Στις 19 Απριλίου 2023 πέθανε ο Ντμίτρι Πετρόφ, Ρώσος αναρχικός, ιδρυτής του ΜΠΟΑΚ και της επιτροπής αντίστασης.
Ο Dmitri άφησε αυτά τα λόγια στους συμπαίκτες του στο BOAK για να τα δημοσιοποιήσει σε περίπτωση που κάτι πήγαινε στραβά.
Ονομάζομαι Dmitri Petrov, και αν διαβάζετε αυτές τις γραμμές, πιθανότατα πέθανα πολεμώντας την εισβολή του Πούτιν στην Ουκρανία.
Είμαι μέλος της Κομμουνιστικής Αναρχικής Οργάνωσης (ΒΟΑΚ) και θα παραμείνω έτσι αφού πεθάνω. Είναι το πλάσμα μας που γεννήθηκε από πίστη στον οργανωμένο αγώνα. Καταφέραμε να την περάσουμε από τα σύνορα.
Προσπάθησα με όλες μου τις δυνάμεις να συμβάλω στη νίκη ενάντια στη δικτατορία και στην κοινωνική επανάσταση. Και είμαι περήφανος για τους συντρόφους μου που πολέμησαν και πολεμούν στη Ρωσία και στο εξωτερικό.
Ως αναρχικός, επαναστάτης και Ρώσος, θεώρησα απαραίτητη τη συμμετοχή μου στον ένοπλο αγώνα που ο ουκρανικός λαός αντιτίθεται στους κατακτητές του Πούτιν. Το έκανα για τη δικαιοσύνη, για την υπεράσπιση της ουκρανικής κοινωνίας και για την απελευθέρωση της χώρας μου, της Ρωσίας, από την καταπίεση. Για χάρη όλων των ανθρώπων που το ελεεινό ολοκληρωτικό σύστημα που δημιουργήθηκε στη Ρωσία και τη Λευκορωσία στερείται αξιοπρέπειας και δυνατότητα να αναπνέει ελεύθερα.
Ένα άλλο σημαντικό μέρος αυτού του πολέμου είναι η επιβεβαίωση του διεθνισμού. Τις μέρες που ο θανατηφόρος ιμπεριαλισμός ξυπνά ένα κύμα εθνικισμού και περιφρόνησης για τους Ρώσους, λέω ότι δεν υπάρχουν κακά έθνη. Όλοι οι λαοί έχουν την ίδια θλίψη: άπληστοι κυβερνώντες και κυβερνώντες.
Δεν ήταν απόφαση και καθαρά ατομικό βήμα. Ήταν η επέκταση της συλλογικής μας στρατηγικής, με στόχο τη δημιουργία βιώσιμων δομών και την αντίθεση ανταρτών στα τυραννικά καθεστώτα της περιοχής μας.
Αγαπητοί μου φίλοι, συνάδελφοι και αγαπημένοι μου, ζητώ συγγνώμη από όλους όσους πλήγωσα φεύγοντας. Εκτιμώ τη ζεστασιά τους. Πιστεύω όμως ότι ο αγώνας για δικαιοσύνη, ενάντια στην καταπίεση και την αδικία είναι ένα από τα πιο άξια νοήματα που μπορεί να γεμίσει ο άνθρωπος τη ζωή του. Και αυτός ο αγώνας απαιτεί θυσίες, μέχρι απόλυτης θυσίας.
Ο καλύτερος τρόπος να με θυμάστε θα είναι να συνεχίσετε να εργάζεστε ενεργά, ξεπερνώντας προσωπικές φιλοδοξίες και αντιθέσεις. Μακάρι να συνεχίσετε να αγωνίζεστε για να επιτευχθεί μια ελεύθερη κοινωνία βασισμένη στην ισότητα και την αλληλεγγύη. Για μένα και όλους τους συντρόφους μας. Ο κίνδυνος, η στέρηση και οι απώλειες είναι τα βάρη μας. Αλλά να είστε σίγουροι ότι δεν θα είναι μάταια.
Στέλνω αγκαλιές στον καθένα ξεχωριστά.
Ο Ilya Leshius σας, "Seva", "Leon", Phil Kuznetsov.
Ντμίτρι Πετρόφ
*Πηγή: https://t.me/quisiamoinguerra/100
**Μετάφραση: https://t.me/boakom/109