"Δεν πειράζει που με καταδικάζουν και που αντί να με ρίξουν στα θηρία, με ρίχνουν στον πάτο ενός σκοτεινού μπουντρουμιού, γιατί σήμερα, περισσότερο από ποτέ, επαναστατώ ενάντια σε αυτό το σιδερόφρακτο καθεστώς που μας επιβάλλουν, και στη μοναξιά της φυλακής μου επικαλούμαι την ομορφιά της μελλοντικής κοινωνίας: αυτοκρατορία της ελευθερίας, βασίλειο της αγάπης, της εργασίας και της αρμονίας. Στο σκοτάδι της αιχμαλωσίας μου, βλέπω, σε μια όχι μακρινή κοινωνία, τον εργατικό, συνειδητό και ευτυχισμένο άνθρωπο, με την πιο πλήρη αρμονία, υψώνοντας ύμνους αγάπης στο μεγάλο ιδανικό της αναρχίας." Manoel Perdigão Saavedra. Δημόσια Φυλακή Saints, 1914.
Αυτό και άλλα κείμενα μπορείτε να διαβάσετε στο βιβλίο "Memories Of Exile", του Manoel Perdigão Saavedra, (σχήμα 14x21 cm, 154 σελίδες”, που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1921. Σε αυτήν την έκδοση, εκτός από το πρωτότυπο κείμενο προσθέτουμε 10 επισυναπτόμενα κείμενα (συμπεριλαμβανομένης μιας επιστολής που γράφτηκε από τη Φυλακή Santos καθώς και μιας αναλυτικής βιογραφίας για τον συγγραφέα).
*Πηγή: Marcolino Jeremias
