Στις 30 Ιούνη 2014, δημοσιεύτηκε στο,ιστολόγιο Αιχμή στη διεύθυνση http://aixmi.wordpress.com το ακόλουθο:
"Ένας αναρχικός στην Αθήνα του 1864
Ο Εμμανουήλ Δαδάογλου (πέθανε το 1870) ήταν Έλληνας αναρχικός και κεντρική φιγούρα στην πρώιμη εποχή του Ελληνικού αναρχισμού.
Γεννημένος στη Σμύρνη, ο Δαδάογλου ήταν έμπορος. Απέκτησε κατά πάσα πιθανότητα τις αναρχικές ιδέες από Ιταλούς πολιτικούς πρόσφυγες. Στο Παρίσι συναντήθηκε με τους άλλους αναρχικούς Αμιλκάρε Τσιπριάνι και Παύλο Αργυριάδη. Εκεί οργάνωσαν μια ομάδα Ευρωπαίων εθελοντών, αναρχικών και σοσιαλιστών, που έλαβε μέρος στην εξέγερση εναντίον του βασιλιά Όθωνα στην Αθήνα το 1862. Έπειτα, μαζί με τον Πλωτίνο Ροδοκανάκη, ο Δαδάογλου προσπάθησε να οργανώσει μια αναρχική ομάδα στην Αθήνα, αλλά απέτυχε. Από το 1864 μέχρι το 1867, ο Δαδάογλου έζησε στη Νάπολη της Ιταλίας όπου πήρε μέρος στις δραστηριότητες της Διεθνούς Ενωσης Εργατών (της Πρώτης Διεθνούς). Σε αυτό το διάστημα γνώρισε τη Μαρία Πανταζή. Επέστρεψαν στην Αθήνα σε μια προσπάθεια να οργανώσουν μια νέα αναρχική ομάδα χωρίς όμως επιτυχία. Έζησαν μαζί μέχρι το θάνατο του Εμμανουήλ το 1870.
Πηγή: Wikipedia".
Επειδή το κειμενάκι αυτό και μικρό και ρηχό είναι, χωρίς καμία ιστορική έρευνα και παρμένο από το Wikipedia, αλλά και το όνομα είναι λανθασμένο, απαντώ με τα ακόλουθα (που περιλαμβάνονται και στο αντίστοιχο κεφάλαιο του έργου μου "Για μια ιστορία του αναρχικού κινήματος του ελλαδικού χώρου"):
Ο Δαούδογλου γεννήθηκε στη Σμύρνη και ήταν έμπορος στο επάγγελμα. Ίσως γνώρισε τις αναρχικές ιδέες από Ιταλούς πολιτικούς πρόσφυγες. Στο Παρίσι συνεργάστηκε με τον Aμιλκάρε Τσιπριάνι και με τον Παύλο Aργυριάδη. Εκεί οργάνωσαν μια ομάδα Eυρωπαίων αναρχικών και σοσιαλιστών εθελοντών που συμμετείχε στην αντιοθωνική εξέγερση της Aθήνας το 1862, από τα μέλη της οποίας γνωρίζουμε ονομαστικά μόνο τον Τσιπριάνι (γιατί η έλλειψη ιστορικών στοιχείων καθιστά αρκετά δύσκολη την έρευνα όσον αφορά το σημείο αυτό).
Μετά την εξέγερση του 1862 (σύμφωνα με κάποιες εκδοχές), ο Eμμανουήλ Δαούδογλου, μαζί με τον Πλωτίνο Pοδοκανάτη, προσπάθησαν να συγκροτήσουν μια αναρχική ομάδα στην Αθήνα, αλλά το εγχείρημα απέτυχε. Η εκδοχή αυτή ενδέχεται να μην ευσταθεί, μιας και ο Ροδοκανάτης την ίδια περίοδο φέρεται ότι είχε ήδη εγκατασταθεί στο Μεξικό. Πάντως, στο διάστημα 1864-1867, ο Δαούδογλου ήταν εγκατεστημένος στη Νάπολι όπου εντάχθηκε στο εκεί τμήμα της Διεθνούς Ένωσης Εργαζομένων (Α’ Διεθνή), τμήμα το οποίο, όπως γνωρίζουμε, είχε άμεση επαφή με τον Μιχαήλ Μπακούνιν, ο οποίος εγκαταστάθηκε εκεί το 1865. Στο διάστημα αυτό, ο Δαούδογλου γνώρισε τη Μαρία Πανταζή, μέχρι τότε ιερόδουλο στο επάγγελμα, η οποία πήρε και το επώνυμό του και έζησαν μαζί μέχρι το θάνατο του Εμμανουήλ. Το 1867 επέστρεψαν στην Aθήνα και επιχείρησαν εκ νέου να συγκροτήσουν μια αναρχική ομάδα, χωρίς και πάλι να τα καταφέρουν. Το 1870 ο Εμμανουήλ πέθανε κατά τη διάρκεια ενός καυγά στη Δημοκρατική Λέσχη (οργάνωση από τους ιδρυτές της οποίας ήταν ο Ιταλός αναρχικός Αμιλκάρε Τσιπριάνι).
Μετέπειτα, η Mαρία Δαούδογλου εγκαταστάθηκε στο Παρίσι. Eκεί έγινε μέλος μιας ένοπλης αναρχικής ομάδας και συμμετείχε ενεργά στα γεγονότα της Παρισινής Kομμούνας. Mετά την ήττα της Kομμούνας συνελήφθη και εκτελέστηκε από τους Bερσαλλιέρους. H Mαρία Δαούδογλου ήταν ίσως η πρώτη Eλληνίδα που ασχολήθηκε ενεργά με το αναρχικό κίνημα, αλλά, δυστυχώς, δεν υπάρχουν περαιτέρω στοιχεία για τη ζωή και δράση της.
Να σημειωθεί ότι ο Πλάτων Δρακούλης σε κείμενά του τη δεκαετία του 1890 χρησιμοποιούσε το ψευδώνυμο «Εμμανουήλ Δαούδογλους».
Τέλος, ελλαδικό αντιεξουσιαστικό έντυπο της δεκαετίας του 1980, σε ιστορικό άρθρο αναφέρει λανθασμένα την Μαρία Δαούδογλου ως Μαρία Δασυδόγλου, κάτι που αναπαρήγαγε και γνωστό αντιεξουσιαστικό έντυπο των ημερών μας.
*Από το http://ngnm.vrahokipos.net/index.php/part01?showall=&start=6