Στις 17 Οκτώβρη 1978, πέθανε ο Ernesto Miranda, εξέχων εκπρόσωπος της συντεχνίας υποδηματεργατών, εμβληματική προσωπικότητα του χιλιανού συνδικαλισμού και μία από τις σημαντικότερες μορφές του λατινοαμερικάνικου αναρχισμού.
Ως νέος εργάστηκε στον κλάδο του δέρματος και των υποδημάτων, όταν έκανε τα πρώτα του βήματα στη συνδικαλιστική δράση. Το 1932 συμμετείχε στην ίδρυση της Ένωσης Εργατών Δέρματος. Μετά από λίγο, εκλέχθηκε γενικός γραμματέας της Ομοσπονδίας Συνδικάτων Εργατών Δέρματος και Υποδημάτων, αποκτώντας αξιοσημείωτη επιιρροή στα κεντρικά γραφεία των συνδικάτων της Χιλής, όπως των CNS, CGT και CUT. Προηγουμένως, ο Miranda είχε βοηθήσει στη συγκρότηση μιας “προγραμματικής, ενιαίας και μαχητικής εργατικής βάσης, που καταπολεμούσε τον ρεφορμισμό, την κομματική κατήχηση και την συνδικαλιστική ακινησία”.
Καρπός αυτής της διαδικασίας ήταν η γέννηση του MUNT (Εθνικό Ενιαίο Κίνημα Εργαζομένων) με τη συμμετοχή τομέων όπως η Ομοσπονδία Μεταλλείων, η Ομοσπονδία Ζαχαροπλαστών, η Ομοσπονδία Μετάλλου και η Ομοσπονδία Εργατών Δέρματος, μεταξύ άλλων συντεχνιών. Το MUNT έμελλε να γίνει ο ακρογωνιαίος λίθος της θεμελίωσης του σημερινού CUT.
Εκείνη την εποχή ο Ernesto Miranda είχε ήδη προσεγγίσει το αναρχικό κίνημα, έχοντας επηρεαστεί αισθητά από Ισπανούς εξόριστους που κατάφεραν να διαφύγουν από την ήττα από τον φασισμό, με το τέλος του Εμφυλίου Πολέμου.
Ο Miranda ήταν επίσης από τους βασικούς πρωταγωνιστές της μακράς Γενικής Απεργίας του Ιούλη 1955, ενάντια στην οικονομική κρίση της κυβέρνησης Ibañez. Η πολιτική και συνδικαλιστική του δέσμευση είχε συνέπεια να συλληθεί και κρατηθεί σε πολλές ευκαιρίες από δικτατορικές και συνταγματικές κυβερνήσεις.
Με το αιματηρό πραξικόπημα του Πινοσέτ, το 1973 και ήδη σε μεγάλη ηλικία, συμμετείχε σε οργανώσεις υπεράσπισης ανθρωπίνων δικαιωμάτων όπως η Επιτροπή για την Προάσπιση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (CODEH).
*Πηγή: Emilio Crisi.