Συμπληρώθηκαν 110 χρόνια από τον θάνατο του χαράκτη και σκιτσογράφου José Guadalupe Posada, ο οποίος αφύπνισε τη συνείδηση του αναλφάβητου Μεξικού από το 1868, απεικονίζοντας την άθλια κατάσταση στην οποία οι πολιτικοί συντηρούν τους λαούς.
Ο Guadalupe Posada, και στη συνέχεια ο Flores Magón, όπλισαν τον μεξικανικό λαό το 1910 και μαζί ενθάρρυναν, μέσω του El Hijo del Ahuizote, την αναρχική κοινωνική επανάσταση.
Ωστόσο, ο Posada πέθανε εν μέσω μιας ασυνήθιστης δυστυχίας το 1913, άστεγος, μόνος, χωρίς φίλους και θαμμένος σε έναν κοινό τάφο. Όμως έφυγε σαν να κορόιδευε τον θάνατο.
Η ζωή είναι φευγαλέα
και όλοι ξεφλουδίζουν τα δόντια τους,
Εδώ είναι το κρανίο,
Αυτού που υπήρξε πρόεδρος.
Επίσης τα κρανία του Don Ramon
και όλων των υφισταμένων του;
Είναι σαν τις «καλές» κυβερνήσεις
Κρανία στο σωρό...
Όλα αυτά είναι κρανία.
Το κρανίο είναι σαν υπολοχαγός
και επίσης η απομόνωση,
και το ίδιο ο υποτελής
Κρανία στο σωρό...
Ο Μαδέρο πέθανε αθώος
Όμως το ξύλο έμεινε
Για την επιθυμία να γίνει πρόεδρος
Τον μετέτρεψαν σε κρανίο.
Όλοι οι φλύαροι κάνουν στην άκρη
Ποιοι εξαπάτησαν τις γυναίκες,
Το κρανίο είναι ενεργοποιημένο.
Μόνο και μόνο λόγω των απατεώνων.
Αυτός που πούλησε το τυρί του
Βρήκε τον θάνατο εκεί στην πλατεία,
Έχει μείνει σαν σκαμνί
Το κρανίο του σπιτιού του...
Τόσοι έχουν επιδείξει θάρρος
Και υπέκυψαν στην οργή,
ήταν σπουδαίοι χαρακτήρες
Και τα έκαναν όλα όπως ήθελαν
Ως πιστοί και σταθεροί
Από την πατρίδα σου στο Έθνος
Μέχρι σήμερα οι εκπρόσωποι
Είναι όλοι κρανία...
Οι γενναίοι σκοπευτές,
Στρατιώτες Πεζικού,
Μαζί με τους Zappers
Τα κρανία είναι σήμερα
Ο Πρώτος Στρατιώτης
Και το τέλος του Peloton.
Με το φρικτό του κρανίο
Τρομοκρατούν το πάνθεον...
Τα άλλα είναι των Αξιωματικών
Χωρίς καμία διάκριση
Συνταγματάρχες, Στρατηγοί
και διοικητές τμημάτων
Γέροντες με καταστατικά
Καπετάνιοι με οδηγίες,
Είναι όλοι κρανία
Κρανία στο σωρό...
*Πηγή: Casa del Pueblo Cijon. Μετάφραση και απόδοση του ποιήματος: Ούτε Θεός Ούτε Αφέντης.
