Στις 30 Απρίλη 1865 γεννήθηκε στο Neuwaldegg της Βιέννης ο Max Nettlau, ένας από τους κύριους ιστορικούς του αναρχικού κινήματος. Από τον Rudolf Rocker έχει χαρακτηριστεί ως ο “Ηρόδοτος της Αναρχίας". Αποφοιτώντας με πτυχίο Φιλολογίας από τη Λειψία το 1887 με εξειδίκευση στις κελτικές γλώσσες, είναι ένας από τους πρώτους που συλλέγει τις εκδόσεις αυτών των αναρχικών που οι αρχές και ο Τύπος της εποχής θεωρούσαν πάντα εγκληματίες. Πριν από τον Max Nettlau, οι ιστορικοί δεν νοιάζονταν ποτέ για τον αναρχισμό, δεν τον είδαν ποτέ ως ένα κοινωνικό κίνημα, αλλά ως συνωστισμό κακοποιών. Οι αναρχικές εκδόσεις επέτρεψαν στον Nettlau να δημιουργήσει ένα σημαντικό αρχείο και να γράψει τις πρώτες βιογραφίες και ιστορίες του κινήματος. Έγραψε τις βιογραφίες των Μιχαήλ Μπακούνιν, σε 3 τόμους που τυπώθηκαν προσωπικά από τον συγγραφέα σε πενήντα αντίτυπα (τα οποία δόθηκαν σε φίλους και σημαντικές βιβλιοθήκες), Ερίκο Μαλατέστα και Ελυζέ Ρεκλύ, καθώς και μια μνημειώδη ιστορία του Αναρχισμού (Geschichte der Anarchie), σε 7 τόμους. Το 1938, όταν η Αυστρία παραδόθηκε στον Χίτλερ, ο Max Nettlau μετακόμισε στο Άμστερνταμ, όπου πέθανε το 1944. Όλα τoυ τα αρχεία, οι συλλογές και τα έργα του κατατέθηκαν στο Διεθνές Ινστιτούτο Κοινωνικής Ιστορίας στο Άμστερνταμ. Το έργο του υπήρξε ο θεμελιώδης λίθος της άκρως σημαντικής βάσης που αποτελεί σήμερα η ιστορία του Αναρχισμού. Στην ελληνική γλώσσα έχουν κυκλοφορήσει τα βιβλία "Ιστορία της Αναρχίας”, Εκδόσεις Διεθνής Βιβλιοθήκη, 1988 και “Ελιζέ Ρεκλύ - Ένας αναρχικός και λόγιος”, Εκδόσεις Τροπή, 2005.
