησαν αι ανακρίσεις αόκνως και δραστηριότατα.

Εξητάσθησαν ο Αρβανιτάκος, ο Αγαθοκλής Κανάκης, επανεκλήθη εκ των φυλακών Ακροπόλεως ο Κωστάλας και τις άλλοις, όστις φαίνεται ότι δεν εξητάσθη ως ενοχοποιούμενος διά τας περιβοήτους κλοπάς, τας υπό της πολυπλόκου ταύτης συμμορίας διαπραχθείσας.

Ο Αρβανιτάκος

Πρώτος εκλήθη εν τη ανακρίσει ο Αρβανιτάκος, καταθέσας κατά τας πληροφορίας, ας ηδυνήθημεν να περισυλλέξωμεν, ότι γνωρίζει με τον Κωστάλαν, ότι εφιλοξένησεν αυτόν επί τρείς-τέσσαρας ημέρας εν τω εν Μεσολογγίω οινοπνευματοπωλείω του, αλλ’ ούτε συμμετέσχεν, ούτε εγνώριζεν, αν υπάρχη τοιαύτη τις συμμορία, ούτε αν ενείχετο ο Κωστάλας, ουδ’ άλλος τις. Παρά του Κωστάλα, ον εγνώρισε το πρώτον εν τω οινοπνευματοπωλείω του, έμαθε μόνον ότι μετέβη ούτος εν Μεσολογγίω προς αγοράν αραβοσίτου, ουδ’ ηθέλησε, λέγει, πεισθείς εις την διαβεβαίωσίν του ταύτην, να τον εξετάση περαιτέρω.

Ο Κανάκης

Ο εν Αθήναις συλληφθείς και συνοδευθείς ενταύθα Αγαθοκλής Κανάκης κατέθεσε κατά τας αυτάς πάντοτε πληροφορίας μας, ενοχοποιών τον Κωστάλαν διά την κλοπήν του κ. Παπουτσοπούλου εν Μεσολογγίω ωσαύτως δε τον Αρβανιτάκην, τον Λιόπεταν και τον Δενδρινόν, η σύλληψις του οποίου δεν κατωρθώθη εισέτι.

Κωστάλας – Αρβανιτάκος

Ο Κωστάλας ελθών εις αντιπαράστασιν μετά του Αρβανιτάκη ωμολόγησε ότι τον γνωρίζει, ότι συνέφαγε μετ’ αυτού εν Μεσολογγίω, αλλά περί του αν ενέχεται η ου, αυτός δεν είνε ο αρμόδιος ν’ αποφανθή, αφού εις ουδεμίαν συμμορίαν είχεν ενεργόν μέρος και επομένως ουδεμίαν κλοπήν ούτε μόνος, ούτε μετ’ άλλου τινος διέπραξε.

Ο κ. Παπουτσόπουλος.

Προσήλθε χθές εις την Ανάκρισιν ο εκ Μεσολογγίου κ. Παπουτσόπουλος, όστις και παρέδωκε μεκρόν υπόμνημα, εν ω διά μακρών εκθέτει πως εγένετο η μεγάλη κλοπή της περιουσίας του και τι τω εκλάπη λεπτομερώς. Εν τω χθεσινώ φύλλω αναφέραμεν λεπτομερώς τα σπουδαιότερα της κλοπής ταύτης.

ΚΑΝΑΚΗΣ ΚΑΙ ΚΩΣΤΑΛΑΣ

Απόπειρα αλληλοφαγώματος. Αι αποστροφαί του Κωστάλα.

Ο Κανάκης διεμαρτύρετο εν τη ανακρίσει επιμένων, ότι ο Κωστάλας ήτο ο αρχηγός ότι εις όλας τας κλοπάς συμμετέσχε και τον εχαρακτήριζεν ως φοβερόν και επικίνδυνον άνθρωπον. Και συνήπτετο μεταξύ των δύο αυτών ανθρώπων αγών τις δεινός, ενδόμυχος εξοντωτικός, ον η γραφίς αδυνατεί να παραστήση.

Μόλις ημιανοιχθή η θυρίς και είδομεν δι’ αστραπιαίας προς τα ένδον παρατηρήσεως την στάσιν των δύο αυτών ανδρών, αντιμετώπων, κατατρωγώντων αλλήλους διά των οφθαλμών, όταν δε εξήλθον του δωματίου της ανακρίσεως τους νευρικούς εκείνους κνισμούς του προσώπου του Κωστάλα, τους εμπλέους χολής και εκδικήσεως.

«Ήλθες εδώ, λέγει αποτεινόμενος προς τον Κανάκην να βάλης τη φωτιά».

Και αποστροφήν τρόπον τινα ποιούμενος προς όλον τον άλλον κόσμον, λέγει:

Ο πέλεκυς πίπτει μόνον επί τους αδυνάτους, αλλ’ επί τους δυνατούς…

ΤΙ ΜΑΣ ΕΙΠΕΝ Ο ΚΩΣΤΑΛΑΣ

Όλα συκοφαντίαι. Αναμένει να ιδή πως λειτουργεί η… Ελληνική δικαιοσύνη! Πού ήτο όταν έγειναν οι κλοπαί. Είναι μάρτυς της ανθρωπότητος. Τι θα έκαμνε αν είχε τας 70.000.

Ηρωτήσαμεν χθές εν τω Δικαστηρίω τον Κωστάλαν. Τι απολογείται δι’ όσα του καταμαρτυρούσι.

-Θέλουν είπε να με καταστρέψουν μερικοί άνθρωποι, κύριε, και δι’ αυτό διαδίδουν όσα διαδίδουν. Ευτυχώς όμως τα πράγματα απεδείχθησαν και θέλουν αποδειχθή ότι είνε όλα σκευωρίαι διά να με κόψουν.

Και ωσεί θέλων να δώση αυθεντίαν εις τους λόγους του:

-Να είπε, τι εσκέφθησαν, να με ανακατώσουν με το ακέφαλον πτώμα του Πειραιώς! Τι μπαίνω εγώ με αυτό το κακούργημα. Εγώ είμαι εργατικός άνθρωπος. Μη νομίσετε ότι με μέλλει για τη ζωή μου, ένα παρά δεν δίνω· περισσότερο θα μου κωστίσει ένας χρόνος φυλακή. Γι’ αυτό περιμένω τον πέλεκυν της δικαιοσύνης μετά ψυχρότητος διά να κρίνω περί της δικαιοσύνης της Ελλάδος· αν όμως ο πέλεκυς της Δικαιοσύνης πέση επί της κεφαλής μου θα είμαι σωστός μάρτυς της ανθρωπότητος.

Δικηγόρος τις παρατυγχάνων ηρώτησε τον Κωστάλαν πως εξηγεί τας συμπτώσεις των διαφόρων κλοπών μετά της επί τόπου παρουσίας του.

-Τι συμπτώσεις, απήντησεν απαθώς ούτος: Όταν όπως λέγουν έγεινεν η απόπειρα κλοπής της Κεφαλληνίας εγώ ήμουν ενταύθα. Επήγα μεν στην Κεφαλληνίαν και εκάθησα 4-5 ημέρας, αλλά δ’ εργασίαν την οποίαν έκαμα με την Πρέβεζαν. Στην κλοπή του Αιγίου εγώ δεν ήμουν εκεί. στου Καλλιαμπέτσου ήμουν στην Κεφαλληνίαν, τούτο το μαρτυρεί όλη η Κεφαλλονιά. Στην τελευταίαν δε του Παπανδροπούλου εγώ αποκοιμήθηκα στο ξενοδοχείο από της 9 το βράδυ. Όλο το προσωπικόν του ξενοδοχείου μπορεί να το μαρτυρήση. Και ύστερ’ απ’ αυτά, μπορεί να περάση σε κανενός κεφάλι, ότι εγώ ενέχομαι εις τας κλοπάς αυτάς; Εκείνο που με κάνει να έχω παράπονο είνε που κατώρθωσαν να πείσουν το κοινόν να θεωρή εμέ ως κλέπτην και να καταφέρεται κατ’ εμού αγεληδόν. Τώρα είδα που μ’ έβγαλαν και αρχηγόν. Ακούς λέει αρχηγός· μα μπορεί να είνε κανένας καθώς τον λένε και να μην είνε παρών στας κλοπάς παρά να έχη άλλους να του κάνουν την δουλειά; Μη χειρότερα. Εγώ επήγα και στο Αγρίνιο, και στον Καρβασσαρά και στη Βόνιτσα και στην Άρτα· γιατί εκεί δεν έγινε καμία κλοπή;

Και θα εξηκολούθει ακόμη, αν δεν τον διεκόπτομεν ερωτήσαντες αυτόν, πως εξηγεί τα λεχθέντα κατ’ αυτού υπό του Λιόπετα.

-Συκοφαντίαι, συκοφαντίαι· αλλ’ αυτά απεδείχθησαν· αυτός είχεν αφορμάς εναντίον μου και γι’ αυτό θέλει να με κατασρέψη. Αλλ’ ας είνε, θα τα ιδούμε στη δίκη.

-Αμ’ ο Κανάκης; Και αυτός έχει προηγούμενα;

-Κι’ αυτός το ίδιο.

Και διά τρίτην φοράν επανέλαβε το «αυτά απεδείχθησαν»· χωρίς όμως να λέγη και που ή πότε. Μεθό επανέλαβε:

-Αυτός ο Κανάκης, λέγει, άκουσε στην Αθήνα να λένε για μένα. Άκουσε μόνον.

Όταν τω υπεμνήσαμεν το λεχθέν, ότι έχει καταθέσει εις τινα Τράπεζαν 70.000 δραχμάς, εμειδίασε και εμτά θαυμαστής ετοιμότητος:

-Αν αν είχα 70 χιλιάδες τι άλλο ήθελα. Και που να της εύρω; Και τας κλοπάς αν υποθέσωμεν ότι έκαμα, πόσα θα είχα; 20 χιλιάδες του Γάτου και 13 του Συριοπούλου 33 και χίλιες δραχμές του Καλλιαμπέτσου 34. Ώστε αν είχα 70 θα πλήρωνα και τον Γάτον και τον Συριόπουλον και τους άλλους και πάλιν θα μούμεναν και 36 η οποίες υποτίθεται ότι θα ήσαν ιδικές μου. Εγώ είχα παράδες αλλά τους έχασα· ένα φορτίο που επήγα στην Κεφαλονιά από την Πρέβεζα με κατέστρεψε και έχασα ό,τι και αν είχα.

Είχε και άλλα όμοια να προσθέση, ότε επεφάνη εις την θύραν συμπαθής αλλά και σοβαρά η μορφή του κ. Κινδύνη, όστις μετά περισσής χάριτος:

-Τι, άλλες ανακρίσεις έχετε σεις εδώ μέσα; Ηρώτησε.

Ο κ. Λευκάδιος εν Πάτραις.

Ο Διευθυντής της Αστυνομίας Αθηνών κ. Λευκάδιος αφίκετο χθές εν τη πόλει μας. Η επίσκεψίς του έχει προδήλως σχέσιν με την συμμορίαν Κωστάλα, ο δε κ. Λευκάδιος θα παράσχη κατά τα φαινόμενα ως εκ της θέσεώς του πάντα τα στοιχεία ων είνε κάτοχος.

Ο γυναικάδελφος Λιόπετα.

Εγράφομεν χθές περί του Ιωάννου Πανουτσοπούλου, ότε εκλήθη εν τη ανακρίσει και μετά τούτο εκρατήθη. Τούτο δεν είνε αληθές, ο δε κ. Πανουτσόπουλος είνε νέος χρηστός, άξιος πάσης υποστηρίξεως εκ μέρους εκείνων, οίτινες συναλλάσονται ούτως ή άλλως μετ’ αυτού και τοσούτον μέλλον, καθόσον μετά την προφυλάκισιν του γαμβρού του Λιόπετα, αναλαμβάνει το βάρος της οικογένειας εκείνου, όχι τόσον ανάλογον προς τας δυνάμεις του.

(Νεολόγος, 21 Μαΐου 1899)

ΙΣΤΟΡΙΑΙ ΑΝΕΞΑΝΤΛΗΤΟΙ

Ο ΚΩΣΤΑΛΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝ ΑΥΤΩ

ΝΕΑΙ ΑΓΝΩΣΤΟΙ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΑΙ ΤΟΥ ΒΙΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΑΤΟΡΘΩΜΕΤΩΝ ΤΗΣ ΣΥΜΜΟΡΙΑΣ ΚΩΣΤΑΛΑ

ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΑΙ ΑΓΝΩΣΤΟΙ ΕΠΙ ΤΗΣ ΚΛΟΠΗΣ ΠΑΠΟΥΤΣΟΠΟΥΛΟΥ

Ο Διονύσιος Καλογεράτος

Μετά την ψευδώνυμον επιστολήν, ήν έλαβεν ο κ. Παπουτσόπουλος, δι’ ης επληροφορείτο ότι εν τη κλοπή ενείχετο και ο εν Μεσολογγίω αστυνόμος Κωστάλας, ευθύς προέβη εις την ανεύρεσιν του άγνωστου αυτού διά μέσου της ερωμένης του. Και τω όντι δεν τον ανεύρον εις το περιβόλιον των αδελφών Στρατή εν Βάλτω. Ούτος κατάγεται εκ Κεφαλληνίας και ονομάζεται Διον. Καλογεράτος.

Τι είπεν εις τον κ. Πανουτσόπουλον

Μόλις συνηντήθη ούτος παρά του κ. Πανουτσοπούλου ως εξής τω εξέθεσεν ό,τι εγνώριζε περί της εν τω οίκω του γενομένης κλοπής: Είχε λέγει ερωμένην οικούσαν εις απόκεντρον τι μέρος εν Μεσολογγίω, προς ην κατά την εσπέραν εκείνην είχε δόσει συνέντευξιν. Αλλ’ ενώ επερίμενε την ερωμένην του ήκουσε κλαγγήν ξίφους και επροφυλάχθη, ίνα μη εννοηθή, ριφθείς κατά γής. Είδε λοιπόν τότε εγγύς αυτού τον αστυνόμον Κωτούλαν, μετά τριών άλλων συνομιλούντας χαμηλοφώνως και κατώρθωσε ν’ ακούση ευκρινώς τον αστυνόμον Κωτούλαν συμβουλεύοντα τους ετέρους διά των εξής: «Δεν είνε καιρός τώρα· να φύγετε και να έλθητε του Χριστού». (Σημ. Ν, αυτά δε συνέβαινον ολίγας ημέρας προ του Χριστού).

Ότε δε τις παρετήρησε τότε τω αστυνόμω, ότι δεν έχουν έξοδα, ο αστυνόμος τοις είπε: σας δίδω εγώ έξοδα και εξαγαγών το χρηματοφυλάκιόν του έδωσεν αυτοίς δραχμάς 50. και τω όντι η κλοπή Παπουτσοπούλου συνέβη ακριβώς την εσπέραν του Χριστού.

Αφού εβεβαιώθη ο κ. Παπουτσόπουλος παρά του Καλογεράτου τα περί τούτου, τον ηρώτησεν ακολούθως αν ηδύνατο να είπη αυτά και εν τη ανακρίσει, οπόταν ήθελε προσκληθή, και έλαβε παρ’ αυτού καταφατικήν απάντησιν.

Ήλθε τέλος πάντων εδώ ο κ. Παπουτσόπουλος και έγραψε κατόπιν εις τον Καλογεράτον να προσέλθη.

Ο Καλογεράτος τα αρνείται όλα

Αλλ’ ο Καλογεράτος παραδόξως εν τη ανακρίσει ηρνήθη τα πάντα. Ούτε ερωμένην, κατέθεσεν ότι είχε, ούτε είπε, ούτ’ έγραψε τι περί της υποθέσεως του κ. Παπουτσοπούλου, ουδ’ αυτόν τον Αρβανιτάκην γνωρίζει καθολοκληρίαν.

Εν τούτοις ενταύθα εφωράθη μετά του Αρβανιτάκη εις τι παρά την παραλίαν οινοπνευματοπωλείον, τουθ’ όπερ βεβαιούσι πολλοί, εν δε ταις φυλακαίς, όταν ωδηγήθη εκ της ανακρίσεως, ερρίφθη εις τας αγκάλας του Αρβανιτάκου ανταλλάξας θερμοτάτους μετ’ αυτού ασπασμούς. Ότι δε είχεν ερωμένην, τούτο είνε πλέον η βεβαιωμένον.

Τι συνέβη λοιπόν εν τω μεσολαβήσαντι χρονικώ τούτω διαστήματι από της συναντήσεως αυτού μετά του κ. Παπουτσοπούλου και της προσκλήσεώς του εν τη ανακρίσει δεν δύναται μα εξηγηθή άλλως, ή ότι επηρεάσθη από τον Αρβανιτάκην είτε δι’ απειλών είτε δι’ υποσχέσεων και μετήλλαξε γνώμην.

Ως δε δύναται τις να εννοήση, η άρνησις αύτη του κ. Καλογεράτου εάν παραταθή πολύ θέλει δυσχεράνει την πρόοδον των αποκαλύψεων.

Η φράσις εκείνη του Κωστάλα

Δεν θέλομεν να προσδώσωμεν εις τα ανωτέρω απόλυτον κύρος. Αλλ’ η ανάκρισις η μετά τόσης θέρμης επιλαβομένη των καθηκόντων της, γνωρίζει βεβαίως που δέον να στραφή. Έργον δε το τύπου είνε να υποδεικνύη και να υποβοηθή τας εν τω Κράτει εξουσίας εις την εκπλήρωσιν των ενεργειών, ας καταβάλουσι υπέρ της κοινωνίας και του νόμου. Ως εκ τούτου δε φρονούμεν, ότι έχομεν καθήκον να τον βοηθήση όπως κατορθώση την πωλησίν της εις κανένα ξένον από εκείνους που επισκέπτονται το ζυθοπωλείον του. Ο κ. Βασιλάτος κατ’ αρχάς ηρνήθη, έπειτα όμως εσκέφθη και έκαμε πρότασιν εις τον κ. Γκάιγκλ περί τούτου. Ο κ. Γκάιγκλ λαβών την καρφίδα επέδειξε ταύτην εις τον κ. Τζαρατζούρην χρυσοχόον προς εκτίμησιν. Μεθό έδωκε διαταγήν εις τον κ. Βασιλάτον και την ηγόρασε αντί 120 δραχμών. Λαβών τα χρήματα ο Αρβανιτάκος εχαιρέτησε, προτιθέμενος ν’ αναχωρήση διά Μεσολόγγιον. Παραδόξως όμως ο κ. Βασιλάτος τον είδε και την επομένην και την μεθεπομένην, εξ ου υποθέτει ότι θα επώλησε και άλλα τιμαλφή ενταύθα.

ΕΚ ΤΟΥ ΒΙΟΥ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑΛΑ

Ο καλίτερος μουστερής του κ. Γκάιγκλ. Διατί δεν επέστρεφε εις Κωνσταντινούπολιν. Τα είχε με τους υπουργούς.

Τον κ. Βασιλάτον ηρωτήσαμεν και διά τον Κωστάλαν, όστις, τακτικώτατα επεσκέπτετο το ζυθοπωλείον του. Μας απήντησε κινών περυλύπως την κεφαλήν, ότι ήτο ο καλλίτερός του μουστερής, ότι ποτέ δεν του έμεινε βερεσέ· μόνον μια βραδειά του έμεινε ένα πεντόφραγκο και την άλλην ημέραν το επλήρωσε. Μετέβαινον εκεί κεθ’ εκάστην, εσχετίσθη, ως εικός μετά πολλών συμπολιτών μας ιδία δε μετά τινων των ενταύθα εγκατεστημένων Γερμανών μεθ’ ων ωμίλει Γαλλιστί ή Ιταλιστί και εις τους οποίους διηγείτο, ότι ήτο έμπορος εκ Κωνσταντινουπόλεως όπου δεν ετόλμα να υπάγη μη τυχόν πιή τον καφέ του Σουλτάνου, επειδή είχεν αναχωρήσει εκείθεν ως αντάρτης μετ’ α΄λλων, ελθών εις τον πόλεμον. Και επειδή ο λόγος περί του πολέμο, μας διηγήθη ο κ. Βασιλάτος, ότι μίαν εσπέραν ενώ εκάθητο μόνος ο Κωστάλας μετ’ αυτού εις μίαν τράπεζαν, ήκουσε να γίνεται λόγος των κατά Βότσαρην τον αρχηγόν των ανταρτών. Ο Κωστάλας ηκροάτο μετά προσοχής της διηγήσεως ενός των εις την άλλης τράπεζαν καθημένων, ότε αποτεινόμενος εις τον κ. Βασιλάτον.

-Δεν είνε έτσι καθώς τα λέει ο κύριος, είπε, και ήρχισε να διηγήται διάφορα επεισόδια, αναφερόμενα εις τα κατ.. το σώμα των υπό τον Βότσαρην ανταρτών εις το οποίον είχε λάβει ενεργόν μέρος, διακριθείς μάλιστα κατά το λέγειν του.

Ο Κωστάλας, κατά τας πληροφορίας του κ. Βασιλάτου, μετέβαινε πάντοτε μόνος εις το ζυθοπωλείον, ήτο δε ολιγόλογος, ουδέποτε αποτείνων πρώτος τον λόγον ή όταν προεκαλείτο. Οσάκις δε συνεζήτει, πάντοτε εξεφράζετο κατά των υπουργών μας, οι οποίοι δεν κατώρθουν να τα καταφέρουν όπως δοθή αμνηστεία παρά του Σουλτάνου εις τους αντάρτας, ίνα υπάγη και αυτός εις την Πόλι να ’δη τους γονείς του.

Ως εικός, η μαρτυρία του κ. Βασιλάτου μεγάλως θα συμβάλη εις την διαφώτισιν ζητημάτων τινών.

Τι εξώδευε διά φαγητόν.

Εις το ξενοδοχείον που έτρωγεν ο Κωστάλας ουδέποτε εξώδευεν ολιγώτερον των 3 δραχμών δι’ έκαστον φαγητόν, πάντοτε δε επλήρωνε πλουσιοπαρόχως.

ΤΙ ΛΕΓΕΙ Ο ΑΓΑΛΟΠΟΥΛΟΣ

Απορεί διατί τον κατηγορούν. Είνε σοσιαλιστής. Μια αίτησίς του προς τον Εισαγγελέα.

Ο Αγαλόπουλος ον χθές επεσκέφθημεν εν τη φυλακή μας είπε:

-Διατί με κατηγορούν, δεν δύναμαι ακόμη να εννοήσω. Εν τη ανακρίσει ηρωτήθην αν γνωρίζω τον Κωστάλαν· είπον και είνε αληθές ότι κάπου τον εγνώρισα, αλλ’ ουδέποτε έσχον συναναστροφήν, ούτε έφαγα, ούτε συνεζήτησα, ούτε καφέ μετ’ αυτού επήρα ποτέ. Εξ αρχής μοί έκαμε κακήν εντύπωσιν ο άνθρωπος αυτός και τον απέφευγον πάντοτε. Τα περί της εν Αιγίω κλοπής άτινα αναγιγνώσκω εν ταις εφημερίσιν ότι ενέχομαι είνε όλως ανυπόστατα, ούτε έχω κάν ιδέαν τινά περί αυτης. Υπήρξα σοσιαλιστής και πρεσβεύω ακόμη τας κοινωνιστικάς αρχάς, αλλ’ ούτε κλέπτης ούτε κακούργος είμαι· ό,τι είπον υπέρ των αρχών τούτων, το είπον δημοσία και εν πλήρει πεποιθήσει, ότι είνε σύστημα προοδευτικόν και σωτήριον διά την ανθρωπότητα. Έπειται λοιπόν εκ τούτου ερωτώ, ότι πρέπει να καλούμαι υπό της δικαιοσύνης και να προφυλακίζωμαι διά … ό,τι γίνεται, διά κάθε ψύλλου πήδημα;

Υψώσατε παρακαλώ φωνήν, προσθέτει, διότι υποφέρω διττώς· υποφέρω ηθικώς και υλικώς. Σκέπτομαι δε και θα κάμω αύριον ω..μένως αίτησιν προς τον κ. Εισαγγελέα ίνα … χορηγήση τα έξοδα τουλάχοιστον της διατροφής μου ή δ’ άλλως θ’ αυτοκτονήσω.

Ο ΑΣΤΥΦΥΛΑΞ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ

Και αυτός απορεί. Μόθεν κατάγεται. Πόθεν η αντίφασις του.

Και ο αστυφύλαξ ούτος διαμαρτύρεται ..ηδην διά την προφυλάκισίν του. «Ο …, λέγει, με υπέδειξεν εις την δικαιοσύνην ότι γνωρίζω τα της συμμορίας, αλλ’ .. μανθάνω ήδη τα διαψεύδει. Διατί λοιπόν με εκρατούν; Λέγουν ότι εγώ ήμην σκοπός κατά την κλοπήν του κ. Παπανδροπούλου· σας αρακαλώ να το διαψεύσηται. Με κατηγορούν ακόμη ότι αντιφάσκω προς εμαυτόν … τον τόπον της καταγωγής μου· είνε …. ότι κατάγομαι από Ενκινσέχειρ της της Ανατολής, δώδεκα ώρας απέχον Σιδηροδρομικώς από την Κωνσταντινούπολιν, αλλ’ εις τας ερωτώντας με πάντοτε έλεγον ίνα αποφύγω την πολυλογίαν ότι είμαι μέσα από την Κωνσταντινούπολιν. Αυτά αν ενειχόμην δεν …μενα χρεώστης εις τον μάγειρον μου και ..πώλην μου». Εν τέλει δε μας προσέθεσε .. τω κρατείται και η μισθοδοσία του.

Ο ΛΙΟΠΕΤΑΣ ΚΑΙ Η ΙΟΝΙΚΗ

Τι να σου κάμω; Αυτά τα υπόγεια έπρεπε να τναχθούν.

Περί των σοσιαλιστικών θεωριών του Λιόπετα εγράψαμεν ήδη αρκετά. Αλλά το κατωτέρω γεγονός μαρτυρεί μέχρι που έφθανον αι θεωρίαι του. Όπως ήτο εμπεπιστευμένος εργάτης του κ. Κόλλα, και εις την Ιονικήν Τράπεζαν ειργάζετο ως ξυλουργός με τας ιδίας συστάσεις. Αλλ’ εκεί δεν είχον …. αι θεωρίαι του, διότι μίαν ημέραν …λησε να εξάρη τα αγαθά του σοσιαλισμού έφαγε από έναν υπάλληλον μία καρ..α, η οποία τον ηξανάγκασε να είπη κατά πρόσωπον αυτού:

-Τι να σου κάμω; Αυτά τα υπόεια έπρεπε να τιναχθούν με δυναμίτιδα, διά να… εννοών τα απόρθητα υπόγεια ένθα χρήματα και αι παρακαταθήκαι της Τραπέζης.

Έκτοτε ο Λιόπετας δεν ειργάσθη εις το κατάστημα της Ιονικής.

Ο Παναγιώτης Διονίζης.

Εν τη ανακρίσει προχθές προσεκλήθη και εκ τη αστυνομία κρατούμενος, ως ενεχόμενως ότι ηγόραζεν ενίοτε κλοπιμαία από τους αποτελούντας την συμμορίαν, ήτις απασχολεί από τινος την τε δικαιοσύνην και … νίαν καταθέσας ότι ουδέποτε, ούδε το ελάχιστον ηγόρασε ποτέ από αυτούς. Εις την ερώτησίν δε του κ. ανακριτού, διατί ..τον ενοχοποιούν, απήντησεν· ίσως με κατηγορέι ο Λιόπετας, αλλ’ αυτός είνε μουρλός.

-Ανακριτής. Διατί είνε μουρλός;

-Διονίζης. Εάν δεν ήτο μουρλός δεν θάκοβε και τα χέρια του.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΑΝΑΚΡΙΣΕΩΝ

Τα κλοπιμαία εντός βαρελίου πλήρους… ελαίου!

Η ανάκρισις περί την εξεύρεσιν και ανκάλιψιν της κλεπτοσυμμορίας βαίνει γοργή. Όλοι σχεδόν οι συμμορίται είναι γνωστοί όλαι αι πράξεις των μυθώδεις και περιπετειώδεις απεκαλύφθησαν. Μένει ακόμη να … φως επί τιναων λεπτομερειών διά να … το όλον δράμα ως έργον ενιαίον με … συνοχήν.

Η κλοπή του Παπανδροπούλου έχει μεν .. αυτόν αρχηγόν, τον Κωστάλαν, αλλά διεπράχθη υπό νέας συμμορίας.

Η συμμορία προς απόκρυψιν των σχεδίων της … εις ενέργειαν ευφυέστατα και πο..χανώτατα μέσα. Διά να αποκρύψη τα … έθετεν αυτά εντός βαρελίου πλήρους.. και τα μετέφερεν αλλαχού!

Τι δεν λέγει ο Κωστάλας. Ίσως είνε Μανιάτης.

Λέγεται ότι ο Κωστάλας έκαμε πολλάς …. εις την ανάκρισιν· μόνον εν αρ… να καταθέση· το πόθεν κατάγεται. Ερωτηθείς διά την αιτίαν απήντησεν ότι δεν επιθυμεί να εκθέση την οικογενειάν του.

Υποτίθεται ότι κατάγεται από κάποιον μέρος της Μάνης.

Ο Κωστάλας εν τη Μοιραρχία.

Χθές μμ. Ο Κωστάλας διά της πλατείας Γεωργίου και των κεντρικωτέρων οδών μετηνέχθη εις την Μοιραρχίαν, ένθα και διενυκτέρευσε. Σκοπός της μεταφοράς ταύτης είνε η εξέτασις του Κωστάλα και ανώπιον του Διευθυντού της Αστυνομίας Αθηνών κ. Λευκάδιου, ίσως επιστρέφοντος σήμερον εις Αθήνας.

Ο ΛΕΥΚΑΔΙΟΣ ΕΝ ΤΗ ΑΚΡΟΠΟΛΕΙ

Ο Διευθυντής της Αστυνομίας Αθηνών κ. Λευκάδιος μετά του ημετέρου κ. Στυμφαλιάδου μετέβησαν χθές την 10ην π.μ. εις τας φυλακάς της Ακροπόλεως και εξαχθέντος του Κωστάλα εις το δωμάτιον της επιστασίας, ο κ. Λευκάδιος ανέκρινε τούτον ανεπισήμως επί τινα λεπτά της ώρας.

(Νεολόγος, 22 Μαϊου 1899)

ΑΙ ΑΝΑΚΡΙΣΕΙΣ ΤΗΣ ΣΥΜΜΟΡΙΑΣ ΚΩΣΤΑΛΑ

Εξηκολούθησαν και χθές. Ουδέν νεώτερον άμα και σοβαρόν προκύπτει. Ο Κωστάλας πηγαινοερχόμενος εις την ανάκρισιν.

Η ΑΝΑΚΡΙΣΣΙΣ ΚΙΝΔΥΛΗ

Και χθές εξηκολούθησαν καθ’ όλην την ημέραν αι ανακρίσεις κανονοκώς. Ο ανακριτής κ. Κινδύνης ακούραστος, σοβαρός μετά της διακρινούσης αυτόν εμβριθείας το ανατεθέν αυτώ έργον μετά σπανίας τω όντι δραστηριότητος. Βαίνει βραδέως, αλλ’ ασφαλώς. Η κοινωνία σύμπασα έχει προσηλωμένα αναποσπάστως τα βλέμματα ήδη εις την ανακριτικήν αρχή και εναγωνίως αναμένει εκείθεν την αποκάλυψιν των σκοτίως υπό της πολυδαιδάλου ταύτης συμμορίας διαπραχθέντων παντοδαπών εγκλημάτων.

ΕΞΕΤΑΣΙΣ ΚΑΤ’ ΑΝΤΙΠΑΡΑΣΤΑΣΙΝ

Πρώτος εξητάσθη χθές ο Αρβανιτάκης ον εφεράν είτα εις αντιπαράστασιν προς τον κ. Γεράσιμον Βασιλάτον περί της καρφίδος, ήν τω επώλησεν. Ούτος ωμολόγησε, τω όντι ότι ούτω συνέβη, αλλ’ ως δικαιολογίαν, εις την ερώτησιν πως ευρέθη η καρφίς αύτη εις χείρας του, δεν έφερε αύτην εκείνην, ην εις τον Βασιλάτον επρόβαλε κατά την αγοραπωλησίαν, αλλ’ ετέραν, την εξής· ότι την καρφίδα αυτήν τω έδωσεν η σύζυγός του, ήτις την εύρεν εις το δωμάτιον ένθα ο Κωστάλας εκοιμήθη καθ’ όν χρόνον τον εφιλοξένουν και μετά την αναχώρησιν του. Προς τον Βασιλάτον εις αντιπαράστασιν έφερον· και τον Κωστάλαν, όστις δεν ηρνήθη ότι τον Αρβανιτάκον ο ίδιος εσύστησε προς τον Βασιλάτον.

Μετά μεσημβρίαν ήχθησαν εν τη ανακρίσει ο Σωτηρ. Σωτηρίου, εξ Αιγίου, ο Κανάκης, ο Αρβανιτάκης και Κωστάλας αύθις, ο Γεωργ. Παπανούλας, εκλήθη δε και ο Τάσος Κουκουρής, ο γνωστός τραγουδιστής, εις ον κατά μέρος οφείλεται η σύλληψις των συμμοριτών.

Ο Γεώργιος Πεπανούλας

Ο Γεωργ. Πεπανούλας, υψηλός εύρωστος και ηλιοκαής, τύπος βέρου θαλασσινού, κατάγεται εξ Αιτωλικού. Είνε Καϊξής και συνελήφθη προχθές εν Ζάκυνθω. Το πρώτον ήδη εμφανίζεται επί της σκηνής των κλοπών. Ούτος ενοχοποιείται ότι παραλαβών τα κλοπιμαία παρά Κωστάλα και Αρβανιτάκη παρέδωσεν αυτά προς τον Λιόπεταν. Είδομεν αυτόν κατερχόμενον την κλίμακα του Δικαστηρίου και εκ τινών ερωτήσεων, ας τω απετείναμεν, εννοήσαμεν ότι ωμολόγησε την πράξιν του. Γνωρίζει και τον Αρβανιτάκην και τον Κωστάλαν, αλλ’ εν τη συμμορία δεν έχει μέρος ούτε επήρε τι εξ εκείνων άτινα τω έδωσαν, ίνα τα μεταβιβάση. Περί αυτού, λέγουσιν, ότι τίμιος και καλός άνθρωπος.

Ο Τάσσος Κουκουρής

Τον Κουκουρήν, διατελούντα ελεύθερον, προσεκάλεσεν η ανάκρισις ίνα φέρη αυτόν εις αντιπαράστασιν προς τον Σωτηρίου. Ο τελευταίος ούτος, ως είπεν ημίν ο Τάσσος, διισχυρίσθη εν τη ανακρίσει ότι δεν γνωρίζει τον Κουκουρήν, ούτε ενθυμείται αν είπε ποτέ τίποτε εις αυτόν· «μπορεί να ήτο και μεθυσμένος τότε» δεν ενθυμείται.

Ο Κανάκης

Ο Κανάκης επίσης ήχθη εις αντιπαράστασιν προς όλους τους ανωτέρους, αλλά τι ακριβώς κατά την νέαν ταύτην αντιπαράστασιν εζητήθη να εξιχνιάσθη, δεν κατωρθώσαμεν να διευκρινίσωμεν.

Ο Κωστάλας

Ο υπερηφάνως μέχρι τούδε αντιμετωπήσας την Δικαιοσύνην ευγενής ηγέτης Γεωργ. Δημητρόπουλος ή Αιβαλιώτης ή Κωστάλας έχασε πλέον το ηθικόν γόητρον, μεθ’ ου ενεμφανίζετο υψαύχην εν τη ανακρίσει. Η αφέλεια εκείνη, ήτις διεχύνετο επί της μορφής του κατά τας πρώτας ημέρας της συλλήψεως του εσκοτίσθη. Η ψυχραιμία τον εγκατέλειπε τελείως. Ήδη μελαγχολικός, σύννους, άπελπις κύπτει υπό το βάρος τόσων κατηγοριών. Με τας χείρας βυθισμένας εις τα θυλάκια του πανταλονίου του, με κεκυφυίαν την κεφαλήν προς το στήθος, έβαινε βραδύς εν τω μέσω της συνοδείας των χωροφυλάκων. Δεν ηξεύρωμεν αν εν τη ανακρίσει εξηναγκάσθη εις ομολογίαν τινα, αλλ’ αν δεν έπραξε τούτο μέχρι τούδε, τρέφομεν αδιάσειστον την πεποίθησιν ότι θα το πράξη. Ο Τάσσος Κουκουρής, ο Κανάκης, ο Λιόπετας, ο Πεπανούλας, οι πάντες τον αναγνωρίζουν, τον καταδίδουσι, τον απογυμνούσι. Τι θα τον ωφελήση η περαιτέρω επίμονος και ανένδοτος περί πάντων των επιβαρυνόντων αυτόν άρνησις;

(Νεολόγος, 23 Μαϊου 1899)

ΤΟ ΕΚΔΟΘΕΝ ΒΟΥΛΕΥΜΑ

ΕΠΙ ΤΗ ΚΛΟΠΗ ΓΑΤΟΥ ΕΝ ΑΙΓΙΩ

Ποίοι και ποίοι παραπέμπονται. Ολόκληρον το διατακτικόν του βουλεύματος

Ανηγγείλαμεν χθές την έκδοσιν βουλεύματος των Πλημμελειοδικών δι’ ου παραπέμπονται οκτώ κατηγοιρούμενοι διά την εν Αιγίω υπό της συμμορίας Κωστάλα διάπραξιν της περιβοήτου κλοπής του εκεί κ. Γάτου.

Το βούλευμα υπογραφέν υπό των πρωτοδικών κ.κ. Μερμύρα, Κινδύνη και Μαρκοπούλου έχει το εξής διατακτικόν.

«Παραπέμπει εις το Ακροατήριον του κατά την περιφέρειαν των εν Πάτραις Εφετών συστηθησομένου Κακουργιοδικείου τους κατηγορουμένους 1) ΓΕΩΡΓΙΟΝ ΤΣΙΚΡΙΚΑΝ, μετονομασθέντα Γεώργιον Κ. Δημητρόπουλον ή ΚΩΣΤΑΛΑΝ ή ΑЇΒΑΛΙΩΤΗΝ, γεννηθέντα εις Μεθώνην και διαμένοντα ενταύθα, άεργον και χριστιανόν Ορθόδοξον (προφυλακισμένον). 2) ΝΙΚΟΛΑΟΝ ΚΩΝΣΤ. ΛΙΟΠΕΤΑΝ, γεννηθέντα και κατοικούντα ενταύθα, ετών 35 ξυλουργόν και Χριστιανόν Ορθόδοξον (προφυλακισμένον). 3) ΣΩΤΗΡΙΟΝ Κ. ΣΩΤΗΡΙΟΥ γεννηθέντα και κατοικούντα εις Αίγιον, ετών 32 οπλοποιόν και χριστιανόν Ορθόδοξον (προφυλακισμένον). 4) ΙΩΑΝΝΗΝ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ή Τούρκον, κουρέα κάτοικον Πατρών (φυγόδικον). 5) ΑΛΕΚΟΝ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΜΟΥΡΛΟΓΙΑΝΝΗΝ, κάτοικον Πατρών (φυγόδικον) και ΔΗΜΗΤΡΙΟΝ ΠΟΛΥΧΡΟΝΙΑΔΗΝ ή Πολίτην, ναύτην του θωρηκτού Σπέτσαι και ήδη αγνώστου διαμονής, 7)ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΟΥΣ, γεννηθέντα εις Σικσεχήρ της Μικράς Ασίας και διαμένοντα ενταύθα, ετών 27, Αστυφύλακα παρά τη ενταύθα Αστυνομία και χριστιανόν Ορθόδοξον (προφυλακισμένον) και 8) ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΝ ΑΓΑΛΟΠΟΥΛΟΝ γεννηθέντα εις Κωνσταντινούπολιν και κατοικούντα ενταύθα ετών 35, ράπτην και Χριστιανόν Ορθόδοξον (προφυλακισμένον) ίνα δικασθώσιν ως υπαίτιοι του ότι, οι μέν εξ πρώτοι (πλειότεροι όντες των δύο) ενωθέντες κατά το έτος 1898 υπό την αρχηγίαν του Γ. Τσικρικά ή Δημητροπούλου προς εκτέλεσιν κλοπών παντός είδους και καθ’ οιονδήποτε τρόπον, την νύκτα της 29 Σεπτεμβρίου π.ε. 1898, εισήλθον δι’ αντίκλειδος εις το εν Αιγίω κατάστημα του δερματεμπόρου Ευθ. Γάτου και εφωδιασμένοι δι’ επί τούτω εργαλείων, διέρηξαν το εν αυτώ χρηματοκιβώτιον και εν γνώσει έλαβον εις την κατοχήν των αυτογνωμόνως και άνευ της συγκαταθέσεως του ιδιοκτήμονος Ευθ. Γάτου ξένα κινητά πράγματα, ήτοι τραπεζιικά γραμμάτια και κέρματα εκ νίκελ αξίας ενωτέρας των χιλίων δραχμών, ήτοι αξίας δραχμών 22 χιλιάδων ίνα τα έχωσι παρανόμως ως ιδιοκτησίαν των, τον δε Κωνσταντίνον Χαραλάμπους, ότι δημόσιος ων υπηρέτης, ήτοι Αστυφύλαξ ενταύθα ως και εκ της δημοσίας αυτού υπηρεσίας οφείλων ν’ αναγγείλη εις την προισταμένην καταδικαστικήν αρχήν την γνωστοποιηθείσαν αυτώ κλοπή κατά τας αρχάς Οκτωβρίου π.ε. απεσιώπησε ταύτην κατά συνεννόησιν, τον δε Αριστείδην Αγαλλόπουλον, ότι συνεννοηθείς προηγουμένως μετά των άνω αυτουργών περί βοηθείας ήν ήθελε παρέξει εις αυτούς μετά την άνω κλοπήν, εχορήγησε την τοιαύτην βοήθειαν αποκρύψας αυτούς από τας ερεύνας της αρχής και παρεμβάς προς συμβιβασμόν και ειρηνικήν μεταξύ των δραστών διανομήν των κλοπιμαίων.

Διατάσσει την διάρκειαν της προφυλακίσεως των Γεωργίου Κ. Τσικρικά ή Δημητροπούλου ή Κωστάλα, Νικόλ. Κ. Λιόπετα, Σωτηρ. Σωτηρίου, Κωνστ. Χαραλάμπους και Αριστ. Αγαλλοπούλους μέχρι οριστικής εκδικάσεως της προκειμένης κατ’ αυτών κατηγορίας, ως και την διάρκειαν της ισχύος του υπ’ αριθ. 1064 ε.ε. κατασχετηρίου εκδοθέντος υπό του ανακριτού Νικολάου Μαρκοπούλου κατά των Ιωάννου Νικολάου ή Τούρκου, Αλέκου Γεωργίου Μπουρλογιάννη και Δημ. Πολοχρονιάδου ή Πολίτου την σύλληψιν τούτων και ταύτης επιτευχθείσης της προφυλακίσεώς των μέχρις οριστικής εκδικάσεως της προκειμένης κατ’ αυτών κατηγορίας.

Παύει προς καιρόν την περαιτέρω ποινικήν καταδίωξιν κατά του Βασιλ. Δενδρινού και Κωνστ. Μπουρλογιάννη κατηγορουμένων επί τη αυτή ως άνω εκτεθείση πράξει λαβούση χώραν κατά τον ανωτέρω αναφερόμενον τόπον και χρόνον».

(Νεολόγος, 16 Σεπτεμβρίου 1899)

ΤΟ ΒΟΥΛΕΥΜΑ ΚΩΣΤΑΛΑ

Διά τίνας πράξεις παραπέμπονται αυτός και οι συμμορίται του

Ενθυμούνται οι αναγνώσται ημών τας φοβεράς κλοπάς διά των προφανών εκείνων ρήξεων των χρηματοκιβωτίων διά των εντελεστέρων μέχρι σήμερον γνωστών μηχανημάτων και εργαλείων. ενθυμούνται την κατάπληξιν της πόλεως και το μέγα ενδιαφέρον, το οποίον διήγειρες εις τας τάξεις όλων των Αρχών και της κοινωνίας. Η συμμορία της οποίας ψυχή και κέντρον ήτο ο περιβόητος Κωστάλας ο μηχανουργώτερος και δουλοπλοκώτερος και επιτηδειότερος των γνωστών μέχρι σήμερον διασήμων κλεπτών και θρασύτερος και τολμηρότερος συνάμα απεκαλύφθη επί τέλους τη συντόνω ενεργεία των ενδιαφερομένων πολιτών. Η δε ανάκρισις υπό την ενδελεχή και οξείαν και δεξιάν του ανακριτού κ. Θ. Κινδύνη ενέργειαν κατώρθωσε να συλλάβη όλον τον μίτον της πολυπλόκου και πολυμόρφου συμμορίας, να διαχύση φως άπλετον εις τα σκότια έργα αυτής και να την παραδώση εις την ουσιαστικήν δικαιοσύνην.

Αι πράξεις διά τας οποίας κατηγορούνται και παραπέμπονται εις το κακουργιοδικείον είναι αι εξής:

1) Συμμορίται. Γ. Τσικρικάς ή Δημητρόπουλος ή Κωστάλας, Ν. Λιόπετας και Β. Δενδρινός επί αποπείρα κλοπής εν Αιτωλικώ εις το κατάστημα Σπυρ. Μπάφα τον Δεκέμβριον 1898.

2) Συμμορίται Γ. Κωστάλας, Ν. Αρβανιτάκος, Α. Μπουρλογιάννης, Π. Σούκουλας, Ν. Λιόπετας και Γ. Πεπονούλας επί αποπείρα κλοπής την 2 Απριλίου 1898 εις το εν Μεσολόγγιω κατάστημα του Ν. Πολίτου.

3) Γ. Κωστάλας, Ν. Λιόπετας, Π. Σόκολης και Α. Μπουρλογιάννης διά την κλοπήν της 12-13 Μαρτίου 1899 εν Ξυλοκάστρω εις το κατάστημα του Ηλ. Φιαμέγκου άνω των 500 και κάτω των 1,000 δραχ.

4) Συμμορίται. Κωστάλας, Ν. Λιόπετας, Α. Μπουρλογιάννης, Ι. Τουρκογιάννης διά την κλοπήν της 28-29 Ιουλίου του 1898 εν τη οικία του Γ. Ρηγοπούλου.

5) Συμμορίται. Κωστάλας, Ν. Λιόπετας, Α. Μπουρλογιάννης, Π. Σούκουλας και Λ. Τουρκογιάννης διά την κλοπήν του Καλιαμπέτσου την 11 Απριλίου 1899.

6) Συμμορίται. Κωστάλας, Λιόπετας, Τουρκογιάννης, και Μπουρλογιάννης διά την κλοπήν Μπαμπάκου.

7) Συμμορίται. Κωστάλας, Κ. Μπελάνος, Α. Μπουρλογιάννης και Τουρκογιάννης διά την κλοπήν του Συριοπούλου της 27-28 Απριλίου 1896.

8) Συμμορίται. Κωστάλας, Λιόπετας, Π. Σούκουλας, Α. Μπουρλογιάννης επί αποπείρα κλοπής εις το κατάστημα του Π. Παπανδροπούλου την 10-11 Μαίου 1899.

Πως σας φαίνεται αυτό το μαρτυρολόγιον των οσίων αυτών Πατέρων;

(Νεολόγος, 26 Νοεμβρίου 1899)

ΘΑΝΑΤΟΣ ΥΠΟΔΙΚΟΥ

Του περιφήμου Λιόπετα

Προχθές την νύκτα απεβίωσεν εν ταίς φυλακαίς ο Λιόπετας. Ήτο υπόδικος διά τας μεγάλας κλοπάς του αρχισυμμορίτου Κωστάλα αίτινες τόσον εθορύβησαν την κοινωνίαν δια το τολμηρόν, το θρασύ, το έντεχνον των πράξεων. Παρεπέμπετο εις το κακουργιοδικείον δι’ οκτώ μεγάλας κλοπάς, αλλ’ ο θάνατος ετερμέτισε δι’ αυτόν την ποινική δίκην. Εις τας αποκαλύψεις του ανθρώπου τούτου η ανάκρισις οφείλει την σύλληψιν όλης της συμμορίας και την διαφώτισιν τόσων σκοτεινών ζητημάτων.

Ο Λιόπετας υπήρξε μαθητής μετά του Μάτσαλη Σχολής ψευδοκοινωνιστικής και κατέληξαν ο μεν Μάτζαλης εις την δολοφονίαν, ο Λιόπετας εις τας διαρρήξεις των χρηματοκιβωτίων. Και ο Λιόπετας απεπειράθη αυτοκτονίαν, ως ο Μάτζαλης, αλλ’ απέτυχε.

Πιστεύομεν ότι οι κοσμήσαντες τον τάφον του Μάτζαλη διά στεφάνων και δι’ άνθεων αυόσμων, θα κατακοσμήσουν και του Λιόπετα το μνήμα, του άλλου τούτου προσφιλούς μαθητού. Δεν λέγομεν ότι το τοιούτον ενέχει πολλήν σημασίαν, καλόν είναι όμως η Αστυνομία να παρακολουθήση τα διαβήματα εκείνων, οίτινες έχουν τόσον τρυφερόν αίσθημα προς τοιαύτας υπάρξεις χάριν ψυχολογικών μελετών.

(Νεολόγος, 7 Δεκεμβρίου 1899)

ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Η ΑΠΟΔΡΑΣΙΣ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑΛΑ ΕΚ ΤΩΝ ΦΥΛΑΚΩΝ ΑΚΡΟΠΟΛΕΩΣ

ΠΩΣ ΑΠΕΔΡΑΣΕΝ

ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΠΟΔΡΑΣΙΝ

Τα προ της αποδράσεως

Ολόκληρον το ιστορικόν της

Το δωμάτιον

Η ευκοιλιότης και ο Κουκουνάρας

Το αντικλείδι και το σχοινί

Εξαίρετος αληθώς άνθρωπος αυτός ο Κωστάλας.

Κατώρθωσεν ώστε ν’ απασχολή πάντοτε την κοινωνίαν και να την εξαναγκάζη να έχη πάντοτε το όνομά του εις τα χείλη της και εις τας συζητήσεις, αδιάφορον αν το προσφέρη μετά βδελυγμίας και αποστροφής.

Δεν είχε προφθάσει ακόμη να σιγάση εντελώς ο θόρυβος των κλοπών και των άλλων ατίμων του πράξεων και δεν είχαν παύσει αι επί του αναντίον του βουλεύματος της Δικαιοσύνης κρίσεις και ιδού πάλιν η αποδρασίς του, μας τον επιβάλλει, τον μυθικόν ήρωα και το λαικόν στόμα αναγκάζεται πάλιν να ομιλή περί αυτού και να σχολιάζη το είναι του.

Η χθεσινή απόδρασις του αθλίου αυτού ανθρώπου εκ των φυλακών Ακροπόλεως εγένετο γνωστή λίαν ενωρίς από της χθεσινής πρωίας εις τον κόσμον και είνε βεβαίως ευνόητα τα σχόλια και αι συζητήσεις ας προυκάλεσαν.

Το ιστορικόν της αποδράσεως έχει ως εξής:

Ο Κωστάλας ήτο εγκαθειργμένος εις το δωμάτιον 4, μίαν στενήν και μικράν φυλακήν ευρισκόμενην εις την μεσημβρινήν έκραν του ανατολικού μέρους του τείχους του φρουρίου. Το δωμάτιον αυτό είνε φαίνεται, προωρισμένον να αφήση εντυπώσεις ζωηράς και φήμην ανεξάλειπτον εν τη ιστορία των φυλακών Ακροπόλεως, διότι είνε το αυτό, εις το οποίον ηυτοκτόνησεν ελεεινώς ο Μάτσαλης, ιδού δε ότι παρουσιάζεται και Δευτέρα περίπτωσις, της αποδράσεως, διά να προσελκύση την προσοχήν και τας σκέψεις των τε αρχών και του κόσμου.

Εις το δωμάτιον αυτό μετά του Κωστάλα εκρατούντο δώδεκα εν όλω κατάδικοι, εκ δε των συγκατηγορουμένων του ο Ε. Σωτηρίου. Ο Κωστάλας δεν εβάσταγε θέσιν απέναντι των άλλων καταδίκων, ήτο δε προς όλους ομιλητικός και ιδίως προς τον Νικόλαο Αρβανιτάκην μετά του οποίου συνεκοιμάτο.

Προ τινος καιρού ευρίσκετο, ως εφαίνετο τουλάχιστον, εις οικτράν κατάστασιν οικονομικώς, εστενοχωρείτο δε δεινώς. Αλλά προ τινων ημερών οι τε συγκατάδικοί του και άλλοι τον είδον έξαφνα να εξοδεύη στα γερά, να καλοπερνά και να ήνε υπέρ το δέον εύχαρις. Συγχρόνως όμως πςρετήρουν ότι ο Κωστάλας εδέχετο συχνάς επισκέψεις φίλων του, τελευταίως δε επί τρείς κατά συνέχειαν ημέρας εις φίλος του τον επισκέπτετο και συνωμίλει μετ’ αυτού ιδιαιτέρως επί πολύ και σοβαρώτατα. προθές μόνον ο φίλος δεν ανήλθεν να τον επισκεφθή αλλά τούτο βεβαίως οφείλεται εις την αθλιότητα του επικρατήσαντος καιρού, ήτις προσέβαλε και αυτόν τον Κωστάλαν, παραπονούμενον ότι έχει φοβερά κοψίματα.

Ενύκτωσε και οι εν τω αυτώ δωματίω κατάδικοι ετοιμαζόμενοι να κοιμηθούν επίστευον όντως ότι ο Κωστάλας κατατρύχεται από κοψίματα. Όταν τον είδον να πέση εις το γιατάκι τον είδον κάπως ανόρεκτον, ο δε Αρβανιτάκης τον ήκουσε πάλιν παραπονούμενον, διότι έπασχε.

Τοιουτοτρόπως καθ’ όλην την νύκτα ο Κωστάλας πάσχων ηγέρθη επανηλλειμμένως προς εκπλήρωσιν φυσικής ανάγκης. Κατά την 3ην της πρωίας εγείρεται πάλιν, στέκεται ολίγον και έπειτα κόβει ολίγο ψωμί και ήρχισε να ρτώγη. Κατ’ εκείνη την στιγμήν έξω εν τω προαυλίω εγένετο η αλλαγή των φρουρών, ο δε Κωστάλας αντελήφθη τούτο, τοσούτω μάλλον καθόσον το επερίμενεν, ως εκ των υστέρων καταφαίνεται.

Και κατακλίνεται πάλιν, αφού έφαγε το ψωμί του, δεν ηγέρθη δε η κατά την 3 ½ διευθυνθείς πάλιν προς εκπλήρωσιν φυσικής ανάγκης.

Την τελευατίαν ταύτην φοράν όταν ηγέρθη τον ενόησεν ο κατάδικος Νικ. Αρβανιτάκης μετά του οποίου συνεκοιμάτο, ηνόησε δε και τον σκοπόν δι’ όν ηγέρθη. Αλλά καθώς λέγει ο ίδιος περιμένει 10 λεπτά, εν τέταρτον διά να επιστρέψη ο Κωστάλας και ο Κωστάλας δεν ήρχετο. Τότε αποτείνεται προς έτερον κατάδικον τον Κουκουνάραν εις τον οποίον λέγει.

-Ορέ Κουκουνάρα ο Κωστάλας έχει ένα τέταρτο που εσηκώθηκε δι’ ανάγκην του και δεν εγύρισε για κύτταξε μην έπαθε τίποτα;

Ο Κουκουνάρας σηκώνεται παρατηρών όπου έδει και όχι μόνον βλέπει τον Κωστάλαν μη υπάρχοντα εκεί αλλά και την θύραν του δωματίου ανοικτήν.

Το αναγγέλει αμέσως εις τον Αρβανιτάκην, κράζουν τον σκοπόν, ο σκοπός τον Αρχιφύλακα, ο Αρχιφύλαξ την φρουράν και πιστοποιείται εις το φινάλε ότι ο Κωστάλας απέδρασε.

Πως εγένετο η απόδρασις. Αι πιθανώτερη σκέψεις. Το αντικλείδι αφ’ ενός και το σκοινί αφ’ ετέρου. Η συνδρομή της νυκτός και η θέσις των σκοπών.

Το πώς έφυγεν ο Κωστάλας δεν είναι βεβαίως εύκολον αν το γνωρίζη κανείς επακριβώς, εκτός αυτου του Κωστάλα. Κατά τας θετικωτέρας όμως και ασφαλεστέρας σκέψεις και κατά τα παρουσιαζόμενα τεκμήρια, η απόδρασις εγένετο ως εξής:

Ο Κωστάλας ήτον εφοδιασμένος εκ των προτέρων –και τούτο είνε αναμφισβήτητον- με εν αντικλείδι του κλείθρου του δωματίου, εις ο εκρατείτο, επίσης δε και με ένα σκοινί.

Η ασθένειά του, πρί ης ανωτέρω λέγομεν, ήτο πρόσχημα, διά να συκώνεται οπόταν ήθελε, φαίνεται δε ότι κατά την 3 και ½ της πρωίας, ημίσειαν ώραν μετά την αλλαγήν των φρουρών, εύρε την περίστασιν κατάλληλον διά να εκτελέση την απόφασιν της αποδράσεως.

Προ πάντος ό,τι πρέπει να λεχθή είναι ότι οι φρουροί στρατιώται Μώρος και Νικολετόπουλος οι φυλάσσοντες, ο του προαυλίου δηλαδή και του αέρος, ως φαίνεται δεν αντελήφθησαν ποσώς την απόδρασιν, ουδ’ ήτο εύκολον να την αντιληφθούν ως εκ του επικρατούντος σκότους και της κοσμοχαλασιάς, ήτις κατ’ εκείνην την στιγμήν εγίνετο από την ραγδαίαν βροχήν και τον ισχυρώτατον αέρα.

Ιδίως όμως ότι συνετέλεσε μεγάλως εις το να μη εννοηθή καθόλου η απόδρασις είναι το σκότος. Τα φανάρια, άτινα έχουν τοποθετηθή εκεί επισκοτίζουν έτι περισσότερον αντί να φωτίζουν, φαντάζεται δε καθείς αν με τοιαύτην μάλιστα θύελλαν ήτο εύκολον ή όχι να αντιληφθούν οι σκοποί την απόδρασιν.

Ο Κωστάλας όταν εγέρθη κατά την 3 και ½ και μετέβη δήθεν προς ανάγκην του, έβγαλεν ευκολώτατα το χέρι του από την οπήν της θύρας και διά του αντίκλειδος ήνοιξεν επίσης ευκολώτατα την κλειδωνιάν και εξήλθε.

Στηριζόμενος τότε επί του εξωτερικού τοίχου του δωματίου, έφθασε μέχρι της γωνίας, απ’ εκεί δε ανέβη επί μικρού τείχους, δύο μέτρων ύψους, μη παρουσιάζοντος μηδεμίαν δυσκολίαν ως προς την ανάβασιν. Απ’ εκεί τότε εξεκίνησε και εισήλθεν προς το πυροβολείον του φρουρίου το ευρισκόμενον Ανατολικο-μεσημβρινώς. Το πυροβολείον τούτο έχει εξωτερικώς οπήν εν είδει τετραγώνου παραθύρου, από το οποίον παράθυρον διήρχετο το εκ των επάλξεων κρεμάμενον σχοινίον, απ’ αυτου δε εξαρτωθείς ο Κωστάλας, κατήλθεν ευκολώτατα και… εξηφανίσθη.

Αυτή είνε όλη η ιστορία της αποδράσεως. Κατά τας πιθανωτέρας σκέψεις το σχοινίον δεν ήτο δυνατόν να το κραμάση μόνος κατ’ εκείνην την ώραν ο Κωστάλας, όστις φυσικά επείγετο να φύγη. Κάποιος άλλος το είχε προηγουμένως κρεμάση διά συρτοθηλειάς εκ της επάλξεως και το είχε κανονίση ώστε να διέρχεται καθέτως από το παράθυρον του πυροβολείου, ο δε Κωστάλας ειδοποιημένος εισήλθε κατ’ ευθείαν εις το πυροβολείον διήλθε διά του παραθύρου και κρεμασθείς κατήλθεν απ’ εκεί, εξοικονομών ούτω και δύο περίπου μέτρων ύψος, όσον είνε από της επάλξεως μέχρι του παραθύρου.

Αλλ’ εκτός τούτου το ότι η απόδρασις εγένετο δι’ εξωτερικής συνδρομής αποδεικνύεται και εκ του αντίκλειδος όπερ βεβαίως δεν ηδύνατο να το κάμη μόνος εν τη φυλακή ο Κωστάλας.

Τα μετά την απόδρασιν. Αι ενέρεγιαι του Φρουραρχείου. Αι ανακρίσεις. Σύλληψις Αγαλλοπούλου. Άλλα μέτρα.

Ο Αρχιφύλαξ λοχίας Κωνσταντινόπουλος, ευθύς ως απεκαλύφθη η απόδρασις, τοποθετήσας τας φρουράς καταλλήλως προς πρόληψιν νέου δυστυχήματος, συνέταξεν έκτακτον αναφοράν προς το Φρουραρχείον δι’ ου ανήγγειλε το συμβάν. Το Φρουραρχείον τότε τον διέταξε να προσέξη προς πρόληψιν νέας αποδράσεως, απέστειλε δε τον λοχαγόν κ. Μαρτάκον, όστις ενήργησεν ανακρίσεις.

Κατά την ογδόην ώραν ο επιστάτης των φυλακών Αρ. Τομαράς, ανήγγειλε το γεγονός της αποδράσεως εις τον κ. Εισαγγελέα και περί την 11 ώραν ο αντιεισαγγελεύς κ. Φορεστής μετά του ανακριτου κ. Μαρκοπούλου ανήλθον εις την Ακρόπολιν και ήρξαντο τακτικών ανακρίσεων, εξετάζοντες τους επιστάτας και τους καταδίκους.

Και κατά την 5ην μ.μ. τέσσαρες χωροφύλακες ένοπλοι, ωδήγούν εις το κρατητήριον της Αστυνομίας τον ράπτην Αριστείδην Αγαλλόπουλον, συγκατηγορηθέντα μετά του Κωστάλα και απαλλαγέντα διά βουλεύματος.

Ο Αγαλλόπουλος ούτος είνε ο φίλος του Κωστάλα ο επισκεφθείς αυτόν κατά συνέχειαν τελευταίως ήτοι την Κυριακήν, Δευτέραν, και Τρίτην μετ’ αυτού δε ο Κωστάλας εθεάθη ιδιαιτέρως.

Παρά την σύλληψιν ταύτην του Αγαλλοπούλου αι αρχαί της πόλεως έλαβον έκτακτα μέτρα προς σύλληψιν του Κωστάλα, όστις –υπάρχει πεποίθησις- ότι κρύπτεται ενός της πόλεως, μη λαβών καιρόν να φύγη.

(Νεολόγος, 17 Δεκεμβρίου 1899)

ΠΩΣ ΕΔΡΑΠΕΤΕΥΣΕΝ Ο ΚΩΣΤΑΛΑΣ

Καθά μας επληροφόρουν χθές, ο Κωστάλας κατώρθωσε να δραπετεύση δωροδοκήσας τους φυλάσσοντας αυτόν. Έδωκεν εις ένα εκ τούτων από εν πακέτον τσιγάρα Σταυροπούλου, από τα εκλεκτά, το νέον μέγα Καπνοπωλείον απέναντι του Ευαγγελισμού.

(Νεολόγος, 17 Δεκεμβρίου 1899)

Η ΑΠΟΔΡΑΣΙΣ ΚΩΣΤΑΛΑ

ΠΟΙΟΣ ΕΥΘΥΝΕΤΑΙ;

Τίνα ευθύνει και εις τίνα οφείλεται η απόδρασις του Κωστάλα;

Η κοινή συνείδησις από της χθεσινής πρωίας δεν εννοεί να παραιτηθή του ερωτήματος τούτου!

Τίνα ευθύνει;

Την στρατιωτικήν φρουράν, την Διοικητικήν αμέλειαν, την υπηρεσίαν των φυλακών, τίνα επί τέλους;

Αλλ’ η στρατιωτική φρουρά ομνύει: ότι ουδόλως εφαντάζετο ποτέ ότι ηδύνατο ν’ αποδράση προ των οφθαλμών της ο περιβόητος διαρρήκτης των χρηματοκιβωτίων.

Η Διοικητική εξουσία νίπτει τας χείρας προ του τετελεσμένου γεγονότος και διαμαρτύρεται ότι αύτη είχε καλώς προβλέψει και καλώς ρυθμίσει την φρούρησιν όχι μόνον του Κωστάλα, αλλά και των άλλων εγκληματιών.

Η υπηρεσία των φυλακών… αλλ’ αυτή εκοιμάτο εις το σπήτι της και συνεπώς ουδείς λόγος και καμμία αιτίασις.

Και τοιουτοτρόπως ιδού ότι ευρισκόμεθα προ ενός εγκλήματος και προ ουδενός ενόχου.

Διατί;

Δεν υπάρχουν πράγματι ένοχοι;

Αλλά τότε πως επραγματοποιήθη τόσον ευκόλως και τόσον απροσκόπτως η απόδρασις;

Δεν έχομεν ανάγκην των αποτελεσμάτων των διενεργουμένων ανακρίσεων διά να μάθωμεν την αλήθειαν. Ούτε περιμένομεν να μας παρουσιάσουν πρόσωπα διά ν’ αναγνωρίσωμεν εις αυτά την ενοχήν και την ευθύνην, περί ων πρόκειται.

Υπάρχει τι υπέρ το γεγονός αυτό, υφίσταται τι εκτός και πολύ ευρύτερον των προσώπων και των περιστάσεων του προκοιμένου εγκλήματος και εις το τι αυτό εγκλείεται ολόκληρος η ενοχή και από το τι αυτό απορρέει σύμπασα η ευθύνη όχι πλέον της αποδράσεως του Κωστάλα μερικώς, αλλά της εν γένει καταστάσεως των φυλακών, αλλά του προορισμού ον εκπληρούν, αλλά των αποτελεσμάτων άτινα προετοιμάζουν.

Φυλακαί τας οποίας ερρύθμισεν η αδιαφορία προς τον σκοπόν των, φυλακαί τας οποίας ήνοιξεν όχι ο πόνος προς την κοινωνίαν, όχι η στοργή προς τα ποικίλλα συμφέροντά της, αλλά μία τυφλή και άψυχος και νεκρά εκπλήρωσις των τύπων.

Και αν σήμερον απέδρασεν εξ αυτών ο Κωστάλας, χθές ανεκαλύφθησαν εν αυταίς οπλοστάσια και προχθές συνήφθησαν ομηρικαί μάχαι και εχύθησαν αίματα και εξηπλώθησαν κατά γης κορμιά και τοιουτοτρόπως ολόκληρος η ιστορία των ουδέν άλλο είνε η μία παμμέλαινα και στυγερά σελίς προαγωγής του εγκλήματος, οξύτητος της κακουργίας, φρικαλέας διαφθοράς και αφάνταστου φρίκης.

Διατί λοιπόν πταίουν δύο στρατιώται και εις αρχιφύλαξ και ένας επιστάτης, εφ’ ού τα κακόν υφίσταται πάντοτε αδιόρθωτον, αφού η αμέλεια εξησθένιζεν αδιαλείπτως τον σκοπόν των φυλακών, αφού ηνοίγετο ούτω πάντοτε στάδιον και προελειαίνετο η οδός της αποδράσεως παντός κακούργου έχοντος την ικανότητα και την τόλμην του Κωστάλα;

Α! Είναι κωμικαί αι αρχαί με τα ταρταρινικά των μέτρα και με την Δονκιχωτικήν των αυστηρότητα, μετά παάν έγκλημα και κατόπιν πάντοτε εορτής.

Μετά την απόδρασιν του Κωστάλα λαμβάνουν μέτρα δρακόντεια. Προ της αποδράσεώς του αφίνουν τας φυλακάς φωτιζομένας με ένα παληοφάναρο, μη δυνάμενον ν’ αντιστή εις την αρμήν της θυέλλης και επιτρέπουν εις τους φίλους του να τον επισκέπτωνται, να συζητούν μαζύ του ιδιαιτέρως να συσκέπτωνται σοβαρώς και μυστηριωδώς.

Και ενώ αυτά συμβαίνουν αφ’ ενός με τον Κωστάλαν, αφ’ ετέρου ο Καραμεσίνης, ένοχος μιάς αποπείρας αναιρέσεως διά κληρονομικούς λόγους, αναγορεύεται λήσταρχος και οδηγείται με ισχυράν κουστωδίαν εις Ρίον…

Κλαύσατε την μοίραν σας ω νεώτεροι Έλληνες.

(Νεολόγος, 18 Δεκεμβρίου 1899)

ΤΑ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑΛΑ

Ουδέν νεώτερον. Ανάκρισις Αγαλλοπούλου.

Ουδέν νεώερον εγνώσθη χθές περί της αποδράσεως του Κωστάλα, αι δε ενέργειαι και αι έρευναι των αρχών δεν κατέληξαν εις τίποτε, καθόσον τουλάχιστον φαίνεται. Εξακολουθούν όμως αυστηρώτατα τα μέτρα των αρχών, άτινα ας ίδωμεν που θα καταλήξουν.

Χθές εκλήθη εις την ανάκρισιν, κρατούμενος ακόμη εν τη Αστυνομία, ο συλληφθείς μετά την απόδρασιν ράπτης Αριστείδης Αγαλλόπουλος.

(Νεολόγος, 18 Δεκεμβρίου 1899)

Ο ΚΩΣΤΑΛΑΣ ΠΟΥ ΠΙΘΑΝΩΣ ΝΑ ΗΝΕ

Και δυο άλλοι φίλοι του.

Περί του Κωστάλα ουδεμία απολύτως υπάρχει νεωτέρα είδησις, ασφαλώς δε φαίνεται, ότι ο αποδράς κακούργος δεν θα συλληφθή.

Υπάρχει βασιμωτάτη σκέψις εις τινα όργανα της εξουσίας ότι η φυλάκισις του ράπτου Αγαλλοπούλου, δεν έχει να προσδώση ουδεμίαν προς τας αρχάς ωφέλειαν, τουναντίον δε αν ο Αγαλλόπουλος αφίετο ελεύθερος, αναμφισβητήτως η σύλληψις του Κωστάλα θα επετυγχάνετο ευκολώτατα.

Εκτός όμως του Αγαλλοπούλου και δύο άλλα πρόσωπα φαίνονται συνδεόμενα πλέον ή στενώς μετά του Κωστάλα και τούτων τα ίχνη πρέπει να παρακολουθήση επισταμένως η αρχή. Τα πρόσωπα ταύτα είνε δυο νέοι ο Θ…….. και εις άλλος οίτινες συνδέονται πολύ μετά του Κωστάλα και οι οποίοι αδύνατον να μη γνωρίζουν τίποτε εκ των μετά την απόδρασιν του περιβόητου λωποδύτου.

Εμάθομεν μάλιστα ότι ο νέος Θ…….. χθές την πρωίαν διά του πρώτου τραίνου εταξείδευσε μέχρι του Αγίου Βασιλείου τούτο δε έδωσεν εις τινας υπονοίας ότι ο Κωστάλας λίαν πιθανώς να μη ευρίσκεται εντός των Πατρών, αλλ’ εκτός αυτών. Εις τούτο άλλως φέρει και το γεγονός ότι όλαι αι πυρετώδεις μέχρι τούδε προσπάθειαι και αι προσεκτικαί φυλακαί των αρχών ενταύθα εις ουδέν κατάληξαν.

Και δεν πρέπει επί του προκειμένου να είπωμεν περισσότερα διά να μη παραβλάψωμεν την ενέργειαν της εξουσίας· ανάγκη όμως να συστήσωμεν εις αυτήν όπως μη απογοητευθή ενωρίς, και μη αφίνη άνευ κατασκοπίας πάν πρόσωπον απωσδήποτε συνδεόμενον ή γνωριζόμενον μετά του αποδράντος κακούργου.

(Νεολόγος, Δευτέρα 20 Δεκεμβρίου 1899, αριθ. 1953, σελ. 2)

* Διατηρείται η ορθογραφία και συντακτικό των εφημερίδων.