Το Red and The Black Bookshop (Βιβλιοπωλείο Κόκκινο και Μαύρο) ξεκίνησε ως πάγκος βιβλίων από φοιτητές του Πανεπιστήημπιου Queensland στα τέλη της δεκαετίας του 1960. Κατά τη στιγμή μιας δικαστικής υπόθεσης εναντίον του, μεταβλήθηκε σε κανονικό βιβλιοπωλείο σε στοά στο κέντρο της πόλης του Μπρίσμπαν (Brisbane). Το διαχειριζόταν η οργάνωση Self-Management Group (Ομάδα Αυτοδιεύθυνση), η οποία είχε αναρχική δομή αλλά αποτελούνταν και από μαρξιστές και από αναρχικούς. Λίγα χρόνια αργότερα, όταν το μαζικό κίνημα που δημιούργησε η εν λόγω οργάνωση, η ίδια διαλύθηκε ή αποσυντέθηκε. Ένας από τους μαρξιστές εντάχθηκε στην IS (International Socialists - τροτσκιστική οργάνωση) και ένας από τους αναρχικούς έφυγε για τη Μελβούρνη.
Η λειτουργία ενός ριζοσπαστικού βιβλιοπωλείου ενέχει πολλούς κινδύνους. Το Peoples Bookshop (Λαϊκό Βιβλιοπωλείο) και το East Wind Bookshop είχαν βομβαρδιστεί ή πυρποληθεί από ναζιστές. Επίσης, οι απειλές ορισμένων ντόπιων κομμουνιστών να στήσουν τους αναρχικούς σε έναν τοίχο και να τους εκτελέσουν μετά την επανάσταση δεν ήταν καν ενθαρρυντικές. Ακόμα, σε ένα μέλος της διαχειριστικής ομάδας “φυτεύτηκαν” ναρκωτικά από την αστυνομία και διέφυγε στο παραπέντε τη φυλάκιση.
Οι πορείες και οι διαδηλώσεις είχαν απαγορευτεί από την τοπική κυβέρνηση, όπως και το μοίρασμα προκηρύξεων και φυλλαδίων στο δρόμο. Το επόμενο βήμα ήταν να κλείσει η διανομή ριζοσπαστικών εκδόσεων και στις 10 Μαρτίου 1979 αστυνομικοί από το Τμήμα Αδειοδότησης (Licensing Branch) εισέβαλαν στο βιβλιοπωλείο με ένταλμα έρευνας. Κατασχέθηκαν 6 αντίτυπα του περιοδικού “Libertarian Education” (“Ελευθεριακή Εκπαίδευση”) και 39 αντίτυπα του περιοδικού “Noxious Weed”. Ήταν Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας και -από σεβασμό;- αρνήθηκαν να πάρουν οποιοδήποτε από τα πάμπολλα φεμινιστικά περιοδικά.
Δεκατέσσερις διαδηλωτές με πλακάτ εμφανίστηκαν για να παράσχουν κάποιας μορφής αλληλεγγύη έξω από το δικαστήριο στις 20 Ιουλίου του ίδιου χρόνου. Στη δίκη ο αστυνομικός Bates είπε ότι επειδή θεωρούσε ορισμένα άρθρα και στα δύο περιοδικά άσεμνα και τα παρόμοια, τα περιοδικά θα πρέπει να καταστραφούν. Ο αστυνομικός Bates είπε ότι ενήργησε βάσει καταγγελιών. Εντούτοις, όταν ερωτήθηκε, είπε ότι δεν θα ήταν διατεθειμένος να κατασχέσει κάθε αντίγραφο του Oxford Dictionary που περιείχε τα ίδια λόγια. Ο δικαστής τότε έκρινε ότι τα περιοδικά δεν ήταν άσεμνα. Είχαμε κατορθώσει να σταματήσουμε την πρόθεση της κυβέρνησης να καταστείλει περαιτέρω οποιαδήποτε αντίθετη φωνή σε αυτήν.
Την εποχή εκείνη υπήρχαν πολλές δραστήριες φονταμενταλιστικές χριστιανικές ομάδες, μερικές καλά οργανωμένες, άλλες ανεπίσημες. Έφεραν ονόματα όπως STOP (Society to Outlaw Pornography), LILAC (Ladies In League Against Communism) και CSO (Community Standards Organisation). Τον Απρίλη του 1979 κάποιοι "ενδιαφερόμενοι γονείς" είχαν ασκήσει πίεση στο All Hallows College (Γυμνάσιο) να αποσυρθεί από τη βιβλιοθήκη τυ το βιβλίο “Australia Connexions: Aborigines, Race and Racism”, με τη δικαιολογία ότι “η γλώσσα που είναι γραμμένο δυσφυμεί την αστυνομία”. Ήταν επίσης “στασιαστικό και ακατάλληλο για οποιοδήποτε άλλο σκοπό εκτός από το κάψιμό του".
Αποφασίσαμε να περάσουμε στην επίθεση με το δικό μας ακρωνύμιο START (Society to Abolish Religious Terrorism) και κυκλοφορήσαμε το φυλλάδιο "Πρέπει να απαγορευθεί η Βίβλος". Το εν λόγω φυλλάδιο ανατυπώθηκε στο Cane Toad Times και αποσπάσματα διαβάστηκαν το Πάσχα στον κοινοτικό ραδιοφωνικό σταθμό 4ZZZ. Το φυλλάδιο ήταν εμπνευσμένο από τον Βίλχελμ Ράιχ που είχε συνδέσει τη σεξουαλική καταπίεση με τον φασισμό.
Εν κατακλείδι. Σταματήσαμε την εφαρμογή ακόμη μιας πιο κατασταλτικής δράσης κατά της διαφωνίας σε ένα διεφθαρμένο αστυνομικό κράτος.
Alan Andrews
*Μετάφραση: Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης.
