Emilio Crisi
Ιστορία Διεθνούς Αναρχικού Κινήματος

Στις 2 Αυγούστου 1901 γεννήθηκε στο Diamond (Επαρχία Entre Ríos, στην Αργεντινή) ο Angel Borda, φυσιογνωμία του ντόπιου συνδικαλισμού και εξαιρετικός αναρχικός αγωνιστής. Όταν ήταν νεαρός έμαθε τα επαγγέλματα του τουβλά και του λιμενεργάτη, ενώ την ίδια εποχή πλησίασε τον αναρχισμό.

Συμμετείχε το 1921 στη μεγάλη απεργία των υλοτόμων δασοκομίας, στο Santafecino chaco, ως μέρος της κατάληψης της περιοχής Barrancas (Santa Fe) για να αποτραπεί το πέρασμα του σιδηροδρόμου με βαγόνια φορτωμένα με χωροφύλακες, που πήγαιναν γιανα καταπιέσουν τους απεργούς λίγο πιο βόρεια. Με τη δράση αυτή συνελήφθη και κλείστηκε για λίγο στη φυλακή Santafesina του Las Flores, όπου γεννήθηκε σίγουρα η πτυχή του γλύπτη και του ποιητή της εργατιάς.

Το 1926 συμμετείχε στην ίδρυση του Union Obrera Provincial (UOP - Περιφερειακή Εργατική Ένωση) του Diamante, μαζί με λιμενεργάτες συνδικαλιστές όπως οι Juan Sanchez, Ramón Marcé και Fortunato Medina. Εκείνη την εποχή ο Borda συμμετείχε στην αναρχική ομάδα ′′Brazo y Brain“ “Μπράτσο και Μυαλό”).

Το 1936 έγινε γενικός γραμματέας της Federación Obrera Comarcal της επαρχίας Entre Ríos, η οποία συγκέντρωνε δεκάδες συνδικάτα λιμενεργατών και εργατών γης μεταξύ άλλων.

Το 1940 εντάχθηκε στην Ομοσπονδία Ναυτικών Εργατών (FOCN), ως μέλος του Ομοσπονδιακού της Συμβουλίου και πρωταγωνιστής της απεργίας των ναυπηγείων του 1950.

Πέθανε στο Μπουένος Άιρες το 1980, αφήνοντας πίσω του μια ολόκληρη ζωή αφοσιωμένη στους αγώνες του εργατικού κινήματος.

Αξίζει να παρατεθεί ένα από τα ποιήματά του που τον απεικονίζει με διαφανή τρόπο:

“Σήμερα πρόσβαλα τον εργοδηγό.

Είμαι επιτέλους άντρας και κέρδισα

η δειλή ντροπή που με συνέτριβε!

Τον έστειλα στον διάολο

και θα έσπαζε η μύτη του [...]

Κατανοήστε το καλά, πλούσιοι κύριοι:

Ευχαριστήστε τους θεούς σας

και προσευχηθείτε για τη σωτηρία των λαιμών

τα κεφάλια τους, τις κοιλιές τους και τα εκατομμύριά τους“.

Επιμέλεια: Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης.