Να είσαι σοφός και ίσως ευσεβής. Περπατάμε στα κόκαλά μας: είμαστε μια γέφυρα
Andrés Rivera, Ο δήμιος στο κατώφλι
Η Εργατική Αγροτική Συμμαχία Σπάρτακος ήταν μια αναρχική πολιτική οργάνωση στο Μπουένος Άιρες τη δεκαετία του 1930. Οι Horacio Badaracco, Domingo Varone και Antonio Cabrera, μαζί με δεκάδες άλλους εργαζόμενους, ήταν μεταξύ των μελών και υποστηρικτών της.
Ήταν πραγματικές σταγόνες στη μέση της ερήμου. Μέρος από τις γέφυρές μας.
Έπρεπε να ζήσουν, να πολεμήσουν και να αγαπήσουν σε εκείνη τη διαβόητη σκοτεινή δεκαετία μεταξύ πολέμων όπου η φτώχεια, οι ηττημένες απεργίες και η άνοδος του φασισμού ήταν το σκηνικό. Στον Τύπο τους -που διακινείτο σε απεργιακές φρουρές, στα πρώτα χωριά έκτακτης ανάγκης και ανάμεσα σε προλεταριακές συνελεύσεις- έγραφαν ότι έπρεπε να είναι «διαχειριστές παραθύρων», συνεχιστές άλλων ανέμων.
Τα καθήκοντα των σημερινών αγωνιστών είναι αρκετά παρόμοια: να ανυψώσουμε το ηθικό της εργατικής τάξης, να ξεφύγουμε από τους προσωπικούς εγωισμούς, να συνεισφέρουμε ό,τι και όπου μπορούμε για να καταπολεμήσουμε την απόγνωση, τις σύντομες περικοπές, τις κοντόθορες λογικές.
Στο τεύχος αυτό «Spartacus», η φωτογραφία του οποίου παρατίθεται εδώ, έχουν δημοσιευθεί, αναμεσα στα άλλα, κείμενα όπως το «Η Εργατική Συμμαχία Σπάρτακος» του Javier Benyo ή «Η στρατηγική της εργατικής τάξης» του Inigo Carrera, όπου εξιστορείται η συμμετοχή του συγγραφέα στη Γενική Απεργία του 1936.
Η εικόνα είναι από το Αρχείο Cedinci. Περισσότερα εδώ: https://www.facebook.com/cedinci/
*Πηγή: Hernán Arena. Μετάφραση: Ούτε Θεός Ούτε Αφέντης.
