Ποίος ήτο ο Κόσιαβας. - Αφίνει την περιουσίαν του εις τα σοσιαλιστικά Κέντρα. - Ζητεί την πνευματικήν ανύψωσιν του λαού και την ελευθερίαν σκέψεως.
Στη Μακρυνίτσα του Πηλίου απέθανε προ μηνός ο εργάτης σοσιαλιστής Γ. Κόσιαβας, παλαιόν μέλος του σοσιαλιστικού Κέντρου Βόλου. Ο Κόσιαβας ήτο κατά το 1910 μεταξύ των εργατών, η ψυχή της πρώτης εν Βόλω σοσιαλιστικής δράσεως. Μελετημένος, ενθουσιώδης, γεμάτος αγάπη και θέλησιν, είχε μυήσει τότε τους περισσοτέρους εργάτας Βόλου εις τας σοσιαλιστικάς αρχάς. Κι όταν, αργότερον, ήλθεν εποχή όπου όλων στην Ελλάδα, η προς τον σοσιαλισμόν πίστις είχε κλονισθή, ο Κόσιαβας εξηκολούθει να μένη πιστός εις την ιδεολογίαν μας. Κατά την διάρκειαν του Ευρωπαϊκού πολέμου, οπότε είχε χειροτερεύση η αρρώστειά του, απεσύρθη εις Μακρυνίτσα, διαβάζοντας σοσιαλιστικά συγγράμματα και περιοδικά. Ήτο συνδρομητής των “Σοσιαλιστικών Φύλλων”. Επέρασε όλη του την ζωήν ως εργάτης σιγαροποιός, όπου έπαθεν το στήθος του, και μόνον περί το τέλος της ζωής του είχε την τύχη να πάρει μια μικρή κληρονομιά και να συντραβηχθή στο βουνό, βοηθώντας συγχρόνως όσο του το επέτρεπεν η υγεία του τους συντρόφους μας Βόλου στην δράσιν των.
Η κατωτέρω διαθήκη του της οποίας αντίγραφον περιήλθε εις χείρας μας, δείχνει όλη την ψυχοσύνθεσιν τιυ Κόσιαβα. Η “Κοινωνία” αισθάνεται ότι εκφράζει το αίσθημα ευγνωμοσύνης όλων των σοσιαλιστών της Ελλάδος προς τον πεθαμένο εκλεκτόν σύντροφόν μας, δημοσιεύουσα σήμερον τας τελευταίας σκέψεις και θελήσεις του.
Αριθμός 122 ΔΙΑΘΗΚΗ
Εν Μακρυνίτση της δεκάτην τετάρτην (14) Μαΐου του χιλιοστού εννεακοσιοστού δεκάτου εβδόμου (1917) έτους, ημέρα Κυριακή εν τη ενταύθα κατά την συνοικίαν Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου οικία και κατοικία του Γεωργίου Δ. Κόσιαβα, ένθα κληθείς προς σύνταξιν της παρούσης διαθήκης μετέβην ενώπιον εμού του Συμβολαιογράφου Βόλου Κωνσταντίνου Α. Κομπιλίρη κατοίκου εδρεύοντος εν Βόλω παρουσία των γνωστών μοι μαρτύρων Ζήση Ι. Τσιραγγέλου, παντοπώλου, Σωτηρίου Σ. Ψωμά βυρσοδέψου και Δημητρίου Φιλίππου Κερμελή, ξυλουργού, κατοίκου Μακρυνίτσης, πολιτών Ελλήνων ενηλίκων Χριστιανών, ενεφανίσθη ο προς εμέ και τους μάρτυρας γνωστός Γεώργιος Δημητρίου Κόσιαβας, πρώην σιγαροποιός ήδη άνευ επαγγέλματος, κάτοικος Μακρυνίτσης εξ ης κατάγεται και εδήλωσεν ότι επιθυμεί να συντάξη ενώπιόν μου ως συμβολαιογράφου την διαθήκη του και ότι ουδεμίας των αισθήσεών του στερείται. Πεισθείς περί της σοβαρότητος της διαθέσεώς του αύτης απεμάκρυνα εκ τους δωματίου της οικίας εν της οποίας μένει ο διαθέτης πάντας τους παρευρισκομένους και υπέδειξα εις τους μάρτυρας ότι δέον να ορκισθώσιν, ούτοι δε θέτοντες την δεξιάν αυτών χείρα επί του ιερού ευαγγελίου ορκίσθησαν ότι θα τηρήσωσι μυστικάς τας διατάξεις της διαθήκης μέχρι της δημοσιεύσεως αυτής και είτα εκάλεσα τον διαθέτην να εκφράση την τελευταίαν αυτού βούλησιν, ούτος δε εδήλωσεν προφορικώς τα εξής:
Εγκαθιστώ κληρονόμον μου την μητέρα μου Ζωγραφώ χήραν Δημητρίου Κόσιαβα εις ην θα περιέρχεται άπασα η περιουσία μου κινητή η ακίνητος εκ των εισοδημάτων της οποίας θα συντηρείται μόνον. Εν περιπτώσει καθ’ ην δεν επαρκώσι τα εισοδήματα προς συντήρισιν αυτής να δύναται να κάμη χρήσιν και των κεφαλαίων. Μετά δεν τον θάνατον της μητρός μου εγκαθιστώ κληρονόμον τον ανηψιόν μου Δημήτρ. Κωνστ. Παπαστεφάνου ή Βλάχον εις τον οποίον θα περιέρχεται το ήμισυ της περιουσίας μου άμα συμπληρώσει το εικοστόν πρώτον έτος της ηλικίας του, προ δε τη ενηλικιώσεως αυτού θα μεριμνά ο εκτελεστής της διαθήκης μου να δίδη αυτώ προς ανατροφήν του το εισόδημα μόνο της καταλειπομένης αυτώ περιουσίας μου χωρίς να λαμβάνη εις χείρας του ο πατήρ ως ενασκών την πατρικήν εξουσίαν ουδέ οβολόν εκ της περιουσίας μου. Το δε έτερον ήμισυ της περιουσίας μου μετά τον θάνατον της μητρός μου θέλω να παραλάβωσιν οι Δημήτριος Ι. Σαράτσης ιατρός, Γεώργ. Μενόπουλος ιατρός, Σάββας Ραφαήλ πιλοποιός και Χαρ. Χαρίτου καπνεργάτης κάτοικος Βόλου, και Κων. Ζάχος δικηγόρος ήδη εν Θεσσαλονίκη, και εν περιπτώσει καθ΄ ην τις ή τίνες εξ αυτών δεν δεχθώσιν ή αποβιώσουν, οι Τάκης Οικονομάκης δημοσιογράφος, Αλέξανδρος Μπαρπούτσογλους λογιστής, Νικόλαος Κάρκαλος υποδηματοπιιός, Στυλ. Αρβανίτης τσιγαροποιός, ην περιουσίαν να διαχειρίζωνται μέχρις ότου ιδρυθή εν Βόλω ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟΝ Κέντρον εις ο να παραδώσωσι ταύτην με τον όρον τους τόκους των χρημάτων να δαπανά το Κέντρον προς έκδοσιν βιβλίων σοσιαλστικών και εν γένει βιβλίων άτινα θα τείνουν εις την πρόοδον της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΤΗΣ ΣΚΕΨΕΩΣ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΙΝ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΟΥ, μέχρι δε της ιδρύσεως τοιούτου σοσιαλιστικού κέντρου εν Βόλω να δύνανται οι αυτοί ως άνω να δαπανώσιν τους τόκους προς τον άνω εκτιθέμενον σκοπόν, δια δε την έκδοσιν τω τοιούτων βιβλίων να μεταχειρίζωνται γλώσσαν την οποίαν να εννοούν οι εργάται. Εν περιπτώσει καθ’ ην ο άνω ανηψιός μου αποβιώση άνευ κατιόντων να περιέρχεται η καταλειπομένη αυτώ περιουσίαν προς τον άνω σκοπόν εις το σοσιαλιστικόν Κέντρον ή την άνω επιτροπήν ήτις να φροντίση κατά την παράδοσιν της περιουσίας εις το Κέντρον να θέση όρους προς εξασφάλισιν αυτής. Η περιουσία μου συνίσταται από τους εξής τίτλους ους έχω καταθέσει εις το εν Αλεξανδρεία υποκατάστημα της Τραπέζης “Κρεντίτ Λυσγαί”, 32 μετοχάς τραμ Αλεξανδρείας “Ντιβιντάν”, 78 μετοχάς προνομιούχους (πριβιλιζέ) τραμ Αλεξανδρείας, τέσσαρας μετοχάς “Μπρασερί” της Αιγύπτου και από εξ λαχειοφόρους ομολογίας της δευτέρας εκδόσεως της “Κρέντιτ Φοσιέρ” άς έχω καταθέση παρά τω εξαδέλφω μου εν Βόλω Αλκιβιάδη Γρέκο και αίτινες φέρουσι τους εξής αριθμούς: 752, 592, 729, 279, 388, 756, 550, 739, 285 και 742, 598 από την οικίαν εις ην κατοικώ.
Ενταύθα ο διαθέτης επεράτωσεν τας διατάξεις, επί τη υπομνήσει μου δε αν θέλη να προσθέση και κάτι άλλο τι ή αν σκοπή να ΔΙΑΘΕΣΗ ΥΠΕΡ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΚΩΝ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΩΝ Ή ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΣΤΟΛΟΥ Ή ΤΟΥ ΕΡΥΘΡΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΑΠΗΝΤΗΣΕ ΑΡΝΗΤΙΚΩΣ. Είτα ηρώτησα τους μάρτυρας και μοι απάντησαν ότι εις ουδεμίαν ευρίσκονται σχέσιν προς τους εν τη διαθήκη τετιμημένους ή τους εκτελεστάς εκ των νέων του νόμου ΓΨΠ αναφερομένων, άσχετος δε ειμί και εγώ. Γίνεται μνεία ότι καθ΄ όλην την διάρκειαν της παρούσης πράξεως τα συμπράττοντα πρόσωπα ήσαν παρόντα ουδείς δε άλλος πλην του διαθέτου των μαρτύρων και εμού παρέστη και ότι ετηρήθησαν τα εν ω άρθρω 15 εδάφιον α’ και β’ και εν άρθροις 14 και 15 εδ. γ’ διατασσόμενα. Εις πίστωσιν πάντων τούτων συνετάχθη η παρούσα, ανεγνώσθη ευκρινώς και μεγαλοφώνως εις επήκοον πάντων των συμπραττόντων προσώπων και βεβαιωθείσα υπεγράφη παρ’ αυτών και εμού.
Οι μάρτυρες
Σ.Ι. Τσιράγγελος
Σ. Ψωμάς
Δ.Φ. Κερμελής
Ο διαθέτης
Γ.Δ. Κόσιαβας
Ο Συμβολαιογράφος Βόλου
Κ. Α. Κομπιρίλης
*Δημοσιεύτηκε στις 26 Μάρτη 1919, στην εφημερίδα “Κοινωνία”, σοσιαλιστικό φύλλο με έδρα στην Αθήνα, με διευθυντή και αρχισυντάκτη τον Ν. Γιαννιό.
** Για τους αναρχικούς και αναρχοσυνδικαλιστές του Βόλου, βασική φυσιογνωμία των οποίων ήταν και ο Γεώργιος Κόσσυβας (όπως αναφέρεται το όνομά του, αλλά είναι το ίδιο πρόσωπο) και κείμενα του ιδίου που δημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα “Εργάτης” του Βόλου, συμβουλευτείτε το βιβλίο "Ο Ήλιος της Αναρχίας ανέτειλε - Για μια ιστορία του αναρχικού κινήματος στον ‘ελλαδικό’ χώρο” στον ακόλουθο σύνδεσμο: https://ngnm.vrahokipos.net/index.php?option=com_content&view=category&id=71&Itemid=260