Sergei Ovsiannikov
Ιστορία Διεθνούς Αναρχικού Κινήματος

 

Συνελήφθη τον Φλεβάρη του 1937. Δύο χρόνια και οκτώ μήνες ήταν υπό ανάκριση. Αυτό καλύπτει ολόκληρη την περίοδο του «Μεγάλου Τρόμου» με τις μεθόδους των βασανιστηρίων του. Αυτή η γυναίκα στα 50 της προφανώς, αρνήθηκε να ομολογήσει σε τίποτα. Διαφορετικά, θα είχε λάβει θανατική ποινή. Κατάφερε να κρατήσει μέχρι την αποπομπή του Μπέρια και “ανταμείφθηκε” με πέντε χρόνια. Ποιος μπορεί να το κάνει αυτό;
A. V. Dubovik

Η Berta Israilevna (Betya Isrulevna ή Srulevna-Tubisman), γεννήθηκε το 1884 στη Vinnitsa της επαρχίας Podolskaya. Μοδίστρα στο επάγγελμα, δεν έλαβε επίσημη εκπαίδευση. Το 1903 έγινε μέλος του Bund. Το 1905 ήταν στο στέλεχος της Ένωσης Ζαχαροπλαστών της Οδησσού. Το 1906 έγινε αναρχική. Συνελήφθη τον ίδιο χρόνο και στάλθηκε στη φυλακή της Οδησσού.

Από το 1908 ζούσε ως μετανάστρια στην Ελβετία, ενώ συμμετείχε στο αναρχικό κίνημα. Τον Απρίλιο του 1917, έφτασε στο Πέτρογκραντ με το περίφημο «σφραγισμένο» τρένο.

Επιστρέφοντας στην Οδησσό, έγινε από τους/τις οργανωτές των Ερυθρών Φρουρών και συμμετείχε στην εξέγερση του Γενάρη του 1918 εκεί. Το 1919 ασχολήθηκε με το υπόγειο έργο του «Foreign Bureau», συνεχίζοντας την προπαγάνδα ανάμεσα στους στρατιώτες και τους ναύτες (Γάλλους και Έλληνες) των ενόπλων δυνάμεων της Entente (Αντάντ). Ήταν μέλος της Ομάδας Αναρχικών του Peresyp «Nabat». [Το Peresyp είναι μια περιοχή της Οδησσού]. Στο δεύτερο μισό του 1919, συμμετείχε στην υπόγεια αντίσταση κατά του Ντενίκιν.

Τη δεκαετία του 1920 εργάστηκε σε εργοστάσιο ζαχαροπλαστικής. Το 1929 έλαβε μέρος σε μια παράνομη αναρχική διάσκεψη που πραγματοποιήθηκε στην Οδησσό την 1η Γενάρη, η οποία μεταμφιέστηκε σε εορτασμό της Πρωτοχρονιάς. Αυτό οδήγησε στη σύλληψή της και καταδικάστηκε από ένα δικαστήριο της OGPU σε εξορία στην Κεντρική Ασία για τρία χρόνια, ποινή την οποία εξέτισε στην Aulie-Ata [σήμερα Taraz], Syr-Daryinskyokrug.
Μετά τη λήξη της ποινής της, έλαβε ένα «μείον 6» [σύμφωνα με το οποίο απαγορευόταν σε κάποιον/α να ζει σε έξι μεγάλες σοβιετικές πόλεις]. Έζησε στο Voronezh, στη συνέχεια στο Orel, εργαζόμενη σε μια καπελοποιία γυναικών. Συμμετείχε σε υπόγειες αναρχικές ομάδες και δράσεις και κρατούσε αλληλογραφία με την αναρχοσυνδικαλιστική διεθνή IWA [International Workers ’Association - Διεθνής Σύνδεσμος Εργαζομένων] για αναρχικούς και αναρχοσυνδικαλιστές που ήταν φυλακισμέοι ή εξόριστοι στη Ρωσία.

Συνελήφθη εκ νέου στις 27 Γενάρη 1934, και καταδικάστηκε από δικαστήριο της OGPU, στις 14 Μάη 1934, για συμμετοχή σε αντεπαναστατική αναρχική προπαγάνδα, σε τρία χρόνια εξορίας στην περιοχή του Βόρειου krai (περιφέρεια). Η ποινή έλαωε χώρα στο Arkhangelsk.
Συνελήφθη και πάλι στις 18 Φλεβάρη 1937, και καταδικάστηκε από ένα Ειδικό Συμβούλιο της NKVD στις 4 Οκτώβρη 1939, σε πέντε χρόνια σε ένα Διορθωτικό Στρατόπεδο Εργασίας. Από εκεί και πέρα η τύχη της παραμένει άγνωστη.

*Από τον Sergei Ovsiannikov. Αγγλική μετάφραση: Malcolm Archibald. Ελληνική μετάφραση: Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης.